Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.273.2017.1.MS
z 13 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 29 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (pytanie nr 7 w części dotyczącej kosztów uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach oraz pytanie nr 8) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 sierpnia 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.130.2017.1.MS na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 18 sierpnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.), nadanym w dniu 25 sierpnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zarządzający został powołany do składu Zarządu … Sp. z o. o. z siedzibą w …, będącej Wnioskodawcą w niniejszej sprawie (zwanej dalej Spółką, Wnioskodawcą), jako Prezes Zarządu Spółki, a zarazem jedyny członek zarządu Spółki. Zarządzający jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1829, z późn. zm.) i nieposiadającą wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Zarządzający nie planuje rozpocząć takiej działalności. Na dzień sporządzania wniosku Zarządzający jest jeszcze stroną umowy o pracę ze Spółką.

Niemniej jednak, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, z późn. zm.), Spółka – do której mają zastosowanie przepisy ustawy, z uwagi na fakt, że Jej jedynym udziałowcem jest Gmina Miasta …, jest zobowiązana zawrzeć z członkiem zarządu umowę o świadczenie usług zarządzania na czas pełnienia funkcji, z obowiązkiem osobistego świadczenia usług przez takiego członka, bez względu na to, czy działa on w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Z treści art. 21 przywołanej ustawy wynika, że podmiot uprawniony do wykonywania praw udziałowych jest obowiązany podjąć działania mające na celu ukształtowanie i stosowanie w spółce zasad wynagradzania członków do dnia zwyczajnego walnego zgromadzenia, którego przedmiotem będzie rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za rok obrotowy rozpoczynający się w 2016 r. W praktyce termin na wdrożenie nowych zasad, a tym samym zmiana formy zatrudnienia członków zarządu z umowy o pracę na kontrakt menedżerski mija dnia 30 czerwca 2017 r.

Spółka zobowiązana jest więc na mocy przepisów cyt. wyżej ustawy najpóźniej do dnia odbycia zwyczajnego zgromadzenia wspólników, czyli nie później niż do dnia 30 czerwca 2017 r. zawrzeć z Zarządzającym umowę o świadczenie usług zarządzania, czyli tzw. kontrakt menedżerski.

Ponadto w ustawie zostało określone, że wynagrodzenie całkowite członka zarządu składa się z wynagrodzenia stałego i zmiennego, został wskazany sposób ustalania zarówno wynagrodzenia stałego oraz wynagrodzenia zmiennego, którego poziom uzależniony jest od poziomu realizacji wyznaczonych celów zarządczych. Dodatkowo w ustawie określono, że umowa musi przewidywać możliwość wypowiedzenia przez Spółkę umowy o świadczenie usług zarządzania, zawierać zakaz pobierania przez członka organu zarządzającego wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od spółki w ramach grupy kapitałowej, zawierać obowiązek informowania przez członka organu zarządzającego o zamiarze pełnienia funkcji w organach innej spółki handlowej, nabyciu w niej akcji.

Poza zapisami określonymi w ustawie, które bezwzględnie powinny być zawarte w umowie, umowa o zarządzanie (na dzień składania wniosku – jej projektem) będzie regulować kwestie związane z przedmiotem zamówienia, określeniem praw i obowiązków Zarządzającego, obowiązkami Spółki, odpowiedzialnością Zarządzającego, wynagrodzeniem Zarządzającego, własnością intelektualną, tajemnicą przedsiębiorstwa, zakazem konkurencji w okresie trwania umowy o zarządzanie, czasem obowiązywania umowy, odprawą.

Zgodnie z umową o zarządzanie (zwaną dalej: Umową) Zarządzający zobowiąże się do osobistego świadczenia usługi zarządzania. Zarządzający nie prowadzi działalności gospodarczej i nie zamierza jej rozpoczynać z chwilą rozpoczęcia świadczenia usług na podstawie umowy o zarządzanie. Realizacja przez Zarządzającego powierzonych zadań będzie następowała przy wykorzystaniu zasobów rzeczowych, finansowych i organizacyjnych Spółki, w tym zasobów pracowników oraz osób realizujących czynności faktyczne na podstawie innych tytułów prawnych aniżeli umowa o pracę. Zasoby, o których mowa w zdaniu uprzednim, będą wykorzystywane przez Zarządzającego wyłącznie w celach służbowych.

Należy zaznaczyć, że na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody osiągane przez Zarządzającego w ramach umowy o zarządzanie, którą zawrze on ze Spółką, kwalifikowane będą jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9).

Na podstawie umowy Zarządzający zobowiązuje się do prowadzenia spraw Spółki z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, w sposób zgodny z interesem Spółki i prowadzący do Jej rozwoju, w szczególności poprzez osiągnięcie celów postawionych Spółce, w tym planowanych wyników gospodarczych i zamierzonej pozycji na rynku, a także kreowanie pozytywnego wewnętrznego i zewnętrznego wizerunku Spółki.

Świadczenie usług przez Zarządzającego będzie polegało w szczególności na:

1. działaniu w imieniu i na rzecz Spółki,
2. prowadzeniu spraw Spółki we wszystkich aspektach Jej działalności w sposób zgodny z Aktem Założycielskim i Uchwałami organów Spółki oraz obowiązującymi przepisami, Regulaminami Wewnętrznymi i innymi przepisami obowiązującymi w Spółce,
3. reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich zgodnie ze sposobem reprezentacji wynikającym z Aktu Założycielskiego, reprezentowaniu Spółki wobec jej pracowników,
4. realizacji Celów Zarządczych i innych stawianych przed Spółką,
5. zaciąganiu zobowiązań i rozporządzaniu prawami w imieniu Spółki i na jej rzecz zgodnie z Aktem Założycielskim Spółki i uwzględnieniem wymogów Kodeksu spółek handlowych, racjonalnego gospodarowania środkami finansowanymi Spółki,
6. opracowywaniu zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Spółce rocznych i wieloletnich planów rzeczowo-finansowych, a po zatwierdzeniu przez właściwy organ Spółki ich wykonywaniu,
7. wykonywaniu Uchwał organów Spółki, chyba że ich wykonanie stanowiłoby naruszenie przepisów prawa,
8. bieżącym i terminowym zgłaszaniu do sądu rejestrowego okoliczności podlegających wpisowi oraz składaniu sprawozdań finansowych i innych dokumentów zgodnie z obowiązującymi przepisami,
9. prowadzeniu spraw, w tym sądowych, administracyjnych niezbędnych do obrony interesów Spółki, w szczególności poprzez reprezentowanie Spółki w postępowaniach, udzielanie stosownych pełnomocnictw,
10. osobistym świadczeniu usług zarządzania przy jednoczesnym współdziałaniu z innymi organami Spółki.
    
    

Świadczenie usług zarządzania przez Zarządzającego ma być wykonywane w warunkach pełnej dyspozycyjności, a w siedzibie Spółki następuje w takich ramach czasowych, jakie są niezbędne do zarządzania Spółką zgodnie z treścią Umowy. Czas podróży Zarządzającego związanej z wykonywaniem usług zarządzania poza siedzibą Spółki, udziału w wydarzeniach takich jak konferencje, seminaria i inne, o ile ich zakres i tematyka są związane z działalnością Spółki, czy udziału w szkoleniach, związanych z zakresem wykonywanych na rzecz Spółki usług, również stanowi czas wykonywania usług zarządzania.

Zarządzający zobowiązany będzie wykonywać swoje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki, w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym świadczenie usług poza siedzibą Spółki nie może zakłócać Jej płynnego funkcjonowania. Zarządzającemu będzie przysługiwać w ciągu roku kalendarzowego 25 dni przerwy w świadczeniu usług zarządzania przypadających na dni robocze z zachowaniem prawa do wynagrodzenia przewidzianego w Umowie. Zarządzający będzie zobowiązany do dokumentowania swojej obecności w siedzibie Spółki, w innych miejscach świadczenia usług, wyjazdów w celu wykonywania usług zarządzania oraz dni przerwy w świadczeniu usług zarządzania poprzez podpisywanie ewidencji prowadzonej przez Spółkę.

Zarządzającemu zostaną udostępnione do korzystania wyłącznie w celu należytego wykonania Umowy, urządzenia techniczne, wyposażenie oraz inne mienie Spółki niezbędne do realizacji usług zarządzania, a także zapewnione zostanie samodzielne pomieszczenie biurowe o standardzie stosownym do wykonywanej funkcji Członka Zarządu wraz z możliwością korzystania z części wspólnych budynku, w którym znajduje się siedziba Spółki. Zarządzającemu zapewnione zostaną również materiały biurowe oraz możliwość korzystania z ogólnodostępnych urządzeń technicznych w Spółce. Zarządzający zobowiązuje się do korzystania z przekazanych zasobów Spółki wyłącznie w celu wykonywania Umowy i nie udostępniania ich osobom trzecim. Zarządzający będzie miał prawo do korzystania z poczty elektronicznej prowadzonej dla Spółki oraz z konta indywidualnego poczty elektronicznej prowadzonego przez Spółkę dla Zarządzającego.

W ramach Umowy Spółka zobowiąże się w szczególności do:

1. dokonywania czynności utrzymania, konserwacji, serwisu, przeglądów, naprawy, wymiany części eksploatacyjnych urządzeń technicznych, wyposażenia oraz innego mienia Spółki przekazanego Zarządzającemu do korzystania, dokonywania aktualizacji oprogramowania, ubezpieczenia tego mienia i pokrywania wszelkich kosztów w tym zakresie,
2. pokrywania wszelkich kosztów używania i eksploatacji samochodu służbowego, w tym w szczególności: paliwa, oleju, płynów hamulcowych, chłodzących i do spryskiwaczy, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany i przechowywania opon, zakupu części i materiałów eksploatacyjnych, zakupu koniecznego wyposażenia dodatkowego, oraz pokrywać koszty utrzymania samochodu w czystości, koszty parkowania oraz koszty składek ubezpieczenia samochodu w zakresie OC, AC i NNW, a także koszty najmu, dzierżawy czy leasingu samochodu,
3. pokrywania wszelkich kosztów udziału Zarządzającego w wydarzeniach z udziałem Spółki zgodnie z Umową (konferencje, seminaria, szkolenia, spotkania biznesowe i inne związane z działalnością Spółki) w tym również kosztów zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji Członka Zarządu Spółki,
4. zwrotu wydatków poniesionych przez Zarządzającego, a niezbędnych do należytego wykonania Umowy, po ich należytym udokumentowaniu, uzasadnieniu ich poniesienia, w tym wykazaniu związku i niezbędności do należytego świadczenia usług zarządzania, np. faktur, paragonów, umów i innych równoważnych dokumentów w tym oświadczeń,
5. udostępnienia Zarządzającemu ksiąg rachunkowych Spółki, wszelkich dokumentów związanych z działalnością Spółki lub ze Spółką będących w posiadaniu Spółki,
6. wypłaty Zarządzającemu wynagrodzenia zgodnie z Umową,
7. zgłoszenia Zarządzającego do ubezpieczenia społecznego (emerytalnego, rentowego), wypadkowego, dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłacania składek obciążających Spółkę i pobranych od Zarządzającego,
8. opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
9. umożliwienia Zarządzającemu, Jego współmałżonkowi i dzieciom prowadzącym wspólne gospodarstwo domowe korzystanie z pakietu medycznego i innych pakietów usług w przypadku gdy Spółka gwarantuje takie pakiety pracownikom Spółki i na takich samych zasadach, co pracownicy,
10. zapewnienia w ramach pozostających w możliwości Spółki współdziałania z Zarządzającym organów Spółki.
    
    

Wynagrodzenie należne Zarządzającemu zostanie wskazane w Umowie i będzie składać się z części stałej stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe i części zmiennej stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie miesięczne podstawowe zostanie określone kwotowo, płatne z dołu, stałą kwotą należną za każdy miesiąc trwania Umowy. Część stała wynagrodzenia obejmuje również wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych do utworu, zezwolenia na wykonywanie praw zależnych, udzielenia pełnomocnictwa do wykonywania przez Spółkę autorskich praw osobistych, korzystania przez Spółkę z wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz udzielenia prawa do uzyskania przez Spółkę patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz praw do rejestracji wzoru przemysłowego jeżeli utwory, wynalazek, wzór użytkowy, wzór przemysłowy powstaną w wykonaniu lub w związku z Umową lub w wykonaniu lub w związku ze sprawowaniem funkcji Członka Zarządu Spółki. Część zmienna wynagrodzenia Zarządzającego będzie uzależniona od poziomu realizacji celów zarządczych w okresie stanowiącym podstawę ustalenia wynagrodzenia uzupełniającego – w roku obrotowym Spółki. Część zmienna wynagrodzenia Zarządzającego będzie ustalana przez Radę Nadzorczą Spółki, płatna w terminie 14 dni od spełnienia wszystkich warunków formalnych w Umowie.

Każda ze Stron będzie ponosić odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań objętych Umową.

Zarządzający będzie ponosić odpowiedzialność za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Zarządzającego Umowy lub wykonywania funkcji Członka Zarządu będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy lub naruszenia przepisów prawa jeżeli nastąpiło to z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Zarządzający będzie ponosić odpowiedzialność z tytułu pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki wynikającą z przepisów prawa, a w szczególności z Kodeksu spółek handlowych. Zarządzający nie będzie ponosić odpowiedzialności związanej z ryzykiem w zarządzaniu i ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, o ile nastąpi to w ramach dozwolonego i uzasadnionego ryzyka, jeżeli Zarządzający będzie je podejmował zgodnie z przepisami prawa i nie można przypisać Zarządzającemu winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Umowa nie stanowi dla Zarządzającego samodzielnego tytułu do ponoszenia odpowiedzialności wobec osób trzecich. Charakter stosunku prawnego łączącego Zarządzającego ze Spółką (kontrakt menedżerski, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wyklucza bezpośrednią odpowiedzialność Zarządzającego wobec osób trzecich – odpowiedzialność taką ponosić będzie sama Spółka. Zarządzający ponosił będzie natomiast jedynie odpowiedzialność wewnętrzną, korporacyjną, wobec samej Spółki. W związku z powyższym, Zarządzający nie jest zobowiązany do zawarcia w tym zakresie umowy ubezpieczenia, które zapewniałoby mu ochronę ubezpieczeniową za szkody wyrządzone w wyniku jego działań lub zaniechań osobom trzecim.

Spółka zawrze umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonaniem Umowy oraz w związku z pełnieniem przez Członka Zarządu funkcji w organach Spółki i to Spółka pokryje koszty składek z tego tytułu.

Zarządzający zobowiąże się, że w okresie obowiązywania Umowy nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej wobec Spółki lub podmiotów z udziałem Spółki pośrednio lub bezpośrednio na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub poza jej granicami w jakiejkolwiek formie działalności, w tym również wykonywanej osobiście na podstawie jakiegokolwiek tytułu prawnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że pod pojęciem „podróży poza administracyjne granice miasta, związanej z należytym wykonywaniem umowy” Wnioskodawca rozumie sytuację, w której Zarządzający, w celu wykonywania zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania, zmuszony jest do wyjazdu poza miejscowość, w której znajduje się siedziba Spółki lub stałe miejsce wykonywania Umowy o świadczenie usług zarządzania. Taka konieczność powstaje m.in. gdy zachodzi potrzeba spotkania się z kontrahentami Wnioskodawcy w ich siedzibie lub też w innym miejscu położonym poza granicami administracyjnymi siedziby Spółki. Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że takie rozumienie omawianego sformułowania wynika wprost z treści wniosku, gdzie zostało doprecyzowane w samym pytaniu nr 3. Umowa o świadczenie usług zarządzania przewiduje, że w razie wykorzystania przez Zarządzającego samochodu prywatnego do celów realizacji tej Umowy, Spółka wypłaci Mu należności z tego tytułu. Wydatki poniesione przez Zarządzającego w związku z wykonywaniem Umowy o świadczenie usług zarządzania nie zostaną przez Niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Zarządzający brał będzie udział w różnorakich spotkaniach związanych z bieżącym funkcjonowaniem Spółki, np.: w spotkaniach z kontrahentami, potencjalnymi kontrahentami, podwykonawcami, a także w szkoleniach i konferencjach. Podkreślenia wymaga, że udział w tego typu spotkaniach jest obowiązkiem Zarządzającego wynikającym wprost z zapisów Umowy o świadczenie usług zarządzania. Przykładowe koszty ponoszone przez Spółkę w związku z takim spotkaniami to: koszty przelotu, przejazdu, parkowania, noclegu, koszty wstępu, uczestnictwa, poczęstunku, wyżywienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługi, które będą realizowane przez Członka Zarządu w ramach umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710)?
2. Czy wynagrodzenie przewidziane za czynności, które będą realizowane przez Członka Zarządu Spółki na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką będzie opodatkowane podatkiem VAT, wobec czego Zarządzający będzie uznany za podatnika podatku VAT?
3. Czy udostępnienie Zarządzającemu prawa do korzystania z samochodu służbowego (na zasadach jakie obowiązują w Spółce) do celów podróży poza administracyjne granice miasta, związanej z należytym wykonywaniem umowy (tj. podróży w celu wykonywania przez Zarządzającego zadań wynikających z umowy o świadczeniu usług zarządzania w miejscach znajdujących się poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Spółki lub stałe miejsce wykonywania Umowy o świadczenie usług zarządzania) stanowi dodatkowy przychód Zarządzającego i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
4. Czy pokrycie przez Spółkę należności w przypadku wykonania podróży, o której mowa w pkt 3) powyżej, samochodem prywatnym, stanowi dodatkowy przychód Zarządzającego i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
5. Czy udostępnienie urządzeń technicznych (w tym m.in. drukarki, komputera, laptopa, telefonu komórkowego), samochodu służbowego, wyposażenia i innego mienia, a także pomieszczenia biurowego w siedzibie Spółki w celu wykonywania Umowy o świadczenie usług zarządzania, jak również wydatki poniesione przez osobę zarządzającą w związku z wykonywaniem powierzonych jej zadań na eksploatację urządzeń technicznych i samochodu służbowego (w tym m.in. rozmowy telefoniczne, koszty utrzymania, konserwacji i napraw urządzeń), stanowią dodatkowy przychód Zarządzającego i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
6. Czy koszty noclegów (hotele), przejazdów (bilety kolejowe, lotnicze) krajowych i zagranicznych – zwrócone lub opłacone przez Spółkę na podstawie stosownych dokumentów finansowych (związane z podróżą odbytą w celu wykonywania przez Zarządzającego zadań wynikających z umowy o świadczenie usług zarządzania w miejscach znajdujących się poza miejscowością, w której znajduje się siedziba Spółki lub stałe miejsce wykonywania umowy o świadczenie usług zarządzania) stanowią dodatkowy przychód osoby zarządzającej i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
7. Czy koszty uczestniczenia Zarządzającego w konferencjach, seminariach, szkoleniach, spotkaniach biznesowych i innych związanych z działalnością Spółki, o ile ich zakres i tematyka jest związana z zakresem wykonywanych usług, zwrócone lub opłacone przez Spółkę na podstawie stosownych dokumentów finansowych stanowią dodatkowy przychód osoby zarządzającej i należy je doliczyć do przychodu podatnika, od którego Spółka jest zobowiązana pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
8. W sytuacji, gdy Spółka oświadcza, że zawrze umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej OC organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki i pokryje koszty składek z tego tytułu, czy należy te koszty zaliczyć do przychodu podatnika, od którego Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 7 w części dotyczącej kosztów uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach i pytanie nr 8 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy (po uzupełnieniu), w pierwszej kolejności zaznaczyć trzeba, że podanie konkretnej podstawy prawnej w omawianych przypadkach nastręcza pewne trudności z uwagi na to, że zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, opisane we wniosku sytuacje nie powodują powstania przychodu (względnie pozwalają na jego zwolnienie), a co za tym idzie nie powodują konieczności pobierania zaliczki na podatek dochodowy. Z uwagi na to, że przepisy podatkowe zawierają przede wszystkim normy o charakterze pozytywnym (tzn. takie, które określają, co jest opodatkowane/co stanowi przychód podatkowy), trudno wskazać na przepis, który wprost stanowiłby o tym, że konkretne zdarzenie, czy konkretne świadczenie nie stanowi przychodu (w szczególności, na co zwracał uwagę Trybunał Konstytucyjny, w polskim porządku prawnym brak jest normy, która wprowadzałaby domniemanie opodatkowania) W tej sytuacji, podane poniżej normy prawne należy raczej wykładać a contrario – skoro opisane zdarzenie/świadczenie nie mieści się w hipotezie normy, to znaczy że nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, przy wykładni przepisów mających zastosowanie do omawianych przypadków należy mieć na względzie tezy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym Trybunał wskazał, że „inne nieodpłatne świadczenia”, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią przychód pod warunkiem, że świadczenia:

• zostały spełnione za zgodą osoby z nich korzystającej (skorzystano z nich w pełni dobrowolnie),
  

• zostały spełnione w interesie takiej osoby (a nie w interesie pracodawcy/zleceniodawcy) i przyniosły jej korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałaby ponieść,
  

• korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnej osobie (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
  
  

Ad 7

Wnioskodawca uważa, że koszty poniesione przez Spółkę w celu zapewnienia uczestnictwa w spotkaniach biznesowych, szkoleniach konferencjach i seminariach nie stanowią przychodu po stronie osoby zarządzającej, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż podobnie jak środki techniczne (narzędzia pracy), niezbędne do wykonywania zawartej umowy – nie są wykorzystywane do celów osobistych (Wnioskodawca nie odnosi w ich rezultacie żadnych wymiernych korzyści finansowych). Ponadto bezpośrednim beneficjentem tych zdarzeń jest Spółka. Opisane wyżej koszty nie stanowią zatem przychodu Zarządzającego, a co za tym idzie, Spółka nie powinna od ich wartości pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ad 8

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zawarcia umowy o odpowiedzialności cywilnej OC obejmującej organy Spółki, po stronie indywidualnych osób zarządzających nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Za przychód mogą być uznane tylko takie świadczenia, które zostały spełnione za zgodą osoby zarządzającej (skorzysta ona z nich w sposób w pełni dobrowolny), zostały spełnione w jej interesie (a nie w interesie Spółki) i przyniosły jej korzyść, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnej osobie. To Spółka oświadczyła, ze zawrze umowę OC, której podmiotem będą jej organy a nie indywidualne osoby. Będzie to, w opinii Wnioskodawcy skutkowało brakiem możliwości ustalenia wartości świadczenia przypadającego na daną indywidualną osobę. Nadto beneficjentem wymienionego ubezpieczenia będzie sama Spółka, a nie osoba zarządzająca. Opisane wyżej wydatki na ubezpieczenie nie stanowią zatem przychodu Zarządzającego, a co za tym idzie, Spółka nie powinna od ich wartości pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na uwagę zasługuje także fakt, że w podobnej sprawie wypowiedział się też Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w interpretacji z dnia 21 marca 2016 r. (IBPB-2-2/4511-68/16/NG) wskazał objęcie ubezpieczeniem grupy osób niemożliwej do zidentyfikowania stanowi (...) okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie. Oznacza to, ze opłacona składka ubezpieczeniowa z tytułu zawycia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków organów spółki nie stanowi przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym po stronie członków władz spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Kontrakt menedżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 1382, z późn. zm.) na umowie zlecenie. Stanowi on, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu. Przez zawarcie kontraktu menedżerskiego przyjmujący zlecenie zobowiązuje się za wynagrodzeniem do stałego wykonywania czynności zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Natomiast konieczność ponoszenia wydatków na rzecz zleceniobiorcy, musi wynikać z prawidłowo zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody uzyskane z kontraktów menadżerskich dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, stąd wszystkie elementy umowy cywilnoprawnej, tj. kontraktu menadżerskiego ustalone przez strony jako składnik wynagrodzenia będą stanowiły przychód w rozumieniu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W myśl art. 11 ust. 1 przywołanej ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Według art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Przychodem Zarządzającego z tytułu umowy o świadczenie usług zarządzania Spółką jest zatem nie tylko ewentualne wynagrodzenie z tego tytułu, ale także nieodpłatne świadczenia otrzymywane w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Spółki.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, Spółka zawrze z Zarządzającym umowę o świadczenie usług zarządzania na tzw. kontrakt menedżerski. Zasoby rzeczowe, finansowe i organizacyjne Spółki wskazane we wniosku, udostępnione Zarządzającemu będą przez Niego wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych. Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez Spółkę w celu zapewnienia uczestnictwa w szkoleniach konferencjach i seminariach nie stanowią przychodu po stronie osoby zarządzającej, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż podobnie jak środki techniczne (narzędzia pracy), niezbędne do wykonywania zawartej umowy – nie są wykorzystywane do celów osobistych (Wnioskodawca nie odnosi w ich rezultacie żadnych wymiernych korzyści finansowych). Ponadto bezpośrednim beneficjentem tych zdarzeń jest Spółka. Wydatki poniesione przez Zarządzającego w związku z wykonywaniem Umowy o świadczenie usług zarządzania nie zostaną przez Niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii nieodpłatnego świadczenia, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym Trybunał Konstytucyjny dokonał ustalenia, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy. Co prawda, orzeczenie to dotyczy nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pracownika, niemniej jednak ma ono również zastosowanie do świadczeń otrzymanych przez osoby powołane do składu zarządu z którymi zawarto umowę o świadczenie usług zarządzania tzw. kontrakt menadżerski Podstawowym kryterium, które powinno być stosowane przy ustalaniu, czy dane świadczenie nieodpłatne pracodawcy stanowi przychód ze stosunku pracy, jest wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia, czy to w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej, czy to w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku.

W kontekście analizowanego zdarzenia przyszłego, na uwagę zasługuje przede wszystkim ten fragment uzasadniania, w którym Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że ,,O ile jednak w wypadku świadczenia pieniężnego przysporzenie jest niewątpliwe i niejako bezwarunkowe (zawsze oznacza zwiększenie aktywów), o tyle ,,inne nieodpłatne świadczenia” na rzecz pracownika mogą być uznane za jego dochód, w rozumieniu u.p.d.o.f., tylko pod warunkiem, że rzeczywiście pozwoliły mu uniknąć wydatków. Ustalenie tej okoliczności zależy od tego, czy pracownik skorzystał ze świadczenia oferowanego przez pracodawcę w pełni dobrowolnie. Trybunał zwraca uwagę, że sytuacja jest zupełnie oczywista w razie wskazania w umowie o pracę określonych świadczeń, które pracodawca będzie wypełniał na rzecz pracownika (mieszkanie służbowe, bilet miesięczny, pakiet ubezpieczenia zdrowotnego, dowóz do pracy itp.). Akceptując warunki umowy pracownik wyraża zgodę na przyjęcie tych świadczeń, w istocie traktując je jako – stanowiący część dochodu – element wynagrodzenia za pracę. Zdaniem Trybunału, kwalifikacja prawnopodatkowa tego rodzaju świadczeń nie powinna ulec zmianie, jeśli zostaną one zaproponowane w trakcie trwania stosunku służbowego czy stosunku pracy, zawsze jednak po uzyskaniu zgody pracownika. Zgoda na skorzystanie ze świadczenia wyraża bowiem ocenę pracownika, że świadczenie – z punktu widzenia jego sytuacji zawodowej, życiowej, rodzinnej – jest celowe i przydatne, leży w jego interesie. Oznacza to, że w braku świadczenia ze strony pracodawcy pracownik musiałby ponieść wydatek. W konsekwencji: przyjęcie świadczenia oferowanego przez pracodawcę oznacza uniknięcie tego wydatku”.

Powyższe ustalenia pozostają aktualne do sytuacji Zarządzającego, o której mowa we wniosku. Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym dla Zarządzającego Spółka przewiduje pokryć (bezpośrednio lub na zasadzie refundacji) koszt uczestniczenia w konferencjach, seminariach, szkoleniach, podpisując z Zarządzającym kontrakt menadżerski, z którego wynika ponoszenie przez Spółkę ww. kosztów menadżera, na które wyraża zgodę na skorzystanie ze świadczenia oferowanego przez Spółkę, akceptując fakt uczestnictwa w konferencjach, seminariach, szkoleniach, Zarządzający korzysta z niego dobrowolnie.

Zatem, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 7 w części dotyczącej kosztów uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach należy stwierdzić, że w związku z uczestnictwem, na koszt Spółki, w konferencjach, seminariach i szkoleniach po stronie Zarządzającego powstaje przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Osoba ta otrzymuje bowiem konkretną korzyść finansową w postaci ww. świadczenia. Koszt ww. wydarzeń ponosi Wnioskodawca. Skoro Zarządzający w związku z uczestnictwem nie ponosi kosztów, to tym samym osoba ta otrzyma świadczenie, które powoduje u Niej przysporzenie w majątku w postaci uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach, za które nie płaci. Bezpośrednim beneficjentem uczestnictwa w ww. wydarzeniach jest Zarządzający, który podnosi tym samym swoje kwalifikacje, które z kolei mogą być przez Niego wykorzystane nie tylko w okresie świadczenia usług zarządzania Wnioskodawcą.

W konsekwencji wartość świadczenia w postaci uczestnictwa w konferencjach, seminariach i szkoleniach finansowanych przez Wnioskodawcę stanowić będzie dla Zarządzającego nieodpłatne świadczenie, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W odniesieniu do pytania oznaczonego nr 8 należy wskazać, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W myśl art. 808 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek.

Natomiast stosownie do przepisu art. 822 § 1 ww. ustawy, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu, członka rady nadzorczej, dyrektora itd.). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje – co do zasady – powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zarządzający ponosić będzie odpowiedzialność wobec Spółki za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Zarządzającego niniejszej Umowy, lub wykonywania funkcji Członka Zarządu Spółki będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy lub naruszenia przepisów prawa, jeżeli nastąpiło to z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Zgodnie z zapisem umowy, Zarządzający nie będzie ponosił odpowiedzialności związanej z ryzykiem w zarządzaniu i ryzykiem prowadzenia działalności gospodarczej Spółki, o ile nastąpi to w ramach dozwolonego i uzasadnionego ryzyka, jeżeli Zarządzający będzie je podejmował zgodnie z przepisami prawa i nie będzie można przypisać mu winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. W tym zakresie Spółka zawrze umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej organów Spółki za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki i pokryje koszty składek z tego tytułu.

W świetle powyższego, w opisanym zdarzeniu przyszłym, niewątpliwie korzyścią majątkową dla ubezpieczonych członków organów Wnioskodawcy, w tym dla Zarządzającego, będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nie ponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Wnioskodawca bowiem zawrze umowę ubezpieczenia i Wnioskodawca będzie ponosić koszty składki na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u osób ubezpieczonych dojdzie do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot poniesie za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie będą musieli oni uszczuplać swojego majątku, mimo że otrzymają stosowne zabezpieczenie finansowe, bo przecież umowa ubezpieczenia zawarta przez Wnioskodawcę w rezultacie zapewni tym osobom ochronę w zakresie odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem funkcji w organach Spółki.

Należy zwrócić uwagę, że fakt, że umowa będzie obejmowała organy Wnioskodawcy, a nie indywidualne osoby, nie stanowi trwałej przeszkody do uznania tegoż świadczenia za przychód i ustalenia wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę. Z wniosku wynika, że na dzień zapłacenia składki krąg osób objętych ubezpieczeniem – mimo, że nie są one wymienione z imienia i nazwiska – będzie zamknięty, ograniczony, należeć będą do niego członkowie organów Spółki, w tym Zarządzający. Wiadomo zatem, które osoby objęte są ubezpieczeniem. Wnioskodawca zna osoby objęte ubezpieczeniem, w tym Zarządzającego z imienia i nazwiska i w rezultacie może więc wskazać każdą osobę, która jest objęta tym ubezpieczeniem, a także okres, w którym korzystała z ochrony ubezpieczeniowej. Uwzględniając następnie wysokość zapłaconej składki może ustalić wysokość przychodu uzyskanego przez daną osobę, w tym przez konkretnego członka organu Wnioskodawcy, a więc również Zarządzającego.

Mając na uwadze powyższe, uzyskiwana przez członków organów Wnioskodawcy, w tym Zarządzającego, korzyść w postaci opłaconych przez Wnioskodawcę składek na ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej stanowi nieodpłatne świadczenie. Przychód po stronie członków organów Wnioskodawcy, w tym Zarządzającego, powstaje w momencie poniesienia tych świadczeń przez Wnioskodawcę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że koszt opłaconej przez Wnioskodawcę składki będzie stanowić dla Zarządzającego przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z tego tytułu na Wnioskodawcy będzie ciążył obowiązek pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, że interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.