2017.09.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.272.2017.2.IP
z 15 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2017 r. (data wpływu 12 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Centrum Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia Centrum do nowo zawiązanej Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Centrum Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia Centrum do nowo zawiązanej Spółki. Wniosek uzupełniono w dniu 6 września 2017 r. o przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A.” Sp. z o.o. – dalej „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „Spółka Dzielona”, zamierza dokonać podziału Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych – dalej k.s.h., tj. przez wydzielenie i przeniesienie części jej majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na spółkę „B.” Sp. z o.o.” nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną działalnością (dalej także „Spółka Nowo Zawiązana” lub „B.”).

Na podstawie § 20 ust. 2 umowy Spółki, Zarząd „A.” Sp. z o.o. uchwałą z dnia 2 stycznia 2017 r. zatwierdził nowy Regulamin organizacyjny przedsiębiorstwa.

Na podstawie nowego Regulaminu organizacyjnego przedsiębiorstwa, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., wydzielono w ramach działalności „A.” Sp. z o.o. odrębne funkcjonalnie jednostki organizacyjne:

Centrum Produkcji – zajmujące się produkcją artykułów reklamowych i biurowych;
Centrum Nieruchomości – zajmujące się wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

W związku z wprowadzeniem z dniem 1 stycznia 2017 r. nowego schematu organizacyjnego „A.” Sp. z o.o. uchwałą nr 1 Zarządu z dnia 2 stycznia 2017 r. w związku ze zmianą nazewnictwa niektórych stanowisk pracy wprowadzono zmiany w zakresach obowiązków Członków Zarządu.

U podstaw planowanego wydzielenia Centrum Nieruchomości z „A.” Sp. z o.o. jest oddzielenie usług związanych z produkcją artykułów reklamowych i biurowych,

„A.” Sp. z o.o., od usług związanych z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka zawarła szereg umów najmu powierzchni w posiadanej nieruchomości.

Docelowo Centrum Nieruchomości planowane jest do wydzielenia i przeniesienia jego majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na spółkę „B.”.

W związku z opisaną wyżej restrukturyzacją „A.” Sp. z o.o., wprowadzono również zmiany w zakresie wyodrębnienia rachunkowego i finansowego poszczególnych Centrów, w tym Centrum Nieruchomości, tak by Centrum to mogło stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W tym celu z dniem 1 stycznia 2017 r.:

dokonano zmian w Opisie zasad rachunkowości sporządzonym zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, w zakresie, w jakim ze względu na restrukturyzację były te zmiany konieczne,
oddzielono w planie kont, konta poszczególnych Centrów, poprzez utworzenie kont Centrum Nieruchomości, tak, aby można było poszczególne składniki majątkowe, zobowiązania, przychody, koszty jednoznacznie i bezpośrednio przyporządkować do każdego z Centrów,
ustalono konta obrotów wewnętrznych, które będą rejestrowały „przychody” i „koszty” pomiędzy poszczególnymi Centrami (np. Centrum Nieruchomości obciąża na podstawie dokumentu wewnętrznego za najem dla Centrum Produkcji),
wyodrębniono dla Centrum Nieruchomości, związaną z tym Centrum, między innymi:
- ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych,
- ewidencję należności i zobowiązań,
- konto bankowe,
wyodrębniono rejestry dla Centrum Nieruchomości dla potrzeb rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) tak, aby można zaprezentować odrębne rozliczenia w zakresie VAT.

„A.” Sp. z o.o., prowadzi zapisy księgowe w taki sposób, aby umożliwić wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań dla funkcjonalnie i organizacyjnie wyodrębnionych samodzielnych części przedsiębiorstwa Spółki, a to:

Centrum Produkcji,
Centrum Nieruchomości.

W szczególności, księgowość Spółki prowadzi zapisy księgowe w sposób pozwalający wyodrębnić przychody i koszty działalności oraz aktywa i zobowiązania związane odrębnie z Centrum Nieruchomości.

