Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-162/15-6/GG
z 8 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2015 r. (data wpływu 18 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 2 grudnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków mimo zaprzestania prowadzenia działalności produkcyjnej na nieruchomości (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 20 listopada 2015 r., nr IPTPB3/4511-162/15-2/GG (doręczonym w dniu 23 listopada 2015 r.) oraz pismem z dnia 18 grudnia 2015 r., nr IPTPB3/4511-162/15 -4/GG (doręczonym w dniu 21 grudnia 2015 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania dnia 2 grudnia 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 30 listopada 2015 r.) oraz w dniu 30 grudnia 2015 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 28 grudnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą „…”. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy obejmuje m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W 1996 r. Wnioskodawca nabył (wspólnie z żoną, z którą pozostaje we wspólnocie małżeńskiej ustawowej) od syndyka masy upadłości „…:” S.A. obiekt pofabryczny składający się z budynków posadowionych na działce, której zbywca był wieczystym użytkownikiem (dalej: Nieruchomość). Akt notarialny dokumentujący nabycie zawiera informację, że kupno prawa wieczystego użytkowania działki gruntu wraz ze znajdującymi się na tej działce budynkami i urządzeniami stanowiącymi odrębną nieruchomość dokonany został na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej pod firmą Akwedukt.

Dla potrzeb ewidencji środków trwałych Wnioskodawca wydzielił osiem obiektów (budynków lub części budynków), które były sukcesywnie oddawane do użytkowania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (działalność produkcyjna i sprzedażowa – sprzedaż wyprodukowanych towarów):

• Hala magazynowa 107, która została oddana do użytkowania w kwietniu 1997 r., a wydatki na remont poniesiono od maja 1996 r. do kwietnia 1997 r.
  

• Hala magazynowo-produkcyjna 110, która została oddana do użytkowania w marcu 1998 r., a wydatki na modernizację poniesiono od 1997 r. do marca 1998 r.
  

• Budynek magazynowy surowców, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od 1997 r. do grudnia 2000 r.
  

• Budynek magazynowo-pomocniczy, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od 1997 r. do grudnia 2000 r.
  

• Budynek trafostacji, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od 1997 r. do grudnia 2000 r.
  

• Budynek handlowy, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od maja 1996 r. do grudnia 2000 r.
  

• Narzędziownia budynek produkcyjny, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od 1997 r. do grudnia 2000 r.
  

• Budynek socjalno-biurowy, który został oddany do użytkowania w grudniu 2000 r., a wydatki na modernizację poniesiono od maja 1996 r. do grudnia 2000 r.
  
  

Budynki zostały poddane modernizacji na podstawie pozwolenia na budowę – przebudowę. Obiekt do września 2013 r. służył działalności produkcyjnej i sprzedażowej Wnioskodawcy, w tym wynajmowi 26,87 m² w budynku trafostacji (około 1/4 budynku). Umowa najmu została wypowiedziana w kwietniu 2013 r. Wnioskodawca wypowiedział pisemnie przez list polecony umowę najmu pomieszczeń trafostacji, podając jako przyczynę wypowiedzenia wystawienie nieruchomości na sprzedaż. Wnioskodawca uznał, że termin pięciomiesięczny jest wystarczający do opuszczenia przedmiotu najmu lub podjęcia czynności zmierzających do zakupu budynku trafostacji. Od 25 września 2013 r. Wnioskodawca zaniechał prowadzenia działalności produkcyjnej i sprzedażowej w tym obiekcie i szukał nabywcy nieruchomości. Ze względu na niepodporządkowanie się najemcy do wypowiedzenia umowy najmu w okresie od października 2013 r. do chwili obecnej wystawia faktury VAT za bezumowne korzystanie z najmu 26,87 m².

Działalność produkcyjna i sprzedażowa Wnioskodawcy została przeniesiona do nowego obiektu.

