Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.113.2017.2.AKU
z 24 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2017 r. (data wpływu 16 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Hiszpanii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Hiszpanii.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 24 lipca 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.113.2017.1.AKU, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 25 lipca 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 31 lipca 2017 r.). W dniu 8 sierpnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 7 sierpnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni posiada status emeryta – otrzymuje świadczenie emerytalne od dnia 6 czerwca 2011 r., przyznane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za okres pracy w Polsce. Obecny organ wypłacający świadczenie emerytalne to Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w …, Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych al. … (wypłata w złotych).

Wnioskodawczyni jest również wypłacane świadczenie z Hiszpanii od dnia 7 czerwca 2016 r., przyznane za okres pracy w Królestwie Hiszpanii. Organ wypłacający to Ministerio De Empleo y Securidad Social Instituto Nacional Securidad Social Madrid España (Ministerstwo Zatrudnienia i Ochrony Socjalnej Instytut Krajowy Ochrony Socjalnej Madryt Hiszpania – waluta euro. Transfer bankowy na konto posiadane w walucie euro w banku … … Oddział …. Termin płatności 28 dnia każdego miesiąca, począwszy od miesiąca sierpnia 2016 r.

W związku z bardzo długą nieobecnością w kraju, po zakończeniu pracy i nabyciu praw emerytalnych, Wnioskodawczyni od jakiegoś czasu przebywa w ojczyźnie i do momentu zmiany kraju pobiera przyznane na dzień dzisiejszy świadczenia emerytalne w Polsce.

Wnioskodawczyni wskazała, że ma status rezydenta polskiego o charakterze stałym, podporządkowanym prawu polskiemu oraz rezydenta Hiszpanii o charakterze stałym we Wspólnocie Europejskiej, w społeczeństwie Hiszpanii, podporządkowany ustawodawstwu prawa hiszpańskiego, a powyższe statusy pozostają bez wspólnego związku. Z uwagi na brak powiązania sprawy hiszpańskiej z polską, nie ma żadnego obowiązku przedkładania dokumentacji hiszpańskiej w żadnych organach i instytucjach państwa polskiego, przetłumaczonych przez tłumaczy przysięgłych jak i tłumaczonych przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni podała, że rozliczyła się w Hiszpanii z uzyskanych w tym kraju dochodów za okres od sierpnia do grudnia 2016 r. (na deklaracji informacja „wypłaty zwolnione od podatku”). Z powyższych dochodów Wnioskodawczyni nie rozliczyła się w Polsce. Wnioskodawczyni otrzymała informację PIT-11, wystawioną przez płatnika – …, o uzyskanych dochodach w złotych polskich oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy i składce NFZ. Płatnik dokonywał potrąceń powyższych zaliczek w 2016 r. i w 2017 r. z bieżących wpływów na konto Wnioskodawczyni.

Przyznane świadczenie z Hiszpanii związane jest z prawie 20-letnim pobytem na terytorium Królestwa Hiszpanii i wykonywaniem pracy do momentu przyznania Wnioskodawczyni polskiej emerytury w dniu 6 czerwca 2011 r. Prawo do emerytury w Polsce Wnioskodawczyni nabyła w związku z ukończeniem 60 roku życia i jako osoba mająca 66 lat życia (emeryt hiszpański i polski) nie wykonuje żadnej pracy zawodowo.

Wnioskodawczyni nie wskazała, czy świadczenie z Hiszpanii jest wypłacane z tytułu pełnienia funkcji publicznych.

Wobec Wnioskodawczyni nie jest prowadzone żadne postępowanie podatkowe ani kontrolne.

Wnioskodawczyni oczekuje wydania interpretacji indywidualnej do stanu faktycznego, dotyczącej transferu środków skarbu państwa hiszpańskiego w części funduszu emerytalnego za rok podatkowy 2016 oraz 2017.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od emerytury wypłacanej z Hiszpanii bank, na konto którego wpływa ww. świadczenie, ma prawo pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, bank (jako płatnik) niesłusznie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od emerytury otrzymywanej z Hiszpanii, ponieważ od ww. świadczenia emerytalnego podatek jest nienależny, z uwagi na fakt, że dochód ten nie podlega opodatkowaniu w Hiszpanii (zgodnie z dokumentem wystawionym przez Ministerstwo Zatrudnienia i Ochrony Socjalnej Instytut Krajowy Ochrony Socjalnej Madryt cyt. „wypłaty zwolnione od podatku”).

Wnioskodawczyni uważa, że Jej płatnik, którym jest w Polsce Zakład Ubezpieczeń Społecznych WRU … odprowadza wszystkie należności obligujące Ją jako podatnika. Z tego względu pobieranie zaliczek na podatek dochodowy przez bank uważa za działania nieprawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Zatem, ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni uzyskuje dochody z emerytury otrzymywanej z Hiszpanii i Polski, które to świadczenia są wypłacane w Polsce. Również miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest Polska (zgodnie ze wskazaniem zawartym we wniosku), a zatem, należy uznać, że jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie przepisy Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie w dniu 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r., Nr 17, poz. 127).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. Umowy, w rozumieniu tej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze, wyłączając jednakże osoby, które podlegają obowiązkowi podatkowemu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu ze źródeł znajdujących się w tym Państwie lub położonego tam majątku.

Natomiast, jak stanowi art. 4 ust. 2 ww. Umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wtedy taki wypadek jest rozstrzygany zgodnie z następującymi zasadami:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich wówczas, będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem.
   
   

W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy, stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie (w Polsce).

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 2 lit. a) ww. Umowy, jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo (Hiszpanię), jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, będzie opodatkowana tylko w tym Państwie (w Hiszpanii).

Jednakże takie renty lub emerytury będą opodatkowane tylko w tym drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania (w Polsce) – art. 19 ust. 2 lit. b) ww. Umowy.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Otrzymuje emeryturę z Polski oraz z Hiszpanii, tj. z hiszpańskiego systemu ubezpieczeń społecznych. To drugie świadczenie wpływa na konto bankowe Wnioskodawczyni w Polsce i co miesiąc jest od niego potrącana zaliczka na podatek dochodowy. Emerytura z Hiszpanii nie jest wypłacana z tytułu pełnienia funkcji publicznych.

W świetle powyższego, świadczenia emerytalne otrzymywane z systemu ubezpieczeń społecznych Hiszpanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce są opodatkowane wyłącznie w Polsce.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwot emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy stwierdzić, że na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 4 ust. 1 i ust. 2 pkt a)-c) oraz art. 18 ww. Umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, otrzymywana w 2016 r. i w latach następnych emerytura z Hiszpanii przez Wnioskodawczynię zamieszkującą w Polsce jest opodatkowana wyłącznie w Polsce. Zatem, na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek opodatkowania w Polsce dochodów uzyskiwanych również z tytułu emerytury z Hiszpanii. W związku z tym bank jako płatnik prawidłowo pobiera i odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od otrzymywanej przez Wnioskodawczynię emerytury z Hiszpanii.

Przedstawione we wniosku stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy uznać za nieprawidłowe, ponieważ Wnioskodawczyni, jako polski rezydent podatkowy (tzn. mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej), podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów i jako taki ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego zarówno od emerytury polskiej jak i hiszpańskiej.

Tutejszy Organ zaznacza, że zasad poboru lub zapłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne w kraju do Narodowego Funduszu Zdrowia nie regulują przepisy prawa podatkowego. Zatem, tutejszy Organ nie dokonuje interpretacji przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1793, z późn. zm.), regulujących między innymi kwestie obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.