Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.119.2017.1.MAZ
z 1 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 lipca 2017 r. (data wpływu –20 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie powstania obowiązku podatkowego w przypadku zmiany przeznaczenia lub sprzedaży specjalistycznych środków transportowych zwolnionych od akcyzy przy ich zakupie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie powstania obowiązku podatkowego w przypadku zmiany przeznaczenia lub sprzedaży specjalistycznych środków transportowych zwolnionych od akcyzy przy ich zakupie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „SP ZOZ”) będąc podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą oraz funkcjonując w oparciu o przepisy ustawy z dnia 8.09.2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zamierza dokonać zakupu specjalistycznych środków transportu sanitarnego typu B - ambulans ratunkowy lub typu C - ruchomej jednostki intensywnej opieki. SP ZOZ będzie podmiotem dokonującym po raz pierwszy rejestracji wyżej wymienionych pojazdów.

Po dokonaniu zakupu wyżej wymienionych środków transportowych i ich kilkuletniej eksploatacji (około 4-5 lat) na potrzeby działalności leczniczej, może zaistnieć potrzeba dokonania sprzedaży wyżej wymienionych samochodów z uwagi na ich zużycie, bądź też przekwalifikowanie ich do celów tylko i wyłącznie transportów sanitarnych, które co do zasady nie są usługami z zakresu medycznych czynności ratunkowych, w świetle ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, przy zmianie przeznaczenia lub sprzedaży podmiotom trzecim specjalistycznych środków transportowych, zakwalifikowanych przy ich zakupie jako zwolnionych od akcyzy, na gruncie art. 110a ustawy o podatku akcyzowym, powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego i obowiązek odprowadzenia akcyzy z tego tytułu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż zakup przez SP ZOZ samochodów stanowiących specjalistyczne środki transportu, spełnia przesłanki w zakresie zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w treści art. 110a ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym Wnioskodawca, dokonując zakupu owych pojazdów, nie będzie obciążony podatkiem akcyzowym przed dokonaniem rejestracji tych pojazdów.

W dalszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 100 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   
   

Powyższe zapisy ustawy wskazują na brak regulacji zmierzającej do opodatkowania czynności polegających na zmianie przeznaczenia przedmiotowych samochodów. Ponadto w treści art. 100 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym została określona czynność podlegająca opodatkowaniu, polegająca na sprzedaży samochodu osobowego po raz pierwszy na terytorium kraju. Powyższe oznacza, iż w stosunku do samochodu osobowego - zwolnionego z uwagi na jego przeznaczenie (art. 110a ustawy o podatku akcyzowym) przy zakupie, zmiana jego przeznaczenia oraz jego sprzedaż nie będzie powodowała powstania obowiązku podatkowego oraz konieczności zapłaty podatku akcyzowego.

Zdaniem Wnioskodawcy na uwagę zasługuje również fakt, iż w przypadku zwolnienia od akcyzy samochodu osobowego stanowiącego specjalistyczny środek transportu sanitarnego (art. 110a ustawy o podatku akcyzowym), ustawodawca nie zawarł regulacji powodującej możliwość opodatkowania czynności polegających na zmianie przeznaczenia, czy też sprzedaży tego rodzaju samochodów zwolnionych od akcyzy - tak jak to ma miejsce chociażby w przypadku zmiany przeznaczenia lub sprzedaży wyrobów akcyzowych, o których mowa w treści art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy nie można, w opisywanym stanie sprawy, zastosować zasady określenia przedmiotu opodatkowania zgodnie z treścią art. 8 ust 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym, z uwagi na definicję wyrobu akcyzowego, jaka została zawarta w treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Innymi słowy samochód osobowy nie stanowi wyrobu akcyzowego w myśl przywołanych przepisów.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego, przy zmianie przeznaczenia lub sprzedaży podmiotom trzecim specjalistycznych środków transportowych, zakwalifikowanych przy ich zakupie jako zwolnione od akcyzy, na gruncie art. 110a ustawy o podatku akcyzowym, po stronie SP ZOZ nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego, jak również obowiązek odprowadzenia akcyzy z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

(Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
   
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   
   1. wyprodukowanego na terytorium kraju,
   2. od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   
   
   

Stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Natomiast za sprzedaż samochodu osobowego w rozumieniu ww. ustawy, stosownie do art. 100 ust. 5, uznaje się jego:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 100 ust. 6 ustawy, do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1-4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2 i 2a, art. 19, art. 21 ust. 5 i art. 27-29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

Stosownie do art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W myśl art. 110a:

1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, spełniający cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne, określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane, których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie
   PN-EN 1789+A1.
   
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych:
   
   1. typu B - ambulans ratunkowy;
   2. typu C - ruchoma jednostka intensywnej opieki.
   
   2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
   2b. Zmiany Polskiej Normy PN-EN 1789+A1 nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności leczniczej zamierza zakupić specjalistyczne środki transportu sanitarnego typu B - ambulans ratunkowy lub typu C - ruchoma jednostka intensywnej opieki i dokonać ich pierwszej rejestracji. Po okresie 4-5 lat eksploatacji tych środków transportu może zaistnieć potrzeba ich sprzedaży lub przekwalifikowania wyłącznie do celów transportów sanitarnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku opodatkowania akcyzą środków transportu w przypadku ich sprzedaży lub zmiany przeznaczenia po okresie eksploatacji jako ambulanse sanitarne, zwolnione od akcyzy.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabywając specjalistyczne środki transportu sanitarnego, tj. ambulanse typu B lub typu C przeznaczone do działalności leczniczej, korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 110a ustawy. Dopuszczenie do ruchu tych pojazdów wymaga ich rejestracji na terytorium kraju, zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Wobec powyższego zmiana ich przeznaczenia lub sprzedaż podmiotom trzecim w przyszłości, po wcześniejszej rejestracji i eksploatacji zgodnie ze zwolnieniem, nie spowoduje, że staną się przedmiotem opodatkowania akcyzą. Czynności te nie mieszczą się bowiem w art. 100 ustawy, gdzie enumeratywnie został wymieniony przedmiot opodatkowania akcyzą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.