2017.08.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-2.4012.126.2017.2.MGO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.126.2017.2.MGO
z 1 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 5 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr 1793/6 z zastosowaniem podstawowej stawki 23% – jest prawidłowe,
opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 1792/4, 1793/5 i 1594/1 z zastosowaniem podstawowej stawki 23% – jest nieprawidłowe,
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Nabywcę w związku z nabyciem działki nr 1793/6 – jest prawidłowe,
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Nabywcę w związku z nabyciem działek nr 1792/4, 1793/5 i 1594/1 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości z zastosowaniem podstawowej stawki 23% oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Nabywcę w związku z nabyciem nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 23 czerwca 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.126.2017.1.MGO, 0111-KDIB4.4014.77.2017.2.BJ.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: L. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Nabywca, Spółka, Wnioskodawca) z siedzibą w Polsce jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek.

Nabywca prowadzi obecnie negocjacje dotyczące zakupu nieruchomości ze spółką L. sp. z o.o. (dalej: Zbywca), będącej spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, której głównym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Zbywca jest czynnym podatnikiem VAT.

Nabywca i Zbywca są podmiotami niepowiązanymi.

Transakcja odpłatnego przeniesienia (dalej: Transakcja) ma obejmować nieruchomość gruntową położoną w G., w województwie s., przy ulicy …, o łącznym obszarze 6,4994 ha, składającą się z działek o numerach:

1792/4 o obszarze 0,7361 ha,
1793/5 o obszarze 5,4910 ha,
1793/6 o obszarze 0,1901 ha,
1594/1 o obszarze 0,0822 ha,

zwanymi dalej łącznie: Nieruchomością.

Nieruchomość położona jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – na terenie zabudowy usługowej.

Na Nieruchomości znajduje się nasyp ziemny oraz infrastruktura obejmująca: przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną wodociągu (dalej: Infrastruktura). Spółka pragnie wskazać, że własność wskazanej Infrastruktury również, o ile w dacie Transakcji Infrastruktura będzie mogła być przedmiotem transferu do Nabywcy, zostanie przeniesiona na Spółkę. Na dzień Transakcji na Nieruchomości będzie znajdować się nasyp ziemny. Zbywca nie ponosił i przed Transakcją nie będzie ponosić wydatków na ulepszenie Infrastruktury ani na ulepszenie nasypu ziemnego.

Zbywca zakupił przedmiotową Nieruchomość od A. sp. z o.o. z siedzibą w P. w lipcu 2016 r. W momencie zakupu Nieruchomości przez Zbywcę znajdowała się na niej Infrastruktura oraz nasyp ziemny. Infrastruktura i nasyp ziemny zasadniczo nie była wykorzystywana przez poprzedniego właściciela Nieruchomości tj. A. sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zakup Nieruchomości przez Zbywcę był opodatkowany VAT i Zbywca odliczył VAT w związku z transakcją nabycia Nieruchomości. Od zakupu Nieruchomości przez Zbywcę do dnia jej zbycia na rzecz Nabywcy nie powinno upłynąć więcej niż 18 miesięcy. Zawarcie umowy sprzedaży zostanie dokonane stosownie do uzgodnień Zbywcy i Kupującego. Sprzedaż Nieruchomości nastąpi w 2017 r. Po zakupie przez Nabywcę Nieruchomość najprawdopodobniej zostanie sprzedana kolejnemu nabywcy w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a tym samym taka transakcja powinna być co do zasady opodatkowana VAT.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Zgodnie z przepisem art. 55¹ Kodeksu cywilnego, „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.”

Mając powyższe na uwadze, przedmiotu planowanej Transakcji nie można uznać za zorganizowany zespół składników niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcji podlega tylko grunt, nie obejmie ona pozostałych elementów wskazywanych przez Kodeks cywilny.

Przedmiot planowanej Transakcji nie będzie stanowił wyodrębnionego finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych. W ramach przedmiotowej Transakcji, Zbywca dokona zbycia gruntu wraz z naniesieniami, które nie są w jakikolwiek sposób wyodrębnione na wskazanych płaszczyznach w działalności Zbywcy. Ponadto, konsekwencją Transakcji nie będzie przeniesienie przez Zbywcę na rzecz Nabywcy praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów. Transakcji podlegać będą jedynie elementy ściśle związane z gruntem (a nie z działalnością Zbywcy).