Wyodrębnienie to polega na podziale potrzebnych kont syntetycznych wynikowych, bilansowych i rozrachunkowych na dwie grupy kont analitycznych, na których ujmowane są odpowiednie przychody i koszty oraz aktywa i zobowiązania związane z dwiema zorganizowanymi częściami przedsiębiorstwa. Ponadto wszystkie koszty rodzajowe przeksięgowane zostają na odpowiednie konta syntetyczne przyporządkowane do jednej z dwóch części Spółki. Dodatkowo do działalności związanej z Centrum Nieruchomości jest przyporządkowany rachunek bankowy, na który przekazywane są należności z prowadzonej przez Centrum Nieruchomości działalności, a także za pośrednictwem tego rachunku regulowane są zobowiązania z tytułu działalności Centrum oraz zaciągniętego kredytu bankowego związanego z nieruchomościami, w której Centrum Nieruchomości prowadzi działalność o ile stan rachunku bankowego Centrum Nieruchomości na to pozwala.

W oparciu o dokonane zmiany w zakresie rachunkowości, od 1 stycznia 2017 r., możliwe jest prowadzenie ksiąg rachunkowych „A.” Sp. z o.o. w układzie pozwalającym na obliczenie wyniku finansowego oraz sporządzenie bilansu dla całej Spółki, a także dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa jaką jest Centrum Nieruchomości.

Zarząd dla wewnętrznych potrzeb zarządczych otrzymuje rachunki zysków i strat oraz bilanse w podziale na Centrum produkcji oraz Centrum Nieruchomości.

Centrum Nieruchomości posiada wydzielony majątek rzeczowy ruchomy i nieruchomy oraz ma przyporządkowanych pracowników, w oparciu o których realizuje swoje zadania gospodarcze.

Centrum Nieruchomości stanowi więc wyodrębnioną organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo całość. Z powyższego wynika, że po wydzieleniu Centrum Nieruchomości do Spółki „B.” Sp. z o.o. będzie ona w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisany we wniosku przedmiot wydzielenia występujący pod nazwą Centrum Nieruchomości, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Czy w przypadku realizacji procesu podziału „A.” Sp. z o.o. przez wydzielenie z niej i przeniesienie na nowo zawiązany podmiot „B.” Sp. z o.o. – Centrum Nieruchomości, powstanie po stronie „A.” Sp. z o.o. obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, czy też planowany podział przez wydzielenie Centrum Nieruchomości do Spółki „B.” nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym w dniu 6 września 2017 r.), zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 u.p.t.u.).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 6 pkt 1 u.p.t.u.).

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towaru”, w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.p.t.u., „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aport. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 u.p.t.u. winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e u.p.t.u. Przepis ten stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Warunkiem niezbędnym jest także wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.
Zespół ten jest finansowo i organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.
Składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych.
Zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, personel, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

„A.” Sp. z o.o. zamierza dokonać podziału Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h., tj. przez wydzielenie i przeniesienie części jej majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa – Centrum Nieruchomości – na spółkę „B.”, nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną działalnością.

Centrum Nieruchomości stanowi wyodrębnioną organizacyjnie funkcjonalną całość jak również stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, wobec czego przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – może stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Ponadto przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych wyodrębnionych finansowo, gdyż poprzez zaprowadzenie odpowiedniej ewidencji jest możliwe wskazanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań związanych wyłącznie z Centrum Nieruchomości.

Przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze, gdyż nie jest powiązany funkcjonalnie i finansowo z pozostałymi składnikami majątku „A.” Sp. z o.o. Przedmiot Wydzielenia – Centrum Nieruchomości – posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 4 września 2017 r., Zainteresowany wskazał, że jak wyżej wspomniano warunkiem niezbędnym do uznania składników przenoszonego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wydzielenie tego majątku w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

organizacyjnej,
finansowej,
funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Ad a – wyodrębnienie organizacyjne.

Ad b – wyodrębnienie finansowe.

Ad c – wyodrębnienie funkcjonalne.

Przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – może stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze, gdyż nie jest powiązany funkcjonalnie i finansowo z pozostałymi składnikami majątku „A.” Sp. z o.o. Przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Ponadto, przedmiot wydzielenia – Centrum Nieruchomości – stanowi zbiór zespolonych elementów i ma rzeczywistą zdolność do realizowania zadań gospodarczych. „B.”, która powstanie na bazie Centrum Nieruchomości będzie kontynuowała prowadzoną działalność i tak samo działalność będzie kontynuowała „A.” Sp. z o.o. z której zostanie wydzielona zorganizowana część przedsiębiorstwa – Centrum Nieruchomości.

Ad 1.

Wobec powyższego, jeśli chodzi o pierwsze pytanie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym przedmiot wydzielenia – „B.” – będący przedmiotem planowanego podziału przez wydzielenie, spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e u.p.t.u.

Ad 2.

Natomiast odnośnie pytania drugiego, w przypadku realizacji procesu podziału „A.” Sp. z o.o., przez wydzielenie z niej i przeniesienie na nowo zawiązany podmiot „B.” Sp. z o.o. – Centrum Nieruchomości, Wnioskodawca uważa, że czynność podziału przez wydzielenie podmiotu „B.” Sp. z o.o. z „A.” Sp. z o.o. będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb interpretacji przepisu art. 6 pkt 1 ustawy należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 55² ustawy Kodeks cywilny stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Podsumowując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, zamierza dokonać podziału Spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, tj. przez wydzielenie i przeniesienie części jej majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na nowo zawiązaną spółkę z ograniczoną działalnością. Na podstawie § 20 ust. 2 umowy Spółki, Zarząd Spółki uchwałą z dnia 2 stycznia 2017 r. zatwierdził nowy Regulamin organizacyjny przedsiębiorstwa. Na podstawie nowego Regulaminu organizacyjnego przedsiębiorstwa, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., wydzielono w ramach działalności Spółki odrębne funkcjonalnie jednostki organizacyjne:

Centrum Produkcji – zajmujące się produkcją artykułów reklamowych i biurowych;
Centrum Nieruchomości – zajmujące się wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Na podstawie Regulaminu organizacyjnego, wprowadzono nową strukturę organizacyjną uwzględniającą podział na poszczególne jednostki organizacyjne w Spółce – Centra. Zastosowano w działalności Spółki opisane w Regulaminie kompetencje i odpowiedzialności poszczególnych członków zarządu Spółki. Jednostki organizacyjne – Centra realizują zadania Spółki zgodnie z ramowym podziałem zadań zawartym w nowym Regulaminie organizacyjnym w oparciu o bieżące decyzje, polecenia i wytyczne przełożonego Centrum. W oparciu o zapisy Regulaminu organizacyjnego, uporządkowano zakres obowiązków poszczególnych pracowników zgodnie ze strukturą organizacyjną. W związku z wprowadzeniem nowego schematu organizacyjnego Spółki uchwałą Zarządu w związku ze zmianą nazewnictwa niektórych stanowisk pracy wprowadzono zmiany w zakresach obowiązków Członków Zarządu. U podstaw planowanego wydzielenia Centrum Nieruchomości ze Spółki jest oddzielenie usług związanych produkcją artykułów reklamowych i biurowych Spółki, od usług związanych z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Spółka zawarła szereg umów najmu powierzchni w posiadanej nieruchomości. Docelowo Centrum Nieruchomości planowane jest do wydzielenia i przeniesienia jego majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na nowo zawiązaną spółkę „B.”. W związku z restrukturyzacją Spółki, wprowadzono również zmiany w zakresie wyodrębnienia rachunkowego i finansowego poszczególnych Centrów, w tym Centrum Nieruchomości, tak by Centrum to mogło stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W tym celu dokonano szeregu zmian, m.in. w opisie zasad rachunkowości, w planie kont, wyodrębniono dla Centrum Nieruchomości, związaną z tym Centrum ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję należności i zobowiązań, konto bankowe, wyodrębniono rejestry dla Centrum Nieruchomości dla potrzeb rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) tak, aby można zaprezentować odrębne rozliczenia w zakresie VAT. Wnioskodawca prowadzi zapisy księgowe w taki sposób, aby umożliwić wyodrębnienie przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań dla funkcjonalnie i organizacyjnie wyodrębnionych samodzielnych części przedsiębiorstwa Spółki, tj. Centrum Produkcji i Centrum Nieruchomości. W szczególności, księgowość Spółki prowadzi zapisy księgowe w sposób pozwalający wyodrębnić przychody i koszty działalności oraz aktywa i zobowiązania związane odrębnie z Centrum Nieruchomości. Wyodrębnienie to polega na podziale potrzebnych kont syntetycznych wynikowych, bilansowych i rozrachunkowych na dwie grupy kont analitycznych, na których ujmowane są odpowiednie przychody i koszty oraz aktywa i zobowiązania związane z dwiema zorganizowanymi częściami przedsiębiorstwa. Ponadto wszystkie koszty rodzajowe przeksięgowane zostają na odpowiednie konta syntetyczne przyporządkowane do jednej z dwóch części Spółki. Dodatkowo do działalności związanej z Centrum Nieruchomości jest przyporządkowany rachunek bankowy, na który przekazywane są należności z prowadzonej przez Centrum Nieruchomości działalności, a także za pośrednictwem tego rachunku regulowane są zobowiązania z tytułu działalności Centrum oraz zaciągniętego kredytu bankowego związanego z nieruchomościami, w której Centrum Nieruchomości prowadzi działalność o ile stan rachunku bankowego Centrum Nieruchomości na to pozwala. W oparciu o dokonane zmiany w zakresie rachunkowości, od 1 stycznia 2017 r., możliwe jest prowadzenie ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy w układzie pozwalającym na obliczenie wyniku finansowego oraz sporządzenie bilansu dla całej Spółki, a także dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa jaką jest Centrum Nieruchomości. Zarząd dla wewnętrznych potrzeb zarządczych otrzymuje rachunki zysków i strat oraz bilanse w podziale na Centrum produkcji oraz Centrum Nieruchomości. Wyodrębnione Centrum posiada wydzielony majątek rzeczowy ruchomy i nieruchomy oraz ma przyporządkowanych pracowników w oparciu, o których realizuje swoje zadania gospodarcze. Centrum to stanowi więc wyodrębnioną organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo całość. Z powyższego wynika, że po wydzieleniu Centrum Nieruchomości do nowo zawiązanej spółki będzie ona w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości w kwestii uznania nowo wydzielonego Centrum Nieruchomości za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT czynności przeniesienia Centrum do nowo zawiązanej Spółki.

Jak wskazano powyżej, aby czynność była wyłączona spod zakresu przepisów ustawy, przedmiotem zbycia musi być przedsiębiorstwo jako całość lub jego zorganizowana część (art. 6 pkt 1 ustawy).

Kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników, jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność. Wskazać także należy, że muszą być to składniki zarówno materialne jak i niematerialne ściśle związane z przedsiębiorstwem. Przy czym, sama czynność przeniesienia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczy głównie kompletnego objęcia fizycznych elementów umożliwiających określone działanie, a jeśli z taką działalnością związane są także składniki niematerialne wówczas także i one powinny zostać przeniesione na nowego nabywcę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał we wniosku Zainteresowany:

na podstawie nowego Regulaminu organizacyjnego przedsiębiorstwa (z dnia 1 stycznia 2017 r.): wydzielono w ramach działalności Spółki odrębne funkcjonalnie Centrum Nieruchomości, które realizuje zadania Spółki zgodnie z ramowym podziałem zadań, uporządkowano zakres obowiązków poszczególnych pracowników zgodnie z nową strukturą organizacyjną;
dokonano zmian w Opisie zasad rachunkowości, oddzielono w planie kont, konto Centrum Nieruchomości, ustalono konta obrotów wewnętrznych, które będą rejestrowały przychody i koszty pomiędzy poszczególnymi Centrami;
wyodrębniono dla Centrum Nieruchomości, związaną z nim ewidencję środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję należności i zobowiązań, odrębne konto bankowe, wyodrębniono rejestry dla Centrum Nieruchomości dla potrzeb rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) tak, aby można zaprezentować odrębne rozliczenia w zakresie VAT, prowadzone są przez Spółkę odrębne zapisy przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań związanych z Centrum Nieruchomości, prowadzone są też dla potrzeb zarządczych odrębne rachunki zysków i strat oraz bilanse;
Centrum Nieruchomości posiada wydzielony majątek ruchomy i nieruchomy oraz ma przyporządkowanych pracowników,
Centrum Nieruchomości może stanowić niezależne przedsiębiorstwo, realizujące zadania gospodarcze, gdyż nie jest powiązany funkcjonalnie i finansowo z pozostałymi składnikami majątku Spółki i posiada potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego

to uznać należy, że wyodrębniona w przyszłości część dotychczasowego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci Centrum Nieruchomości, będzie spełniała definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stosownie do treści art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji przeniesienie tak wyodrębnionego Centrum na nowo zawiązany podmiot „B.” Sp. z o.o. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując:

Opisany we wniosku przedmiot wydzielenia w postaci Centrum Nieruchomości będzie stanowić zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
W konsekwencji powyższego, przeniesienie tak wyodrębnionej jednostki organizacyjnej na nowo zawiązany podmiot „B.” Sp. z o.o. będzie – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy – podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług i tym samym pozostanie poza zakresem regulacji ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin