2017.09.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL2-3.4012.183.2017.2.AŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.183.2017.2.AŻ
z 13 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2017 r. (data wpływu 30 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT. Wniosek uzupełniono w dniu 16 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku ze złożeniem wniosku o dofinansowanie projektu pt. „e-Usługi w Politechnice (…)” Wnioskodawca zobowiązany został do przedstawienia interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów do ww. projektu. W związku z czym podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym w tej części, w której Zainteresowany nie ma możliwości odliczenia.

Politechnika jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Najważniejsze informacje dotyczące projektu:

nazwa projektu: e-Usługi w Politechnice (…);
kierownik/koordynator projektu: (…);
okres realizacji: 27 m-cy;
źródło dofinansowania: 85% środki UE, 15% wkład własny;
przedmiot projektu (opis): stworzenie poprzez e-portal e-usług dla studentów, doktorantów.

E-usługi:

e-teczka – usługa umożliwi studentom/doktorantom składanie podań w formie elektronicznej. Każdy student/doktorant uczelni będzie miał możliwość składania podania zgodnie z obowiązującymi wzorami dokumentów na uczelni. Podanie wraz z załączonymi dokumentami w formie elektronicznej, trafią do właściwych jednostek Uczelni w celu jego procedowania i rozpatrzenia. Po rozpatrzeniu podania klient otrzyma informację również drogą elektroniczną. Wdrożenie tej usługi umożliwia złożenie podania z dowolnego miejsca o dowolnej porze.
e-wykładowca – usługa umożliwi tworzenie portali przez pracowników dydaktycznych/wykładowców P. Każdy pracownik P w obrębie portalu uzyska możliwość utworzenia witryny osobistej (wszystkie witryny pracowników uczelni będą posiadały jednolity format). W ramach witryny pracownicy będą mogli udostępniać materiały dydaktyczne dedykowane określonym grupom studentów/doktorantów oraz interaktywne kalendarze e-repozytorium – będzie stanowić miejsce przeznaczone do uporządkowanego przechowywania i udostępnia dokumentów. Usługa związana będzie z udostępnianiem materiałów w formie cyfrowej (np.: materiałów z prezentacji, wykładów, wyników badań itp.) dla wskazanej grupy docelowej. Usługa pozwoli na stworzenie platformy wymiany wiedzy pomiędzy wykładowcami, a studentami/doktorantami. Będzie uzupełnieniem usługi e-wykładowca.
e-ogłoszenia – usługa związana będzie z informowaniem użytkowników o wydarzeniach na Uczelni. Usługa związana jest z komunikacją pomiędzy Uczelnią, a poszczególnymi grupami odbiorców. W ramach usługi zamieszczane będą ogłoszenia związane z ważnymi informacjami z punktu widzenia funkcjonowania Uczelni jak również będą mogły być zamieszczane interaktywne sondy.
e-konsultacje – usługa pozwalająca pracownikom dydaktycznym wykładowcom Uczelni na prowadzenie zdalnych, interaktywnych konsultacji ze studentami i doktorantami.

Beneficjenci projektu: Politechnika (…). Właścicielem efektów projektu będzie Politechnika (…). Projekt nie będzie generował przychodu.

Efektem projektu będzie usprawnienie i ułatwienie komunikacji pomiędzy studentami, doktorantami, pracownikami, innym osobami, a Uczelnią poprzez stworzenie publicznych e-usług.

Z efektów projektu będą korzystali studenci stacjonarni i niestacjonarni, doktoranci, pracownicy, inne osoby – nieodpłatnie. Studenci niestacjonarni dokonują opłaty za same studia, ale nie ponoszą dodatkowych opłat za korzystanie z e-usług. Jest to jedynie usprawnieniem komunikacji student – Uczelnia.