Nieruchomość na moment dokonania Transakcji nie będzie w przedsiębiorstwie Zbywcy wyodrębniona funkcjonalnie i nie będzie samodzielnie realizować określonych zadań gospodarczych.

Na dzień dokonywania Transakcji Zbywca nie będzie prowadził odrębnej ewidencji dla Nieruchomości. Zbywca prowadzi jedynie wymagane przepisami prawa księgi podatkowe dla całej swojej działalności, nie istnieją odrębne księgi dla Nieruchomości.

Na dzień dokonywania Transakcji Nieruchomość stanowi pojedynczy składnik majątkowy (pomimo, że geodezyjnie podzielony na cztery działki), w ocenie wnioskodawcy nie ma więc możliwości by zaistniało jakiekolwiek funkcjonalne połączenie, nie ma też możliwości by sama Nieruchomość funkcjonowała na rynku jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Na dzień transakcji Nieruchomość nie będzie wyodrębniona organizacyjnie w przedsiębiorstwie Zbywcy.

W odpowiedzi na pytanie zadane w wezwaniu „Czy na bazie nabytej Nieruchomości Wnioskodawca – Nabywca będzie prowadzić – kontynuować dotychczasową działalność gospodarczą?”, Wnioskodawca podał, że w ocenie Wnioskodawcy trudno w przedmiotowej sprawie mówić o kontynuowaniu działalności Zbywcy. Na dzień dokonania transakcji Nieruchomość jest niezabudowana i przeznaczona do zabudowy. Po nabyciu planowana jest na niej budowa kompleksu handlowego. Należy zauważyć, iż inwestycja będzie realizowana niezależnie od Sprzedającego, w związku z czym w przedmiotowej sytuacji nie można mówić o kontynuowaniu działalności.

Na Nieruchomości znajduje się nasyp ziemny oraz infrastruktura obejmująca: przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną wodociągu (dalej: Infrastruktura).

Nasyp ziemny znajduje się na wszystkich czterech geodezyjnie wyodrębnionych działkach o numerach 1792/4, 1793/5, 1793/6 i 1594/1, natomiast Infrastruktura znajduje się jedynie na trzech geodezyjnie wyodrębnionych działkach o numerach 1792/4, 1793/5 i 1594/1.

Infrastruktura obejmująca przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 290 z póżn. zm ). Infrastruktura została sklasyfikowana w rozumieniu Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) w Sekcji nr 2 w Dziale 24 w Grupie 242.

Nasyp ziemny stanowi nasyp niebudowlany będący pozostałościami po wcześniejszych budowach. Nasyp nie jest wykorzystywany w żaden sposób przez Wnioskodawcę, stanowi on pozostałość po naniesieniach, w związku z czym w ocenie Wnioskodawcy nie może on zostać uznany za budowlę w rozumieniu prawa budowlanego.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej daty wybudowania Infrastruktury, natomiast pewnym jest, że została ona wybudowana przez Zbywcę ponad 2 lata temu. Przez ten okres nie dokonywano nakładów na Infrastrukturę, które przekraczałyby 30% jej wartości. Infrastruktura jest wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Zbywcę.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić kiedy nasyp ziemny został utworzony. Wnioskodawca posiada informację, że nasyp już istniał na działkach w chwili nabywania tych działek przez Sp. z o.o. od którego de facto nabył te działki Zbywca, który sprzedaje je na rzecz Nabywcy. Wnioskodawca potwierdza, iż nasyp powstał więcej niż 2 lata temu, nie podlegał też ulepszeniom.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej daty pierwszego zajęcia (używania) infrastruktury, natomiast pewnym jest, że jest wykorzystywana w działalności ponad 2 lata i nie podlegała ulepszeniu przewyższającym 30% wartości. Infrastruktura była wykorzystywana przez Zbywcę zgodnie z jej przeznaczeniem przez cały okres jej posiadania. Infrastruktura była wykorzystywana przez Zbywcę w ramach wykonywanej przez nią działalności gospodarczej. Infrastruktura była wykorzystywana przez Zbywcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie określić kiedy nastąpiło pierwsze zajęcie (używanie) nasypu ziemnego. Wnioskodawca posiada informację, że nasyp już istniał na działkach w chwili nabywania tych działek przez A. Sp. z o.o. od którego de facto nabył te działki Zbywca, który sprzedaje je na rzecz Nabywcy, czyli już ponad 2 lata temu. Nie dokonywano ulepszeń. Nasyp ziemny nie był w żaden sposób wykorzystywany przez Zbywcę. Nasyp ziemny nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do celów wykonywania działalności gospodarczej. Nasyp nie był wykorzystywany przez Zbywcę.

Nabyta Nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy planowana Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), ponieważ:
1. planowana Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,
2. planowana Transakcja nie będzie mieściła się w katalogu transakcji wymienionych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w szczególności przenoszona na Nabywcę w ramach Transakcji Nieruchomość nie będzie stanowiła na gruncie ustawy o VAT przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w tym przepisie,
3. planowana Transakcja nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT,
4. planowana Transakcja nie będzie korzystać ani z obligatoryjnego, ani opcjonalnego zwolnienia z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT?
Czy po dokonaniu planowanej Transakcji i otrzymaniu faktury VAT potwierdzającej jej dokonanie Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego na Transakcji (zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 oraz ust. 10b ustawy o VAT)?

Stanowisko Zainteresowanych:

Planowana Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), ponieważ:
1. planowana Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,
2. planowana Transakcja nie będzie mieściła się w katalogu transakcji wymienionych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w szczególności przenoszone na Nabywcę w ramach Transakcji składniki majątku, w tym Nieruchomość nie będą stanowiły na gruncie ustawy o VAT przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w tym przepisie,
3. planowana Transakcja nie będzie korzystać z opcjonalnego zwolnienia z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,
4. planowana Transakcja nie będzie podlegać pod obligatoryjne zwolnienie z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego na Transakcji (zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 oraz ust. 10b ustawy o VAT).

Ad. 1

W celu rozstrzygnięcia, czy Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT, konieczna jest analiza, czy wspomniana Transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W konsekwencji, planowana Transakcja odpłatnego przeniesienia własności nieruchomości, wypełnia znamiona definicji towarów, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Tym samym, Transakcja powinna zostać zakwalifikowana jako odpłatna dostawa towarów.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, iż transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie podlega opodatkowaniu VAT.

Dla prawidłowego wykazania czy przedmiotowa Transakcja dostawy Nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, istotne jest potwierdzenie, że nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Pojęcie przedsiębiorstwa nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT, niemniej, zgodnie z przyjętą praktyką, do której przychylają się także organy podatkowe i sądy administracyjne, należy w tym przypadku odnieść się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, który stanowi, że: „Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.”.

W związku z powyższym, należy uznać, że dla klasyfikacji danej transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa istotne będzie zachowanie więzi funkcjonalnych pomiędzy poszczególnymi składnikami majątku, tak aby możliwe było prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki. Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle powyższych definicji, aby mówić o nabyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przenoszony zespół składników majątkowych powinien być co najmniej wyodrębniony organizacyjnie oraz finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, względnie umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej wyłącznie w oparciu o te składniki (wyodrębnienie funkcjonalne). Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 marca 2014 r. sygn. IBPBI/2/423-1677/13/MS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 marca 2015 r. sygn. IPTPP2/443-886/14-7/DS.

W omawianym przypadku, Zbywca dokona jedynie zbycia Nieruchomości, na której znajdują się nasyp ziemny oraz Infrastruktura. Tym samym, zdaniem Spółki, przedmiotem Transakcji nie będzie ani przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część, ponieważ zasadniczo Nabywca nie będzie w stanie prowadzić samodzielnej działalności gospodarczej opierając się jedynie o przedmiot Transakcji.

Ustawa o VAT w art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pod pojęciem tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Nieruchomość będąca przedmiotem Transakcji, stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę usługową, a tym samym jest terenem budowlanym. W rezultacie dostawa Nieruchomości nie powinna korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki nasyp ziemny i Infrastruktura nie stanowią budowli, jednakże ze względów ostrożnościowych Wnioskodawca pragnie rozważyć skutki podatkowe planowanej Transakcji, w przypadku uznania, że nasyp ziemny i Infrastruktura stanowią budowle lub ich części, a w konsekwencji planowana dostawa będzie zakwalifikowana jako dostawa budowli lub ich części.

Dostawa budowli lub ich części podlega co do zasady zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, chyba że dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub w przypadku gdy od pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku uznania, że nasyp ziemny i Infrastruktura stanowią budowle lub ich części, należy uznać, że planowana Transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ponieważ Infrastruktura oraz nasyp ziemny znajdowały się na Nieruchomości w momencie jej nabywania przez Zbywcę. Z uwagi na fakt, że poprzedni właściciel właściwie nie wykorzystywał Infrastruktury i nasypu ziemnego w prowadzonej działalności gospodarczej, należy wskazać, że do pierwszego zasiedlenia Infrastruktury oraz nasypu ziemnego doszło w ramach transakcji nabycia Nieruchomości przez Zbywcę, a tym samym Transakcja zostanie dokonana przed upływem 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Jak bowiem wskazano w opisie zdarzenia przyszłego od nabycia Nieruchomości przez Zbywcę do jej zbycia na rzecz Nabywcy nie powinno upłynąć więcej niż 18 miesięcy. W konsekwencji Transakcja nie powinna podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy o VAT dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy o VAT, w dalszym ciągu podlegać będzie zwolnieniu z podatku pod warunkiem że zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Zakup Nieruchomości przez Zbywcę był opodatkowany VAT i Zbywca odliczył VAT w związku z transakcją nabycia Nieruchomości.

Z tego względu, pierwszy ze wspomnianych warunków w ocenie Spółki nie jest spełniony, a zatem planowana Transakcja nie powinna podlegać zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że niezależnie czy planowana Transakcja zostanie zakwalifikowana jako dostawa budowli lub ich części, czy też jako dostawa gruntu niezabudowanego, będzie podlegała opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki (obecnie 23%).

Ad. 2

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (przytoczone zastrzeżenia nie znajdują zastosowania w opisywanym zdarzeniu przyszłym).

Jednocześnie, zgodnie z art. 88 ust 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Aby zatem ustalić, czy w związku z planowaną Transakcją Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, należy ustalić czy Transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT i nie będzie zwolniona z VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że planowana Transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem podstawowej stawki (obecnie 23%), ponieważ:

i. planowana Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,

ii. planowana Transakcja nie będzie mieściła się w katalogu transakcji wymienionych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w szczególności przenoszone na Nabywcę w ramach Transakcji składniki majątku, w tym Nieruchomość nie będą stanowiły na gruncie ustawy o VAT przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w tym przepisie,

iii. planowana Transakcja nie będzie korzystać z opcjonalnego zwolnienia z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowanie zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT,

iv. planowana Transakcja nie będzie podlegać pod obligatoryjne zwolnienie z opodatkowania VAT, tj. nie znajdzie zastosowania zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT,

przy czym uzasadnienie powyższego stanowiska zostało przedstawione szczegółowo w punkcie Ad 1 powyżej.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po nabyciu Nieruchomości Spółka najprawdopodobniej dokona sprzedaży Nieruchomości, a tym samym będzie ją wykorzystywała dla celów działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT.

