Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.480.2017.1.WL
z 22 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności z tytułu poboru przez inkasenta opłaty targowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności z tytułu poboru przez inkasenta opłaty targowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rada Miejska …. Uchwałą Nr …. z dnia 31 stycznia 2014 r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty targowej, określenia zasad ustalania, poboru i terminu płatności opłaty targowej oraz określenia wysokości wynagrodzenia za inkaso na Targowisku Miejskim „…” w …. ul. …. (Dziennik Urzędowy Województwa ….) wprowadziła opłatę targową i na inkasenta opłaty targowej wyznaczyła Zakład Usług Komunalnych … Sp. z o.o. …. ustalając wynagrodzenie za inkaso w wysokości 95% od zebranych kwot opłaty targowej.

Następnie Rada Miejska …. Uchwałą Nr …. z dnia 27 marca 2015 r. w sprawie zmian do uchwały …. r. w sprawie określenia wysokości stawek opłaty targowej, określenia zasad ustalania, poboru i terminu płatności opłaty targowej oraz określenia wysokości wynagrodzenia za inkaso na Targowisku Miejskim „….” w …. (Dziennik Urzędowy Województwa …..) wprowadziła opłatę targową i na inkasenta opłaty targowej wyznaczyła również Zakład Usług Komunalnych …. Sp. z o.o. …. ustalając wynagrodzenie za inkaso w wysokości 95% od zebranych kwot opłaty targowej.

Ponadto Rada Miejska …. podjęła Uchwałę Nr …. z dnia 23 listopada 2015 r. w sprawie opłaty targowej, niniejszą uchwałą wprowadzono opłatę targową, określono wysokość stawek opłaty targowej, zasady ustalania, poboru i terminu płatności opłaty targowej oraz zarządzono pobór opłaty targowej w drodze inkasa, określono inkasentów, termin płatności dla inkasentów oraz określono wysokość wynagrodzenia za inkaso na terenie Miasta i Gminy (Dziennik Urzędowy Województwa ….). Pobór opłaty targowej w drodze inkasa powierzono Zakładowi Usług Komunalnych …. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ustalając wynagrodzenie za inkaso w wysokości 95% od zebranych kwot opłaty targowej. Gmina posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym tej Spółki.

Od dnia 1 kwietnia 2014 roku pomiędzy Gminą …. a Zakładem Usług Komunalnych w …. Sp. z o.o. zawarta została umowa dzierżawy gruntu wraz z usytuowanymi na nich obiektami budowlanymi:

• wiaty handlowe,
  

• stoiska handlowe z małymi wiatami,
  

• stanowiska parkingowe,
  

• chodniki i alejki,
  

• drogi,
  

• budynek biurowo-sanitarny,
  

• plac do handlu towarami wielkowymiarowymi,
  

• stanowiącymi targowisko miejskie „….” w …...
  
  

Z tytułu dzierżawy Spółka płaci kwartalnie Wydzierżawiającemu czynsz dzierżawny. Do obowiązków Spółki jako „Dzierżawcy” należy min.:

• zarządzanie targowiskiem miejskim „…..”,
  

• prawidłowe naliczanie i pobieranie opłat targowych od osób handlujących na targowisku według stawek określonych Uchwała Rady Miejskiej …..,
  

• ustalanie i pobieranie opłat eksploatacyjnych oraz rezerwacyjnych z tytułu korzystania z infrastruktury targowiska,
  

• przekazywanie pobranych opłat na rachunek UMiG,
  

• utrzymanie targowiska we właściwym stanie technicznym,
  

• przestrzeganie regulaminu targowiska miejskiego „….” uchwalonego przez Radę Miejską oraz kontrola i egzekwowanie jego przestrzegania przez osoby prowadzące na targowisku działalność handlową.
  
  

Spółka będąca czynnym podatnikiem VAT, z tytułu wynagrodzenia za inkaso opłaty targowej rozlicza się bezpośrednio z Gminą na podstawie wystawionej noty księgowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie ustanowione Uchwałą Rady Miejskiej dla wyznaczonego inkasenta (Spółki z o.o.) za pobór opłaty targowej mającej charakter należności publicznoprawnej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie dla inkasenta z tytułu poboru opłaty targowej, która jest daniną publicznoprawną noszącą znamiona typowe dla podatku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że charakter wykonywanych czynności polegający na poborze opłaty targowej nie można zaklasyfikować jako odpłatnego świadczenia usług. Spółka nie świadczy usługi na rzecz Gminy, lecz w rzeczywistości działa w jej imieniu wykonując jej zadania własne, w tym zakresie między gminą a inkasentem zawiązuje się stosunek administracyjnoprawny, który nie wymaga dla swej skuteczności zgody adresata normy zawartej w uchwale Rady Gminy. Wyznaczony inkasent jest jedynie pośrednikiem pomiędzy podatnikiem a wierzycielem-organem władzy publicznej, a więc nie może być mowy o świadczeniu usług opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują – stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 pkt 11 – sprawy targowisk i hal targowych.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zagadnienia dotyczące opłaty targowej normuje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 716 z późn. zm.).

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, Rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach (…).

W myśl art. 19 pkt 2 ww. ustawy rada gminy, w drodze uchwały może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso, a także może wprowadzić obowiązek prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób, o których mowa w art. 17 ust. 1, zobowiązanych do uiszczania opłaty miejscowej oraz określić szczegółowy zakres danych zawartych w tej ewidencji, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego poboru opłaty miejscowej.

Do opłaty targowej zastosowanie mają przepisy Ordynacji podatkowej, gdyż jak stanowi art. 2 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, przepisy ustawy stosuje się do opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych.

W myśl art. 9 Ordynacji podatkowej, inkasentem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania podatku od podatnika i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast, zgodnie z art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może ustalić wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru podatków stanowiących dochody, odpowiednio, budżetu gminy, powiatu lub województwa.

Wynagrodzenie płatników i inkasentów pobierających podatki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego jest, w świetle art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, fakultatywne.

Ustalenie takiego wynagrodzenia odbywa się w drodze uchwały rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość lub obowiązek określenia wynagrodzenia w drodze uchwały organu stanowiącego, ten właśnie organ jest wyłącznie właściwy do określenia wynagrodzenia za podatki wpłacone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Podsumowując powyższe przepisy stwierdzić należy, że podmiot, któremu powierzono pobór opłaty targowej, ma status inkasenta w rozumieniu art. 9 Ordynacji podatkowej, czyli jest obowiązany do pobierania od podatnika podatku (opłaty) i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W przypadku opłaty targowej pobór tych opłat i wysokość wynagrodzenia za inkaso, zgodnie z art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zarządzana jest uchwałą rady gminy.

W analizowanej sprawie należy zauważyć, że jakkolwiek Spółka wykonuje czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy w zakresie poboru opłat, jednakże czynności te wykonuje jako odrębny podmiot. Spółka jest spółką prawa handlowego (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) i nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą.

Opłata targowa stanowi – jak wskazał Wnioskodawca – daninę publicznoprawną, niepodlegającą opodatkowaniu, niemniej jednak czynność poboru tej opłaty dokonywana przez odrębny od Gminy podmiot, działający w formie spółki kapitałowej, za którą – jak wynika z wniosku – pobierane jest wynagrodzenie, spełnia definicję świadczenia usług, o którym mowa w cyt. wyżej art. 8 ustawy. Inkasent – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w zakresie czynności poboru ww. opłaty działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, czynność poboru opłaty targowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż wyłączenie z opodatkowania dotyczy ściśle określonych podmiotów, tj. organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy wykonujących czynności w ramach władztwa publicznego. Spółka, wykonując czynności poboru opłaty targowej w imieniu jednostki samorządu terytorialnego sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą, przy czym ani cel ani rezultat prowadzonej działalności nie wykluczają go z kategorii podatników podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, nie można zgodzić się z zawartym we wniosku stwierdzeniem, że realizacja zadań własnych Gminy przez Spółkę nie tworzy między tymi podmiotami takiego stosunku prawnego, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, pozwalających na ich opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wynagrodzenie za pobór opłaty targowej stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez Spółkę usługę na rzecz Gminy, a zatem czynność poboru opłaty targowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.