Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-922/15-5/AO
z 17 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 18 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) na wezwanie Organu z 27 listopada 2015 r. znak sprawy IPPP2/4512-922/15-2/AO (skutecznie doręczone 2 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków w lokalu z przeznaczeniem do spożycia na wynos - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla sprzedaży posiłków z dostawą pod wskazany adres. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 9 grudnia 2015 r.) na wezwanie Organu z 27 listopada 2015 r. znak sprawy IPPP2/4512-922/15-2/AO (skutecznie doręczone 2 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży w pięciu lokalach.

Wnioskodawca sprzedaje posiłki przygotowywane w lokalach na miejscu w trzech wariantach:

1. Zamówienia przez klientów na posiłki z menu składane są telefonicznie lub elektronicznie za pośrednictwem stron internetowych. Sprzedaż tych posiłków (wyłącznie gotowych wykonywanych w poszczególnych lokalach) odbywa się w opakowaniach z logo firmy i ze sztućcami jednorazowymi, z dostawą pod adres wskazany przez klienta. Pracownicy nie świadczą żadnych innych usług związanych z dostawą. Jedynym charakterystycznym odstępstwem jest przygotowywanie posiłku na specjalne życzenie klienta poza ofertą dostępną w lokalu.
2. Sprzedaż posiłków z menu lub na specjalne życzenie dokonywana jest w lokalu z przeznaczeniem do spożycia na zewnątrz - na wynos (w opakowaniach z logo firmy i ze sztućcami jednorazowymi).
3. Sprzedaż posiłków dokonywana jest w lokalu z przeznaczeniem do spożycia wewnątrz lokalu (wydawana na zastawie stołowej). W tym przypadku klient odbiera danie sam lub też ma je serwowane do stolika z przeznaczeniem do spożycia na miejscu.
   
   

W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca wskazał, że posiłki na wynos wydawane są w reklamówkach jednorazowych, natomiast na miejscu na naczyniach stołowych. Oprócz tego w każdym z lokali znajduje się kosz na śmieci oraz toaleta gdzie użytkownikiem może być każdy klient bez względu na rodzaj zakupu (na wynos i na miejscu).

W kwestii organizacji konsumpcji, przy sprzedaży posiłków w wariancie nr 3, Wnioskodawca poinformował, że proces obsługi klienta wygląda następująco:

• klient ogląda menu,
  
• podchodzi do kasy gdzie składa zamówienie określając czy jest to na wynos, czy na miejscu,
  
• płaci za zamówienie,
  
• od kasjera otrzymuje numerek do zamówienia,
  
• sam podchodzi i odbiera zamówienie. W przypadku posiłku na miejscu zamówienie otrzymuje na talerzu. Jeżeli nie jest to kanapka kelnerka (przy mniejszym ruchu w lokalu) dostarcza posiłek do stolika,
  
• ostatecznie klient odnosi talerz lub talerz sprząta kelnerka.
  
  
  

W odniesieniu do warunków zapewnianych w lokalu Wnioskodawca wskazał, że zapewnia dostęp do urządzeń sanitarnych (WC) oraz wieszaków ubraniowych na terenie lokalu.

W ramach sprzedaży posiłków Wnioskodawca sprzedaje również napoje: gazowane(w butelkach lub puszkach), które są objęte 23% stawką VAT, soki 100% (w opakowaniach - kartonach i butelkach), ayran (typ jogurt, kefir), który objęty jest stawką 5% VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż posiłków opisanych w stanie faktycznym wniosku jak wyżej (punkty 1, 2 i 3) mieszcząca się w PKWiU 10.85.1 (art. 5a ustawy VAT) stanowi dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaną preferencyjną stawką w wysokości 5% (art. 41 ust. 2a wymienioną w załączniku nr 10 poz. 28 ustawy o VAT)?

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie sprzedaży posiłków w opisanym wyżej wariancie nr 2.

Stanowisko Wnioskodawcy,

Ad. 1

Art. 41 ust. 2a i wymieniona w załączniku nr 10 poz. 28 ustawy o VAT zezwala na zastosowanie preferencyjnej stawki 5%. W tym przypadku są to gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% będące w momencie wytworzenia i zapakowania produktem gotowym.

Ad. 2

Art. 41 ust. 2a i wymieniona w załączniku nr 10 poz. 28 ustawy o VAT zezwala na zastosowanie preferencyjnej stawki 5%. W tym przypadku są to gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% będące w momencie wytworzenia i zapakowania produktem gotowym.

Ad. 3

W tym przypadku ma zastosowanie art. 41 ust. 2 gdzie stawka wynosi 8% w przypadku posiłków, a 23% przy napojach typu herbata, kawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z póź. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…). Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z póź. zm.).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy – stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W poz. 42 ww. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wskazane zostały, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1, „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT przez PKWiU ex rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto, zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, wymienione zostały sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1 - „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje sprzedaży w pięciu lokalach. Wnioskodawca sprzedaje posiłki przygotowywane w lokalach na miejscu w trzech wariantach. W wariancie nr 2 Wnioskodawca dokonuje sprzedaży posiłków z menu lub na specjalne życzenie. Sprzedaż ta dokonywana jest w lokalu z przeznaczeniem do spożycia na zewnątrz - na wynos (w opakowaniach z logo firmy i ze sztućcami jednorazowymi). Posiłki na wynos wydawane są w reklamówkach jednorazowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 5% w przypadku sprzedaży posiłków mieszczących się w PKWiU 10.85.1 opisanych we wniosku w wariancie nr 2.

W świetle powyższych okoliczności należy zauważyć, że stosownie do art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 2011 Nr 77, str. 1 z późn. zm.) usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Na podstawie powyższych regulacji, a także przy uwzględnieniu dotychczasowego dorobku orzeczniczego Trybunału Sprawiedliwości UE, w szczególności wyroku z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94 wnioskować można, że działalność restauracyjną i cateringową zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi. W ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

W analizowanych okolicznościach ma miejsce sprzedaż posiłków przygotowywanych na miejscu w lokalach. Sprzedaż posiłków z menu lub na specjalne życzenie dokonywana jest w lokalu z przeznaczeniem do spożycia na zewnątrz - na wynos. Posiłki sprzedawane są w opakowaniach z logo firmy i ze sztućcami jednorazowymi i wydawane w reklamówkach jednorazowych.

Należy wskazać, że w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, że konieczne jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Tak więc w celu niniejszego rozstrzygnięcia należy wziąć pod uwagę wszelkie okoliczności w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Na tle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę przygotowywanych w lokalach posiłków w opakowaniach z logo firmy, ze sztućcami jednorazowymi i wydawanych w reklamówkach jednorazowych, która to sprzedaż dokonywana jest w lokalu z przeznaczeniem do spożycia na zewnątrz – na wynos stanowi dostawę towarów. Jak wskazał Wnioskodawca klienci dokonują zakupu ww. posiłków „na wynos”. Sprzedawany jest więc przygotowany zgodnie z zamówieniem złożonym przez klienta posiłek w opakowaniu z logo firmy, ze sztućcami jednorazowymi, który wydawany jest w reklamówkach jednorazowych. Bez wpływu na przedstawioną ocenę prawnopodatkową pozostaje to, że ze sprzedażą posiłków wiąże się jego zapakowanie. Czynnościom tym, w całym świadczeniu, nie można przypisać charakteru dominującego, pozwalającego na uznanie sprzedaży na rzecz klienta posiłków w opakowaniach z logo firmy za świadczenie usług. W konsekwencji, sprzedaż ta dotyczy posiłków na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Dodatkowo należy wskazać, że zasadniczym celem i istotą transakcji jest nabycie przez klienta określonego posiłku. Zatem sprzedaż zapakowanego posiłku stanowi na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług jedno świadczenie, które ze względu na charakter świadczenia głównego stanowi dostawę towarów (posiłków) w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, dla będącej przedmiotem zapytania w wariancie nr 2 dostawy zapakowanych posiłków, zakwalifikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania PKWiU 10.85.1 i nie zawierających żadnych produktów z zawartością alkoholu powyżej 1,2% zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Organ zauważa, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Należy przy tym podkreślić, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania towarów lub usług do określonego grupowania statystycznego.

Zaznacza się przy tym, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zaistniałego stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. Tak więc, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy sprzedaży posiłków opisanej w wariancie nr 2 wniosku. Stawka podatku od towarów i usług dla sprzedaż posiłków w wariancie nr 1 i 3 wniosku została/zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.