Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.62.2017.1.JP
z 28 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2017 r. (data wpływu 28 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek płaconych na koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy,
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek na media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek płaconych na koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy oraz na media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa ul. K działa w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokal, na podstawie uchwały nr 1 z dnia 19 grudnia 2016 r. w sprawie postanowienia, iż w zakresie praw i obowiązków właścicieli lokali oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy o własności lokali. Wcześniej Wspólnota Mieszkaniowa była zarządzana w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Wspólnota ta składa się z 14 lokali mieszkalnych, nie ma lokali użytkowych. Właścicielem jednego z lokali jest spółdzielnia mieszkaniowa, która żąda od Wspólnoty Mieszkaniowej wystawiania comiesięcznych faktur na naliczone zaliczki na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy oraz zaliczki na media.

Wnioskodawca wyjaśnia, że właściciele lokali tworzących wspólnotę mieszkaniową mają obowiązek uczestniczenia w kosztach zarządu nieruchomością wspólną i wnoszenia z tego tytułu ustalonych zaliczek – art. 12, 14, 15 ustawy o własności lokali. Odrębnie członkowie wspólnoty mieszkaniowej – właściciele lokali, wnoszą zaliczki na media dostarczane do ich lokali (woda, ścieki) za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej. Tak samo właściciele lokali płacą opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tzw. podatek śmieciowy) na konto Wspólnoty Mieszkaniowej według stawki ustalonej przez Gminę w formie comiesięcznych opłat, a dalej Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje zapłaty co miesiąc na rachunek wskazany przez Gminę.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa, na żądanie spółdzielni mieszkaniowej, jako właściciela jednego z lokali, ma obowiązek wystawiać faktury VAT/rachunki z tytułu zaliczek płaconych na:

1. Koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy,
2. Media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że nie ma takiego obowiązku, bo Wspólnota Mieszkaniowa nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca wyjaśnia, że czynności zwykłego zarządu oraz pobieranie zaliczek od członków Wspólnoty Mieszkaniowej na poczet utrzymania i eksploatacji nieruchomości wspólnej nie mieszczą się w ramach ustawy o VAT. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto, w rozliczeniach wewnątrz wspólnoty mieszkaniowej nie występuje obrót (sprzedaż) w zakresie mediów dostarczanych do lokali. A warunkiem koniecznym do wystawiania rachunków/faktur jest prowadzenie działalności gospodarczej – art. 87 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Takie samo stanowisko prezentuje:

• Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Targówek w interpretacji z dnia 21 czerwca 2007 r., Nr 1437/ZP/443/45EZ/07;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 2 sierpnia 2010 r., Nr IBPP3/443-316/10/KO.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek płaconych na koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek na media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy o VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa

w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

1. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, podatnik wykonujący czynności w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, gdy odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług bądź wpłacenia zaliczki.

W ocenie Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Należy podkreślić, iż zgodnie z generalną zasadą fakturami VAT dokumentuje się jedynie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wspólnota działa w oparciu o przepisy o własności lokali. Wspólnota ta składa się z 14 lokali mieszkalnych, nie ma lokali użytkowych. Właścicielem jednego z lokali jest spółdzielnia mieszkaniowa, która żąda od Wspólnoty Mieszkaniowej wystawiania comiesięcznych faktur na naliczone zaliczki na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy oraz zaliczki na media. Właściciele lokali tworzących Wspólnotę Mieszkaniową mają obowiązek uczestniczenia w kosztach zarządu nieruchomością wspólną i wnoszenia z tego tytułu ustalonych zaliczek – art. 12, 14, 15 ustawy o własności lokali. Odrębnie członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej – właściciele lokali, wnoszą zaliczki na media dostarczane do ich lokali (woda, ścieki) za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej. Tak samo właściciele lokali płacą opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi (tzw. podatek śmieciowy) na konto Wspólnoty Mieszkaniowej według stawki ustalonej przez Gminę w formie comiesięcznych opłat, a dalej Wspólnota Mieszkaniowa dokonuje zapłaty co miesiąc na rachunek wskazany przez Gminę. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy Wspólnota Mieszkaniowa, na żądanie spółdzielni mieszkaniowej, jako właściciela jednego z lokali, ma obowiązek wystawiać faktury VAT/rachunki z tytułu zaliczek płaconych na koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy oraz media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy.

Prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892 ), zwana dalej ustawą o własności lokali.

W myśl art. 6 ustawy o własności lokali, wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości. Wspólnota może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Przepis ten nadaje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków Wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Jak stanowi art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej.

Z powyższego wynika, że wspólnota mieszkaniowa jest organizacją wspólników, związanych wspólnością w zakresie administracji nieruchomością wspólną i współwłasnością w odniesieniu do tej nieruchomości. Działanie powołanego zarządu należy prawnie ujmować w konstrukcji przedstawicielstwa do działania w imieniu i na rzecz członków wspólnoty.

Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

W świetle art. 14 ustawy o własności lokali, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację;
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę;
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali;
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości;
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
   
   

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Wyżej cytowane przepisy art. 13-15 powołanej ustawy, wskazują na dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej: jedne związane z nieruchomością wspólną i drugie, związane z odrębną własnością lokalu. Tym samym, właściciele lokali zobowiązani są uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z nieruchomością wspólną, na pokrycie których uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat oraz ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali (m. in. za wodę, ciepło, odprowadzanie ścieków, gaz, energię elektryczną).

Zauważyć w tym miejscu należy, że jak wskazał Wnioskodawca, Wspólnota składa się z lokali mieszkalnych, nie ma lokali użytkowych, funkcjonuje w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota, realizując wspólny interes właścicieli, występuje w odmiennych rolach w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

Wspólnota nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli. W takiej sytuacji działa ona w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali (m. in. w formie zaliczek, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali), mających udziały w nieruchomości wspólnej. Tym samym, odbiorcą nabywanych towarów i usług jest wspólnota, jako odrębny od jej członków podmiot praw i to ona występuje jako ostateczny konsument. W takim więc zakresie wspólnota nie świadczy żadnych czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali.

Zatem, uiszczane należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną, w tym opłaty na fundusz remontowy i fundusz eksploatacyjny nie są objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zaliczki płacone na poczet zarządu nieruchomością wspólną stanowią jedynie partycypację w kosztach jednostki organizacyjnej - wspólnoty lokali mieszkalnych - przez jej członków. Wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, na rzecz samych siebie, poprzez zapłatę zaliczek (kwot) z tytułu kosztów związanych z utrzymaniem części wspólnej.

Tym samym Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie pobierania opłat od członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz remontowy i eksploatacyjny. A zatem brak jest podstaw do wystawienia z tego tytułu faktur VAT.

Należy zwrócić w tym miejscu uwagę na przepis art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Jak wyżej wykazano, w zakresie pobierania opłat od członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz remontowy i eksploatacyjny, Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej. Zatem również brak podstaw do wystawiania z tego tytułu rachunku, o którym mowa w art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji, brak jest podstaw do wystawiania faktur lub rachunków do dokumentowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną tj. na fundusz remontowy i eksploatacyjny.

Natomiast w sytuacji, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług (tj. mediów – woda i ścieki, opłaty za gospodarowanie śmieciami – tzw. „podatek śmieciowy”) celem zaopatrzenia poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu, jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat.

Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media, „podatek śmieciowy”) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. Wydatki te nie stanowią partycypacji w kosztach wspólnych nieruchomości, bowiem finalnym nabywcą towarów i usług świadczonych przez podmioty (np. dostarczające wodę, odprowadzające ścieki, odbierające odpady) i służących zaspokajaniu indywidualnych potrzeb każdego z członków wspólnoty jest nie wspólnota, a każdy z jej członków z osobna, gdyż zgodnie z art. 14 pkt 2 ustawy o własności lokali wspólnota ponosi koszty tylko w zakresie zarządu nieruchomością wspólną, a nie odrębnych lokali.

Tym samym, wspólnota zakupując towary i usługi, które następnie przyporządkowuje poszczególnym lokalom, dokonuje ich odsprzedaży właścicielom lokali. W takiej sytuacji środki uiszczane przez właścicieli poszczególnych lokali na ich utrzymanie stanowią w istocie zapłatę za odsprzedawane im przez wspólnotę towary i usługi.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że obciążanie członków wspólnoty zaliczkami na pokrycie kosztów indywidualnego zużycia mediów i odbioru nieczystości („podatek śmieciowy”) stanowi odpłatną dostawę towarów i świadczenie usług, w myśl art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, dokonując rozliczenia opłat z tytułu mediów i opłat za gospodarowanie odpadami („podatek śmieciowy”) dotyczących poszczególnych lokali, Wnioskodawca działa jako podatnik podatku od towarów i usług, i w konsekwencji czynność odsprzedaży właścicielom lokali zakupionych wcześniej towarów i usług, związanych wyłącznie z utrzymaniem odrębnych lokali, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca jest zobowiązany wystawiać faktury dokumentujące sprzedaż – zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ustawy oraz w przepisach wykonawczych do niej.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek płaconych na koszty zarządu nieruchomością wspólną, tj. zaliczek na fundusz eksploatacyjny i fundusz remontowy
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku wystawiania faktur/rachunków z tytułu zaliczek na media dostarczane do lokalu za pośrednictwem Wspólnoty Mieszkaniowej i tzw. podatek śmieciowy.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.