2016.03.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-1206/15/MPŁ
z 4 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

skutków podatkowych otrzymania dofinansowania w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój – jest prawidłowe.
braku możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków, w części sfinansowanej dotacją – jest prawidłowe.
możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków, w części sfinansowanej własnymi środkami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Wniosek uzupełniono w dniu 16 lutego 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą na chwilę obecną zatrudnia 239 pracowników na umowę o pracę. W 2016 roku planuje zatrudnić ok. 245 osób na umowę o pracę. Działalność firmy ma charakter zarobkowy. Głównym profilem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność związana z produkcją maszyn rolniczych PKD 28.30. Działalność ta jest opodatkowana 19% podatkiem liniowym, rozliczana na formularzu PIT 36L a zaliczka na podatek dochodowy odprowadzana jest miesięcznie. Firma prowadzi pełną księgowość.

Przedmiotem realizowanego przez Wnioskodawcę projektu są prace badawcze rozwojowe, których rezultatem ma być wprowadzenie do oferty przełomowego w skali świata agregatu uprawowo-siewnego. Agregat ten posiadać ma szereg funkcjonalności, jakimi nie dysponuje żaden inny agregat obecnie dostępny na rynku.

W wyniku realizacji prac badawczo rozwojowych uzyskane zostaną za pomocą symulacji komputerowych informacje o zachowaniach i obciążeniach układu kinematycznego agregatu nawozowo-siewnego podczas cyklu pracy oraz podczas transportu. W ramach zadania zostaną opracowane komputerowe modele agregatów z uwzględnieniem elementów i węzłów kinematycznych, wytypowane zostaną przypadki obliczeniowe do analiz MES w aspekcie przepisów i norm krajowych oraz UE.

Zakres prac będzie obejmował: wyznaczenie reakcji występujących w punktach agregowania maszyny z TUZ ciągnika, określenie wymagań technicznych dla ciągnika współpracującego z agregatem oraz przeprowadzenie badań i analizy stateczności zestawu maszyna – ciągnik. Symulacje pozwolą na wykrycie ewentualnych kolizji pomiędzy ruchomymi elementami oraz wyznaczenie sił w przegubach i elementach wykonawczych.

Kolejnym etapem będzie między innymi budowa komputerowych modeli obliczeniowych oraz wielowariantowa analiza wytrzymałościowa i optymalizacja, analiza i uszczegółowienie koncepcji wykonania modeli doświadczalnych agregatu uprawowo-siewnego w celu uwzględnienia wyników badań inżynierskich, analiza i budowa algorytmów, metod sterowania podzespołów i agregatu, opracowanie koncepcji pomiaru i elektronicznego układu do kontroli przepływu medium roboczego elementów konstrukcyjnych w celu eliminacji ekstremalnych naprężeń w konstrukcji agregatu.

Wnioskodawca posiada kilkadziesiąt lat doświadczenia w zakresie produkcji maszyn rolniczych oraz kilkadziesiąt lat doświadczenia w zarządzaniu projektami badawczymi z zakresu projektowania maszyn rolniczych. We wszystkich zgłoszeniach o ochronę własności intelektualnej Wnioskodawca jest współtwórcą, na etapie realizacji projektów badawczych jest on koordynatorem i pierwszym recenzentem. Wnioskodawca skupia się nie tylko na uczestniczeniu w pracach konstrukcyjnych, ale bierze udział w koordynowaniu wykonywania prototypów oraz badaniach eksploatacyjnych prototypów. Podstawowym kapitałem jest wieloletnie doświadczenie i olbrzymia wiedza praktyczna (nieoceniona podczas koordynacji prac konstrukcyjnych). Projekt będzie finansowany ze środków własnych Wnioskodawcy oraz dofinansowania przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 (Dofinansowanie wynosi 60 % - w odniesieniu do prac rozwojowych lub 80% - w odniesieniu do badań przemysłowych, pozostałą część stanowić będą środki własne Wnioskodawcy).

Niektóre zadania realizowane będą przez Wnioskodawcę osobiście, np. pełniącego funkcję eksperta/doradcy w projektach unijnych, koordynacja części merytorycznej projektu. W 2015 roku Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie projektu badawczo rozwojowego w ramach działania programu pt. „Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020” wniosek o dofinansowanie projektu. Oś priorytetowa „Wsparcie prowadzenia prac B+R przez przedsiębiorstwa”. Działania 1.1 „Projekty B+R przedsiębiorstw”, Poddziałania 1.1.1 „Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa”.

