Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.236.2017.1.MM
z 27 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli norek. Niezależnie od tego prowadzi działalność, jako wspólnik Spółki jawnej, w której przychody są opodatkowane podatkiem liniowym. Spółka jawna, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, zajmuje się produkcją karmy.

Z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca opłacał w 2015 r. podatek dochodowy według norm szacunkowych. Począwszy od 2016 r. miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych i rozliczał podatek podatkiem liniowym. W związku z tym, że w 2016 r. obroty nie przekroczyły limitu obowiązkowego do założenia ksiąg rachunkowych, Wnioskodawca od stycznia 2017 r. ponownie skorzystał z formy opodatkowania przychodów według norm szacunkowych.

W 2016 r. Wnioskodawca wyprodukował i sprzedał określoną ilość skór norczych. Sprzedaż skór następuje na podstawie umowy sprzedaży, która – co wynika z przepisów prawa cywilnego – jest zawierana niezależnie od daty wydania towaru, będącego jej przedmiotem (ta może być późniejsza, niż data zwarcia umowy). Umowa zawiera określoną ilość towaru i jest zawierana z domem aukcyjnym. W przypadku sprzedaży za pośrednictwem domu aukcyjnego (na podstawie umowy komisu), sprzedaż skór wyprodukowanych w 2016 r. (tj. z produkcji z 2016 r.) następuje w 2017 r. Faktyczne wydanie skór nastąpiło w grudniu 2016 r. i na początku 2017 r. Umowa z domem aukcyjnym została zawarta na początku współpracy (kilka lat temu). Współpraca rozpoczęła się na podstawie ustaleń ustnych i od tej pory Wnioskodawca regularnie dostarcza skóry na giełdę. Do każdej dostawy dodatkowo są dołączane warunki sprzedaży skór. Aukcje odbywają się w ściśle określonych terminach, więc dochód ze sprzedaży skór wyprodukowanych w 2016 r. Wnioskodawca uzyska dopiero w 2017 r., tj. po sprzedaży towaru na aukcjach.

Zgodnie z uzyskaną przez Wnioskodawcę interpretacją indywidualną z dnia 3 lutego 2017 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.940.2016.1.MM, przychody uzyskane ze skór wyprodukowanych w 2016 r., zgodnie z przyjętą formą opodatkowania (podatek liniowy) mają być opodatkowane w momencie otrzymania należności (czyli w 2017 r.). Wnioskodawca w 2017 r. opłaca podatek z tytułu działów specjalnych produkcji rolnej według norm szacunkowych i z tego tytułu złożył deklarację PIT-6 oraz będzie składał zeznanie roczne PIT-36L. Według uzyskanej interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca ma jednocześnie w momencie uzyskania przychodu w 2017 r. ze sprzedaży skór wyprodukowanych w 2016 r. opłacać podatek liniowy. Taka sytuacja doprowadzi do tego, że z tego samego rodzaju działalności (w tym wypadku z działów specjalnych produkcji rolnej) miałby On złożyć dwa zeznania roczne PIT, a w trakcie roku wpłacać zaliczki na podatek obliczony według norm szacunkowych i według podatku liniowego z tego samego źródła przychodu. Środki pieniężne za sprzedane skóry wpływają na konto aukcji, dopiero później dom aukcyjny przelewa należną kwotę za sprzedane skóry z danej aukcji na konto Wnioskodawcy.

Ponadto, Wnioskodawca uzyskał dochody w 2016 r., które zostały opodatkowane podatkiem liniowym. Skóry norcze Wnioskodawca posiada z własnej hodowli, a uboju norek dokonuje samodzielnie. Działalność polega na tym, że samice rodzą norki, które są hodowane, a po osiągnięciu dojrzałości ubijane.

Działalność w zakresie hodowli norek jest sezonowa, co wynika z rocznego cyklu rozrodczego, dzieli się na okresy:

• okres godowy (krycie samic) – od 1 marca do 25 marca,
  

• okres narodzin młodych – koniec kwietnia i pierwsza dekada maja,
  

• rozsadzanie młodych – w wieku 6-8 tygodni,
  

• odchów młodzieży,
  

• selekcja i remont stada podstawowego – koniec października,
  

• do dalszej hodowli pozostawiane są wyselekcjonowane samice i samce, natomiast pozostała część stada jest ubijana – od 5 listopada do 10 grudnia,
  

• na koniec każdego cyklu produkcyjnego pozostaje tzw. stado podstawowe, tj. samice i samce, które są wykorzystywane do rozrodu w następnym cyklu produkcyjnym, a na koniec marca podlegają ubojowi.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W jaki sposób opodatkować skóry wytworzone w 2016 r., natomiast sprzedane w 2017 r. oraz jakie deklaracje związane z podatkiem dochodowym należy złożyć w ramach prowadzenia hodowli norek (działów specjalnych produkcji rolnej) w 2017 r. i za 2017 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, skóry, które są sprzedawane w 2017 r., a zostały wyprodukowane w 2016 r., nie będą miały wpływu na podatek w 2017 r., w którym płaci On zaliczki na podstawie PIT-6 oraz przychody uzyskane z tego tytułu nie będą opodatkowane podatkiem liniowym, gdyż w jednym roku z tytułu tego samego rodzaju działalności (w tym przypadku z działów specjalnych produkcji rolnej) nie można jednocześnie płacić podatku na dwóch różnych zasadach.

W 2017 r. z prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej została złożona deklaracja PIT-6 i na tej podstawie Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy oraz będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego PIT-36L.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera regulacji określających sposób opodatkowania dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej w sytuacji przedstawionej we wniosku. W sytuacji hodowli norek mamy do czynienia z różnymi sposobami opodatkowania na przełomie różnych lat podatkowych.

Pierwszy sposób opodatkowania dotyczy sytuacji przejścia z określania dochodu przy pomocy norm szacunkowych w 2016 r. na określanie dochodu na podstawie ksiąg rachunkowych w 2017 r. W tym zakresie wydane zostały interpretację indywidualne wskazujące, w jaki sposób powinna być rozliczona dana produkcja w związku ze zmianą sposobu określania dochodu.

Na podstawie wydanych interpretacji (np. Nr ILPB1/4511-1-1698/15-2/AK) produkcja wyprodukowana (skór norek) w 2015 r., która zgodnie z cyklem produkcyjno-handlowym została sprzedana w 2016 r., rozliczona została z punktu widzenia podatku dochodowego, w oparciu o normy szacunkowe z 2015 r. Natomiast w 2016 r. kwoty otrzymane z tytułu tej sprzedaży nie zostały ujęte jako przychód podlegający opodatkowaniu w ramach prowadzonych ksiąg rachunkowych.

Drugi sposób opodatkowania dotyczy sytuacji, kiedy wyprodukowane w 2016 r. skóry norek zostały sprzedane jeszcze w 2016 r., natomiast dochód z prowadzonych działów specjalnej produkcji rolnej ustalany jest w oparciu o prowadzone księgi rachunkowe. W przypadku wystąpienia takiej sytuacji, że produkcja wyprodukowana w 2016 r. zostanie sprzedana również w 2016 r., dochód z tytułu tej sprzedaży został określony zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych oraz został powiększony o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszony o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego.

Trzeci sposób opodatkowania związany ze skórami norek wyprodukowanymi w 2016 r., a sprzedanymi w 2017 r. – dochód ze sprzedaży skór norek zostanie ustalony przy zastosowaniu norm szacunkowych, określonych w art. 24 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, że w 2017 r., Wnioskodawca nie będzie prowadzić ksiąg rachunkowych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku skór norczych, które zostaną wyprodukowane w 2016 r., natomiast ich sprzedaż na aukcjach nastąpi w 2017 r., dochód z nich uzyskany zostanie opodatkowany na podstawie norm szacunkowych i w związku z tym, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć inne obowiązki w zakresie opodatkowania oraz rozliczania podatku dochodowego w tym zakresie.

W ocenie Wnioskodawcy, za 2017 r. zobowiązany On będzie do złożenia jedynie deklaracji PIT-6, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych i co do zasady na tej podstawie w celu rozliczenia podatku z działów specjalnych produkcji rolnej do złożenia urzędowi skarbowemu do 30 kwietnia następnego roku podatkowego zeznania rocznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Konsekwencją uregulowań zawartych w powołanym przepisie jest wprowadzona – dla celów tej ustawy – zawarta w art. 2 ust. 2 definicja działalności rolniczej oraz w art. 2 ust. 3 definicja działów specjalnych produkcji rolnej, z których uzyskiwane dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

–licząc od dnia nabycia.

Działami specjalnymi produkcji rolnej – w myśl art. 2 ust. 3 ww. ustawy są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Należy zauważyć, że załącznik nr 2 „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Natomiast zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy z przepisów ustawy o rachunkowości wynika obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w przeciwnym przypadku podatnik ma prawo wyboru, tj. może – po uprzednim zawiadomieniu właściwego naczelnika Urzędu Skarbowego – ustalać przychody według zasad określonych w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie ksiąg wykazujących te przychody (podatkowa księga przychodów i rozchodów lub księgi rachunkowe), bądź ustalać dochód przy zastosowaniu norm szacunkowych.

W myśl art. 2 ust. 1 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r., przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 Euro.

Zatem przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się m.in. do osób fizycznych, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 Euro.

Wobec powyższego, jeżeli podatnik nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych, dochód ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych, tj. na zasadach ryczałtowo-szacunkowych, zapisanych w art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli norek. W związku z tym, że w 2016 r. obroty nie przekroczyły limitu obowiązkowego do założenia ksiąg rachunkowych, Wnioskodawca od stycznia 2017 r. skorzystał z formy opodatkowania przychodów według norm szacunkowych. Sprzedaż skór następuje na podstawie umowy sprzedaży, która – co wynika z przepisów prawa cywilnego – jest zawarta niezależnie od daty wydania towaru, będącego jej przedmiotem. Umowa ustalona została na określoną ilość towaru i jest zawarta z domem aukcyjnym. W przypadku sprzedaży za pośrednictwem domu aukcyjnego (na podstawie umowy komisu), sprzedaż skór wyprodukowanych w 2016 r. (tj. z produkcji z 2016 r.) następuje w 2017 r. Faktyczne wydanie skór nastąpiło w grudniu 2016 r. i na początku 2017 r. Aukcje odbywają się w ściśle określonych terminach, więc dochód ze sprzedaży skór wyprodukowanych w 2016 r. Wnioskodawca uzyska dopiero w 2017 r., tj. po sprzedaży towaru na aukcjach.

Zatem, jeśli w 2016 r. przychody netto ze sprzedaży towarów, produkcji i operacji finansowych osiągnięte przez Wnioskodawcę w ramach działów specjalnych produkcji rolnej nie przekroczyły kwoty 1 200 000 Euro, to nie ma On obowiązku ustalenia przychodów w 2017 r. na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych. Zatem, ma możliwość „powrotu” do ustalania dochodu z zastosowaniem norm szacunkowych.

W konsekwencji, podstawą ustalenia dochodu za 2017 r. będzie rozmiar zamierzonej produkcji zadeklarowanej w PIT-6, a więc przy hodowli norek będzie to ilość sztuk samic stada podstawowego, jak słusznie wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „stado podstawowe”, wobec tego w celu jego określenia uzasadnione jest poszukiwanie jej znaczenia poza systematyką tej ustawy. W art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 133, poz. 921, z późn. zm.) ustawodawca zdefiniował pojęcie stada zwierząt futerkowych. Należy przez to rozumieć grupę zwierząt futerkowych tego samego gatunku, utrzymywaną wspólnie w celu pozyskania potomstwa. Natomiast określenie „podstawowy” oznacza – według Słownika Języka Polskiego (wydanie internetowe) – główny, zasadniczy, stanowiący podstawę jakiegoś przedmiotu lub urządzenia. Odnosząc zatem powyższe do hodowli norek, dla celów ustalenia norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej powinno się przyjmować samicę stada podstawowego, czyli uprawnioną do wykorzystywania w hodowli.

Wskazać również należy, że z przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że skóry wyprodukowane w danym roku są sprzedane w roku następnym. Wnioskodawca w 2017 r. będzie sprzedawać skóry wytworzone w 2016 r. Wobec powyższego Organ zwraca uwagę, że dochód w 2017 r. uzyskany ze sprzedaży skór, które Wnioskodawca wyprodukował w 2016 r., dotyczyć będzie 2017 r. rozliczanego za pomocą norm szacunkowych. W konsekwencji skóry te nie będą miały wpływu na wysokość dochodu z działu specjalnego produkcji rolnej, z uwagi na to, że nie należą one do stada podstawowego.

Reasumując – w 2017 r. dochód z działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawca będzie ustalać tylko i wyłącznie przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki zwierząt. W związku z tym, Wnioskodawca prawidłowo złożył deklarację PIT-6 o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

Jednocześnie wskazać należy, że rozliczając podatek dochodowy od osób fizycznych za 2017 r. (w terminie do dnia 30 kwietnia 2018 r.) z tytułu przychodów uzyskanych z działów specjalnych produkcji rolnej rozliczanych za pomocą norm szacunkowych za 2017 r., Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego PIT-36, natomiast z tytułu przychodów uzyskanych ze spółki jawnej, w której przychody opodatkowane są podatkiem liniowym, Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania rocznego PIT-36L.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Dodatkowo wyjaśnić należy, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same albo zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe, jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania, w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.). Niemniej jednak, w praktyce sytuacje takie mogą mieć miejsce, choćby z uwagi na przewidzianą przez ustawodawcę możliwość zmiany interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną, interpretację indywidualną lub objaśnienia podatkowe, jeżeli stwierdzi ich nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak wynika z powołanego unormowania, przesłanką dla rozważenia zmiany interpretacji indywidualnej (tj. w istocie zmiany stanowiska w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego) jest w szczególności ugruntowanie się linii orzeczniczej sądów, w której prezentowany jest odrębny niż zawarty w tym rozstrzygnięciu pogląd dotyczący interpretacji określonego przepisu lub przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.