W ramach projektu Wnioskodawca przewiduje wymianę sprzętu sieciowego – radiolinii na model, który zapewni odpowiednią przepustowość łącza pod e-usługi. W jakiejś części przez radiolinię będzie przechodził ruch związany z jednostkami administracji centralnej, a więc będzie wykorzystywana również do celów związanych z działalnością gospodarczą, jaką świadczy Uczelnia, ale głównym celem zakupu i jej przeznaczaniem będą zadania związane z dydaktyką.

Podstawa prawna realizacji e-usług – usługi publiczne są to usługi wykonywane w ramach działania państwa, dla dobra wszystkich jego obywateli usługi publiczne powinny być powszechnie dostępne, a ich jakość powinna być nieustannie podnoszona. Do usług publicznych zaliczana jest m.in. oświata i edukacja. Art. 70 Konstytucji mówi, że każdy ma prawo do nauki, a władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wykształcenia. W tym celu tworzą i wspierają systemy indywidualnej pomocy finansowej i organizacyjnej dla uczniów i studentów. Politechnika (…) jest uczelnią państwową. Podstawowym kierunkiem działalności Politechniki (…) jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych. Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi, że ustawa ma zastosowanie zarówno do uczelni publicznych jak i niepublicznych. W § 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. o szkolnictwie wyższym, ustawodawca zdefiniował uczelnię publiczną jako uczelnię utworzoną przez państwo reprezentowane przez właściwy organ władzy lub administracji publicznej. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym, uczelnie pełniąc misję odkrywania, przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów, stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki. Art. 6 ustawy o szkolnictwie wyższym stanowi, że uczelnia realizując zadania publiczne z zakresu edukacji i oświaty jest uprawniona do:

prowadzenia badań naukowych i prac rozwojowych oraz określania ich kierunków,
współpracy z innymi jednostkami akademickimi i naukowymi, w tym zagranicznymi, w realizacji badań naukowych i prac rozwojowych, na podstawie porozumień w celu pozyskiwania funduszy z realizacji badań, w tym z ich komercjalizacji oraz wspierania mobilności naukowców,
wspierania badań naukowych prowadzonych przez młodych naukowców,
prowadzenia kształcenia na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia, jednolitych studiach magisterskich i studiach doktoranckich zgodnie z przysługującymi jej uprawnieniami,
prowadzenia studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń,
wydawania dyplomów ukończenia studiów potwierdzających uzyskanie tytułu zawodowego, świadectw ukończenia studiów podyplomowych, kursów dokształcających i szkoleń,
potwierdzania efektów uczenia się na zasadach określonych w ustawie.

Z powołanych przepisów wynika, że na państwie ciąży obowiązek świadczenia usług publicznych jakimi jest oświata i edukacja społeczeństwa, a obowiązek ten realizuje m.in. przy pomocy uczelni; e-usługi: e-wykładowca, e-repozytorium, e-konsultacje, e-teczka, e-ogłoszenia planowane w ramach projektu wchodzą w zakres zadań spoczywających na Uczelni, a polegających na kształceniu studentów i doktorantów. Wdrożenie e-usług ma na celu usprawnienie usług publicznych świadczonych przez Uczelnię, jak również ułatwienie dostępu do nich między innymi poprzez umożliwienie usługobiorcom korzystania z usług przy pomocy platformy elektronicznej, bez konieczności bezpośredniego kontaktu z usługodawcą. Obowiązki narzucone Uczelni przez ustawę realizowane są przede wszystkim poprzez podnoszenie jakości i usprawnienie usług świadczonych studentom w całym procesie dydaktycznym. Obecne uwarunkowania społeczne, prawne i ekonomiczne Uczelni stawiają ją przed koniecznością ciągłych przemian w sposobach ich funkcjonowania, co między innymi znajduje odzwierciedlenie w realizacji zadań jakimi są kształcenie, prowadzenie badań naukowych i służby publicznej. Ich osiągnięcie wymaga nawiązania relacji z interesariuszami i innymi podmiotami działającymi w otoczeniu uczelni. Podsumowując, e-usługi publiczne zawarte w projekcie wspierają wypełnienie obowiązków uwarukowanych prawnie przez Uczelnię.

W piśmie z dnia 8 sierpnia 2017 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał co następuje:

Ponoszone w ramach opisanego projektu wydatki na zakup licencji na oprogramowanie, usługi informatycznej, sprzęt komputerowy (serwery, switch, NAS, telewizory, zasilacz awaryjny, szafa teleinformatyczna) służą działalności statutowej będącej poza podatkiem VAT, czyli do celów innych niż działalność gospodarcza i działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT (np. studia stacjonarne nieodpłatne i studia niestacjonarne odpłatne), natomiast zakup pozostałego sprzętu (radiolinia, firewall) służy zarówno działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT jak i opodatkowanej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (ze względu na wspólne medium transmisji danych nie jest fizycznie możliwe rozgraniczenie ruchu sieciowego oddzielnie dla każdej z działalności). Sprzęt ten jest jednak zakupywany z 0% stawką podatku VAT na podstawie art. 83 ust.1 pkt 26 ustawy o VAT.
Wnioskodawca nie ma możliwość przypisania wydatków do poszczególnych rodzajów działalności: opodatkowanej VAT, zwolnionej z podatku VAT i innej niż działalność gospodarcza, a jedynie tak jak opisano w pkt 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Politechnika (…) ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów do realizacji projektu pt. „e-Usługi w Politechnice (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów dotyczących projektu, wykorzystywanych do działalności statutowej nieodpłatnej (edukacyjnej) będącej poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług i/lub edukacyjnej odpłatnej zwolnionej z podatku VAT.

Politechnika (…) nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu sprzętu sieciowego do radiolinii, gdyż zakup będzie korzystał ze stawki 0% podatku VAT na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów przy zachowaniu warunków, o których mowa w ust. 13-15.

Politechnika (…) ma prawo do odliczenia podatku VAT w przypadku zakupów do realizacji projektu pt. „e-Usługi w Politechnice (…)” dotyczących całej działalności uczelni (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej ustawie o podatku od towarów i usług) stosując dwuetapowy wskaźnik tzw. VAT struktura pre na podstawie art. 86 ust. 2a i n. ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 90 ust. 2-10 ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli takie wystąpią. W związku z czym podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym w tej części, w której Wnioskodawca nie ma możliwości odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności: gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT i zwolnionej od VAT oraz działalności innej niż gospodarcza. W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w związku ze złożeniem wniosku o dofinansowanie projektu pt. „e-Usługi w Politechnice (…)” Wnioskodawca zobowiązany został do przedstawienia interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów do ww. projektu. W związku z czym podatek VAT będzie kosztem kwalifikowalnym w tej części, w której Zainteresowany nie ma możliwości odliczenia. Politechnika (…) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Najważniejsze informacje dotyczące projektu:

nazwa projektu: e-Usługi w Politechnice (…);
kierownik/koordynator projektu: (…);
okres realizacji: 27 m-cy;
źródło dofinansowania: 85% środki UE, 15% wkład własny;
przedmiot projektu (opis): stworzenie poprzez e-portal e-usług dla studentów, doktorantów.

E-usługi:

e-teczka – usługa umożliwi studentom/doktorantom składanie podań w formie elektronicznej. Każdy student/doktorant uczelni będzie miał możliwość składania podania zgodnie z obowiązującymi wzorami dokumentów na uczelni. Podanie wraz z załączonymi dokumentami w formie elektronicznej, trafią do właściwych jednostek Uczelni w celu jego procedowania i rozpatrzenia. Po rozpatrzeniu podania klient otrzyma informację również drogą elektroniczną. Wdrożenie tej usługi umożliwia złożenie podania z dowolnego miejsca o dowolnej porze.
e-wykładowca – usługa umożliwi tworzenie portali przez pracowników dydaktycznych/wykładowców P. Każdy pracownik P w obrębie portalu uzyska możliwość utworzenia witryny osobistej (wszystkie witryny pracowników uczelni będą posiadały jednolity format). W ramach witryny pracownicy będą mogli udostępniać materiały dydaktyczne dedykowane określonym grupom studentów/doktorantów oraz interaktywne kalendarze e-repozytorium – będzie stanowić miejsce przeznaczone do uporządkowanego przechowywania i udostępnia dokumentów. Usługa związana będzie z udostępnianiem materiałów w formie cyfrowej (np.: materiałów z prezentacji, wykładów, wyników badań itp.) dla wskazanej grupy docelowej. Usługa pozwoli na stworzenie platformy wymiany wiedzy pomiędzy wykładowcami, a studentami/doktorantami. Będzie uzupełnieniem usługi e-wykładowca.
e-ogłoszenia – usługa związana będzie z informowaniem użytkowników o wydarzeniach na Uczelni. Usługa związana jest z komunikacją pomiędzy Uczelnią a poszczególnymi grupami odbiorców. W ramach usługi zamieszczane będą ogłoszenia związane z ważnymi informacjami z punktu widzenia funkcjonowania Uczelni jak również będą mogły być zamieszczane interaktywne sondy.
e-konsultacje – usługa pozwalająca pracownikom dydaktycznym wykładowcom Uczelni na prowadzenie zdalnych, interaktywnych konsultacji ze studentami i doktorantami.

Zakupy jakie będą dokonywane w ramach projektu: licencje na oprogramowanie, usługa informatyczna – wdrożenie, sprzęt komputerowy (serwery, sprzęt sieciowy – objęty 0% VAT na podstawie art. 83 ust.1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług). Beneficjenci projektu: Politechnika (…). Właścicielem efektów projektu będzie Politechnika (…). Projekt nie będzie generował przychodu. Efektem projektu będzie usprawnienie i ułatwienie komunikacji pomiędzy studentami, doktorantami, pracownikami, innym osobami, a Uczelnią poprzez stworzenie publicznych e-usług. Z efektów projektu będą korzystali studenci stacjonarni i niestacjonarni, doktoranci, pracownicy, inne osoby – nieodpłatnie. Studenci niestacjonarni dokonują opłaty za same studia, ale nie ponoszą dodatkowych opłat za korzystanie z e-usług. Jest to jedynie usprawnieniem komunikacji student – Uczelnia. W ramach projektu Wnioskodawca przewiduje wymianę sprzętu sieciowego – radiolinii na model, który zapewni odpowiednią przepustowość łącza pod e-usługi. W jakiejś części przez radiolinię będzie przechodził ruch związany z jednostkami administracji centralnej, a więc będzie wykorzystywana również do celów związanych z działalnością gospodarczą jaką świadczy Uczelnia, ale głównym celem zakupu i jej przeznaczaniem będą zadania związane z dydaktyką. Podstawa prawna realizacji e-usług – usługi publiczne są to usługi wykonywane w ramach działania państwa, dla dobra wszystkich jego obywateli usługi publiczne powinny być powszechnie dostępne, a ich jakość powinna być nieustannie podnoszona. Do usług publicznych zaliczana jest m.in. oświata i edukacja. Politechnika (…) jest uczelnią państwową. Podstawowym kierunkiem działalności Politechniki (…) jest kształcenie oraz prowadzenie badań naukowych. Z przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym wynika, że na państwie ciąży obowiązek świadczenia usług publicznych jakimi jest oświata i edukacja społeczeństwa, a obowiązek ten realizuje m.in. przy pomocy uczelni; e-usługi: e-wykładowca, e-repozytorium, e-konsultacje, e-teczka, e-ogłoszenia planowane w ramach projektu wchodzą w zakres zadań spoczywających na Uczelni, a polegających na kształceniu studentów i doktorantów. Wdrożenie e-usług ma na celu usprawnienie usług publicznych świadczonych przez Uczelnię, jak również ułatwienie dostępu do nich między innymi poprzez umożliwienie usługobiorcom korzystania z usług przy pomocy platformy elektronicznej, bez konieczności bezpośredniego kontaktu z usługodawcą. Obowiązki narzucone Uczelni przez ustawę realizowane są przede wszystkim poprzez podnoszenie jakości i usprawnienie usług świadczonych studentom w całym procesie dydaktycznym. Obecne uwarunkowania społeczne, prawne i ekonomiczne Uczelni stawiają ją przed koniecznością ciągłych przemian w sposobach ich funkcjonowania, co między innymi znajduje odzwierciedlenie w realizacji zadań jakimi są kształcenie, prowadzenie badań naukowych i służby publicznej. Ich osiągnięcie wymaga nawiązania relacji z interesariuszami i innymi podmiotami działającymi w otoczeniu uczelni. Podsumowując, e-usługi publiczne zawarte w projekcie wspierają wypełnienie obowiązków uwarukowanych prawnie przez Uczelnię. Ponoszone w ramach opisanego projektu wydatki na zakup licencji na oprogramowanie, usługi informatycznej, sprzęt komputerowy (serwery, switch, NAS, telewizory, zasilacz awaryjny, szafa teleinformatyczna) służą działalności statutowej będącej poza podatkiem VAT czyli do celów innych niż działalność gospodarcza i działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT (np. studia stacjonarne nieodpłatne i studia niestacjonarne odpłatne), natomiast zakup pozostałego sprzętu (radiolinia, firewall) służy zarówno działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT jak i opodatkowanej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (ze względu na wspólne medium transmisji danych nie jest fizycznie możliwe rozgraniczenie ruchu sieciowego oddzielnie dla każdej z działalności). Sprzęt ten jest jednak zakupywany z 0% stawką podatku VAT na podstawie art. 83 ust.1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca nie ma możliwość przypisania wydatków do poszczególnych rodzajów działalności: opodatkowanej VAT, zwolnionej z podatku VAT i innej niż działalność gospodarcza, a jedynie tak jak wyżej opisano.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości czy ma on prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z realizacją projektu pt. „e-Usługi w Politechnice (…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji, w której nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w przypadku gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy z uwzględnieniem przepisów rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.

W omawianej sprawie, ponoszone w ramach opisanego projektu wydatki na zakup: licencji na oprogramowanie, usługi informatycznej, sprzętu komputerowego (serwery, switch, NAS, telewizory, zasilacz awaryjny, szafa teleinformatyczna) – jak wskazał Wnioskodawca – będą służyć działalności statutowej będącej poza podatkiem VAT czyli do celów innych niż działalność gospodarcza i działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT (np. studia stacjonarne nieodpłatne i studia niestacjonarne odpłatne). Biorąc pod uwagę część art. 86 ust. 1 ustawy, należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od ww. wydatków.

W związku z realizacją opisanego projektu Zainteresowany będzie również ponosił wydatki na zakup sprzętu, takiego jak radiolinia, firewall, który będzie wykorzystywany zarówno do działalności gospodarczej zwolnionej z podatku VAT jak i opodatkowanej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (ze względu na wspólne medium transmisji danych nie jest fizycznie możliwe rozgraniczenie ruchu sieciowego oddzielnie dla każdej z działalności). Sprzęt ten jednak – na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 26 ustawy – zakupiony zostanie ze stawką VAT 0%. W konsekwencji powyższego nie wystąpi podatek naliczony, który można byłoby odliczyć. Tym samym Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku od tych wydatków.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Politechnika (…) w odniesieniu do wydatków związanych z projektem pt. „e-Usługi w Politechnice (…)” nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy również podkreślić, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. Z uwagi na fakt, że z opisu sprawy nie wynika by ponoszone w ramach projektu wydatki (inne niż objęte stawką 0%) miały być wykorzystywane do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji dokonano przy założeniu, że takie okoliczności nie będą miały miejsca. W świetle powyższego tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe pokrywa się z opisem tego stanu podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin