Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.236.2017.1.WB
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Handlowa zajmuje się sprzedażą detaliczną artykułów używanych, sklasyfikowanych w PKD pod numerem 47.79.Z.

Działalność ta rozpoczęta została w dniu 23 maja 2013 r. przez Wnioskodawcę, osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. W 2013 r. Wnioskodawca skorzystał ze zwolnienia od VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Limit uprawniający do zwolnienia – proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności wynosił w 2013 r. 91.643,84 zł. Wnioskodawca uzyskał przychody ze sprzedaży w całym 2013 r. w wysokości 69.465,50 zł, co stanowiło, że w 2014 r. mógł kontynuować zwolnienie od VAT, a limit na 2014 r. wynosił 150.000,00 zł.

Ponieważ działalność Zainteresowanego była nieopłacalna, w dniu 15 stycznia 2014 r. zamknięta została działalność gospodarcza rozpoczęta w dniu 23 maja 2013 r. W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 15 stycznia 2014 r. Wnioskodawca osiągnął przychody ze sprzedaży w wysokości 2.579,50 zł, będące zwolnione od VAT.

W dniu 1 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął ponownie działalność gospodarczą pod tą samą nazwą. Działalność korzystała ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Przez cały 2014 r. Zainteresowany osiągnął przychody ze sprzedaży w wysokości 119.245,50 zł, w tym w m-cu styczniu 2014 r. – przychód wyniósł 2.579,50 zł, a od sierpnia do grudnia 2014 r. przychód wyniósł 116.666,00 zł. W związku z powyższym, że Zainteresowany na dzień 1 stycznia 2014 r. już prowadził działalność gospodarczą przysługiwał mu limit zwolnienia od podatku VAT na 2014 r. w wysokości 150.000,00 zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zainteresowany z tego limitu chciał skorzystać.

Pomimo, że w 2014 r. działalność była zamknięta i ponownie rozpoczęta, ustalona wysokość limitu na dzień 1 stycznia 20l4 r. obowiązywała przez cały 2014 r. Nie ma znaczenia przy tym, że w trakcie roku działalność była zamknięta i ponownie rozpoczęta. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą ponownie od 1 sierpnia 2014 r. pod tą samą nazwą, tym samym numerem NIP i REGON. Nie należy liczyć limitu proporcjonalnie od dnia ponownego rozpoczęcia działalności, w tym wypadku od dnia 1 sierpnia 2014 r., on był już raz ustalony w dniu 1 stycznia 2014 r. i wyniósł 150.000,00 zł.

Zainteresowany osiągając przychód w 2014 r. w wysokości 119.245,50 zł mógł w całości korzystać ze zwolnienia od VAT, nie przekroczył limitu, który należałoby opodatkować podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą ma prawo do zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT do całej sprzedaży osiągniętej w 2014 r., gdyż obowiązywał ją limit ze zwolnienia od VAT w wysokości 150.000,00 zł pomimo, że w trakcie 2014 r. działalność gospodarczą zamykał i ponownie otwierał?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w dniu 1 stycznia 2014 r. prowadził już działalność gospodarczą, z tym dniem nabył prawo na cały 2014 r. do zwolnienia od VAT do wysokości limitu 150.000,00 zł.

Limit 150.000,00 zł obowiązuje na cały 2014 r., bez względu na to, czy Zainteresowany w trakcie roku tę działalność zamykał i ponownie otwierał. Otwierając działalność gospodarczą, wcześniej zamkniętą, Wnioskodawca nie zmienił przedmiotu działalności, nazwy, pozostał ten sam NIP i REGON. Nie ma znaczenia w tym przypadku, czy działalność była zamknięta, zawieszona czy prowadzona nieprzerwanie przez cały 2014 r. Limit zwolnienia od VAT w wysokości 150.000.00 zł ustalony dla danego NIP w dniu 1 stycznia 2014 r. obowiązuje przez cały 2014 r.

Wnioskodawca osiągając przychody ze sprzedaży w całym 2014 r. w wysokości 119.245,50 zł, ma prawo do zastosowania zwolnienia od VAT do całości przychodów, gdyż nie przekroczył wyznaczonego limitu. Nieprawidłowym jest w tym przypadku obliczać proporcję limitu od dnia ponownego rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. od dnia 1 sierpnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku, ze względu na wskazany przedmiot wniosku – zaistniały stan faktyczny, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie podmiotowe od podatku VAT, które zostało uregulowane w art. 113 ustawy.

I tak, zgodnie z brzmieniem art. 113 ust. 1 ustawy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2016 r. – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Art. 113 ust. 5 stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Na podstawie art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe – wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy – przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 113 ust. 11a ustawy, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Stosownie natomiast do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się sprzedażą detaliczną artykułów używanych, sklasyfikowanych w PKD pod numerem 47.79.Z. Działalność ta rozpoczęta została w dniu 23 maja 2013 r. W 2013 r. Zainteresowany skorzystał ze zwolnienia od VAT na mocy artykułu 113 ust. 1 ustawy. Limit uprawniający do zwolnienia – proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności wynosił w 2013 r. 91.643,84 zł. Wnioskodawca uzyskał przychody ze sprzedaży w całym 2013 r. w wysokości 69.465,50 zł, co stanowiło, że w 2014 r. mógł kontynuować zwolnienie od VAT, a limit na 2014 r. wynosił 150.000,00 zł. Ponieważ działalność Zainteresowanego była nieopłacalna, w dniu 15 stycznia 2014 r. zamknięta została działalność gospodarcza rozpoczęta w dniu 23 maja 2013 r. W okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 15 stycznia 2014 r. Wnioskodawca osiągnął przychody ze sprzedaży w wysokości 2.579,50 zł, będące zwolnione od VAT. W dniu 1 sierpnia 2014 r. Zainteresowany rozpoczął ponownie działalność gospodarczą pod tą samą nazwą. Działalność korzystała ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Przez cały 2014 r. Zainteresowany osiągnął przychody ze sprzedaży w wysokości 119.245,50 zł, w tym w m-cu styczniu 2014 r. – przychód wyniósł 2.579,50 zł, a od sierpnia do grudnia 2014 r. przychód wyniósł 116.666,00 zł. W związku z powyższym, że Wnioskodawca na dzień 1 stycznia 2014 r. już prowadził działalność gospodarczą przysługiwał mu limit zwolnienia od podatku VAT na 2014 r. w wysokości 150.000,00 zł na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Pomimo, że w 2014 r. działalność była zamknięta i ponownie rozpoczęta, ustalona wysokość limitu na dzień 1 stycznia 20l4 r. obowiązywała przez cały 2014 r. Nie ma znaczenia przy tym, że w trakcie roku działalność była zamknięta i ponownie rozpoczęta. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą ponownie od 1 sierpnia 2014 r. pod tą samą nazwą, tym samym numerem NIP i REGON. Nie należy liczyć limitu proporcjonalnie od dnia ponownego rozpoczęcia działalności, w tym wypadku od dnia 1 sierpnia 2014 r., on był już raz ustalony w dniu 1 stycznia 2014 r. i wyniósł 150.000,00 zł. Zainteresowany osiągając przychód w 2014 r. w wysokości 119.245,50 zł mógł w całości korzystać ze zwolnienia od VAT, nie przekroczył bowiem limitu, który należałoby opodatkować podatkiem VAT.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, prawa do zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro wartość osiągniętej przez Zainteresowanego sprzedaży w 2013 r. nie przekroczyła limitu uprawniającego Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy obliczonego proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności, to wówczas Wnioskodawca mógł w 2014 r. kontynuować zwolnienie podmiotowe od podatku VAT. Co istotne, Wnioskodawca z dniem 15 stycznia 2014 r. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej, po czym ponownie – w tym samym roku podatkowym, tj. 1 sierpnia 2014 r. – rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy podkreślić, że zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wyniku likwidacji działalności gospodarczej przez osobę fizyczną, a następnie ponowne rozpoczęcie ich wykonywania, bez względu na to, czy o tym samym profilu czy innym, powoduje że mamy do czynienia z tym samym podatnikiem. Wznowienie działalności po przerwie spowodowanej likwidacją działalności (jej wyrejestrowaniem) w rozumieniu odrębnych przepisów, nie ma wpływu na byt osoby fizycznej jako podatnika od towarów i usług. Ustanie bytu prawnopodatkowego w zakresie podatku od towarów i usług powoduje bowiem zmiana formy prawnej prowadzonej działalności, np. zlikwidowanie działalności prowadzonej jednoosobowo jako osoba fizyczna i podjęcie w formie spółki cywilnej lub odwrotnie, a nie zaniechanie na pewien czas wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, w odniesieniu do powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozumieniu ustawy, w momencie ponownego podjęcia działalności gospodarczej w tym samym roku podatkowym od dnia 1 sierpnia 2014 r., Wnioskodawca jest podmiotem kontynuującym działalność gospodarczą, a nie podmiotem rozpoczynającym wykonywanie działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika zatem, że co prawda Wnioskodawca zlikwidował dotychczasową działalność gospodarczą w styczniu 2014 r., jednakże w sierpniu 2014 r. ponownie ją otworzył. Zatem dokonując sprzedaży Wnioskodawca nie przestaje być podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem sprzedaż dokonywana przez Zainteresowanego, stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, Wnioskodawca jest nadal podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż – w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, w opisanej sytuacji, mimo likwidacji dotychczasowej działalności gospodarczej – niezależnie od tego czy będzie o tym samym profilu działalności – sprzedaż ta może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT – na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca po ponownym rozpoczęciu działalności gospodarczej jest podatnikiem kontynuującym działalność, zatem gdy – w tym samym roku podatkowym – przed dniem likwidacji działalności gospodarczej Wnioskodawca korzystał, ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, to sprzedaż ta nadal może być objęta zwolnieniem do czasu przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w analizowanej sprawie Wnioskodawca ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do całej sprzedaży osiągniętej w 2014 r., gdyż nie przekroczył on ustalonego na ten rok limitu w wysokości 150.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.)w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu,

o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.