Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1045/11/ICz
z 14 grudnia 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-1045/11/ICz
Data
2011.12.14
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Słowa kluczowe
cele osobiste
opodatkowanie
samochód
świadczenie nieodpłatne
usługi
Istota interpretacji
Czy słuszne jest, że użytek prywatny samochodów osobowych, których nabycie lub leasing było objęte ograniczonym odliczeniem VAT, nie jest opodatkowany VAT w latach 2011-2012?
Wniosek ORD-IN  2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011r. (data wpływu 16 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy słuszne jest, że użytek prywatny samochodów osobowych, których nabycie lub leasing było objęte ograniczonym odliczeniem VAT, nie jest opodatkowany VAT w latach 2011-2012 – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 16 września 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy słuszne jest, że użytek prywatny samochodów osobowych, których nabycie lub leasing było objęte ograniczonym odliczeniem VAT, nie jest opodatkowany VAT w latach 2011-2012. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (zdarzenie przyszłe): Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład międzynarodowej grupy zajmującej się produkcją najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka sprzedaje materiały ogniotrwałe, jak również wykonuje kompleksowe projekty w postaci wykładania pieców i linii odlewniczych materiałami ogniotrwałymi w zakładach kontrahentów (hutach stali, szkła, itp.). Wnioskodawca jest właścicielem oraz leasingobiorcą samochodów firmowych, którymi jeżdżą jej pracownicy. Samochody zostały zakupione w związku z koniecznością realizowania zadań wyjazdowych, takich jak spotkania z kontrahentami i potencjalnymi kontrahentami, negocjowanie i podpisywanie umów, nadzór nad projektami poza siedzibą Spółki, usługi techniczne wykonywane w zakładach kontrahentów, itp. Pracownicy mają jednak również możliwość wykorzystywania samochodów osobowych w celach prywatnych (kwestia dopisywania przychodów PIT z tego tytułu jest analizowana na bieżąco przez Wnioskodawcę i nie jest przedmiotem pytania Spółki). Spółka w związku z nabyciem oraz leasingiem samochodów osobowych odlicza VAT naliczony zgodnie z przepisami, tj. do 60%, nie więcej niż 6.000 zł. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy słuszne jest stanowisko Spółki, że użytek prywatny samochodów osobowych, których nabycie lub leasing było objęte ograniczonym odliczeniem VAT, nie jest opodatkowany VAT w latach 2011-2012... Stanowisko Wnioskodawcy: Spółka stoi na stanowisku, iż użytek prywatny samochodów służbowych (zarówno własnych, jak i będących w leasingu) w latach 2011-2012 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z treścią art. 5 ustawy o VAT mieści się m. in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Wymienione wyżej pojęcie odpłatnego świadczenia usług skonkretyzowane zostało w art. 8 ustawy o VAT. W art. 8 ust. 2 ustawodawca nakazuje uznawać za odpłatne świadczenie usług również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (pkt 1), jak również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Jednakże niektóre przepisy VAT wprowadzają wyjątki od zasady, że użycie majątku firmowego, w powyższym stanie faktycznym - samochodów służbowych (przy nabyciu lub leasingu których odliczono podatek naliczony w ramach limitu określonego przepisami VAT, tj. 60% nie więcej niż 6.000 zł) do celów prywatnych podlega opodatkowaniu. Taki wyjątek jest określony w ustawie z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. nr 247, poz. 1652, dalej: Nowelizacja VAT). Przepis wprowadzający wyjątek czyli art. 5 Nowelizacji VAT został od 1 lipca zmieniony ustawą z 15 kwietnia 2011r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102 poz. 585; dalej: ustawa o zmianie ustawy o rachunkowości). Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 5 Nowelizacji VAT, do dnia 31 grudnia 2012r. w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku: 1) określonej w fakturze lub 2) wynikające z dokumentu celnego, lub 3) należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub 4) należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca - nie więcej jednak niż odpowiednio 5000 zł lub 6000 zł, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Zgodnie z poprzednim brzmieniem tego przepisu (przed zmianą wprowadzoną ustawą o zmianie ustawy o rachunkowości, która to ustawa weszła w życie 2 czerwca 2011r.), w okresie od dnia wejścia w życie Nowelizacji VAT (czyli od 1 stycznia 2011r.) do dnia 31 grudnia 2012r., nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w przypadku wykorzystywania przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1 na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. W wersji przepisu przed zmianą nie ulegało wątpliwości, że nie podlega opodatkowaniu zarówno użytek prywatny samochodów własnych podatnika, jak i samochodów leasingowanych, w okresie do końca 2012r., pod warunkiem, że nabycie lub leasing samochodów był objęty ograniczonym odliczeniem VAT (art. 3 ust. 1 Nowelizacji VAT był powiązany z art. 3 ust. 6 Nowelizacji VAT, który dotyczył leasingu). Po zmianie przepis art. 5 Nowelizacji VAT może budzić istotne wątpliwości. Literalnie mogłoby się wydawać, że obejmuje wyłącznie samochody własne, tj. tylko użytek prywatny samochodów własnych podatnika, w okresie do końca 2012r., pod warunkiem, że nabycie lub leasing samochodów był objęty ograniczonym odliczeniem VAT, jest wyłączony z opodatkowania VAT. Taka interpretacja byłaby jednak niezgodna z celem przepisu, jego funkcją, publicznie wyrażanym stanowiskiem Ministra Finansów, a także z przepisami wspólnotowymi (por. niżej w szczegółach). Zgodnie z uprawnieniem przyznanym Polsce na mocy decyzji Rady Unii Europejskiej z 27 września 2010r. (Dz. Urz. UE L 256/24; dalej: Decyzja), Polska uzyskała prawo do wprowadzenia uproszczenia w rozliczeniu VAT z tytułu wykorzystywania samochodów służbowych do celów prywatnych polegające na opodatkowaniu użytku prywatnego na etapie zakupu lub leasingu samochodu poprzez wprowadzenie ograniczenia w prawie do odliczenia VAT, w zamian za nieopodatkowanie użytku prywatnego na etapie używania samochodu (to bowiem prowadziłoby do podwójnego opodatkowania). Jak wskazano w Decyzji, w ramach odstępstwa od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje niniejszym uprawniona do ograniczenia do 60% prawa do odliczenia podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przywozu, wynajmu lub leasingu pojazdów do maksymalnej kwoty 6.000 PLN. Z drugiej strony podatnicy korzystający z takich samochodów do celów prywatnych mieli nie być zobowiązani do naliczania VAT z tytułu użytku prywatnego: zgodnie z art. 3 Decyzji w ramach odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska została uprawniona do nietraktowania jako świadczenia usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu do którego stosuje się ograniczenie, o którym mowa w art. 1 Decyzji. Wprawdzie Decyzja w art. 3 mówi o uprawnieniu do nietraktowania jako opodatkowanego VAT świadczenia usług, prywatnego wykorzystania samochodów przez podatnika lub jego pracowników, jednak ustalenia z Komisją, która wydała Decyzję były jasne: Polska może ograniczyć odliczenie VAT od samochodów pod warunkiem, że nie będzie podatkować użytku prywatnego takich samochodów. Wyrażono to wyraźnie w preambule Decyzji (pkt 5 preambuły): "Polska ubiega się o odstępstwo, tak aby ograniczyć w przypadku pojazdów wykorzystywanych zarówno do celów prowadzonej działalności, jak i do celów prywatnych prawo do odliczenia podatku VAT do 60 % podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przywozu, wynajmu lub leasingu, w stosunku do samochodów luksusowych, co do których istnieje większe prawodopodobiertstwo, że mogą być używane do celów prywatnych do maksymalnej wysokości 6.000 PLN, mającej na celu zapobieżenie zbyt wysokim odliczeniom podatku VAT. W następstwie tego podatnik nie miałby już obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu wykorzystania pojazdu do celów prywatnych". Z treści powyższych przepisów wynika zatem, iż interpretacja art. 5 Nowelizacji VAT zgodnie z którą użytek prywatny leasingowanych samochodów (objętych ograniczonym odliczeniem) podlega VAT oznaczałby, że Rzeczpospolita Polska nie tylko przekroczyła uprawnienia przyznane jej przez Radę Unii Europejskiej, ale także nie wywiązała się z obietnicy złożonej w preambule. Tymczasem przepisy krajowe należy wykładać tak, aby uniknąć niezgodności z prawem wspólnotowym. Taki przypadek ma również miejsce w omawianej sytuacji. Tym samym „nabycie” w art. 5 Nowelizacji VAT należy rozumieć szeroko, jako obejmujące również leasing. Taki jest również pogląd Ministerstwa Finansów, oficjalnie wyrażony w Rzeczpospolitej z dnia 1 sierpnia 2011r. w artykule „Kiedy przekazując auto na prywatny użytek, trzeba naliczyć VAT” (autor Adam Bartosiewicz). Ministerstwu przedstawiono następującą sytuację: „Uprzejmie proszę o odpowiedź na poniższe pytania. W tej sprawie pojawiają się pojawiają się bowiem różne interpretacje przepisów. (...). Pytanie 1: Firma używa samochód osobowy na podstawie leasingu operacyjnego z ograniczonym prawem do odliczenia VAT. Odlicza więc 60 proc. VAT naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od leasingodawcy (nie więcej niż 6000 zł). Pracownik, któremu przekazano samochód ma prawo używać go do celów prywatnych. Czy w takiej sytuacji używanie samochodu do celów prywatnych jest opodatkowane VAT... (...)". Ministerstwo odpowiedziało: "Szanowny Panie, oto odpowiedzi na Pana pytania: Ad 1. W sytuacji, o której mowa w Pana pytaniu, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zatem przekazanie to nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług (...)". Tym samym Ministerstwo Finansów potwierdziło stanowisko Spółki wyrażone w niniejszym wniosku, iż użytek prywatny samochodów będących w leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Alternatywą wobec uznania, że użytek prywatny leasingowanych samochodów nie podlega VAT byłoby przyjęcie, że podlega on jednak VAT w oparciu o art. 5 Nowelizacji VAT po zmianach (interpretowany zawężająco i ściśle literalnie). W takim jednak przypadku oznaczałoby to, że Polska nie dochowała warunków wynegocjowanych z Komisją UE, których odzwierciedleniem była Decyzja, i tym samym ograniczenie odliczenia od samochodów osobowych jest w świetle prawa unijnego nieskuteczne, a podatnicy mogą odliczać cały VAT. Takie poglądy są wyrażane w prasie podatkowej (por. przykładowo w artykule "Minister przywrócił pełne odliczenie" opublikowanym w Rzeczpospolitej 19 lipca 2011r.). Zdaniem Spółki jednak to stanowisko alternatywne jest niesłuszne, ponieważ nie uwzględnia postulatu wykładania przepisów polskich w zgodzie z unijnymi. Tym samym według Spółki należy uznać, że ograniczenie odliczenia jest właściwe i skuteczne, przy czym skoro tak - to nie może wystąpić opodatkowanie użytku prywatnego. Prowadziłoby to bowiem do niemożliwego do zaakceptowania i sprzecznego z zasadami VAT podwójnego opodatkowania (brak pełnego odliczenia przy zakupie, pełne opodatkowanie czynności zrównanej ze sprzedażą). Mając na uwadze treść zaprezentowanego uzasadnienia stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe. Spółka wnosi o potwierdzenie tej prawidłowości w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast, przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE serii L Nr 347, str. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 maja 2004r. do dnia 31 marca 2011r., stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług. Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług we wskazanym wyżej stanie prawnym muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie:
W celu zapewnienia pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z dniem 1 kwietnia 2011r. na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 18 marca 2011r. o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) zmieniono cyt. wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, który od dnia 1 kwietnia 2011r. otrzymał brzmienie: Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:
Wprowadzona od 1 kwietnia 2011r. zmiana do art. 8 ust. 2 ustawy, stanowi ściślejsze odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE. Jak stanowi art. 26 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:
Jednakże Rzeczpospolita Polska złożyła do Komisji Europejskiej wniosek o uzyskanie derogacji na stosowanie szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a oraz art. 168 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w zakresie ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego od niektórych pojazdów samochodowych oraz braku konieczności rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku wykorzystywania tych pojazdów do celów prywatnych. Projekt stosownej decyzji „derogacyjnej” Komisja Europejska przedstawiła 7 czerwca 2010 r. W dniu 27 września 2010r. Rada przyjęła decyzję upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (decyzja nr 2010/581/WE opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE seria L nr 256, s. 24). Zgodnie art. 3 ww. decyzji Rady, w ramach odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje uprawniona do nietraktowania jako świadczenie usług za wynagrodzeniem prywatnego wykorzystania przez podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, pojazdu, do którego stosuje się ograniczenie, o którym mowa