Jeszcze przed zaprzestaniem wykonywania działalności produkcyjnej i sprzedażowej na Nieruchomości Wnioskodawca rozpoczął poszukiwania nabywcy na Nieruchomość (w tym także za pośrednictwem biur pośrednictwa obrotu nieruchomościami). Z uwagi na brak chętnych nabywców, Wnioskodawca podjął działania zmierzające do uzyskania zgody na rozbiórkę budynków – w celu zaoferowania do sprzedaży niezabudowanej działki. Na przeszkodzie rozbiórki stanął Miejski Konserwator Zabytków, który uznał obiekty znajdujące się na Nieruchomości za częściowo niepodlegające rozbiórce. Po zakończeniu postępowania odwoławczego Wnioskodawca uzyskał stanowisko Miejskiego Konserwatora Zabytków zezwalające na rozbiórkę budynków, ale z koniecznością zachowania komina. Do chwili sporządzenia niniejszego wniosku nie została jeszcze wydana decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że ponosił wydatki na wytworzenie we własnym zakresie budowli w następujących okresach:

• utwardzenie terenu: od marca 1997 r. do lutego 1998 r.
  

• wjazd: od września 1999 r. do grudnia 1999 r.
  

• linia kablowa: w marcu 1999 r.
  
  

Budynki i budowle wprowadzone zostały do ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy. Budynki i budowle zostały ujęte w ww. ewidencji:

• utwardzenie terenu: od lutego 1998 r.,
  

• wjazd: od grudnia 1999 r.,
  

• linia kablowa: od marca 1999 r.,
  

• hala magazynowa 107: od kwietnia 1997 r.,
  

• hala magazynowo-produkcyjna 110: od marca 1998 r.,
  

• budynek magazynowy surowców: od grudnia 2000 r.,
  

• budynek magazynowo-pomocniczy: od grudnia 2000 r.,
  

• budynek trafostacji: od grudnia 2000 r.,
  

• budynek handlowy: od grudnia 2000 r.,
  

• narzędziownia - budynek produkcyjny: od grudnia 2000 r.,
  

• budynek socjalno-biurowy: od grudnia 2000 r.
  
  

Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych były traktowane przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodów.

Poniesienie wydatków na usunięcie dachu i rozbiórkę budynku będzie dokumentowane fakturami VAT oraz innymi dokumentami – najprawdopodobniej umowami, zamówieniami itd. (nie da się określić z góry wszystkich dokumentów, które będą dokumentować wymienione prace z uwagi na przyszłych charakter zdarzenia).

Spośród środków trwałych wymienionych we wniosku zamortyzowane zostały wszystkie budynki (hala 107 – w 2007 r.; hala 110 – w 2008 r., pozostałe budynki – w 2010 r.) oraz wjazd (w 2000 r.). Nie zostały jeszcze zamortyzowane: utwardzenie terenu i linia kablowa.

Nie nastąpiło wykreślenie środków trwałych wymienionych we wniosku z ewidencji środków trwałych.

W obiekcie pofabrycznym zakupionym w 1996 r. oraz w nowym obiekcie prowadzona była i jest ta sama działalność: Produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych – PKD 22.23.Z. Ponadto, Wnioskodawca prowadził i planuje prowadzić także działalność w zakresie wynajmu nieruchomości na własny rachunek – PKD 70.20.Z (uwzględniając obecne plany – jedynie w odniesieniu do obiektu pofabrycznego).

Małżonka Wnioskodawcy wyraziła zgodę na wykorzystywanie nieruchomości stanowiącej wspólność ustawową małżeńską dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 28 grudnia 2015 r. Wnioskodawca stwierdził, że rozlicza przychody z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Wnioskodawca zaliczy wydatki do kosztów uzyskania przychodów na podstawie faktury, rachunku lub innego dowodu (nie da się określić z góry wszystkich dokumentów, które będą dokumentować prace z uwagi na przyszłych charakter zdarzenia), na dzień, na który wydatki zostaną ujęte w księgach rachunkowych.

Wydatki objęte pierwszym pytaniem stanowią następujące koszty: podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste gruntów, wydatki na ochronę Nieruchomości, ubezpieczenie budynków, opłaty za media (woda, energia), opłaty za przeglądy techniczne budynków, wydatki na opracowanie ekspertyzy budowlanej dotyczącej oceny technicznej budynków i komina murowanego. Zdefiniowane zostały jako „Wydatki” w treści wniosku o interpretację (załącznik ORD-IN/A, str. 1, część G, drugi akapit).

Wyburzenie jakichkolwiek budowli jeszcze nie nastąpiło. W tym zakresie Wnioskodawca wskazał, że jeszcze przed zaprzestaniem wykonywania działalności produkcyjnej i sprzedażowej na Nieruchomości rozpoczął poszukiwania nabywcy na Nieruchomość, ale z uwagi na brak chętnych nabywców, Wnioskodawca podjął działania zmierzające do uzyskania zgody na rozbiórkę budynków – w celu zaoferowania do sprzedaży niezabudowanej działki. Na przeszkodzie rozbiórki stanął Miejski Konserwator Zabytków, który uznał obiekty znajdujące się na Nieruchomości za częściowo niepodlegające rozbiórce. Po zakończeniu postępowania odwoławczego Wnioskodawca uzyskał stanowisko Miejskiego Konserwatora Zabytków zezwalające na rozbiórkę budynków, ale z koniecznością zachowania komina. Rozbiórka nie została jeszcze przeprowadzona – co było rezultatem zmiany koncepcji Wnioskodawcy odnośnie wykorzystania nieruchomości. Ewentualna decyzja o wyburzeniu budynków lub budowli podyktowana zostanie względami ekonomicznymi. Jeżeli bowiem Wnioskodawca nie znajdzie najemcy na dany budynek lub budowlę, jego pozostawienie i ponoszenie kosztów związanych z takim budynkiem lub budowlą stanowić będzie działanie nieracjonalne. Wyburzenie pozwoli na zaoszczędzenie części wydatków, jakie musiałyby być ponoszone w przyszłości (w szczególności wydatki na media, ubezpieczenie, przeglądy techniczne). Wyburzenie w ocenie Wnioskodawcy wpłynie także na uatrakcyjnienie Nieruchomości pod kątem sprzedaży.

Zamierzenia Wnioskodawcy zmieniały się wraz z upływem czasu, co zostało dokładnie przedstawione we wniosku. Pierwotnie Wnioskodawca planował jedynie wyburzenie – aby uatrakcyjnić nieruchomość dla celów sprzedaży. Jednakże z uwagi na upływ czasu, zmianę sytuacji na rynku przeciągające się postępowanie w sprawie możliwości wyburzenia Wnioskodawca zmienił obecnie koncepcję wykorzystania Nieruchomości. Nieruchomość pozostanie przeznaczona na sprzedaż, jednakże do momentu sprzedaży Nieruchomość zostanie przeznaczona do wynajmu.

Zatem, obecne zamierzenia Wnioskodawcy odnośnie obiektu, o którym mowa we wniosku można określić następująco:

• Wnioskodawca będzie poszukiwał najemców na budynki lub budowle (lub ich części),
  

• jeżeli najemcy na dany budynek lub budowlę nie zostaną znalezieni, taki budynek lub budowla zostanie wyburzona,
  

• powyższe działania nie zmieniają przeznaczenia nieruchomości do sprzedaży – niezależnie od tego, czy dana nieruchomość lub jej część będzie na moment sprzedaży wynajmowana, czy też nie będzie wynajmowana. Nabywca na nieruchomość poszukiwany jest przez Wnioskodawcę od lipca 2012 r.
  
  

Wnioskodawca planuje usunięcie dachu z hali magazynowo-produkcyjnej 110. Usunięcie dachu uzasadnione jest uzyskaną przez Wnioskodawcę ekspertyzą rzeczoznawcy, z której wynik, że stan dachu stanowi zagrożenie bezpieczeństwa. Ogólny stan hali magazynowo-produkcyjnej jest zły jednakże (z wyłączeniem dachu) nadaje się ona do wykorzystania gospodarczego (np. jako zamknięte ścianami miejsce składowania). Zatem w przypadku usunięcia dachu w tej części nieruchomość będzie mogła służyć bezpiecznemu gospodarczemu wykorzystaniu. Jeśli chodzi zaś o rozbiórkę budynków – Wnioskodawca planuje rozebrać dwa parterowe budynki z uwagi na ich nieprzydatność dla celów dalszej działalności w postaci ewentualnego wynajmu.

Po usunięciu dachu Wnioskodawca będzie poszukiwał najemcy dla budynku hali magazynowo -produkcyjnej. Jak wskazano we wniosku, obiekt ten będzie mógł bowiem być wykorzystywany jako zamknięte ścianami miejsce składowania (lub w innych celach, jeśli najemca będzie w tym widział cel gospodarczy). Z punktu widzenia Wnioskodawcy wykorzystanie obiektu po usunięciu dachu nastąpi jedynie w celu wynajmu (ewentualnie sprzedaży – jeśli uda się znaleźć nabywcę).

Nieruchomość będąca przedmiotem zapytania przestała być wykorzystywana do działalności produkcyjnej Wnioskodawcy (przeniesienie zakładu produkcyjnego). Nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży. Sprzedaż nieruchomości stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej. Do momentu sprzedaży Wnioskodawca będzie poszukiwał najemców na nieruchomość lub część nieruchomości. Ewentualne przychody z najmu pozwolą pokryć koszty (lub ich część), jakie Wnioskodawca ponosi na nieruchomości. Ewentualne przychody z najmu będą traktowane jako przychody z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Pytanie nr 1 zawarte we wniosku zawiera określenie „Wydatki”, które zostało sprecyzowane w treści wniosku o interpretację (załącznik ORD-IN/A, str. 1, część G, drugi akapit) – wyjaśnienie zawarte w niniejszym piśmie (pkt 1, tiret trzecie) stanowi dokładne powtórzenie tej części wniosku – w ocenie Wnioskodawcy pytanie to zatem dokładnie wskazuje, o jakie wydatki Wnioskodawca pyta. Tym samym, jest to pytanie skonkretyzowane do sytuacji Wnioskodawcy i umożliwia udzielenie odpowiedzi w indywidualnej konkretnej sytuacji Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca był i jest uprawniony nadal do zaliczenia Wydatków do koszów uzyskania przychodów związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą w dacie ich poniesienia, niezależnie do zaprzestania prowadzenia własnej działalności produkcyjnej na Nieruchomości we wrześniu 2013 r.?
2. Czy Wnioskodawca był i jest uprawniony nadal do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od budowli niezależnie do zaprzestania prowadzenia własnej działalności produkcyjnej na Nieruchomości we wrześniu 2013 r.?
3. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości budowli w przypadku ich wyburzenia – w dacie poniesienia kosztu?
4. Czy Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą wydatki na usunięcie dachu oraz koszty rozbiórki budynków w dacie ich poniesienia?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 2, 3, 4 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, miał On (i ma nadal) prawo do zaliczenia Wydatków do kosztów uzyskania przychodów związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą w dacie ich poniesienia, niezależnie do zaprzestania prowadzenia własnej działalności produkcyjnej i sprzedażowej na Nieruchomości we wrześniu 2013 r.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej: updof), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 updof. Warunkiem uznania określonych wydatków za koszty uzyskania przychodów jest zatem ich związek przyczynowo -skutkowy z przychodami. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 lipca 2014 r. (sygn. akt II FSK 1863/12): „Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane np. z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych przepisami prawa”.

Niewątpliwie Wydatki opisane we wniosku warunek ten spełniają. Wydatki te służą bowiem zachowaniu odpowiedniego stanu Nieruchomości (opłaty za media, opłaty za przeglądy techniczne, wydatki na ekspertyzę budowlaną), ograniczeniu ryzyk związanych z uszkodzeniem lub zniszczeniem Nieruchomości (wydatki na ochronę i ubezpieczenie budynków) lub służą wywiązywaniu się przez Wnioskodawcę z obowiązków nałożonych przepisami prawa (podatek od nieruchomości, opłaty za użytkowanie wieczyste). Niezależnie od tego, że Wydatki od października 2013 r. nie były powiązane z działalnością produkcyjną i sprzedażową Wnioskodawcy, cały czas zachowały związek z planowanymi przychodami i pozarolniczej działalności gospodarczej. Po zaprzestaniu wykonywania działalności produkcyjnej Wnioskodawca przeznaczył Nieruchomość do sprzedaży, z czym związany byłby przychód w postaci ceny sprzedaży Nieruchomości. Nie ulega wątpliwości, że sprzedaż Nieruchomości stanowiłaby u Wnioskodawcy przychód związany z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą (kupno i sprzedaż nieruchomości stanowi jeden z przedmiotów działalności Wnioskodawcy). Warto podkreślić, że wraz z podjęciem decyzji o sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca poczynił konkretne czynności zmierzające do zrealizowania tej sprzedaży w postaci choćby zaangażowania biur pośrednictwa obrotu nieruchomościami. Powzięcie decyzji o rozbiórce podyktowane zostało brakiem chętnych na nabycie Nieruchomości. Rozbiórka nie doszła do skutku z uwagi na sprzeciw Miejskiego Konserwatora Zabytków, który zmienił stanowisko dopiero dnia 29 czerwca 2015 r.

Przez cały okres od października 2013 r. ponoszone przez Wnioskodawcę Wydatki nie utraciły charakteru wydatków związanych z przychodami. Zmiana planowanego sposobu osiągania przychodu (przychód ze sprzedaży Nieruchomości z zabudowaniami, przychód ze sprzedaży niezabudowanej Nieruchomości, przychody z wynajmu) warunkowana była sytuacją rynkową oraz niezależnym od Wnioskodawcy podejściem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków do kwestii rozbiórki. Wnioskodawca na bieżąco reagował na zmiany sytuacji, zatem nie można mówić o nieracjonalności ponoszonych Wydatków. Tym samym zatem nie ma przeszkód aby traktować je jako koszty uzyskania przychodów.

W dalszej kolejności należy rozstrzygnąć w jakim momencie Wydatki powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy. W ocenie Wnioskodawcy Wydatki noszą znamiona kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 22 ust. 5c updof. Stosownie do tego przepisu, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami obejmują swoim zakresem wszelkie wydatki, które przyczyniają się do powstania przychodu, ale nie powodują wprost jego powstania. Tego rodzaju wydatki warunkują powstanie przychodu. Typowym wydatkami stanowiącymi koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami są wydatki poniesione na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 updof. W ocenie Wnioskodawcy taki charakter mają właśnie Wydatki opisane we wniosku. Wnioskodawca podkreśla, że w praktyce rozstrzygnięć organów podatkowych oraz doktrynie prawno-podatkowej zaliczenie opłat za media, wydatków na ubezpieczenie, opłaty i podatki niewyłączone z kosztów uzyskania przychodów do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (inaczej zwanych kosztami pośrednimi) nie budzi wątpliwości (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2008 r. nr IPPB1/415-892/08 -3/EC i z dnia 20 stycznia 2009 r. nr IPPB3/423-1224/08-4/DG). Na możliwość zaliczania tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych wskazał także Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji wydanej na gruncie zbliżonego stanu faktycznego z dnia 14 października 2011 r. nr IPTPB3/423-215/11-4/PM.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy wydatki mogły zostać zaliczone (i nadal mogą być zaliczane) do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, stosownie do art. 22 ust. 5c updof. Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów Wydatków za poprzednie lata (2013 i 2014) może nastąpić poprzez korektę deklaracji podatkowych za te lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.