Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.57.2017.2.MS
z 10 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2017 r. (data wpływu 1 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 11 lipca 2017 r. (data wpływu 19 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii, w przypadku gdy dotyczy ona bezpośrednio organizowanych przez Wnioskodawcę wykładów na terenie Hiszpanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii, w przypadku gdy dotyczy ona bezpośrednio organizowanych przez Wnioskodawcę wykładów na terenie Hiszpanii.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 11 lipca 2017 r. (data wpływu 19 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr 0111-KDIB3-3.4012.57.2017.1.MS z 4 lipca 2017 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną na terytorium Polski. Zwolniony jest od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi m.in. specjalistyczne szkolenia i wykłady (PKD 85.59.B).

Wnioskodawca reprezentuje i organizuje wykłady teoretyczno-praktyczne z fizjoterapii według koncepcji K.. Jest generalnym przedstawicielem firmy M., z siedzibą w Wielkiej Brytanii, która jest właścicielem produktu (metody rehabilitacji) K. skierowanego do fizjoterapeutów, lekarzy.

Wnioskodawca organizuje i prowadzi wykłady oparte o tę metodę, na terytorium Hiszpanii. Uczestnikami wykładów są głównie osoby niebędące podatnikami, zdarza się, że udział w nich biorą również podatnicy.

Firma z Wielkiej Brytanii, która jest właścicielem produktu K., wystawia rachunek za korzystanie z możliwości wykorzystania tej metody w przeprowadzanych wykładach na terytorium Hiszpanii.

Firma M., obciąża Wnioskodawcę kosztami za korzystanie z jej produktu, który jest wykorzystywany w wykładach szkoleniowych. Zatem sprzedawcą produktu K. jest firma z siedzibą w Wielkiej Brytanii, nabywcą jest Wnioskodawca z siedzibą w Polsce, zaś usługa szkoleniowa świadczona jest na terytorium Hiszpanii. Kwota za używanie metody K., która wskazana została w rachunku uzależniona jest od liczby uczestników szkolenia.

W piśmie z 11 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że chce uzyskać interpretację co do miejsca opodatkowania usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii, ale sprzedanej bezpośrednio w Hiszpanii.

Problem polega na tym, że mimo iż podmiotem kupującym jest podmiot z Polski, to jednak usługa nie jest „pożytkowana” w Polsce, ale Hiszpanii. Całą wartość zakupionej w Wielkiej Brytanii usługi Wnioskodawca odsprzedaje swym kontrahentom w Hiszpanii. Cena za wykonywane usługi w Hiszpanii powiększana jest o wartość usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii. Usługa w Wielkiej Brytanii zakupiona jest tylko i wyłącznie na pożytek usług świadczonych na terenie Hiszpanii. Wysokość obciążenia za usługę sprzedaną z firmy M., jest uzależniona od ilości osób biorących udział w wykładach w Hiszpanii. Mimo, iż podmiot z Wielkiej Brytanii wystawia fakturę na rzecz Wnioskodawcy, to jednak usługa ta pożytkowana jest na terenie Hiszpanii, gdyż tam odbywają się wykłady w oparciu o metodę K. Inaczej ujmując usługa zakupiona w firmie M. przez Wnioskodawcę wykonywana jest na terenie Hiszpanii, mimo iż faktura wystawiana jest na rzecz Wnioskodawcy. Stąd wniosek, że usługa wykonana jest w Hiszpanii, a nie w Polsce.

Odpowiadając zatem na pytanie I wskazać trzeba, że Wnioskodawca zainteresowany jest prawidłowym opodatkowaniem usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii. W jego ocenie na terenie Polski nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu zakupu tej usługi, bowiem bezpośrednio dotyczy ona wykładów na terenie Hiszpanii. Wnioskodawca zobowiązany jest opodatkować tę usługę na terenie Hiszpanii, a nie Polski.

W przypadku usług wstępu na imprezy edukacyjne (art. 28g ustawy) oraz usług względem nich pomocniczych, przyjmuje się, że miejscem ich świadczenia jest miejsce gdzie te imprezy się odbywają. Według Wnioskodawcy usługa zakupiona w Wielkiej Brytanii wykonywana jest w Hiszpanii i stanowi usługę bezpośrednio związaną z usługą edukacyjną. Usługę K. należy uznać jako usługę pomocniczą względem usług wstępu na imprezę edukacyjną organizowaną przez Wnioskodawcę. Miejscem jej opodatkowania jest terytorium Hiszpanii. Przepis art. 28g ustawy VAT nie odnosi się do miejsca siedziby nabywcy usługi, ale do miejsca świadczenia usług. W tym wypadku usługa świadczona jest w Hiszpanii i powinna tam też zostać opodatkowana.

Sytuacja podobna jest do usług związanych z nieruchomościami. Bez względu kto nabywa usługi i gdzie jest jego siedziba, obowiązek opodatkowania usługi powstaje w miejscu położenia nieruchomości.

1. Firma M. jest podatnikiem o którym mowa w art. 28a pkt 1 ustawy o VAT.
2. Firma M. nie posiada siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.
3. Wnioskodawca organizuje wykłady oparte o metodę K. Sam organizuje imprezę, sam przeprowadza wykłady i jednocześnie pobiera opłaty za wstęp na te wykłady. 
4. Podmiotami nabywającymi prawo uczestnictwa w wykładach prowadzonych w Hiszpanii, są zarówno osoby fizyczne nie będące podatnikami, jak i podmioty gospodarcze będące podatnikami VAT zgodnie z art. 28a pkt 1 lit. a ustawy o VAT.
5. Podmioty na rzecz których Wnioskodawca świadczy swe usługi na terenie Hiszpanii nie mają ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 11 lipca 2017 r.):

W którym państwie, Polsce czy Hiszpanii, Wnioskodawca powinien opodatkować usługę zakupioną w Wielkiej Brytanii, w przypadku gdy dotyczy ona bezpośrednio organizowanych przez Wnioskodawcę wykładów na terenie Hiszpanii?

Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usług zakupionych w Wielkiej Brytanii związanych z prowadzonymi wykładami będzie miejsce, gdzie faktycznie wykonywana jest usługa, czyli w rozpatrywanym przypadku będzie to Hiszpania.

Przepis art. 28g ustawy o VAT zawiera dwie reguły, które odnoszą się do miejsca świadczenia usług związanych m.in. z nauką, edukacją.

W ust. 1 przytoczonego przepisu mowa jest o podatnikach, zaś ust. 2 stanowi o świadczeniu usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (konsumentów).

Pierwsza z reguł dotyczy usług wstępu m.in. na imprezy naukowe i edukacyjne oraz dotyczy usług pomocniczych do wymienionych usług.

Usługa wstępu jest usługą dzięki której nabywca uzyskuje prawo do uczestniczenia w danej imprezie, w miejscu, w którym się ona odbywa.

Zgodnie z rozporządzeniem 282/2011 (którego przepisy obowiązują w polskim porządku krajowym bezpośrednio) usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne obejmują świadczenia usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Dotyczy to m.in. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe.

Reguła ustalania miejsca świadczenia będzie miała również zastosowanie do usług pomocniczych do usług wstępu. Zgodnie z przepisami rozporządzenia 282 usługi pomocnicze obejmują usługi, które bezpośrednio powiązane są ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Zgodnie z przepisem art. 28g ust. 1 ustawy o VAT, państwem opodatkowania usług wstępu na ww. imprezy oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest państwo, w którym te imprezy faktycznie się odbywają. Oznacza to, że według wskazanego przepisu, miejscem opodatkowania usług będących przedmiotem interpretacji, jest Hiszpania, gdyż to na jej terenie odbywa się szkolenie.

Druga reguła ustalania miejsca świadczenia dla usług, o których mowa, dotyczy usług z ww. dziedzin świadczonych, które są świadczone na rzecz konsumentów (osób niebędących podatnikami).

W przeciwieństwie do poprzedniej reguły, regulacja zawarta w art. 28g ust. 2 odnosi się do wszystkich usług w ww. zakresie, nie tylko do usług wstępu. W tym przypadku, miejscem świadczenie będzie miejsce w którym dana usługa jest wykonywana, gdzie dana usługa „dzieje się”.