w art. 1 niniejszej decyzji. Jak stanowi art. 1 powołanej decyzji Rady, w ramach odstępstwa od art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rzeczpospolita Polska zostaje niniejszym uprawniona do ograniczenia do 60% prawa do odliczenia podatku VAT należnego z tytułu zakupu, wewnątrzwspólnotowego nabycia, przewozu, wynajmu lub leasingu pojazdów silnikowych innych niż pojazdy osobowe, do maksymalnej kwoty 6.000 PLN. Ograniczenie to ma zastosowanie wyłącznie do pojazdów silnikowych, innych niż pojazdy osobowe o dopuszczalnej ładowności powyżej 500 kg i dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. W celu realizacji postanowień ww. decyzji Rady, w art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) ustawodawca krajowy wprowadził zapis, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienionej w art. 1, w przypadku wykorzystywania przez podatnika samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Natomiast na podstawie art. 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 102, poz. 585), powołany wyżej przepis art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym otrzymał brzmienie: „Do dnia 31 grudnia 2012r. w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:
- nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł, nie stosuje się art. 8 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1.” Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011r., zgodnie z zapisem w art. 8 pkt 1, wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z wyjątkiem jednak m. in. cytowanego wyżej przepisu art. 6, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z mocą od dnia 1 stycznia 2011r. Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że od dnia 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, zmienionego art. 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw, przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których kwotę podatku naliczonego stanowiło 50% lub 60% kwoty podatku:
– nie więcej jednak niż odpowiednio 5.000 zł lub 6.000 zł. A zatem od dnia 1 stycznia 2011r. czynność polegająca na wykorzystywaniu przez podatnika, na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało w części prawo do doliczenia podatku naliczonego, nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, w konsekwencji czego nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład międzynarodowej grupy zajmującej się produkcją najwyższej jakości materiałów ogniotrwałych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka sprzedaje materiały ogniotrwałe, jak również wykonuje kompleksowe projekty w postaci wykładania pieców i linii odlewniczych materiałami ogniotrwałymi w zakładach kontrahentów (hutach stali, szkła, itp.). Wnioskodawca jest właścicielem oraz leasingobiorcą samochodów firmowych, którymi jeżdżą jej pracownicy. Samochody zostały zakupione w związku z koniecznością realizowania zadań wyjazdowych, takich jak spotkania z kontrahentami i potencjalnymi kontrahentami, negocjowanie i podpisywanie umów, nadzór nad projektami poza siedzibą Spółki, usługi techniczne wykonywane w zakładach kontrahentów, itp. Pracownicy mają jednak również możliwość wykorzystywania samochodów osobowych w celach prywatnych (kwestia dopisywania przychodów PIT z tego tytułu jest analizowana na bieżąco przez Wnioskodawcę i nie jest przedmiotem pytania Spółki). Spółka w związku z nabyciem oraz leasingiem samochodów osobowych odlicza VAT naliczony zgodnie z przepisami, tj. do 60%, nie więcej niż 6.000 zł. Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że udostępnianie pracownikom przedmiotowych samochodów służbowych (zarówno własnych oraz nabytych na podstawie leasingu) do celów prywatnych zarówno w stanie prawnym obowiązującym w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 marca 2011r. jak również w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 31 grudnia 2012r., na podstawie art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Należy jednakże podkreślić, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia 60%, nie więcej jednak niż 6.000 zł, kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz leasingu opisanych samochodów osobowych, bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Zawarte w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stwierdzenie Wnioskodawcy w tej kwestii potraktowano jako element przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego bez dokonywania oceny jego prawidłowości. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.