Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.162.2017.1.BKD
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Miejski Zakład Komunikacji Sp. z o.o. (zwana dalej: „MZK” lub „Spółka” – operator) powstała z przekształcenia zakładu budżetowego w rozumieniu ustawy art. 9 z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. nr 9 z 1997 r poz.43 z późn. zm. – winno być: t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 827), oraz na mocy uchwały rady miejskiej z dnia 26 października 2000 r. Założycielem spółki jest gmina pełniąca funkcję organizatora transportu publicznego. MZK i gmina są podmiotami powiązanymi kapitałowo, gdyż gmina posiada 100% udziałów. Spółka prowadzi działalność w zakresie lądowego transportu pasażerskiego komunikacji miejskiej na terenie miasta i gminy. W ramach swojej działalności spółka, jako podmiot wewnętrzny gminy (operator), wykonuje zadania własne gminy z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. MZK świadczy wyżej wymienione usługi na podstawie zawartej umowy z gminą. Z tytułu świadczenia usług w zakresie komunikacji organizator zobowiązany jest do wypłaty rekompensaty za realizację zadań przewozowych według ustalonej kwoty za jeden wozokilometr. Obliczenie wysokości rekompensaty należnej spółce na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych spełnia wymogi określone przepisami rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 parlamentu europejskiego i rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70, z uwzględnieniem liczby kilometrów, na które organizator zgłosi zapotrzebowanie w danym roku. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia części kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych świadczonych na podstawie umowy, przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku. Rozsądny zysk nie może przekroczyć 5% stopy zwrotu z kapitału w ujęciu realnym, w całym okresie trwania umowy. Rozliczenie rekompensaty za świadczone usługi przewozowe następuje w cyklach miesięcznych tj. zaliczkowo 95% planowanych wozokilometrów oraz rozliczenia zaliczki rekompensaty do ilości faktycznie wykonanych wozokilometrów. Rekompensata podlega z mocy przepisów weryfikacji. Ostateczne rozliczenie należnej operatorowi rekompensaty następuje do końca marca roku następującego po roku obrotowym, którego dotyczy rekompensata. Wysokość rekompensaty na realizację zadania własnego gminy na poszczególne lata jest ujęta w uchwale budżetowej zatwierdzanej przez radę miejską. W ramach swojej działalności spółka uzyskuje przychody z dystrybucji biletów, z reklam na autobusach, z dzierżawy pomieszczeń i placów, z przewozów osób na imprezy okolicznościowe i wycieczki, z usług okręgowej stacji diagnostycznej pojazdów itp.

Istotne elementy opisu stanu faktycznego zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy, gdzie wskazano, że kwota rekompensaty na realizację usług w poszczególnych latach była ustalana w uchwale budżetowej. W uchwałach rady miejskiej w sprawie uchwalenia budżetu została wskazana kwota przeznaczona na wykonanie usługi (rekompensata).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

Czy na spółce ciąży obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych w związku z wykonywaniem przez nią zadania własnego gminy w zakresie lądowego transportu pasażerskiego komunikacji miejskiej o jakiej mowa w art. 9a ust.1 w zw. z ust. 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r, zakładając, że kwota rekompensaty przekracza określone w ustawie progi?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka postępuje prawidłowo nie sporządzając dokumentacji podatkowej cen transferowych. Zarówno jednostki samorządu terytorialnego, jak i zakładane przez nie w formie spółek kapitałowych spółki komunalne, posiadają osobowość prawną. Co do zasady, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), zwalnia się od podatku dochodowego od osób prawnych jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (ustawa z dnia 13 listopada 2003 r.). Na podstawie art. 9a Ustawy o CIT, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzania dokumentacji podatkowej. Powiązanie kapitałowe istnieje w sytuacji posiadania przez jeden podmiot bezpośrednio lub pośrednio w innym podmiocie udziału nie mniejszego niż 5%, a gmina posiada 100% udziałów.

Obowiązek dokumentacyjny obejmuje transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym wymagalnych świadczeń przekracza równowartość:

• 100 000 euro – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego,
• 30 000 euro – w przypadku świadczeń usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych,
• 50 000 euro – w pozostałych przypadkach.
  
  

Dodatkowo zwrócić uwagę należy na zapisy rozporządzenia ministra finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określenia dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1186). § 1 ust. 4 powyższego rozporządzenia, jasno wyłącza jego stosowanie do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych. Zgodnie z art. 166 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne. Realizując je gmina działa na rynku w ramach prowadzonej przez siebie gospodarki komunalnej. Zasadniczą różnicą pomiędzy działalnością gospodarczą, a gospodarką komunalną jest to, że gospodarka komunalna nie ma charakteru zarobkowego. Gmina ma możliwość wykorzystać różne instrumenty prawne w sposobie i formie wykonywania zadań publicznych. Może realizować zadania poprzez utworzone w tym celu jednostki organizacyjne, tj. w szczególności zakłady budżetowe, spółki prawa handlowego (art. 9 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej), albo zlecić to innym niepowiązanym z gminą podmiotom. Spółka zatem wykonuje zadania o charakterze użyteczności publicznej, które zaspokajają podstawowe potrzeby wspólnoty gminnej. Zajmuje się realizacją zleconych jej zadań własnych gminy. Kwota rekompensaty na realizację usług w poszczególnych latach była ustalana w uchwale budżetowej (dział 600 – i transport i łączność, rozdz. 60004 – lokalny transport zbiorowy i dział 801 – oświata i wychowanie, rozdz. 80113 – dowożenie uczniów do szkół). Konstytucja w art. 87 stanowi, że akty prawa miejscowego są zaliczane do aktów powszechnie obowiązujących. Zgodnie z art. 4 ustawy o gospodarce komunalnej, to organy stanowiące decydują o wysokości cen i opłat za usługi komunalne. Realizacja zadań z zakresu gospodarki komunalnej może zostać powierzona również podmiotom zewnętrznym, jednak brak jest prawnej możliwości, aby jednostka samorządu terytorialnego została pozbawiona wpływu na kształtowanie się cen i opłat za te usługi. W uchwałach rady miejskiej w sprawie uchwalenia budżetu została wskazana kwota przeznaczona na wykonanie usługi (rekompensata). W konsekwencji, zastosowanie znajduje art. 1 ust. 4 rozporządzenia, który wyłącza jasno jego stosowanie do transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem wyznaczającym jej zakres, jest wyłącznie kwestia dotycząca obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych w związku z wykonywaniem przez Spółkę zadania własnego gminy w zakresie lądowego transportu pasażerskiego komunikacji miejskiej. Tut. Organ nie odniósł się do przychodów Spółki uzyskanych z dystrybucji biletów, z reklam na autobusach, z dzierżawy pomieszczeń i placów, z przewozu osób na imprezy okolicznościowe i wycieczki, z usług okręgowej stacji diagnostycznej pojazdów.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 859 ze zm., dalej: „updop”) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r. – podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami – w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 – lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze - w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Powyższy obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1. 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2. 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3. 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
   
   

Na podstawie art. 9a ust. 4 updop (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.), na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust. 1-3a, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te organy. Stosownie do art. 11 ust. 1 updop, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 11 ust. 4 updop przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5% (art. 11 ust. 5a updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.). W tym miejscu wskazać należy, że cyt. powyżej art. 11 updop jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Przesłanką zastosowania art. 11 updop nie jest sam tylko fakt wystąpienia powiązań, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4, lecz wykorzystywanie tych powiązań do zmiany poziomu opodatkowania (uchylania się od opodatkowania). U podstaw regulacji zawartej w tym przepisie leży założenie, by wszelkie transakcje były zgodne z warunkami rynkowymi, tj. warunkami, jakie uzgodniłyby podmioty niezależne, znajdujące się w takiej samej lub w zbliżonej sytuacji. Celem regulacji prawnej art. 11 updop jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. Przysługująca organowi podatkowemu, na podstawie art. 11 updop, kompetencja do szacunkowego ustalania dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowe dochodów, o których mowa w tej regulacji został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1186). Zgodnie z § 1 ust. 4 tego rozporządzenia, przepisów rozporządzenia nie stosuje się w przypadku transakcji, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej transakcji wynika z ustaw i wydanych na ich podstawie aktów normatywnych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Miejski Zakład komunikacji (MZK) i gmina są podmiotami powiązanymi kapitałowo, gdyż gmina posiada 100% udziałów. Spółka prowadzi działalność w zakresie lądowego transportu pasażerskiego komunikacji miejskiej na terenie miasta i gminy. W ramach swojej działalności spółka, jako podmiot wewnętrzny gminy (operator), wykonuje zadania własne gminy z zakresu lokalnego transportu zbiorowego. MZK świadczy wyżej wymienione usługi na podstawie zawartej umowy z gminą. Z tytułu świadczenia usług w zakresie komunikacji organizator zobowiązany jest do wypłaty rekompensaty za realizację zadań przewozowych według ustalonej kwoty za jeden wozokilometr. Obliczenie wysokości rekompensaty należnej spółce na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych spełnia wymogi określone przepisami rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 parlamentu europejskiego i rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70, z uwzględnieniem liczby kilometrów, na które organizator zgłosi zapotrzebowanie w danym roku. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia części kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych świadczonych na podstawie umowy, przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku. Rozsądny zysk nie może przekroczyć 5% stopy zwrotu z kapitału w ujęciu realnym, w całym okresie trwania umowy. Ponadto, jak wynika z własnego stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku, kwota rekompensaty na realizację usług w poszczególnych latach była ustalana w uchwale budżetowej (w uchwałach rady miejskiej w sprawie uchwalenia budżetu została wskazana kwota przeznaczona na wykonanie usługi). W ramach swojej działalności spółka uzyskuje przychody z dystrybucji biletów, z reklam na autobusach, z dzierżawy pomieszczeń i placów, z przewozów osób na imprezy okolicznościowe i wycieczki, z usług okręgowej stacji diagnostycznej pojazdów itp.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro jak wynika z wniosku, zasady przyznawania rekompensaty, przysługującej Wnioskodawcy w związku z powierzeniem mu przez Gminę obowiązku świadczenia usługi w zakresie pasażerskiego transportu zbiorowego określa Rozporządzenie (WE) Nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego (…), a kwota rekompensaty na realizację ww. usług w poszczególnych latach została określona w uchwałach rady miejskiej, to Wnioskodawca nie jest zobowiązany do dokumentowania transakcji, zawieranych w tym zakresie z Gminą, w sposób wskazany w art. 9a updop.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.