Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1612/15-6/PP
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie umniejszenia kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w przypadku przekazania przez Wnioskodawczynię towarów handlowych do działalności gospodarczej męża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• umniejszenia kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni w przypadku przekazania przez Wnioskodawczynię towarów handlowych do działalności gospodarczej męża (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 2);
• w zakresie kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 4).
  
  

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 8 lutego 2016 r., znak ILPP2/4512-1-877/15-2/OA, ILPB1/4511-1-1612/15-2/PP, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 8 lutego 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 12 lutego 2016 r., natomiast w dniu 19 lutego 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 18 lutego 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przekazanie przez żonę firmy mężowi w świetle ustawy o VAT i o podatku dochodowym.

Wnioskodawczyni ma działalność gospodarczą (sklep wielobranżowy), zarejestrowana jest jako osoba fizyczna i jest czynnym podatnikiem VAT oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni rozlicza się co miesiąc z tych podatków. Mąż Wnioskodawczyni obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni i jej mąż nie mają rozdzielności majątkowej i dokonują wspólnych rozliczeń rocznych.

Po otwarciu działalności gospodarczej, jako formę opodatkowania, mąż Wnioskodawczyni zamierza wybrać podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz chce być czynnym podatnikiem VAT. Działalność prowadzona przez męża Wnioskodawczyni ma być prowadzona w tym samym miejscu i w tym samym zakresie.

Wnioskodawczyni chciałaby przekazać nieodpłatnie mężowi wyposażenie, materiały i towar sprzedażny.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu – sklep wielobranżowy. Ponownie wskazała, że jest osobą fizyczną, czynnym podatnikiem VAT, i że rozlicza się na podstawie prowadzonej księgi przychodów i rozchodów. Wyjaśniła ponadto, że panujący pomiędzy nią a mężem ustrój majątkowy to wspólność małżeńska. Wskazała także, że w przyszłości po uruchomieniu działalności gospodarczej oraz zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT przez jej męża, Wnioskodawczyni zamierza przekazać mu w formie darowizny (akt notarialny) prowadzone przez Wnioskodawczynię przedsiębiorstwo (w całości) dookreślone zgodnie z art. 55 kc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy w związku z powyższym przekazaniem, Wnioskodawczyni musi umniejszyć koszty w poz. 10 księgi przychodów i rozchodów (storno czerwone lub „-”) o wartość przekazywanych towarów handlowych wg spisu z natury? Pytanie to zostało oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 2.
2. Czy mąż, jako następca prawny, może uznać w ciężar kosztów (rozliczenie na podstawie różnicy remanentu) spis z natury towarów przejętych z firmy Wnioskodawczyni? Pytanie to zostało oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 4.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako nr 2. W zakresie pytania oznaczonego nr 4 wydane zostało postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 4 marca 2016 r., znak ILPP2/4512-1-877/15-7/OA, ILPB1/4512-1-1612/15-5/PP.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, Wnioskodawczyni jest zobligowana do dokonania korekty w związku z przekazaniem towarów ze znakiem „-” lub storno na czerwono w poz. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy, i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni, pozostająca w ustawowej wspólnocie małżeńskiej, zamierza przenieść nieodpłatnie całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w postaci sklepu wielobranżowego do firmy jej małżonka, który planuje uruchomić swoją własną działalność gospodarczą. Wśród składników majątkowych przekazywanych mężowi nieodpłatnie przez Wnioskodawczynię będzie również towar sprzedażny. Wnioskodawczyni rozlicza swoją działalność gospodarczą na podstawie książki przychodów i rozchodów.

W myśl art. 24 ust. 2 zd. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Zauważyć należy, iż z dniem przeniesienia przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego), działalność prowadzona przez przedsiębiorcę, traci swój byt prawny, czyli następuje likwidacja tego przedsiębiorstwa skutkująca określonymi ustawowo obowiązkami w zakresie sporządzenia spisu z natury w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zasady sporządzania spisu z natury przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów zostały szczegółowo uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.).

Stosownie do § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania (§ 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

W myśl natomiast pkt 21 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym, należy na oddzielnej stronie księgi:

1. ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9);
2. ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący:
   1. do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego,
   2. kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 14 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach księgi przychodów i rozchodów (np. w gastronomii koszty zakupu materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10);
3. wartość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy uznać należy, że podatnicy nie mają obowiązku sporządzania remanentu towarów przed dokonaniem czynności przekazania towarów handlowych na rzecz innej osoby, w tym przed dokonaniem darowizny. Spisu z natury dokonuje się bowiem po zakończeniu wszystkich zdarzeń gospodarczych (w roku podatkowym), w tym na koniec roku podatkowego.

W przypadku przekazania towarów handlowych, które były uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, podatnik obowiązany jest skorygować koszty, dokonując stosownych zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Spis z natury winien zostać sporządzony po dokonaniu tej czynności. Dopiero po tym zdarzeniu nastąpi likwidacja działalności.

Okoliczność przekazania przez Wnioskodawczynię towarów handlowych na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego indywidualnie przez jej męża będzie skutkować tym, że wydatek poniesiony na ich zakup straci związek z przychodem uzyskiwanym z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, a zatem nie może być uznany za koszt uzyskania przychodów jej działalności gospodarczej. W związku z powyższym, w odniesieniu do przekazanych towarów handlowych, należy dokonać stosownej korekty kosztów w prowadzonej przez Wnioskodawczynię podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Korekty tej należy dokonać w dacie przekazania przedmiotowych towarów handlowych w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów ze znakiem (-) lub kolorem czerwonym – zgodnie z postanowieniami § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.).

Zatem Wnioskodawczyni będzie zobligowana do umniejszenia kosztów wykazywanych w poz. 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (poprzez storno czerwone lub znak „-”) - którą prowadzi ona w związku z jej pozarolniczą działalnością gospodarczą – o wartość towarów handlowych przekazywanych do działalności gospodarczej męża.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że w niniejszej interpretacji odniesiono się tylko do pytania oznaczonego w uzupełnieniu wniosku jako nr 2. W odniesieniu do pozostałych pytań objętych treścią wniosku, w tym w zakresie podatku od towarów i usług oraz w zakresie podatku od spadków i darowizn, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.