Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.209.2017.2.AKU
z 27 września 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25 lipca 2017 r., uzupełnionym pismem z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 lipca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 11 września 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.209.2017.1.AKU, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłane zostało w dniu 11 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 września 2017 r.). W dniu 22 września 2017 r. (nadano w dniu 21 września 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.
We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni planuje sprzedaż nieruchomości, które zostały nabyte postanowieniem Sądu Rejonowego w … z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. akt … (uprawomocnione dnia 5 marca 2016 r.), w którym Sąd stwierdził, że Wnioskodawczyni stała się właścicielem z mocy prawa z dniem 4 listopada 1971 r.
Nabyta przez Wnioskodawczynię nieruchomość położona jest w …, gmina …, województwo ….
Łączna powierzchnia nieruchomości wynosi 2,0300 ha. W skład tej nieruchomości wchodzą grunty o numerach:
- 163 o pow. 0,60 ha,
- 166 o pow. 0,12 ha,
- 873 o pow. 1,12 ha,
- 1265 o pow. 0,13 ha,
- 1266 o pow. 0,03 ha,
- 1782 o pow. 0,02 ha,
- 1783 o pow. 0,01 ha.
Nieruchomość przekazała Wnioskodawczyni babcia …w 1966 r. (wskazano również, że w tym roku Wnioskodawczyni wyszła za mąż). Wnioskodawczyni od tych lat czuła się właścicielem, uprawiała tę ziemię do końca lat siedemdziesiątych i odprowadzała podatki do gminy … do dnia dzisiejszego.
Sąd uznał, że Wnioskodawczyni jest posiadaczem samoistnym na podstawie nieformalnej umowy i z tego względu jest właścicielem od dnia 4 listopada 1971 r., zgodnie z artykułem 1 zarówno ustęp 1 jak i 2 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych.
Wnioskodawczyni stwierdza we wniosku, że od 1966 r. była i jest wyłącznym właścicielem ww. nieruchomości.
Zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem dochodowym i Wnioskodawczyni będzie musiała się rozliczyć z Urzędem Skarbowym?
Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż ta będzie zwolniona z opodatkowania, ponieważ jest Ona właścicielem nieruchomości od dnia 4 listopada 1971 r., a postanowienie z dnia 5 marca 2016 r. potwierdza ten fakt.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. z dnia 4 listopada 1971 r., Nr 27, poz. 250 z późn. zm.) nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych, zwane dalej „nieruchomościami”, i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy w samoistnym posiadaniu rolników stają się z mocy samego prawa własnością tych rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej bez prawem przewidzianej formy umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy o dożywocie lub innej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo umowy o dział spadku.
W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy, rolnicy, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają nieruchomości jako samoistni posiadacze nieprzerwanie od lat pięciu, stają się z mocy samego prawa właścicielami tych nieruchomości, chociażby nie zachodziły warunki określone w ust. 1. Jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze, nabycie własności następuje tylko wtedy, gdy posiadanie trwało co najmniej przez lat dziesięć.
Stosownie do treści art. 21 ww. ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, które miało miejsce w dniu 4 listopada 1971 r.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 grudnia 2015 r. (które uprawomocniło się w dniu 5 marca 2016 r.), Wnioskodawczyni z dniem 4 listopada 1971 r. stała się właścicielem z mocy prawa nieruchomości składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 163, 166, 873, 1265, 1266, 1782, 1783, o łącznej powierzchni 2,0300 ha. Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać ww. działki gruntu. Zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie postanowienie Sądu Rejonowego dotyczące stwierdzenia nabycia własności nieruchomości rolnej przez posiadacza samoistnego tj. Wnioskodawczynię, miało jedynie charakter deklaratoryjny i potwierdzało stosownie do przepisów ustawy o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, fakt nabycia nieruchomości w dniu 4 listopada 1971 r. Oznacza to, że data wydania przez Sąd Rejonowy postanowienia tj. 29 grudnia 2015 r., pozostaje bez znaczenia dla ustalenia upływu pięcioletniego okresu, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości.
Biorąc pod uwagę cytowane przepisy prawa i przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowana sprzedaż nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w 1971 r. nie będzie stanowiła dla Niej źródła przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku, w którym miało miejsce nabycie przedmiotowej nieruchomości upłynęło 5 lat. Wobec tego sprzedaż tej nieruchomości nie będzie podlegała już opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.
Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.