Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.281.2017.1.RW
z 18 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2017 r. (data wpływu 5 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towarów i usług. Dnia 5 września 2017 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w branży rolniczej.

Spółka jest właścicielem i dzierżawcą gruntów rolnych. Część gruntów jest wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności rolniczej (hodowla bydła – działalność opodatkowana VAT). Pozostała część gruntów jest wydzierżawiana na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność rolniczą (działalność zwolniona z VAT na podstawie art. § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze).

Spółka dla potrzeb prowadzonej działalności rolniczej nabywa sprzęt rolniczy (traktor, siewnik itp.), który jest wykorzystywany przez Spółkę we własnej działalności rolniczej, ale jest również odpłatnie udostępniany innym podmiotom. Możliwe jest również wykonywanie przez Spółka usług na rzecz innych podmiotów z wykorzystaniem ww. sprzętu rolniczego (usługi orki, siania itp.). Wynajem sprzętu rolniczego i świadczenie usług z jego wykorzystaniem jest dokumentowane przez Spółkę za pomocą faktur z zastosowaniem 23% stawki VAT.

Spółka ponosi również koszt różnego rodzaju usług związanych z pracami wykonywanymi na wydzierżawianych gruntach (np. usługi transportowe związane z transportem maszyn, załadunek maszyn, usługa dźwigowa), oraz związanych z zabudową wydzierżawianych gruntów/budynków niezbędną infrastrukturą (np. wykonanie oświetlenia w gospodarstwie). Ponieważ beneficjentem tych usług są co do zasady dzierżawcy gruntów, Spółka obciąża wskazanymi kosztami ww. usług dzierżawców. Z tytułu przeniesienia kosztów ww. usług na dzierżawców, Spółka wystawia faktury z właściwą dla danej usługi stawką VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT zapłaconego przy nabyciu sprzętu rolniczego, który jest następnie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej przez Spółkę działalności opodatkowanej (hodowla bydła), wynajmowany na rzecz innych podmiotów (wynajem sprzętu rolniczego) oraz wykorzystywany przez Spółkę w świadczeniu usług rolniczych (usługi orki, siania itp.)?
2. Czy Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT zapłaconego w związku z nabyciem usług, których koszty są następnie przenoszone przez Spółkę na dzierżawców za pomocą faktury z właściwą stawką VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT (przyp. tut. Organu), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy VAT).

Jak wynika z ww. regulacji, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie VAT.

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z kolei jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, Spółka prowadzi działalność gospodarczą, która w części podlega opodatkowaniu VAT (hodowla bydła, wynajem sprzętu rolniczego, świadczenie usług rolniczych z wykorzystaniem nabytego sprzętu), a w części objęta jest zwolnieniem (dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze). Zgodnie bowiem z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, (Dz. U. z 2013 r., poz. 1722 z późn. zm.) (dalej „Rozporządzenie”), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Zauważyć należy, że w przypadku wydatków poniesionych na nabycie sprzętu rolniczego, Spółka jest w stanie jednoznacznie przyporządkować tego rodzaju wydatki do działalności opodatkowanej VAT. Nabyty sprzęt rolniczy jest bowiem wykorzystywany przez Spółkę do trzech rodzajów działalności:

• do prowadzonej przez Spółkę działalności w zakresie hodowli bydła,
• do wynajmu sprzętu rolniczego na rzecz innych podmiotów,
• do wykonywania z wykorzystaniem przedmiotowego sprzętu odpłatnych usług na rzecz innych podmiotów.
  
  

Co istotne, wszystkie ww. rodzaje działalności wykonywane przez Spółkę podlegają opodatkowaniu VAT. Sprzęt rolniczy nabywany przez Spółkę nie jest z kolei w żaden sposób związany z wydzierżawianiem przez Spółkę gruntów na cele rolnicze, która to dzierżawa, zgodnie z Rozporządzeniem, podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT.

W szczególności takiego związku nie można się doszukać z uwagi na fakt, iż ww. usługi są wykonywane właśnie na wskazanych gruntach, ponieważ wynajem sprzętu rolniczego nie jest organizacyjnie związany z tą dzierżawą.

W konsekwencji uznać należy, że, z perspektywy Spółki, wydatki na nabycie sprzętu rolniczego są jednoznacznie związane wyłącznie z opodatkowaną działalnością Spółki.

Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia w zakresie nabywanych przez Spółkę usług (takich jak opisane w stanie faktycznym usługi transportowe związane z transportem maszyn, załadunek maszyn, usługa dźwigowa, wykonanie oświetlenia w gospodarstwie itp.), których koszty są następnie przenoszone na inne podmioty. Skoro bowiem Spółka odsprzedaje te usługi na rzecz innych podmiotów, a ich odsprzedaż stanowi z perspektywy Spółki transakcję podlegającą opodatkowaniu VAT (i dokumentowaną fakturą z właściwą stawką podatku), uznać należy, że nabycie tych usług jest związane właśnie z przedmiotową odsprzedażą, a więc z działalnością opodatkowaną VAT. Również w tym przypadku nie ma znaczenia, że przedmiotowe usługi będą wykonywane na gruntach, które są przez Spółkę wydzierżawiane z zastosowaniem zwolnienia z VAT.

Podsumowując uznać należy, że Spółce przysługuje i będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego zapłaconej przy nabyciu sprzętu rolniczego i ww. usług, ponieważ nabyty sprzęt i usługi służą wyłącznie prowadzeniu działalności opodatkowanej (wydatki poniesione na nabycie sprzętu rolniczego i ww. usług nie służą i nie będą służyły prowadzeniu przez Spółkę działalności zwolnionej, polegającej na wydzierżawianiu gruntów na cele rolnicze).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.