INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2011 r. (data wpływu 7 listopada 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług polegających na organizowaniu konferencji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług polegających na organizowaniu konferencji.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uniwersytet jest akademicką uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164 poz. 1365 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” oraz innych przepisów prawa i statutu. Podstawowymi zadaniami uczelni, zgodnie z ustawą są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej,
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka,
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych,
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych,
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych,
6. promowanie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie,
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów,
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych,
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
   
   

Jednocześnie ww. ustawa wskazuje Dziale IV, że podstawowymi formami studiów są studia pierwszego i drugiego stopnia oraz jednolite studia magisterskie oraz studia doktoranckie. Konsekwencją tego jest, że uczelnie wyższe chcąc sprostać nałożonym na nie ustawowo obowiązkom w zakresie kształcenia kadr naukowych oraz kształcenia w celu uzupełniania wiedzy – w stosunku do osób, które ukończyły już wszystkie ww. stopnie studiów – muszą sięgać do innych niż te podstawowe formy uzyskiwania wiedzy. Jedną z tych form jest organizacja konferencji dydaktycznych bądź naukowo – dydaktycznych, albo uczestnictwo tego rodzaju konferencjach organizowanych przez inne ośrodki akademickie, czy szerzej dydaktyczne.

Powyższe znajduje odzwierciedlenie w statucie uczelni, zgodnie z którym zadaniami Uniwersytetu są:

1. prowadzenie badań naukowych, kształcenie kadr naukowych oraz rozwijanie twórczości artystycznej,
2. kształcenie studentów w zakresie określonych gałęzi wiedzy, rozwijanie w nich umiejętności samodzielnego myślenia i twórczego działania oraz przygotowanie ich do pracy zawodowej,
3. kształtowanie obywatelskich postaw w duchu szacunku dla prawdy, sumiennej pracy, patriotyzmu oraz demokracji,
4. działalnie na rzecz praktycznego zastosowania nauki i sztuki,
5. rozwijanie współpracy z krajowymi i zagranicznymi ośrodkami naukowymi i dydaktycznymi.
   
   

W uczelni organizowane są konferencje, których celem jest wymiana doświadczeń naukowych, co służy kształceniu i promowaniu kadr naukowych. Organizacja konferencji należy do podstawowych zadań uczelni, które zostały określone w cytowanym art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Główne cele konferencji to: zaprezentowanie zgromadzonym uczestnikom wyników badań, stworzonych teorii czy też zaobserwowanych doświadczeń przez wybitne jednostki naukowe. Są one poświęcone wymianie doświadczeń czy dyskusjom na tematy wskazane w regulaminie lub programie. Nad kształtem merytorycznym przedsięwzięcia czuwa za każdym razem rada programowa. Przed konferencją zarówno osoby z Uczelni jak i osoby o bogatym dorobku naukowym z innych ośrodków edukacyjnych przygotowują referaty związane z tematyką konferencji. Są to publikacje o bardzo wysokiej zawartości merytorycznej. Niektórzy z autorów tych referatów (najbardziej innowacyjnych, kontrowersyjnych, czy z innych względów zasługujących na szczególną uwagę) stają się prelegentami.

W konferencjach w większości uczestniczą przedstawiciele ośrodków akademickich czy też instytutów badawczo – naukowych. Pozostałe osoby reprezentują (w zależności od tematyki konferencji) jednostki samorządu terytorialnego, rządu, organizacji społecznych itp. często też, w zależności od możliwości lokalowych uczestniczą w nich także studenci.

Wykłady i prelekcje z reguły stanowią podstawową część konferencji. Pozostały czas przeznaczony jest na dyskusje, w których uczestnicy odnoszą się do usłyszanych treści i przedstawiają swój punkt widzenia na zaprezentowany problem. Materialny wynik konferencji stanowią tzw. materiały pokonferencyjne (wydane w formie książkowej lub w formie broszury), które są wykorzystywane przez uczestników konferencji w ich dalszej samodzielnej pracy naukowej oraz w pracy ze studentami. Materiały te mogą również nabyć osoby nieuczestniczące w konferencji, a chcące skorzystać z treści merytorycznych w nich zawartych. Zgodnie z klasyfikacją PKWiU obowiązującą dla celów podatku od towarów i usług do końca ubiegłego 2010 r. usługi organizacji targów, wystaw oraz konferencji, sklasyfikowane były w grupie 74.84.15. (usługi organizacji konferencji zostały przypisane do tej grupy przez Główny Urząd Statystyczny). W związku z powyższym Wnioskodawca stosował stawkę 22% do końca roku 2010 r., a obecnie stosuje 23% na organizację usług będących przedmiotem zapytania.

Podstawą opodatkowania jest całość wynagrodzenia otrzymywanego od uczestników konferencji: instytucji (najczęściej innych Uczelni) oraz osób fizycznych, kalkulowane w oparciu o poniesione przez Wnioskodawcę koszty, tj.: wynajem sali konferencyjnych, transport, zakwaterowanie, wyżywienie, druk ulotek i materiałów promujących konferencję, wydanie materiałów na samą konferencję, jak i publikacji pokonferencyjnych.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2012 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zdaniem Uczelni zarówno konferencje o charakterze dydaktycznym jaki i konferencje naukowe, w których usługa kształcenia ma zasadniczy udział stanowią kształcenie na poziomie wyższym. Nabywane przez Uczelnię w ramach konferencji usługi dodatkowe są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiąganie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usług polegających na organizowaniu opisanych w stanie faktycznym konferencji może korzystać ze zwolnienia od podatku, czy też winno być opodatkowane stawką podstawową zgodnie z dotychczasową praktyką...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym konferencje mogą korzystać ze zwolnienia od podatku jako usługi kształcenia świadczone przez uczelnie, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Za powyższym stanowiskiem przemawia następująca argumentacja: głównym celem organizowanych przez Wnioskodawcę konferencji jest upowszechnianie wyników badań naukowych, wymiana informacji, myśli, doświadczeń i poglądów w celu zapewnienia postępu nauki i rozwoju dydaktyki, wsparcie dla współpracy sfery nauki i sfery gospodarczej. Są to cele mieszczące się w podstawowych zadaniach, do wypełnienia, których uczelnie wyższe zostały zobowiązane ustawą „Prawo o szkolnictwie wyższym”. Organizacja konferencji umożliwia realizację ustawowych zadań - kształcenia i promowania kadr naukowych i dydaktycznych.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia „kształcenia”. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego „kształcenie - to całość doświadczeń składających się na proces zdobywania przez jednostkę umiejętności, wiedzy oraz rozumienia otaczającego świata. Kształcenie obejmuje zarówno proces nauczania jak i uczenia się. Proces kształcenia jest głównym celem organizowanych konferencji.

Uczestnicy konferencji rozumiani również jako przedstawiciele instytucji, w toku jej trwania, uzyskują wiadomości i materiały, które pozwalają na uzupełnianie wiedzy i rozwijanie swojego dorobku naukowego W konsekwencji niewątpliwie są to czynności mieszczące się w katalogu kształcenia kadr naukowych czy też kształcenia w celu uzupełniania i zdobywania wiedzy. Podczas konferencji jej uczestnicy zdobywają nową wiedzę teoretyczną i praktyczną lub też uzupełniają już posiadaną. Wiedza teoretyczna jest zdobywana w trakcie wykładów wygłaszanych przez prelegentów, natomiast wiedza praktyczna w czasie tzw. panelu dyskusyjnego (podczas wymiany wzajemnych doświadczeń). Konferencje mają bez wątpienia charakter dokształcający i poszerzający wiedzę uczestników. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, można je uznać za usługi polegające na kształceniu.

Stanowiące element kalkulacyjny opłat konferencyjnych usługi dodatkowe (noclegi, gastronomia, publikacja referatów itp.) mają charakter pomocniczy i nie stanowią celu same w sobie, dlatego też nie powinny być postrzegane jako odrębne świadczenie od usługi głównej i stanowić odrębnego przedmiotu opodatkowania.

Ponadto w myśl natomiast § 13 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową pod warunkiem że:

• są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24, i 25 lub

• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Powyższe przepisy uprawniają zatem Wnioskodawcę do zaprezentowanego wyżej stanowiska, które zostało potwierdzone przez Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 19803 do Ministra Finansów w sprawie zwolnienia szkół wyższych z obowiązku płacenia podatku VAT w związku z organizacją konferencji naukowych, gdzie stwierdza się m.in. cyt.: Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. zwolnione od podatku są usługi świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 246, poz. 1649), zwolnione od podatku są usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy (a więc inne niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym), świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jeśli zatem w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia ma zasadniczy udział, organizacja takich konferencji przez uczelnie jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie wyżej przytoczonych przepisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) – art. 8 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo -rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z powyższego wynika, iż ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy korzystać mogą uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Ponadto przepisem art. 43 ust. 17a ustawy, obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów i świadczenie usług związanych z usługami wymienionymi w art. 43 ust. 1 pkt 26 wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r., zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Natomiast na podstawie § 13 ust. 9 ww. rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1. są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W ustawodawstwie brak jest definicji kształcenia. Słownik języka polskiego PWN definiuje proces kształcenia jako czynności, których celem jest: „przekazywać komuś wiedzę, umiejętności”, „czynić starania, aby ktoś zdobywał wiedzę, rozwijał umiejętności”, „rozwijać cechy charakteru” („Słownik języka polskiego PWN” pod red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005).

W świetle powyższego proces kształcenia można określić jako proces, którego celem jest uzyskiwanie uzupełnianie wiedzy ogólnej, a także umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Podobne stanowisko jest wypracowane w dorobku Wspólnoty Europejskiej - we Wspólnym sprawozdaniu 2008 Rady i Komisji UE z postępów w realizacji programu prac „Edukacja i szkolenie 2010” - „Uczenie się przez całe życie dla wiedzy, kreatywności i innowacyjności”, wskazano iż: „Uczenie się przez całe życie wspiera kreatywność i innowacyjność oraz umożliwia pełne uczestnictwo w życiu gospodarczym i społecznym”. Celem świadczonych usług w zakresie kształcenia, jest uzyskanie bądź poszerzenie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, a w efekcie przyswojenie wiedzy, zdobycie nowych umiejętności zawodowych przez uczestników.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych,
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
   
   

W analizowanej sprawie zwrócić uwagę należy na to przez kogo dana usługa jest świadczona, ale także na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz w § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia. Ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kształcenia. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast przepis § 13 ww. rozporządzenia poszerza zakres zwolnienia od podatku VAT o świadczenie usług kształcenia innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, a więc innych niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Zatem, jeśli w ramach konferencji naukowych usługa kształcenia (edukacyjna) ma zasadniczy udział, to organizacja takich konferencji przez uczelnię wyższą jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie wyżej przytoczonych przepisów.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ww. ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest akademicką uczelnią publiczną działającą na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym oraz innych przepisów prawa i statutu. Podstawowymi zadaniami uczelni, zgodnie z ustawą są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej,
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka,,
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych,,
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych,,
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych,,
6. promowanie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie,,
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów,,
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych,
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych.
   
   

Uczelnia organizuje konferencje, których celem jest wymiana doświadczeń naukowych, co służy kształceniu i promowaniu kadr naukowych. Organizacja konferencji należy do podstawowych zadań uczelni, które zostały określone w cytowanym art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Główne cele konferencji to: zaprezentowanie zgromadzonym uczestnikom wyników badań, stworzonych teorii czy też zaobserwowanych doświadczeń przez wybitne jednostki naukowe. Są one poświęcone wymianie doświadczeń czy dyskusjom na tematy wskazane w regulaminie lub programie. Nad kształtem merytorycznym przedsięwzięcia czuwa za każdym razem rada programowa. Przed konferencją zarówno osoby z Uczelni jak i osoby o bogatym dorobku naukowym z innych ośrodków edukacyjnych przygotowują referaty związane z tematyką konferencji. Są to publikacje o bardzo wysokiej zawartości merytorycznej. Niektórzy z autorów tych referatów (najbardziej innowacyjnych, kontrowersyjnych, czy z innych względów zasługujących na szczególną uwagę) stają się prelegentami.

W konferencjach w większości uczestniczą przedstawiciele ośrodków akademickich czy też instytutów badawczo – naukowych. Pozostałe osoby reprezentują (w zależności od tematyki konferencji) jednostki samorządu terytorialnego, rządu, organizacji społecznych itp. często też, w zależności od możliwości lokalowych uczestniczą w nich także studenci.

Zdaniem Uczelni zarówno konferencje o charakterze dydaktycznym jaki i konferencje naukowe, w których usługa kształcenia ma zasadniczy udział stanowią kształcenie na poziomie wyższym. Nabywane przez Uczelnię w ramach konferencji usługi dodatkowe są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiąganie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że organizowane przez Wnioskodawcę jako uczelnię wyższą, konferencje o charakterze dydaktycznym i konferencje naukowe, w których usługa kształcenia ma zasadniczy udział i stanowią kształcenie na poziomie wyższym, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy.

Przy czym należy nadmienić, iż jeżeli ww. konferencje spełniają wymóg kształcenia innego niż w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, to korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. Warunek ten jest spełniony, o ile w trakcie organizowanych przez Wnioskodawcę konferencji jest rozpropagowywana oraz pozyskiwana wiedza na określony temat, uczestnicy uzyskują wiadomości i materiały, które pozwalają na uzupełnianie wiedzy i rozwijanie swojego dorobku naukowego, zdobywają nową wiedzę teoretyczną i praktyczną lub też uzupełniają już posiadaną. W takiej sytuacji są to czynności mieszczące się zarówno w katalogu kształcenia kadr naukowych, jak też kształcenia w celu uzupełniania i zdobywania wiedzy, o których mowa w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym a więc spełniające wymóg kształcenia innego niż na poziomie wyższym.

Ponadto, odnosząc się do usług dodatkowych tj. wynajem sali konferencyjnych, transport, zakwaterowanie, wyżywienie, druk ulotek i materiałów promujących konferencję, wydanie materiałów na samą konferencję, o ile są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiąganie dodatkowego dochodu przez podatnika przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia, to również korzystają ze zwolnienia od podatku o towarów i usług.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, interpretacja dotyczy tylko kwestii będącej przedmiotem zapytania, czyli stawki podatku VAT na świadczenie usług związanych z organizacją konferencji. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, w szczególności stawki podatku VAT na wydanie publikacji pokonferencyjnych – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.