Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.168.2017.1.JG
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie limitów transakcji obligujących podmiot do sporządzania dokumentacji podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie limitów transakcji obligujących podmiot do sporządzania dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i jest podmiotem krajowym. W 2016 r. przychody Wnioskodawcy przekroczyły równowartość 2.000.000 euro. Udziały Spółki należą do dwóch wspólników, będących małżeństwem. Oboje są rezydentami polskimi. Większościowy udziałowiec (99% udziałów naszej Spółki) jest jednocześnie jedynym członkiem zarządu - Dyrektorem Spółki, pełniącym tę funkcję na podstawie powołania uchwałą Zgromadzenia Wspólników i pobierającym z tego tytułu wynagrodzenie. Jego żona posiada pozostały 1% udziałów i jest zatrudniona w Spółce na podstawie umowy o pracę.

Każdy ze wspólników posiada, jako majątek odrębny, własność nieruchomości zabudowanej halą produkcyjną. Jako osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej i rozliczające podatek z tego tytułu w formie ryczałtu, w 2017 r., wydzierżawiają te hale naszej Spółce z uwzględnieniem cen rynkowych.

Wnioskodawca zamierza także wydzierżawić kolejną halę od udziałowca większościowego (Dyrektora Spółki) z zachowaniem oczywiście wymogu cen rynkowych.

Przewidywane łączne roczne wartości tych czynności prawnych:

1. w zakresie wynagrodzenia członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego większościowym udziałowcem Spółki, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu aktualnej dzierżawy jednej hali od członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego większościowym udziałowcem Spółki, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie wartości łącznej brutto (z podatkiem VAT), przekroczą w zakresie łącznej wartości netto (bez podatku VAT),
3. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu przyszłej dzierżawy drugiej hali od członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego udziałowcem spółki, nie przekroczą limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
4. w zakresie wynagrodzenia mniejszościowego udziałowca Spółki i żony członka zarządu z tytułu umowy o pracę, nie przekroczą limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
5. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu dzierżawy jednej hali od mniejszościowego udziałowca Spółki, będącego żoną członka zarządu, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie wartości łącznej brutto (z podatkiem VAT), a nie przekroczą w zakresie łącznej wartości netto (bez podatku VAT),

Suma łącznych rocznych wartości czynności wymienionych w pkt 1, 2 i 3, zawieranych z udziałowcem większościowym, będącym członkiem zarządu, przekroczy limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobnie limit ten przekroczy suma łącznych rocznych wartości czynności wymienionych w pkt 4 i 5, zawartych z udziałowcem mniejszościowym, będącym żoną członka zarządu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dla ww. zdarzeń (umowy dzierżawy, umowa o pracę, powołania) Wnioskodawca będzie zobowiązany sporządzać dokumentację podatkową w myśl art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy dla ustalania łącznej wartości transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartość netto (bez podatku VAT),
3. Czy dla ustalania łącznej wartości czynności jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartości osobno dla każdej umowy lub zdarzenia, tj. osobno dla każdej z umów lub czynności wymienionych wyżej kolejno w punktach od 1 do 5, czy też należy je łączyć w zakresie umów i czynności podejmowanych z danymi osobami, tj. łącznie czynności wymienione w punktach od 1 do 3 oraz łącznie czynności wymienione w pkt 4 i 5?

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego numerem 2 we wniosku. W zakresie pytań o numerach 1 i 3 zostaną Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalania łącznej wartości transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartość netto (bez podatku VAT), gdyż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych i opodatkowanie tym podatkiem dotyczy wartości netto (bez podatku VAT), a więc konsekwentnie i w tym przypadku zasada ta powinna być zachowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych o podatku dochodowym od osób prawnych), podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:




1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
   - lub




2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:




1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

• są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Zgodnie z brzmieniem art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Natomiast w myśl art. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy rozpoczynający działalność, dokonujący w roku podatkowym transakcji lub ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej w roku rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły równowartość 2 000 000 euro.

W myśl art. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za podatnika rozpoczynającego działalność nie uważa się podatnika, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, albo
2. w wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną, albo
3. przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro, z tym że wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.

Natomiast jak stanowi art. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Zgodnie z brzmieniem art. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się również zawartą w roku podatkowym:

1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, w której łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro lub
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w której wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 50 000 euro.

Ustawa podatkowa nie definiuje jednak pojęcia „transakcja” oraz „wartość transakcji”. Dokonując wykładni językowej, przyjąć należy, że „transakcja” to umowa lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub tymi samymi partnerami, przedmiotem, której lub których jest dobro lub dobra, a także usługi, jeżeli objęte są jedną ceną. Oznacza to, że transakcją w rozumieniu tych przepisów może być np. umowa nabycia lub sprzedaży jednego dobra, umowa sprzedaży szeregu dóbr lub wykonania szeregu usług, dla których określono łączną cenę, wieloletnia umowa dostawy za określoną ceną danego dobra lub szeregu dóbr bądź usług, itp.

Natomiast słowo „wartość” oznacza to, ile coś jest warte pod względem materialnym.

Wyrażenie „kwota wynikająca z umowy” interpretować trzeba w ten sposób, że należy uwzględnić całą kwotę „wynagrodzenia za usługi”, „ceny sprzedaży” za cały okres obowiązywania umowy.

Kryterium „rzeczywiście zapłaconej kwoty” natomiast, polega na tym, że uwzględnia się tylko rzeczywiście zapłaconą w danym roku podatkowym łączną kwotę wymagalnych w tym roku świadczeń.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) i postawionego przez Spółkę pytania należy stwierdzić, że limity dotyczące obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej dotyczą kwot brutto, tj. z uwzględnieniem podatku od towarów i usług.

Podkreślić przy tym należy, że wbrew stanowisku Wnioskodawcy w treści wskazanych regulacji prawnych ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących obowiązki dotyczące sporządzania dokumentacji podatkowej mimo jej umieszczenia w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych art. 9a ust. 1 tej ustawy odsyła do ustalania wysokości przychodów lub kosztów na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Dlatego też zamieszczenie wskazanych regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowi przesłanki do jej ustalenia bez podatku od towarów i usług, tj. w wartości netto.

Reasumując obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje transakcję lub transakcje, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość określonych w ustawie wyżej wskazanych kwotowych limitów. Natomiast podmiot zawiera transakcje na kwotę zawierającą podatek od towarów i usług i to taka kwota będzie stanowiła wymagalną kwotę świadczenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r, poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.