Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.244.2017.1.ISL
z 25 sierpnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 31 maja 2017 r. (data wpływu 1 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 20 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu nieruchomości uprzednio wycofanej ze Spółki cywilnej – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
We wniosku wskazano jako:
Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Panią …, NIP …,
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Pana …, NIP ….
Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 12 lipca 2017 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.137.2017.1.ISL, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 12 lipca 2017 r. (data doręczenia 17 lipca 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 18 lipca 2017 r., złożonym osobiście w dniu 20 lipca 2017 r.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
W dniu 13 maja 2017 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni - …, prowadzący działalność gospodarczą, na podstawie wpisu do CEiDG, w oparciu o umowę spółki cywilnej pod nazwą … – Przedsiębiorstwo Prywatne „…” Spółka cywilna (dalej jako Spółka). Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki cywilnej, po śmierci wspólnika, umowa nie zostaje rozwiązana, a na miejsce zmarłego wspólnika wstępują spadkobiercy, którzy wykonują swoje prawa przez pełnomocnika. W konsekwencji powyższego, na mocy prawa, Wnioskodawczyni – jako jedyny spadkobierca zmarłego …, co potwierdza sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia – wstąpiła w miejsce zmarłego męża do ww. Spółki. Jak wskazuje się w komentarzu do art. 872 ustawy Kodeks cywilny, pod redakcją A. Kidyby, „Wstąpienie spadkobierców do spółki w miejsce zmarłego wspólnika następuje z mocy prawa w sytuacji, gdy umowa spółki przewidywała taki skutek. Jest to skutek czynności prawnej, którą jest umowa, przewidziany z zastrzeżeniem terminu, którym jest śmierć wspólnika. Zaistnienie tego skutku nie wymaga więc składania przez spadkobierców jakichkolwiek oświadczeń woli w tym zakresie. Nie zależy też od zgody pozostałych wspólników (por. J. Gudowski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. II, 2011, s. 903). (...) Dla wstąpienia do spółki nie ma znaczenia tytuł dziedziczenia, dotyczy ono zarówno spadkobierców testamentowych, jak i ustawowych (A. Herbet, Spółka…, s. 427) (...).” Wnioskodawczyni złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w terminie 6 miesięcy od daty nabycia spadku, tj. zarejestrowania aktu poświadczenia, zawiadomienie o jego nabyciu, w tym udział i prawa w Spółce, na formularzu SD-Z2. Wnioskodawczyni wraz z dotychczasowym wspólnikiem Spółki … – zwanym dalej zainteresowanym, zamierzają rozwiązać ww. Spółkę cywilną. Z podobnym zamiarem nosił się również mąż Wnioskodawczyni, który wraz z zainteresowanym zamierzali rozwiązać ww. Spółkę cywilną. Śmierć wspólnika nie zmieniła przyjętych uprzednio planów, niemniej w związku z wstąpieniem Wnioskodawczyni do Spółki – z mocy prawa – na miejsce zmarłego wspólnika, likwidacja Spółki zostanie przeprowadzona już przez Wnioskodawczynię i zainteresowanego. Umowa Spółki cywilnej, do której wstąpiła Wnioskodawczyni, została zawarta w dniu 7 marca 1988 r., celem prowadzenia działalności gospodarczej, przez … – męża Wnioskodawczyni oraz zainteresowanego, pod nazwą … – Przedsiębiorstwo Prywatne „…” Spółka cywilna. Zgodnie z postanowieniami umowy Spółki cywilnej, każdy ze wspólników, uczestniczy w zyskach i stratach przedsiębiorstwa Spółki w wysokości 50%. Spółka została zawiązana w celu osiągania, korzyści, zysków z działalności usługowej, tj. z działalności budowlanej. W dniu 3 lipca 1993 r., …, działający w imieniu własnym oraz …, nabył do majątku przedsiębiorstwa Spółki prawo użytkowania wieczystego działki położonej w … o nr 15/48 oraz odrębną własność budynków – stanowiących zabudowania ww. działki – tj. budynek administracyjno-socjalny, garaże i warsztaty, zwane dalej nieruchomością, w udziale po ½ części na rzecz każdego z nich. Decyzją Urzędu Rejonowego w … prawo użytkowania wieczystego do działki nr 15/48 zostało przekształcone w prawo własności, a zabudowania stały się częścią składową ww. działki. Zakupiona nieruchomość od chwili jej nabycia była użytkowana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, tj. była tam prowadzona działalność produkcyjna, montażowa prefabrykatów, stanowiących materiały do usług sprzedawanych przez męża Wnioskodawczyni i zainteresowanego, w ramach przedsiębiorstwa Spółki. W 1995 r., z uwagi na uwarunkowania panujące na rynku, … i …, zawiązali Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i w tej formie rozpoczęli prowadzenie działalności usługowej. Wobec tego nabyta nieruchomość została przeznaczona na najem począwszy od 2 stycznia 1996 r., najpierw częściowo, natomiast od 1 stycznia 1999 r. jest w całości przedmiotem najmu dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. W dniu 14 stycznia 1999 r., aktem notarialnym sporządzonym przed notariuszem …, w jego kancelarii notarialnej, Rep. A nr …, … i …, jako wspólnicy ww. Spółki cywilnej, celem uporządkowania kwestii formalnych, przenieśli do prowadzonego przez nich przedsiębiorstwa Spółki, przysługujące im udziały w ww. nieruchomości (objętej KW: …).
W okresie użytkowania nieruchomości, Spółka cywilna poniosła wydatki na poniższe środki trwałe:
- budowę hali magazynowej (na działce nr 15/48) – zgodnie z decyzją Prezydenta Miasta … o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydaną na rzecz Przedsiębiorstwa Prywatnego „…” Spółka cywilna …, …; środek trwały został przyjęty do użytkowania od 28 stycznia 2004 r.,
- utwardzanie placu (kostką brukową); środek trwały został przyjęty do użytkowania od 20 lipca 2004 r. (budowla stanowi odrębny środek trwały),
- modernizację (ulepszenie) budynku administracyjno-socjalnego, garaży i warsztatów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości nieprzekraczającej 30% ich wartości początkowej.
Ww. nieruchomość, wraz z jej częściami składowymi, wniesionymi tytułem wkładu, jak i wybudowane w trakcie użytkowania nieruchomości przez … i …, jako wspólników Spółki, stanowią jej środki trwałe, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Umowa Spółki cywilnej została zawarta dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, tj. dla osiągania zysków z działalności gospodarczej, polegającej na wykonywaniu usług budowlanych, montażowych. Z myślą o wykonywaniu tych usług została również zakupiona przedmiotowa nieruchomość. W związku ze zmianą uwarunkowań rynkowych, nabyta nieruchomość stała się zbędna, a wobec czego, celem zminimalizowania kosztów jej posiadania, została przeznaczona na najem. … oraz … nie wykazywali żadnej aktywności na płaszczyźnie działalności gospodarczej, a przychody z tytułu najmu uzyskiwali wyłącznie z faktu posiadania tej jednej nieruchomości, którą owszem starali się wynajmować podmiotom gospodarczym, bowiem jest to nieruchomość o charakterze komercyjnym, wielkopowierzchniowa, posiadająca zaplecze biurowe oraz hale produkcyjne. Obecnie w stosunki najmu przedmiotowej nieruchomości, obok …, w miejsce zmarłego …, wstąpiła Wnioskodawczyni. W związku z tym, że utracono cel zawiązania umowy Spółki cywilnej, … oraz … zamierzali rozwiązać zawartą przez nich umowę Spółki cywilnej i zlikwidować prowadzone przedsiębiorstwo Spółki. Pomimo śmierci …, powyższy zamiar jest aktualny, Wnioskodawczyni oraz …, z uwagi na powyżej przedstawione okoliczności, zamierzają dokonać likwidacji Spółki. W konsekwencji tego, … zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEiDG, natomiast Wnioskodawczyni będzie prowadzić wyłącznie działalność restauracyjną, którą prowadzi, na podstawie wpisu do CEiDG, pod firmą …, w …, bez żadnego związku z nieruchomością, której jako wspólnik Spółki jest współwłaścicielem wraz z …, we współwłasności łącznej. W pierwszej kolejności zostanie przeniesiona własność ww. nieruchomości – wraz z częściami składowymi istniejącymi na dzień wniesienia nieruchomości do Spółki, jak i wybudowanymi bądź zmodernizowanymi ze środków Spółki – stanowiąca obecnie wspólność łączną wspólników Spółki, na majątek odrębny Wnioskodawczyni oraz zainteresowanego, tj. na każdego z nich w jednej drugiej części, czyli w udziałach odpowiadających wysokości uprzednio wniesionych wkładów do Spółki. Po przeniesieniu udziałów w ww. nieruchomości na Wnioskodawczynię i zainteresowanego, na ich odrębne majątki, w dotychczasowy stosunek najmu wstąpi każdy z nich, jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w zakresie najmu, tj. … zostanie wykreślony z CEiDG, a Wnioskodawczyni wykreśli działalność związaną ze Spółką. Przed przeniesieniem przedmiotowych udziałów, Wnioskodawczyni oraz zainteresowany złożą oświadczenie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania przychodów z najmu. Przeniesienie nieruchomości prawdopodobnie będzie mieć miejsce z końcem 2017 r., następnie zostaną przeprowadzone czynności związane z rozwiązaniem umowy Spółki, tj. zostanie podjęta stosowna uchwała o rozwiązaniu Spółki i wykreśleniu z CEiDG zainteresowanego oraz Wnioskodawczyni w zakresie związanym ze Spółką.
W piśmie z dnia 18 lipca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że powierzchnia gruntowa nieruchomości objętej kw: …, położonej w …, obejmującej działkę o Nr 15/48, wynosi 7 790 m² (w tym pod zabudową 1 866 m²), powierzchnia użytkowa budynków wynosi 1 691 m². Wycofanie nieruchomości ze Spółki cywilnej, tj. gruntu oraz budynków i budowli – stanowiących składniki gruntu, w następstwie czego nastąpi ich wykreślenie z ewidencji środków trwałych, planowane jest (co wymaga podkreślenia) – na ten czas, zgodnie z informacją wskazaną we wniosku – na koniec 2017 r. Dokładna data, na chwilę obecną, nie została określona. Wycofanie nieruchomości ze Spółki cywilnej jest związane z zamiarem rozwiązania przez wspólników, tj. przez Wnioskodawczynię oraz zainteresowanego, Spółki cywilnej, z uwagi na utracenie celu założenia Spółki cywilnej pod nazwą … – Przedsiębiorstwo Prywatne „…” Spółka cywilna (obecnie: Przedsiębiorstwo Prywatne „…” … Spółka cywilna), jakim było dla tej Spółki wspólne prowadzenie działalności gospodarczej. Zasadniczo jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, cel ten utracono już znacznie wcześniej, niemniej dopiero w ostatnim czasie … oraz … zaczęli rozważać kwestię dotyczącą rozwiązania umowy Spółki cywilnej, czego następstwem było złożenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jeszcze przez … – jako Wnioskodawcę – wycofanego z uwagi na jego śmierć i wstąpienie z mocy prawa, w miejsce zmarłego wspólnika, jego żony …. Na ten czas, poza przychodem z wynajmu ww. nieruchomości, Wnioskodawczyni oraz zainteresowany, w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, nie osiągają żadnych przychodów. Niemniej przedmiotowa nieruchomość ma charakter komercyjny, są to warsztaty, magazyn, budynek administracyjny, które są przedmiotem umów najmu, zawartych z jednej strony przez wspólników Spółki cywilnej, a z drugiej przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Po wycofaniu nieruchomości ze Spółki cywilnej, umowy najmu będą kontynuowane. Po stronie wynajmującego będą te same osoby – jednak już jako właściciele nieruchomości wspólnej, każdy w udziale, w ½ części, a nie jako wspólnicy Spółki cywilnej. Ponadto, Wnioskodawczyni zauważa, że utrzymanie takiej nieruchomości wymaga ponoszenia znacznych nakładów, które zapewnić mogą wyłącznie środki finansowe z wynajmu. W związku z powyższym, zapewne Wnioskodawczyni oraz zainteresowany będą starali się zapewnić ciągłość najmu przedmiotowej nieruchomości, natomiast nie będzie on prowadzony w sposób zorganizowany. Nie będzie temu towarzyszyła bowiem żadna stała obsługa, nie będą podejmowane również żadne szczególne czynności, poza przygotowaniem umowy najmu, czy informacją o możliwości najmu (biur lub pomieszczeń produkcyjno-magazynowych).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie oznaczone Nr 3 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
- Czy przeniesienie udziałów w zabudowanej nieruchomości, położonej w ..., objętej kw: ..., będącej we wspólności łącznej, Wnioskodawczyni i zainteresowanego, wspólników Spółki cywilnej pod nazwą Przedsiębiorstwo Prywatne „...” Spółka cywilna ... (poprzednio Przedsiębiorstwo Prywatne „...” Spółka cywilna ...), w okolicznościach opisanych w zdarzeniu przyszłym, na majątek odrębny Wnioskodawczyni oraz zainteresowanego, w wysokości odpowiadającej udziałom uprzednio wniesionym do przedsiębiorstwa Spółki, spowoduje powstanie przychodu w wysokości odpowiadającej wartości otrzymanego udziału w nieruchomości - podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – po stronie Wnioskodawczyni i zainteresowanego?
- Czy wstąpienie przez Wnioskodawczynię oraz zainteresowanego, po wycofaniu nieruchomości z prowadzonej przez Nich działalności gospodarczej, w prawa wynajmującego, będzie uprawniać Ich do potraktowania powyższego najmu jako najmu prywatnego i opodatkowania osiąganych przez Nich przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
- Czy ewentualna sprzedaż udziałów w nieruchomości przez Wnioskodawczynię i zainteresowanego, po upływie 6 lat od ich wycofania ze Spółki cywilnej, tj. gruntu wraz z jego składnikami - w okolicznościach przedstawionych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej - liczonych od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawczyni i zainteresowanego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1 i Nr 3 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie skutków wstąpienia w stosunki najmu nieruchomości, po jej wycofaniu z przedsiębiorstwa Spółki, należy je oceniać przez pryzmat najmu prywatnego, a osiągany z tego tytułu przychód, pod warunkiem zgłoszenia wyboru ryczałtowej formy opodatkowania przychodu z najmu, przed uzyskaniem pierwszego przychodu z tego tytułu, może być rozliczany na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Po wycofaniu nieruchomości z przedsiębiorstwa Spółki, udziały w ww. nieruchomości będą stanowić majątki odrębne Wnioskodawczyni oraz zainteresowanego i nie będą wykorzystywane do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: prowadzenie jej w celu osiągnięcia dochodu, wykonywanie w sposób ciągły, prowadzenie w sposób zorganizowany. Tymczasem, jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, zakupiona nieruchomość nie została nabyta celem przeznaczenia jej pod wynajem, czy osiągania z tego tytułu przychodów. Wynajem tej nieruchomości podyktowany został względami ekonomicznymi, zminimalizowaniem kosztów związanych z jej posiadaniem i o ile będzie to możliwe, pozwoli na pokrycie kosztów jej utrzymania, ale i przy okazji na uzyskanie korzyści w postaci zysków, tj. różnicy pomiędzy otrzymanym przychodem, a kosztami utrzymania nieruchomości. … oraz … nie nabyli poza tą nieruchomością innych nieruchomości, nie tylko w ramach przedsiębiorstwa Spółki, ale również jako osoby fizyczne, które zostały przeznaczone na wynajem, celem osiągania z tego tytułu dochodów. Również Wnioskodawczyni nie nabyła żadnych nieruchomości, które zostałyby przeznaczone na wynajem. Co należy podkreślić, wstąpienie Wnioskodawczyni do Spółki w miejsce zmarłego męża … nastąpiło z mocy prawa, niezależnie od Jej woli, której zamiarem nie było i nie jest prowadzenie działalności gospodarczej związanej z najmem, a po uporządkowaniu wszystkich spraw dotyczących Spółki, zostanie ona rozwiązana. Wobec tego, nie można stwierdzić, że kontynuowanie wynajmu nieruchomości, wycofanej ze Spółki, będzie mieć znamiona działalności gospodarczej, to jest działalności prowadzonej w sposób zorganizowany, w celu osiągnięcia dochodu, wykonywanej w sposób ciągły, bowiem ani Wnioskodawczyni, ani zainteresowany nie zamierzają nabywać żadnych innych nieruchomości na wynajem komercyjny jak i zarówno dla osób fizycznych. Wnioskodawczyni wskazuje także na pogląd wyrażony przez NSA w wyroku z dnia 4 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 055/14, zgodnie z którym: „Brak podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem – normalnych w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:
- pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
- pkt 6 – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.
Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tzn. że działalność winna być prowadzona:
- w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
- w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu;
- w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
Analizowany przepis zawiera ponadto przesłankę negatywną – uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu, choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej. Zatem, dla celów podatkowych przychód z najmu może być kwalifikowany jako przychód z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) lub jako przychód z odrębnego źródła przychodu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl bowiem tego przepisu, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym – o czym stanowi art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem wynagrodzenie otrzymywane przez osobę fizyczną z tytułu najmu nieruchomości (pod warunkiem, że nie jest to czynione w ramach działalności gospodarczej) należy zakwalifikować do źródła przychodów, najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Konsekwencją klasyfikacji przychodów, o których mowa we wniosku, do przychodów ze źródła przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest także możliwość ich opodatkowania w formie zryczałtowanej, przewidzianej w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.).
Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a tej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).
Z kolei, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni i drugi wspólnik Spółki cywilnej, po wycofaniu zabudowanej nieruchomości z tej Spółki do Ich majątków odrębnych, zamierzają kontynuować, zawarte wcześniej przez Nich, jako wspólników ww. Spółki, umowy najmu ww. nieruchomości z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, jednakże jako właściciele nieruchomości wspólnej, każdy w udziale ½ części. Wnioskodawczyni oraz drugi wspólnik ww. Spółki będą starali się zapewnić ciągłość najmu przedmiotowej nieruchomości, natomiast nie będzie on prowadzony w sposób zorganizowany. Nie będzie temu towarzyszyła żadna stała obsługa, nie będą podejmowane również żadne szczególne czynności, poza przygotowaniem umowy najmu, czy informacją o możliwości najmu (biur lub pomieszczeń produkcyjno-magazynowych).
Podsumowując opisane we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że nie ma przeszkód prawnych, aby wycofaną z działalności gospodarczej nieruchomość wynajmować w ramach tzw. najmu prywatnego. Przychody uzyskane z tytułu umowy najmu nieruchomości, zawartej po skutecznym wycofaniu nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej, tj. umowy zawartej poza tą działalnością, mogą zostać zaliczone do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. wyżej art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w wysokości 8,5%. Przy czym, wymagane jest złożenie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Zainteresowanej będącej stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.