Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.187.2017.2.KK
z 8 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 10 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 31 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2017 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 22 sierpnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.187.2017.1.KK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 22 sierpnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 25 sierpnia 2017 r.). W dniu 31 sierpnia 2017 r. (nadano w dniu 30 sierpnia 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 6 lipca 2010 r. mąż Wnioskodawczyni (Pan …) nabył wraz z rodziną …. (akt notarialny Rep. nr ….), w drodze przetargu od Agencji Nieruchomości Rolnych …., 1/2 udziału w nieruchomości o powierzchni 0,4210 ha, tj. działki nr …., księga wieczysta nr ….

W akcie notarialnym nr …. Pan …. oświadczył, że na podstawie umowy sprzedaży z 2010 r. (akt notarialny Rep. nr ….), daruje Wnioskodawczyni do majątku osobistego przysługujący mu udział w wysokości 9/18, zapisany w księdze wieczystej nr ….. Z uwagi na to, że współwłaściciele ww. nieruchomości, tj. rodzina …. musiała przeprowadzić długotrwałe postępowanie spadkowe, dopiero po nim, złożono wniosek o podział nieruchomości. Postanowieniem nr … Wójt Gminy …. zaopiniował pozytywnie złożony wniosek i wszczął postępowanie dotyczące rozgraniczenia nieruchomości. Po dokonaniu podziału geodezyjnego i zmianach w danych ewidencyjnych przez Starostwo Powiatowe …. nr decyzji ….., przystąpiono do zniesienia współwłasności z rodziną …..

Aktem notarialnym nr …., sporządzono umowę nieodpłatnego zniesienia współwłasności, w wyniku której Wnioskodawczyni otrzymała działki nr 2974/452 i nr 2075/452 o łącznej powierzchni 0,2234 ha oraz udział 4/8 części we wspólnej drodze.

Z uwagi na problemy zdrowotne, Wnioskodawczyni zdecydowała się na sprzedaż działki nr 2974/452 o powierzchni 0,1117 ha. Na tę okoliczność sporządzono umowę przedwstępną (akt notarialny nr ….) i z § 8 tej umowy wynika, że przeniesienie własności na nowych nabywców nastąpi najpóźniej do dnia 15 stycznia 2018 r. Wnioskodawczyni wskazała, że rodzina …. nie jest z Nią w żaden sposób spokrewniona.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że udział 1/2 części w nieruchomości został przez Nią nabyty w 2012 r. w drodze darowizny od męża. Cała nieruchomość położona jest w …., oznaczona w ewidencji gruntu jako działka nr 2284/452, na mapie …. o pow. 0,4210 ha, rodzaj użytku: Ps, klasa V. Zniesienie współwłasności nieruchomości i nabycie na wyłączną własność przez Wnioskodawczynię działek nr 2974/452 i nr 2075/452 oraz 4/8 udziału w drodze, nastąpiło w dniu 24 lutego 2016 r. Wskutek zniesienia współwłasności, wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawczynię działek o łącznej powierzchni 0,0234 ha, nie przekroczyła wartości rynkowej udziału Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności w działce nr 2284/452. W wyniku zniesienia współwłasności, nie nastąpiło przysporzenie majątkowe poprzez nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości o wartości rynkowej większej niż wartość przysługującego Jej udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Sprzedaż nieruchomości nr 2974/452 o pow. 0,1117 ha nastąpi w 2018 r. Sprzedaż działki nr 2974/452 nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z poźń. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w wyniku sprzedaży nieruchomości (działki nr 2974/452) o powierzchni 0,117 ha będzie miał zastosowanie przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) i czy w 2018 r. upłynie 5-letni okres podatkowy liczony od dnia nabycia w 2012 r., do sprzedaży w 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej i zostanie dokonane po upływie 5 lat (podatkowych), licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z tym, do uzyskanego źródła przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) i Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do złożenia rocznego zeznania PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 6 lipca 2010 r. mąż Wnioskodawczyni wraz z rodziną …. nabył w drodze przetargu od Agencji Nieruchomości Rolnych 1/2 udziału w nieruchomości o powierzchni 0,4210 ha, tj. działki nr 2284/452. W 2012 r. mąż Wnioskodawczyni darował Jej do majątku osobistego ww. udział w nieruchomości. W 2016 r. sporządzono umowę nieodpłatnego zniesienia współwłasności, w wyniku której w dniu 24 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność działkę nr 2974/452 i nr 2075/452 oraz 4/8 udziału w drodze wspólnej. Wskutek zniesienia współwłasności, wartość rynkowa nabytych przez Wnioskodawczynię działek o łącznej powierzchni 0,0234 ha, nie przekroczyła wartości rynkowej udziału Wnioskodawczyni przed zniesieniem współwłasności w działce nr 2284/452. W wyniku zniesienia współwłasności, nie nastąpiło przysporzenie majątkowe poprzez nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości o wartości rynkowej większej niż wartość przysługującego Jej udziału we współwłasności nieruchomości przed zniesieniem współwłasności. Z uwagi na problemy zdrowotne, Wnioskodawczyni zdecydowała się na sprzedaż działki nr 2974/452 o powierzchni 0,1117 ha i sprzedaż ta nastąpi w 2018 r. Sprzedaż działki nie zostanie dokonana w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności, każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. W rezultacie, w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wartość przyznanych rzeczy powinna odpowiadać wielkości (wartości) udziału we współwłasności.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Ponadto, należy wyjaśnić, że o tym, czy w wyniku zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia ponad wcześniej posiadany udział, decyduje porównanie wartości tych nieruchomości, a nie ich powierzchni. Może się zdarzyć, że większą wartość będzie miała nieruchomość o mniejszej powierzchni.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

We wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości w 2016 r. (działki nr 2284/452) wartość nabytych przez Wnioskodawczynię nieruchomości nie przekroczyła wartości udziału w nieruchomości nabytego przez Wnioskodawczynię w 2012 r. na podstawie umowy darowizny. W związku z tym, na skutek zniesienia współwłasności nieruchomości w 2016 r. Wnioskodawczyni nie uzyskała przysporzenia majątkowego, poprzez nabycie nieruchomości przekraczających udział we współwłasności nieruchomości, przysługujący Wnioskodawcy przed zniesieniem współwłasności. Zatem, w dniu 24 lutego 2016 r. Wnioskodawczyni nie nabyła nieruchomości lub udziału w nieruchomości.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nieruchomość, którą ma zamiar sprzedać w 2018 r. (działka nr 2974/452), nabyła w 2012 r., a więc pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2017 r.

Mając powyższe na uwadze oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie ww. nieruchomości, które ma nastąpić w 2018 r., nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostanie dokonane po upływie pięcioletniego okresu wskazanego w tym przepisie. W konsekwencji, przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu i Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.