Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.125.2017.1.EB
z 20 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktur korygujących w sytuacji braku potwierdzenia ich odbioru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktur korygujących w sytuacji braku potwierdzenia ich odbioru.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 5 lutego 2016 r. Spółka zawarła umowę podwykonawczą z firmą X. X. X. GmbH zarejestrowaną dla celów rozliczenia podatku VAT w Polsce. Umowa dotyczyła następujących prac „… układanie kabli SN, NN i sterowniczych”. Inwestorem jest firma XXX. Zgodnie z zapisami umowy wykonawca, czyli Spółka, miała otrzymać zaliczkę w wysokości 15% wartości zamówienia. Dnia 11 lipca 2016 r. otrzymała wpłatę i tego samego dnia ją zafakturowała. Następnie Spółka przystąpiła do wykonywania swoich obowiązków związanych z realizacją inwestycji. Wykonywane przez Spółkę prace były potwierdzane przez zamawiającego protokołami odbiorów prac częściowych – etapów. Następnie Spółka, zgodnie z wartością odebranych prac, wystawiała faktury VAT odpowiednio w miesiącach: maj, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień. Faktury opiewały na wartość całości prac odebranych w protokołach. Natomiast w sierpniu Spółka wystawiła jedną fakturę, a we wrześniu dwie. Faktury te zostały pomniejszone o kwotę uprzednio otrzymanej zaliczki, w wysokości 15% wpłaty od każdej z faktur. Pierwotnie Spółka nie dokonywała rozliczenia zaliczki (począwszy od maja), ponieważ nie było ostatecznie ustalone od jakiej części wykonanych prac, zaliczka ma zostać rozliczona.

W okresie od września do grudnia 2016 r. Spółka otrzymała zapłatę za wszystkie etapy prac (na podstawie wystawionych faktur), pomniejszone o wcześniej wpłaconą zaliczkę, odebrane w tym czasie, zafakturowane odpowiednio w miesiącach od maja do września 2016 r.

Dopiero po fakcie otrzymania zapłaty Spółka ostatecznie otrzymała potwierdzenie, że zaliczka została rozliczona z tym etapem wykonanych prac. Jednakże z uwagi na brak ostatecznych uzgodnień w tym zakresie Spółka pierwotnie dokonała pomniejszenia zaliczki w trzech fakturach, mianowicie w sierpniu i dwóch fakturach we wrześniu. Następnie po otrzymaniu płatności w grudniu i weryfikacji rozrachunków oraz przeprowadzonych rozmowach z zamawiającym ustalono, że przelewy w okresie od września do grudnia 2016 r. pomniejszone o zaliczkę zostały rozliczone na poczet prac wykonanych w okresie od maja do września. Z uwagi na ten fakt, Spółka w grudniu wystawiła dwie faktury korygujące oraz jedną fakturę korygującą w sierpniu, rozliczające wcześniej otrzymaną zaliczkę.

Po wystawieniu trzech faktur korygujących, łącznie z trzema fakturami (jedna wystawiona w sierpniu, dwie we wrześniu), zaliczka została całkowicie rozliczona, jak również wartości należności zostały rozliczone z otrzymanymi płatnościami.

Po wystawieniu faktur korygujących w grudniu Spółka wysłała je na wskazany w umowie adres w Niemczech, jako właściwy do wysyłania faktur dla zamawiającego. Faktury korygujące zostały wysłane listem zwykłym z uwagi na fakt, że adres do doręczeń w Niemczech jest skrytką pocztową i nie ma możliwości wysłania w innej formie, tak aby ktoś mógł to potwierdzić. Po upływie miesiąca Spółka nie dostała zwrotnego potwierdzenia odbioru faktur korygujących, mimo wielu prób wyjaśniania drogą mailową Zamawiającemu, że potwierdzenie to jest niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku VAT przez Spółkę. Następnie 23 lutego 2017 r. ponownie, droga mailową, Spółka upomniała się o potwierdzenie faktur korygujących. W odpowiedzi Spółka uzyskała informację, że księgowość Zamawiającego nie otrzymała faktur korygujących. W korespondencji mailowej z dnia 23 lutego 2017 r. zostało uzgodnione i potwierdzone, że faktury korygujące zostaną wysłane ponownie na adres skrytki w Niemczech. Po upływie miesiąca Spółka zapytała o faktury korygujące i do chwili obecnej nie otrzymała żadnej odpowiedzi, ani mailowej, ani telefonicznej. Pozyskanie jakiejkolwiek odpowiedzi ze strony Zamawiającego jest praktycznie niemożliwe, więc tym bardziej nie jest możliwe otrzymanie potwierdzonych faktur korygujących. Spółka wysyłała również faktury korygujące w formacie PDF z prośbą o potwierdzenie, jednak bez rezultatów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ze względu na opisane próby dostarczenia faktur korygujących oraz na stan faktyczny związany z rozliczeniem zaliczki można uznać, że zostały spełnione przesłanki z art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy w związku z ust. 16 tego artykułu i Spółka może dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za marzec 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 4 w zw. z art. 29a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca posiada wiedzę, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej. W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4 ww. artykułu, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4 ww. artykułu. Na podstawie ww. przepisu, zmniejszenia podstawy opodatkowania można dokonać po spełnieniu dwóch przesłanek, mianowicie:

• należy udokumentować próbę doręczenia faktur korygujących do nabywcy usługi, oraz
• posiadać dokumentację, z której wynika, że nabywca usługi posiada wiedzę, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi na tych fakturach.

Zdaniem Spółki, odnosząc się do pierwszej z przesłanek została ona spełniona, gdyż Spółka jest w posiadaniu dokumentacji, z której wynika jednoznacznie, że faktury korygujące podczas pierwszej próby zgodnie z zapisami umowy zostały wysłane na adres skrytki pocztowej w Niemczech, odpowiednio w miesiącach w jakich zostały wystawione. Ponadto 23 lutego 2017 r. Spółka podjęła drugą próbę dostarczenia faktur korygujących dla odbiorcy. Potwierdzeniem tego jest ponowne wysłanie listem zwykłym na adres skrytki pocztowej tych faktur korygujących po wcześniejszej korespondencji mailowej z kierownikiem projektu ze strony odbiorcy, w której potwierdził na jaki adres Spółka powinna wysłać faktury korygujące. Spółka dokonała takiej wysyłki, jak również w marcu wysłała ponownie mail z prośbą o potwierdzenie otrzymania faktur korygujących. Odnosząc się natomiast do drugiej z przesłanek, zdaniem Spółki, została ona również spełniona, gdyż Spółka jest w posiadaniu dokumentacji księgowej oraz dowodów zapłaty, na podstawie których jednoznacznie i bez wątpienia wynika, że wartość wykonanych przez Spółkę prac została uregulowana przelewem bankowym przez Zamawiającego, uwzględniając wcześniej wpłaconą zaliczkę.

Podsumowując, mając na uwadze powyższe argumenty oraz wytyczne ujęte w wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r. w sprawie Kraft Food Polska SA sygn. akt C-588/10, Spółka spełniła przesłanki zawarte w art. 29a ust. 15 pkt 4 w zw. z art. 29a ust. 16 ustawy i może dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania w marcu 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do treści art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jak stanowi art. 29a ust. 16 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 4, obniżenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym zostały łącznie spełnione przesłanki określone w ust. 15 pkt 4.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 73 Dyrektywy 2206/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Stosownie do treści art. 90 ust. 1 cytowanej Dyrektywy, w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy, podstawa opodatkowania jest stosownie obniżana na warunkach określonych przez państwa członkowskie.

Z treści art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Stosownie do treści art. 106j ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

• podatnik wystawia fakturę korygującą.

Należy zauważyć, że ww. przytoczone regulacje prawne stanowią, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia. Należy podkreślić, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy.

Ponadto faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowania zawarte w ustawie mają na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Poruszona przez Spółkę kwestia potwierdzania odbioru faktur korygujących była przedmiotem rozważań TSUE, który w wyroku z 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 wskazał na treść art. 1 ust. 2, art. 73, art. 79, art. 90 ust. 1, art. 183 i art. 273 Dyrektywy 112 i uznał, że powyższe przepisy nie sprzeciwiają się wprowadzeniu krajowej regulacji uwarunkowującej korektę zobowiązania w podatku VAT od uzyskania od nabywcy towaru lub usługi potwierdzenia otrzymania faktury korygującej. Zdaniem TSUE Polska mogła co do zasady wprowadzić wymóg uzyskania od nabywcy towaru lub usług potwierdzenia otrzymania przez niego faktury korygującej. Wymóg uzależniający obniżenie podstawy opodatkowania od posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania korekty faktury mieści się w pojęciu warunków, o których mowa w art. 90 ust. 1 Dyrektywy.

TSUE wyraził również pogląd, że wskazane przepisy Dyrektywy nie precyzują warunków ani obowiązków, które mogą nałożyć państwa członkowskie. Państwa członkowskie mają swobodę w doborze formalności, które muszą zostać spełnione przez podatników względem organu podatkowego celem obniżenia podstawy opodatkowania. Zdaniem Trybunału taki wymóg nie jest sprzeczny z zasadami neutralności i proporcjonalności.

Jednakże TSUE podkreślił, że wprowadzony wymóg nie może naruszać podstawowej zasady, według której podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane. Dlatego też jak podkreślił TSUE wprowadzone odstępstwo jest dopuszczalne jedynie w granicach tego, co jest bezwzględnie konieczne dla zapobieżenia oszustwom podatkowym i unikaniu opodatkowania.

Trybunał podniósł w wydanym orzeczeniu C-588/10, że jeżeli uzyskanie przez podatnika, będącego dostawcą towarów lub usług, tego rodzaju potwierdzenia jest w rozsądnym terminie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, to nie można mu odmówić wykazania przed organami podatkowymi danego państwa członkowskiego przy użyciu innych środków, po pierwsze, że dochował on należytej staranności w okolicznościach danej sprawy celem upewnienia się, że nabywca towarów lub usług jest w posiadaniu korekty faktury, i że zapoznał się z nią oraz, po drugie, że dana transakcja została w rzeczywistości zrealizowana na warunkach określonych w owej korekcie faktury.

Zatem z wniosków płynących z przytoczonego orzeczenia wyraźnie wynika, że podatnik winien podejmować działania mające na celu uzyskanie potwierdzenia odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Obniżenie podatku należnego bez posiadania stosownego potwierdzenia jest bowiem możliwe jedynie w przypadku, gdy uzyskanie takiego potwierdzenia w rozsądnym terminie jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione. W takiej sytuacji podatnik musi wykazać, że rzeczywiście doszło do obniżenia podstawy opodatkowania oraz, że dochował należytej staranności celem upewnienia się, że nabywca jest w posiadaniu korekty faktury i że się z nią zapoznał.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają wymogów dotyczących konkretnej formy potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Organy podatkowe akceptują każdy rodzaj potwierdzenia, który pozwala bez żadnych wątpliwości ustalić, czy i kiedy faktura korygująca dotarła do nabywcy. Wachlarz potencjalnie akceptowalnych form potwierdzenia otrzymania korekty faktury stwarza pole i możliwość do rozróżnienia konkretnych sytuacji, w których z punktu widzenia zasad prawa wspólnotowego należałoby uznać, że podatnik zachował prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i należnego podatku, bądź tego prawa nie ma.

Analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Spółka nie jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie wystawionych faktur korygujących, gdyż nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy. Z okoliczności faktycznych sprawy wynika bowiem, że Spółka po wystawieniu faktur korygujących przesłała je Zamawiającemu na adres skrytki pocztowej w Niemczech listem zwykłym, gdyż – jak wskazała we wniosku – nie było możliwości aby ktokolwiek potwierdził odbiór korespondencji. Po podjętych próbach uzyskania potwierdzonych faktur korygujących, bądź informacji zwrotnej (w jakiejkolwiek formie), Spółka otrzymała jedynie wiadomość mailową, z której wynikało, że Zamawiający nie otrzymał faktur korygujących. Powyższe okoliczności wskazują zatem jednoznacznie, że – pomimo podjętych prób dostarczenia faktur korygujących – Zamawiający ostatecznie nie otrzymał ww. faktur. Spółka wskazała, że jest w posiadaniu dokumentacji księgowej oraz dowodów zapłaty, z których wynika, że wartość wykonanych prac została uregulowana przelewem bankowym z uwzględnieniem wpłaconej wcześniej zaliczki. W świetle orzeczenia TSUE posiadanie odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi należy traktować (w przypadku, gdy uzyskanie takiego rodzaju potwierdzenia jest niemożliwe lub nadmiernie utrudnione) na równi, z dysponowaniem informacjami potwierdzającymi okoliczności, że nabywca zapoznał się z treścią faktury korygującej odzwierciedlającej faktyczny przebieg zdarzeń gospodarczych. Natomiast w sytuacji przedstawionej we wniosku, podczas gdy Zamawiający – jak wskazał w korespondencji mailowej – nie otrzymał faktur korygujących, nie można domniemywać, że ma wiedzę dotyczącą zawartych w nich informacji. Należy zatem stwierdzić, że posiadane dokumenty wskazują co prawda, że Spółka dołożyła należytej staranności aby dostarczyć faktury korygujące, nie uprawdopodobniają jednak – co istotne – dostarczenia tych faktur Zamawiającemu. Nie został zatem spełniony warunek, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.