Nabór projektów jest dokonywany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, jako Instytucję Pośredniczącą. Środki przyznane w ramach projektu to środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych ww. środki zostaną wypłacone przez Bank Gospodarstwa Krajowego na zlecenie Instytucji Pośredniczącej, tj. Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Beneficjentem projektu będzie Wnioskodawca, czyli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest stroną umowy z Instytucją Pośredniczącą i uzyskał pozytywną decyzję o dofinansowaniu w wysokości części kosztów kwalifikowanych a więc jest zobowiązany do zrealizowania danego projektu badawczo-rozwojowego, wykorzystując w tym celu m.in. swoje zasoby kadrowe i finansowe (konieczność pokrycia części kosztów kwalifikowanych, która nie jest finansowana dotacją). Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie rolę Eksperta i jednocześnie będzie Kierownikiem zespołu badawczego, jego osoba będzie wchodziła w skład zespołu badawczego.

Koszty (bezpośrednio finansowane z dofinansowania), o których mowa w złożonym wniosku, są kosztami poniesionymi za pracę właściciela firmy w projekcie na stanowisku kierownik projektu.

W budżecie projektu przewidziano wynagrodzenie dla właściciela.

Narodowe Centrum Badań i Rozwoju opracowało PRZEWODNIK... (zw. również „Wytycznymi”), Przewodnik ów m.in. definiuje pojęcie i katalog kosztów kwalifikowanych. Według Wytycznych kwalifikowalność kosztu może zostać uznana, o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki, m.in., koszt został faktycznie poniesiony w okresie wskazanym w umowie o dofinansowanie, oraz został należycie udokumentowany.

W Wytycznych przewiduje się również, iż koszty kwalifikowane mogą powstać także w sytuacji, gdy pracę w projekcie wykonuje beneficjent jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jednocześnie będąc pracownikiem w ramach własnego projektu. Przewiduje się możliwość „obciążenia” firmy kosztami własnej pracy według określonych w Wytycznych norm. W takiej sytuacji znajdzie się Wnioskodawca, będzie on bowiem członkiem zespołu badawczego i jednocześnie właścicielem. Wykonując osobiście niektóre zadania w projekcie, będzie mógł swoją pracę w określonym wymiarze zaliczyć do kosztów kwalifikowanych i rozliczyć w ramach dotacji.

W Wytycznych zapisano, iż: Właściciele spółek oraz osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, którzy nie pobierają za wykonywaną prace wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu zgodnie z poniższymi zasadami, m.in..

Koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą należy rozliczać według stawki godzinowej,
Właściciel spółki lub osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą musi posiadać odpowiednie kwalifikacje do prowadzenia badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu,
Rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą następuje według ustalonej stawki godzinowej w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie (według wzoru),
W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1 720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu. Ponadto zapisano obowiązki beneficjenta w zakresie sfery podatkowej:

Podatnik przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, zwróci się do właściwego Urzędu Skarbowego (Izby Skarbowej) z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i może stanowić jego wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu dla osoby fizycznej prowadzącej działalność jednoosobowo i czy przychód taki będzie dla tej osoby fizycznej wiązał się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego oraz czy istnieje możliwość wykazania/zaewidencjonowanie przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu dla danej jednostki w ramach realizowanego przedsięwzięcia.
Otrzymane od Urzędu Skarbowego interpretacje beneficjent udostępni NCBR (przed rozliczeniem we wniosku o płatność kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą).
Poniesienie wydatku na koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą jest dokumentowane dokumentem księgowym (np. notą obciążeniową) oraz kartą czasu pracy wskazującą liczbę godzin w danym miesiącu kalendarzowym poświęconych na wykonanie badań w projekcie.

Na podstawie powyższych zapisów, część kosztów kwalifikowalnych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonemu zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, iż ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Efekty Projektu będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zatem ostatecznym beneficjentem Projektu, to znaczy podmiotem do którego wsparcie jest skierowane.

Wnioskodawca pełni w projekcie funkcję Kierownika zespołu badawczego i jednocześnie Eksperta ds. strategii i rozwoju biznesu w sektorze MSP. Określenie „koszty pracy własnej” jest kategorią w oparciu o którą obliczana jest wysokość wsparcia w stosunku do liczby przepracowanych godzin przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy pobierane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie w ramach realizowanego projektu stanowi przychód dla osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą?
Czy przychód taki będzie dla tej osoby fizycznej wiązał się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego ?
Czy istnieje możliwość wykazania/zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu dla danej jednostki w ramach realizowanego przedsięwzięcia ?
Czy wynagrodzenie pobierane przez Wnioskodawcę (udokumentowane notą obciążeniową) - w części nie finansowanej dotacją, lecz środkami własnymi stanowić będzie koszt uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie, które mogłoby zostać pobrane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu w ramach Działania 1.1 „Projekty B+R przedsiębiorstw”, Poddziałania 1.1.1 „Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa” (w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020), finansowanego ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa, będzie stanowić – w części pokrytej dotacją - przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 oraz art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Część wynagrodzenia finansowana ze środków własnych nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem, gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Ze środków otrzymanych z dotacji Wnioskodawca miałby ponosić wydatki m.in. na swoje własne wynagrodzenie. W związku z powyższym, otrzymana dotacja będzie stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są ”dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.” Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 136 stanowi, że: wolne od podatku są „płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.”

Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020 (POIR) został opracowany na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego Rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (zwanego dalej: „rozporządzeniem ogólnym”), a także na podstawie ustawy z dnia 11 lipca 2014r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (zwane dalej: „ustawą wdrożeniową”).

Program został zaakceptowany przez Komisję Europejską (KE) decyzją C (2015) 855 z dnia 12 lutego 2015r. POIR jest krajowym programem operacyjnym finansowanym ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).

Szczegółowy opis osi priorytetowych Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014 - 2020 (dalej: „SZOOP POIR”) stanowi rozwinięcie zapisów programu i zawiera informacje odnoszące się do ogólnych zasad i reguł realizacji programu w podziale na priorytety, działania i poddziałania. Zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy wdrożeniowej, SZOOP jest przygotowywany i przyjmowany przez Instytucję Zarządzającą Programem (ministra właściwego ds. rozwoju regionalnego) oraz zatwierdzany w zakresie kryteriów wyboru projektów przez Komitet Monitorujący POIR.

Zgodnie z SZOOP POIR Program Inteligentny Rozwój finansowany jest z dwóch źródeł: Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz środków krajowych.

Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w opracowanym przewodniku w którym zapisano, że wydatkami kwalifikowanymi mogą być m.in. wynagrodzenia dla pracowników. W przypadku osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą, które nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowane z zysku), mogą one rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu. Warunkiem uznania takiego wynagrodzenia za koszt kwalifikowany jest posiadanie przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą odpowiednich kwalifikacji do prowadzenia badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu. Wnioskodawca posiada takie kwalifikacje.

W związku z powyższym ww. koszt może zostać uznany za koszt kwalifikowany, a tym samym dopuszczalna jest możliwość zaewidencjonowania jako kosztu kwalifikowanego w ramach realizowanego przedsięwzięcia (projektu).

Wynagrodzenie, w części nie finansowanej dotacją, lecz środkami własnymi stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

Rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą następuje według ustalonej stawki godzinowej, w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie. Koszt pracy = stawka godzinowa x liczba godzin przepracowanych na rzecz projektu, zgodnie z kartą czasu pracy. W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu.

Mając na uwadze powyższe, wynagrodzenie, które mogłoby zostać pobrane przez Wnioskodawcę, będzie stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 oraz art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty związane z realizacją projektu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Związane jest to z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy. Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Koszty wynagrodzenia odpowiadające kosztom pracy własnej Wnioskodawcy nie mogą być rozliczane fakturą wystawioną przez Wnioskodawcę na rzecz swojej firmy. Nie pozwalają na to bowiem przepisy art. 106a i 106b ustawy o podatku od towarów i usług. Nie ma uzasadnienia dla wystawiania rachunków w rozumieniu art. 87 Ordynacji podatkowej. Nie ma jednak przeszkód, by transfer pomiędzy rachunkami Wnioskodawcy i odpowiadający kosztom pracy własnej Wnioskodawcy został udokumentowany notą księgową lub obciążeniową. Przepisy nie definiują bowiem tego rodzaju dokumentów, ani nie wprowadzają restrykcji. Każdą operację gospodarczą - w tym dokonaną na własnych rachunkach - można udokumentować dowodami księgowymi. Udokumentowanie zaś nie zmieni kwalifikacji podatkowej opisanych zdarzeń.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że:

Odnośnie pytania nr 1 – Pobierane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie w ramach realizowanego projektu stanowić będzie przychód dla osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą.

Odnośnie pytania nr 2 – Przychód ten zwolniony będzie z obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Odnośnie pytania nr 3 – Istnieje możliwość zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu danej jednostki w ramach realizowanego przedsięwzięcia (projektu).

Odnośnie pytania nr 4 – Przedmiotowe wynagrodzenie udokumentowane notą obciążeniową, w części nie sfinansowanej dotacją, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych otrzymania dofinansowania w związku z realizacją projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój – oraz w zakresie braku możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków, w części sfinansowanej dotacją – jest prawidłowe, natomiast w zakresie możliwości zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków, w części sfinansowanej własnymi środkami – jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższego wynika, że co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl natomiast art. 14 ust. 3 pkt 13 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba, że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bądź gdy dotację/subwencję otrzyma od agencji wykonawczej, która środki pieniężne na ten cel otrzymała z budżetu państwa. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że środki te zostaną wypłacone tytułem wynagrodzenia należnego podatnikowi z tytułu osobistej realizacji (samodzielnego wykonywania określonych czynności przy realizacji projektu), czy też nadzoru nad projektem.

Zaznaczyć także należy, że niektóre środki finansowe korzystają ze zwolnienia od opodatkowania. I tak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 136 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Rozważając charakter środków pieniężnych, o których mowa w ww. przepisach, należy odnieść się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 5a-5c.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b, tj.: środki przeznaczone na realizację:

programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna,
programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 9 listopada 2006, str. 1) oraz programów Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa.

Zgodnie z art. 117 ustawy o finansach publicznych, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej (...).

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

dochody z tytułu realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w części podlegającej refundacji.

Przy czym w myśl art. 124 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy, wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich są wydatkami budżetu państwa, które na podstawie art. 186 cytowanej ustawy o finansach publicznych mogą być przeznaczone na:

realizację projektów przez jednostki budżetowe,
płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich,
dotacje celowe dla beneficjentów,
realizację projektów finansowanych w ramach Programu Środki Przejściowe,
realizację Wspólnej Polityki Rolnej zgodnie z odrębnymi ustawami.

Zgodnie z art. 187 ww. ustawy, za obsługę płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, zwanych dalej „płatnościami”, odpowiada Minister Finansów. Przepis art. 200 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż obsługę bankową płatności prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach umowy rachunku bankowego zawartej z Ministrem Finansów. Na podstawie art. 202 ust. 1 ww. ustawy, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu są gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych. Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 204 tej ustawy, środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, są przeznaczone wyłącznie na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Podkreślić należy, że w świetle ww. przepisów ustawy o finansach publicznych środki z Unii Europejskiej pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, stanowią odrębną formę środków europejskich przeznaczonych na realizację programów finansowych z udziałem środków europejskich. Jednak zgodnie z cytowanym uprzednio przepisem art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych wydatki z budżetu środków europejskich, są wydatkami budżetu państwa, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Stosownie do art. 188 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności (…).

Ponadto zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Natomiast zgodnie z art. 127 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, dotacjami celowymi są także środki przeznaczone na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Program Operacyjny Inteligentny Rozwój jest programem jednofunduszowym, finansowanym w całości ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. EFRR jest jednym z funduszy strukturalnych, które to fundusze są instrumentami finansowymi polityki regionalnej Unii Europejskiej i mają pomóc władzom centralnym i regionalnym (słabiej rozwiniętych regionów Unii) w rozwiązaniu ich najważniejszych problemów gospodarczych. Ich zadaniem jest wspieranie restrukturyzacji i modernizacji gospodarki, co ma wpłynąć na zwiększenie spójności ekonomicznej i społecznej krajów Unii. Fundusze kierowane są do tych sektorów gospodarki i regionów, które bez pomocy finansowej nie są w stanie dorównać do średniego poziomu ekonomicznego w UE.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawca posiada kilkadziesiąt lat doświadczenia w zakresie produkcji maszyn rolniczych oraz kilkadziesiąt lat doświadczenia w zarządzaniu projektami badawczymi z zakresu projektowania maszyn rolniczych. We wszystkich zgłoszeniach o ochronę własności intelektualnej Wnioskodawca jest współtwórcą, na etapie realizacji projektów badawczych jest on koordynatorem i pierwszym recenzentem. Wnioskodawca skupia się nie tylko na uczestniczeniu w pracach konstrukcyjnych, ale bierze udział w koordynowaniu wykonywania prototypów oraz badaniach eksploatacyjnych prototypów. Podstawowym kapitałem jest wieloletnie doświadczenie i olbrzymia wiedza praktyczna (nieoceniona podczas koordynacji prac konstrukcyjnych). Projekt będzie finansowany ze środków własnych Wnioskodawcy oraz dofinansowania przyznanego w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020 (Dofinansowanie wynosi 60 % - w odniesieniu do prac rozwojowych lub 80% - w odniesieniu do badań przemysłowych, pozostałą część stanowić będą środki własne Wnioskodawcy).

Środki przyznane w ramach projektu to środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, o których mowa w art. 186 pkt 2 ustawy o finansach publicznych ww. środki zostaną wypłacone przez Bank Gospodarstwa Krajowego na zlecenie Instytucji Pośredniczącej, tj. Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

Beneficjentem projektu będzie Wnioskodawca, czyli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest stroną umowy z Instytucją Pośredniczącą i uzyskał pozytywną decyzję o dofinansowaniu w wysokości części kosztów kwalifikowanych a więc jest zobowiązany do zrealizowania danego projektu badawczo-rozwojowego, wykorzystując w tym celu m.in. swoje zasoby kadrowe i finansowe (konieczność pokrycia części kosztów kwalifikowanych, która nie jest finansowana dotacją). Wnioskodawca będzie pełnił w projekcie rolę Eksperta i jednocześnie będzie Kierownikiem zespołu badawczego, jego osoba będzie wchodziła w skład zespołu badawczego.

W budżecie projektu przewidziano wynagrodzenie dla właściciela.

Część kosztów kwalifikowalnych (częściowo pokrytych dotacją) zostanie przypisana wynagrodzeniu na rzecz Wnioskodawcy, obliczonego zgodnie z Wytycznymi i kwota ta zostanie przelana z rachunku firmowego na rachunek prywatny Wnioskodawcy. Przewiduje się również, iż ta operacja zostanie udokumentowana notą księgową lub obciążeniową.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 14 ust. 3 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; jak bowiem wskazał Wnioskodawca, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju pełni w przedmiotowej sprawie funkcję Instytucji Pośredniczącej.

Mając powyższe na względzie, zważywszy, że Wnioskodawca otrzyma płatności na realizację projektu w ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, realizowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, stwierdzić należy, że otrzymane wynagrodzenie będzie podlegało zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie cytowanych uprzednio przepisów art. 21 ust. 1 pkt 129 (w części stanowiącej dotację z budżetu państwa) i pkt 136 (w części sfinansowanej ze środków europejskich) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zwolnienia z opodatkowania otrzymanych przez Wnioskodawcę ww. środków, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, wydatków z nich pokrytych (sfinansowanych), w myśl bowiem art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Reasumując, należy wskazać, że wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu nie będzie stanowiło wynagrodzenia za pracę. Jest to przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej). Przychód ten jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 136 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy. Ponadto wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa nie może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W kwestii możliwości ujęcia przedmiotowego wynagrodzenia – w części nie sfinansowanej dotacją lecz środkami własnymi – jako kosztu uzyskania przychodu, należy wskazać, co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania ww. związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pojęcie „praca własna” oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartość pracy Wnioskodawcy wykonywanej w ramach planowanego projektu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Końcowo wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Niniejsza interpretacja dotyczy zatem – zgodnie z zakresem wniosku – wyłącznie wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, przy wydawaniu niniejszej interpretacji tut. organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin