Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.127.2017.1.JKu
z 25 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu – 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązków notariusza – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązków notariusza.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni (notariusz) prowadzi kancelarię notarialną w K. W sierpniu 2017 r. w kancelarii Wnioskodawczyni podpisana została umowa sprzedaży, w wyniku której sprzedający zbył nieruchomość, którą wcześniej, tj. w 2010 r., otrzymał w drodze darowizny od rodziców.

Mając na uwadze art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc ustawowe zwolnienie z podatku od darowizn nabycia własności rzeczy i praw majątkowych przez zstępnych – na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego – Wnioskodawczyni nie zażądała przedłożenia do umowy sprzedaży zaświadczenia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanych sytuacjach należy żądać od zbywcy zaświadczenia z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli tenże zbywca nabył zbywaną nieruchomość na podstawie umów określonych w art. 1 ustawy, od osób określonych w art. 4a, po 1 stycznia 2007 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacjach gdy zbywający jest właścicielem nieruchomości na podstawie tytułu określonego w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nabycie przez niego tej własności było zwolnione z podatku zgodnie z art. 4a tejże ustawy, to żądanie zaświadczenia z art. 19 ust. 6 jest zbędne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

W myśl art. 19 ust. 6 ww. ustawy, jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem, określonym w art. 1, notariusz może dokonać tych czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

Z analizy art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że notariusz może dokonać swoich czynności tylko za uprzednią pisemną zgodą naczelnika urzędu skarbowego albo po przedstawieniu zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.

Ustawodawca nałożył na notariuszy obowiązki, które umożliwiają sprawny wymiar podatku od spadków i darowizn. Jeżeli przedmiotem aktu notarialnego, który ma być sporządzony, lub dokumentu, co do którego notariusz ma uwierzytelnić podpis, ma być zbycie praw do spadku albo zbycie lub obciążenie rzeczy lub praw majątkowych uzyskanych tytułem określonym w art. 1, notariusz może dokonać tych czynności tylko po przedłożeniu jednego z dokumentów wskazanych w ust. 6:

• pisemnej zgody naczelnika urzędu skarbowego albo
• zaświadczenia wydanego przez naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia.
  
  

Tym samym wymóg przedłożenia odpowiedniego zaświadczenia obejmuje wszelkie rozporządzenia bądź obciążenia spadku bądź rzeczy (praw majątkowych) nabytych tytułem:

• dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego,
• darowizny, polecenia darczyńcy,
• zasiedzenia,
• nieodpłatnego zniesienia współwłasności,
• zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu,
• nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
  
  

Należy nadmienić, iż zgodnie z art. 306 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organ podatkowy wydaje zaświadczenia ma żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.

W myśl art. 306 a § 2 ww. ustawy zaświadczenie wydaje się, jeżeli:

1. urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa;
2. osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
   
   

Stosownie do zapisu art. 306a § 3 cyt. ustawy zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania. Zaświadczenie wydaje się w granicach żądania wnioskodawcy (art. 306a § 4).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w kancelarii Wnioskodawczyni podpisana została umowa sprzedaży, w wyniku której sprzedający zbył nieruchomość, którą wcześniej, tj. w 2010 r., otrzymał w drodze darowizny od rodziców. Mając na uwadze art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, a więc ustawowe zwolnienie z podatku od darowizn nabycia własności rzeczy i praw majątkowych przez zstępnych – na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego – Wnioskodawczyni nie zażądała przedłożenia do umowy sprzedaży zaświadczenia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego, potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku.

Przedstawiając stan faktyczny i zajęte stanowisko wskazać należy, iż adresatem normy zawartej w art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest notariusz. Na notariuszu ciąży obowiązek uzależnienia dokonania określonych w przepisie czynności notarialnych od przedłożenia zaświadczenia stwierdzającego uiszczenie podatku od nabycia własności rzeczy i praw majątkowych lub od uprzedniej zgody właściwego organu podatkowego.

Art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawiera zakazu zbywania i obciążania rzeczy lub praw majątkowych nabytych w drodze spadkobrania, a jedynie ustanawia formalny wymóg przedstawienia notariuszowi dokonującemu czynności notarialnej dokumentu stwierdzającego uregulowanie sytuacji prawnopodatkowej zbywcy, a więc wykazania, że właściciel korzystając z podstawowego atrybutu prawa własności, jakim jest rozporządzanie nim, spełnił podstawowe obowiązki z nim związane, albo realizacja tych obowiązków została należycie zabezpieczona.

Kwestionowany przepis ma przede wszystkim charakter proceduralny. Taka konstrukcja przyjęta została przez ustawodawcę. Brak jest zatem podstaw by stwierdzić zbędność tej procedury nawet w kontekście zastosowania zwolnienia z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni jako notariusz winna była uzależnić sporządzenia aktu notarialnego od uprzedniej zgody bądź przedłożenia zaświadczenia właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego potwierdzającego, że nabycie jest zwolnione od podatku, że należny podatek został zapłacony albo zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia mimo, iż nabycie było zwolnione z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.