Wskazać należy, że zarówno przepisy polskiej ustawy o VAT, jak i przepisy dyrektywy 2006/112 pozwalają stwierdzić, że usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne oraz usługi pomocnicze związane z usługami wstępu stanowią usługi, które zawsze są opodatkowane w miejscu (państwie), w którym te imprezy faktycznie się odbywają - co oznacza, że bez znaczenia jest fakt, czy nabywcą takiej usługi jest podatnik czy też konsument.

Jeżeli natomiast chodzi o usługi w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usługi podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usługi pomocnicze do tych usług będą opodatkowane w następujący sposób:

• jeżeli nabywcą będzie podmiot niebędący podatnikiem, usługi takie będą opodatkowane w miejscu (państwie), w którym działalność jest faktycznie wykonywana,
• jeżeli nabywcą będzie podatnik, usługi takie będą opodatkowane w miejscu (państwie), siedziby nabywcy usługi lub w państwie, w którym nabywca ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tj. na zasadach ogólnych.
  
  

Mając na uwadze powyższe uregulowania Wnioskodawca stoi na stanowisku, że usługi jakie świadczone są przez Wnioskodawcę opodatkowane będą na terenie Hiszpanii, bez względu na to, czy ich odbiorcą będzie osoba opodatkowana (podatnik), czy też nieopodatkowana (konsument).

Tak samo, obowiązek podatkowy od usługi zakupionej z Wielkiej Brytanii na potrzeby wykładów przeprowadzanych w Hiszpanii powinien powstać w Hiszpanii, gdyż tam jest „pożytkowana”.

Zatem miejscem świadczenia usług zakupionych w Wielkiej Brytanii jest w tym przypadku Hiszpania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności zdefiniowany został odpowiednio w art. 7 i art. 8 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 880 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu VAT jest przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną na terytorium Polski zwolnioną od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT. W ramach przedmiotowej działalności gospodarczej Wnioskodawca m.in. organizuje i prowadzi na terytorium Hiszpanii wykłady teoretyczno-praktyczne z fizjoterapii według koncepcji K. Właścicielem produktu (metody rehabilitacji) K. skierowanego do fizjoterapeutów, lekarzy jest firma M., z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca na potrzeby prowadzonych przez siebie w Hiszpanii szkoleń nabywa przedmiotową metodę (produkt K.).

Firma z Wielkiej Brytanii, wystawia Wnioskodawcy rachunek za korzystanie z możliwości wykorzystania tej metody w przeprowadzanych wykładach na terytorium Hiszpanii. Kwota za używanie metody K., która wskazana została w rachunku uzależniona jest od liczby uczestników szkolenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości w którym państwie, Polsce czy Hiszpanii, powinien opodatkować usługę zakupioną w Wielkiej Brytanii, w przypadku gdy dotyczy ona bezpośrednio organizowanych przez Wnioskodawcę wykładów na terenie Hiszpanii?

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabywając od firmy M., z siedzibą w Wielkiej Brytanii prawo do korzystania w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej z metody (produktu) K. nabywa prawa do wartości niematerialnych i prawnych o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wskazać należy, że obrót prawami do przedmiotowej metody (produktu), jeżeli jest realizowany przez podatnika VAT, tzn. podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu VAT. Obrót takimi prawami odbywa się w dwóch formach: przeniesienia do nich praw własności na podstawie umowy, np. sprzedaży czy zamiany lub w formie umów licencyjnych stanowiących dla licencjobiorcy upoważnienie do korzystania z przekazanych wartości lub praw na określonych w umowie polach eksploatacji. Zatem opodatkowaniu VAT podlega – jako świadczenie usług – przeniesienie praw do ww. wartości niematerialnych i prawnych w każdej formie prawnej.

W przypadku świadczenia przedmiotowej usługi, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca jej świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy o VAT, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. usługobiorcą jest:
   
   • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
   • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.
   
   
   

Stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy przepisy ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

W świetle powyższych przepisów z importem usługi podlegającej rozliczeniu przez usługobiorcę mamy do czynienia wówczas gdy podatnik - określony w art. 15 ustawy, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy - nabywa od podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski usługę, której miejscem świadczenia jest Polska.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną na terytorium Polski zwolnioną od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Jednocześnie firma M. jest podatnikiem o którym mowa w art. 28a pkt 1 ustawy o VAT. Firma ta nie posiada siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce.

Wobec tego zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejsce opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę od firmy M. usługi - praw do wartości niematerialnych i prawnych w przedmiotowym przypadku prawa do korzystanie z metody K. - znajduje się na terytorium Polski.

Zgodnie bowiem z tym przepisem miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Zatem nabywanie od firmy M. usługi (prawa do wykorzystywania w działalności gospodarczej z metody K.), powinno być klasyfikowane przez Wnioskodawcę jako import ww. usługi w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, z tytułu którego podatnikiem, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jest Wnioskodawca.

W tym miejscu wskazać należy, ze usługi szkoleniowe organizowane przez Wnioskodawcę w Hiszpanii są czynnościami innymi, niezależnymi od czynności nabycia od kontrahenta z Wielkiej Brytanii wskazanego prawa do korzystania z metody K. Wnioskodawca aby mógł prowadzić usługi szkoleniowe na terytorium Hiszpanii z wykorzystaniem tej metody, musi uprzednio dokonać odrębnej czynności, tj. nabyć od kontrahenta z Wielkiej Brytanii prawa do korzystania z tej metody. Nabycie prawa do wskazanej metody jest czynnością dokonywaną na rzecz Wnioskodawcy. To Wnioskodawca, a nie uczestnicy prowadzonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych, nabywając prawa do tej metody jest beneficjentem (usługobiorcą) czynności dokonanej przez kontrahenta z Wielkiej Brytanii w zamian obowiązanym uiścić mu należne wynagrodzenie.

W konsekwencji koszty nabycia przez Wnioskodawcę prawa do korzystania z metody stanowić mogą jedynie element podstawy opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych przy czym niezależne jest to w jakim kraju usługi te są świadczone.

Powyższe potwierdza sam Wnioskodawca wskazując w opisie sprawy, że firma M. z Wielkiej Brytanii jest właścicielem produktu K. i za korzystanie z możliwości korzystania z tej metody w przeprowadzanych wykładach na terytorium Hiszpanii wystawia Wnioskodawcy rachunek. Jednocześnie wartość zakupionej w Wielkiej Brytanii usługi jest wkalkulowana w wartość świadczenia realizowanego w ramach własnej odrębnej usługi świadczonej przez Wnioskodawcę.

Zatem bez znaczenia dla określenia miejsca świadczenia a w konsekwencji miejsca opodatkowania nabywanej przez Wnioskodawcę od firmy M. usługi - praw do wartości niematerialnych i prawnych w przedmiotowym przypadku prawa do korzystanie z metody K. – jest fakt, iż prawo do korzystania ze wskazanej metody Wnioskodawca wykorzystuje w organizowanych i prowadzonych przez siebie szkoleniach na terytorium Hiszpanii.

Dla przedmiotowego określenia nieistotne jest bowiem gdzie Wnioskodawca wykorzysta nabytą usługę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że obowiązek podatkowy od usługi zakupionej w Wielkiej Brytanii na potrzeby wykładów prowadzonych w Hiszpanii powinien powstać w Hiszpanii jest nieprawidłowe.

W piśmie z 11 lipca 2017 r. Wnioskodawca precyzując zakres oczekiwanej interpretacji wskazał, że wniosek z 26 maja 2017 r. dotyczy jednego stanu faktycznego w zakresie stwierdzenia w którym państwie, Polsce czy Hiszpanii, Wnioskodawca powinien opodatkować usługę zakupioną w Wielkiej Brytanii, zatem przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia miejsca świadczenia i opodatkowania organizowanych i prowadzonych przez Wnioskodawcę na ternie Hiszpanii wykładów z fizjoterapii, których odbiorcami są zarówno podmioty niebędące podatnikami jak i podatnicy.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.