Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.228.2017.2.MH
z 3 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 17 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 11 września 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.228.2017.1.MH, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 11 września 2017 r. (data doręczenia 18 września 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 września 2017 r., (data wpływu 27 września 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 25 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat posiada osobowość prawną. W art. 9 ust. 1 ww. ustawy wskazano, że organem stanowiącym i kontrolnym w powiecie jest rada powiatu. Do właściwości rady powiatu należą wszystkie sprawy pozostające z zakresie działania powiatu. Szeroki zakres uprawnień rady powiatu, w skład której wchodzą wszyscy radni, określony został w art. 12 ustawy o samorządzie powiatowym. Do zadań rady powiatu należy między innymi: uchwalanie statutu powiatu, podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach, podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych powiatu, itp.

Radni Powiatu zobowiązani są brać udział w pracach rady i komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani. Radni pełniąc swoje funkcje na podstawie ustawy o samorządzie powiatowym biorą udział w szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach, np. Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Związku Powiatów Polskich, Samorządowym Forum Kapitału i Finansów, opłacanych przez Powiat. Powiat pokrywa również koszty noclegów oraz zwrot kosztów podróży służbowych związanych z udziałem w ww. formach szkoleniowych.

Wnioskodawca wystawia na koniec roku podatkowego dla wszystkich członków organu stanowiącego korzystających z nieodpłatnych świadczeń PIT-11.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 września 2017 r., Wnioskodawca dodał, że złożony wniosek dotyczy roku podatkowego 2017. Udział w wymienionych we wniosku formach szkoleniowych ma na celu pozyskiwanie wiedzy i wymianę doświadczeń w zakresie skutków prawnych i finansowych wprowadzenia podzielonej płatności VAT dla finansów powiatów i ich jednostek organizacyjnych, omówienie instrumentów finansowania inwestycji w samorządach, przedyskutowanie nowych zasad obliczania wskaźnika zadłużenia samorządów od 2018 r., analizę wpływu reformy oświaty na samorząd, wymianę doświadczeń z przedstawicielami administracji państwowej na temat optymalnego budżetowania zdrowia i opieki społecznej, omówienie roli powiatów w dostarczaniu usług publicznych oraz tworzeniu warunków do zrównoważonego rozwoju wobec dokonujących się zmian legislacyjnych.

Wydatki stanowiące koszt udziału radnego we wskazanych formach szkoleniowych to opłata za udział w Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Związku Powiatów Polskich (86 zł 10 gr brutto), opłata za uczestnictwo w Samorządowym Forum Kapitału i Finansów (725 zł 70 gr brutto) oraz pobyt w hotelu (270 zł brutto). Opłaty uwzględniają śniadanie oraz catering podczas forum. Nie przewiduje się dalszych opłat związanych z wyżywieniem radnego. Z uwagi na fakt, że w konferencji będzie uczestniczyć pracownik Starostwa podróż odbywać się będzie samochodem służbowym z kierowcą.

Kwota szkolenia, seminarium, posiedzenia, konferencji, zdaniem Powiatu nie stanowi dla radnych nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W 2017 r. koszty uczestnictwa w szkoleniach nie zostały doliczone do przychodu radnego. Część kosztów zostanie poniesiona po konferencji, która odbędzie się w październiku w 2017 r. Rozliczenia poniesionych kosztów w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Powiat dokona zgodnie z uzyskaną interpretacją w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszt udziału radnego w szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach np. Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Związku Powiatów Polskich, udział w Samorządowym Forum Kapitału i Finansów oraz pokrycie kosztu noclegów radnego związanych z udziałem w ww. formach szkoleniowych opłacanych przez Wnioskodawcę stanowią przychód do opodatkowania podatkiem od osób fizycznych i w związku z powyższym, czy Wnioskodawca jako płatnik ma obowiązek potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawić PIT-11?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, koszty poniesione na korzystanie z wymienionych świadczeń nie mogą być uznane za nieodpłatne świadczenia na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie mogą być opodatkowane tym podatkiem.

Radni są zobowiązani do właściwego i zgodnego z obowiązującymi przepisami prawa wykonywania swych obowiązków. Aby to zadanie było właściwie wykonane Powiat, na którego terenie działa Rada musi zapewnić radnym udział w szkoleniach, posiedzeniach, seminariach, konferencjach i innych formach szkoleniowych. Wnioskodawca uważa, że w tym przypadku nie powstaje po stronie radnego przychód do opodatkowania, gdyż udział w szkoleniach, posiedzeniach, konferencjach, seminariach etc. wynika z podstawowych obowiązków Powiatu, który obsługuje Radę Powiatu pod względem logistycznym, kadrowym, szkoleniowym itp. Rada Powiatu nie funkcjonuje w oderwaniu od Powiatu, a większość swoich funkcji uchwałodawczych, merytorycznych, kontrolnych wykonuje na terenie siedziby Wnioskodawcy. Radny wykonując swoją funkcję radnego w Radzie Powiatu nie osiąga przychodu z nieodpłatnych świadczeń w postaci udziału w szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach oraz z tytułu pokrycia kosztu noclegów opłacanych przez Wnioskodawcę, ponieważ nie osiąga korzyści majątkowych poprzez zwiększenie jego aktywów, a ekwiwalentem za to jest praca radnego na rzecz Powiatu poprzez pełnienie funkcji radnego. Wartość szkoleń, seminariów, posiedzeń, konferencji nie powinna stanowić przysporzenia dla radnych, bowiem nie uzyskują oni w związku z udziałem w tych formach szkoleniowych wymiernych finansowo korzyści w postaci nowych uprawnień czy kwalifikacji, które musieliby uzyskać we własnym zakresie, ponosząc wydatki na szkolenie.

Radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Wszelkie szkolenia, kursy, seminaria, konferencje umożliwiają pozyskiwanie wiedzy na temat potrzeb społeczności i możliwych sposobów ich rozwiązywania. Zdaniem Wnioskodawcy, trudno w tym przypadku mówić o przychodzie radnego do opodatkowania, którym to przychodem miałaby być wartość kosztów, które poniósł Powiat na poczet udziału radnego w ww. formach szkoleniowych. Także zapewnienie radnym wyżywienia, gdy szkolenie, posiedzenie, seminarium, konferencja zorganizowane są poza miejscem zamieszkania radnych, trudno uznać za nieodpłatne świadczenie, skoro gdyby nie udział w tych formach szkoleniowych służącym zapewnieniu prawidłowego działania Rady Powiatu, radni nie musieliby ponosić dodatkowych kosztów związanych z wyżywieniem.

Po analizie przepisów prawa w zakresie samorządu powiatowego, tj. art. 2 ust. 2, art. 9 ust. 1 oraz art. 12 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym oraz interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe w podobnych sprawach, Powiat stoi na stanowisku, że wydatki związane z pokryciem kosztów uczestnictwa radnych w wymienionych formach szkoleniowych jako wydatki związane z funkcjonowaniem Rady Powiatu, nie stanowią przychodów w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności nie stanowią nieodpłatnych świadczeń radnych Rady Powiatu … na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Powiat, jako płatnik, nie ma obowiązku pobierać zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wydatków związanych z funkcjonowaniem swoich organów, w tym szkoleń członków Rady Powiatu w trybie art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że powyższe stanowisko zostało uznane za prawidłowe przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2016 r., nr 3063-ILPB1-1.4511.193.2016.1.AMN oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 15 grudnia 2014 r., nr IBPBII/l/415-696/14/JP. Podobne stanowisko zajął także Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 398/13, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1388/10 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. akt I Sa/Łd 592/15.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 814, z późn. zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy, powiat ma osobowość prawną.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym, organami powiatu są:

1. rada powiatu;
2. zarząd powiatu.
   
   

Rada powiatu jest organem stanowiącym i kontrolnym powiatu, z zastrzeżeniem przepisów o referendum powiatowym (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym). Radni wybierani są w wyborach bezpośrednich. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady powiatu określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

W art. 12 ustawy o samorządzie powiatowym wskazane zostały uprawnienia rady powiatu. Radni wchodzący w skład rady powiatu wykonują zadania przypisane radzie powiatu. Radny obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej powiatu. Radny utrzymuje stałą więź z mieszkańcami oraz ich organizacjami, a w szczególności przyjmuje zgłaszane przez mieszkańców powiatu postulaty i przedstawia je organom powiatu do rozpatrzenia, nie jest jednak związany instrukcjami wyborców. Radny obowiązany jest brać udział w pracach organów powiatu oraz powiatowych jednostek organizacyjnych, do których został wybrany lub desygnowany. W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych (art. 21 ust. 1-3 ustawy o samorządzie powiatowym).

Na zasadach ustalonych przez radę powiatu, z zastrzeżeniem ust. 5, radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Rada powiatu przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego (art. 21 ust. 4 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym – generalnie – jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jak wynika z treści art. 11 ust. 2b ww. ustawy, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne świadczenie, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu świadczenie, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Stosownie do przepisu art. 13 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97) stwierdził, że „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Natomiast z pełnieniem obowiązków społecznych mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, mimo że ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Bezspornym jest, że dla prawidłowego funkcjonowania organu jakim jest rada powiatu, radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też, sfinansowane z budżetu powiatu uczestnictwo radnego w różnego rodzaju formach szkoleniowych (szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach) dotyczących zagadnień i problemów danej społeczności, jako jej reprezentanta, należy zaliczyć do zajęć związanych z realizacją codziennych obowiązków radnego.

Należy podzielić pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt II FSK 535/11, dotyczącym świadczeń otrzymywanych od gminy przez radnych (w tym kosztów szkoleń radnych sfinansowanych im z budżetu jednostki samorządu terytorialnego) stwierdził, że „poza powyższymi wywodami Naczelny Sąd Administracyjny zwraca uwagę, że ocena, czy świadczenie jednostki samorządu terytorialnego na rzecz radnego należy zakwalifikować jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym przychód wymaga oceny konkretnego stanu faktycznego w odniesieniu do konkretnego wydatku. Istotna jest tu okoliczność, czy poniesione przez taką jednostkę wydatki są wydatkami związanymi z funkcjonowaniem jej organów. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, ze zm.) przewiduje w art. 226 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 2 prognozowanie obok dochodów bieżących także wydatki bieżące budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym właśnie wydatki związane z funkcjonowaniem jej organów. Wydatki związane z funkcjonowaniem organów jednostki samorządu terytorialnego są kosztem tej jednostki finansowanym z jej budżetu. Uprawnione byłoby zatem w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozpoznającym sprawę stwierdzenie, że wydatki związane z funkcjonowaniem organu gminy, jakim jest rada gminy (art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym), w skład której wchodzą radni (art. 17 tej ustawy), nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla podmiotów wchodzących w skład tego organu.”

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że radni powiatu, pełniąc swoje funkcje na podstawie ustawy o samorządzie powiatowym, biorą udział w rożnego rodzaju formach szkoleniowych (szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach) opłacanych przez Powiat. Udział radnych w ww. formach szkoleniowych ma na celu pozyskiwanie wiedzy i wymianę doświadczeń w zakresie skutków prawnych i finansowych wprowadzenia podzielonej płatności VAT dla finansów powiatów i ich jednostek organizacyjnych, omówienie instrumentów finansowania inwestycji w samorządach, przedyskutowanie nowych zasad obliczania wskaźnika zadłużenia samorządów od 2018 r., analizę wpływu reformy oświaty na samorząd, wymianę doświadczeń z przedstawicielami administracji państwowej na temat optymalnego budżetowania zdrowia i opieki społecznej, omówienie roli powiatów w dostarczaniu usług publicznych oraz tworzeniu warunków do zrównoważonego rozwoju wobec dokonujących się zmian legislacyjnych, a tematyka jest związana z pełnieniem przez radnych obowiązków społecznych. Wydatki stanowiące koszt udziału radnego we wskazanych formach szkoleniowych to opłata za udział w Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Związku Powiatów Polskich, opłata za uczestnictwo w Samorządowym Forum Kapitału i Finansów oraz pobyt w hotelu. Opłaty uwzględniają śniadanie oraz catering podczas forum. Nie przewiduje się dalszych opłat związanych z wyżywieniem radnego. Z uwagi na fakt, że w konferencji będzie uczestniczyć pracownik Starostwa podróż odbywać się będzie samochodem służbowym z kierowcą.

Wobec powyższego, uczestnictwo radnych w różnego rodzaju formach szkoleniowych (szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach) finansowanych przez Powiat, związane jest z wykonywaniem przez radnych swojego mandatu i ma na celu pogłębianie wiedzy merytorycznej oraz służy lepszemu wypełnianiu obowiązków radnych, a także prawidłowemu funkcjonowaniu organu, jakim jest Rada Powiatu. W związku z tym wydatki w tym zakresie nie generują po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wartości wskazanych we wniosku świadczeń w postaci finansowania przez Wnioskodawcę uczestnictwa radnych w różnego rodzaju formach szkoleniowych nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należałoby zakwalifikować do przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że koszt udziału radnego w szkoleniach, seminariach, posiedzeniach, konferencjach, np. Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Ogólnym Związku Powiatów Polskich, udział w Samorządowym Forum Kapitału i Finansów oraz pokrycie kosztu noclegów radnego związanych z udziałem w ww. formach szkoleniowych opłacanych przez Wnioskodawcę nie stanowi po stronie radnego przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika związane z potrąceniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawieniem informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.