Tym samym, po dokonaniu planowanej Transakcji i otrzymaniu faktury VAT potwierdzającej jej dokonanie Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego na Transakcji (zgodnie z art. 86 ust. 1 i ust. 10 oraz 10b ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki nr 1793/6 z zastosowaniem podstawowej stawki 23%,
nieprawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 1792/4, 1793/5 i 1594/1 z zastosowaniem podstawowej stawki 23%,
prawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Nabywcę w związku z nabyciem działki nr 1793/6,
nieprawidłowe w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez Nabywcę w związku z nabyciem działek nr 1792/4, 1793/5 i 1594/1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza więc czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług – oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy transakcja odpłatnego przeniesienia nieruchomości składającej się z działek o numerach: 1792/4, 1793/5, 1793/6 i 1594/1 przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy – Nabywcy będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawca – Nabywca prowadzi obecnie negocjacje dotyczące zakupu nieruchomości ze spółką L. sp. z o.o. (dalej: Zbywca), będącej spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, której głównym przedmiotem działalności jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków. Zbywca jest czynnym podatnikiem VAT. Nabywca i Zbywca są podmiotami niepowiązanymi. Transakcja odpłatnego przeniesienia (dalej: Transakcja) ma obejmować nieruchomość gruntową położoną w G., o łącznym obszarze 6,4994 ha, składającą się z działek o numerach: 1792/4, 1793/5, 1793/6,1594/1, zwanymi dalej łącznie: Nieruchomością.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że transakcja odpłatnego przeniesienia nieruchomości gruntowej położonej w G. składającej się z działek o numerach 1792/4, 1793/5, 1793/6, 1594/1 przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy – Nabywcy będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Należy bowiem zauważyć, że w przedmiotowej transakcji dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponadto czynność odpłatnego przeniesienia nieruchomości zostanie dokonana przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy art. 6 ustawy o VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb regulacji podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 poz. 459 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 552 K.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i finansowym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jak już wskazano powyżej, przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie stosuje się także do zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą również kwestii czy transakcja odpłatnego przeniesienia nieruchomości składającej się z działek o numerach: 1792/4, 1793/5, 1793/6 i 1594/1 przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy – Nabywcy nie będzie się mieściła się w katalogu czynności wymienionych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotu planowanej transakcji nie można uznać za zorganizowany zespół składników niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcji podlega tylko grunt, nie obejmie ona natomiast pozostałych elementów wskazywanych przez Kodeks cywilny. Przedmiot planowanej transakcji nie będzie stanowił wyodrębnionego finansowo zespołu składników materialnych i niematerialnych. W ramach przedmiotowej transakcji, Zbywca dokona zbycia gruntu wraz z naniesieniami, które nie są w jakikolwiek sposób wyodrębnione na wskazanych płaszczyznach w działalności Zbywcy. Ponadto, konsekwencją transakcji nie będzie przeniesienie przez Zbywcę na rzecz Nabywcy praw i obowiązków wynikających z jakichkolwiek umów. Transakcji podlegać będą jedynie elementy ściśle związane z gruntem (a nie z działalnością Zbywcy). Nieruchomość na moment dokonania transakcji nie będzie w przedsiębiorstwie Zbywcy wyodrębniona funkcjonalnie i nie będzie samodzielnie realizować określonych zadań gospodarczych. Na dzień dokonywania transakcji Zbywca nie będzie prowadził odrębnej ewidencji dla nieruchomości. Zbywca prowadzi jedynie wymagane przepisami prawa księgi podatkowe dla całej swojej działalności, nie istnieją odrębne księgi dla nieruchomości. Na dzień dokonywania transakcji nieruchomość stanowi pojedynczy składnik majątkowy (pomimo, że geodezyjnie podzielony na cztery działki), nie ma więc możliwości by zaistniało jakiekolwiek funkcjonalne połączenie, nie ma też możliwości by sama nieruchomość funkcjonowała na rynku jako samodzielne przedsiębiorstwo. Na dzień transakcji nieruchomość nie będzie wyodrębniona organizacyjnie w przedsiębiorstwie Zbywcy.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie nie dojdzie do zbycia przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy przedsiębiorstwa, bowiem nie wszystkie wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy zostaną przekazane Nabywcy. Zbywca zaoferował do sprzedaży wyłącznie składniki majątkowe w postaci działek gruntu z naniesieniami, które nie mogą stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania gospodarcze.

Również planowane zbycie wymienionych we wniosku składników (działek gruntu z naniesieniami) nie może być uznane za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, bowiem nie można mówić o łącznym spełnieniu przesłanek przemawiających za takim uznaniem. Przedmiot transakcji nie jest bowiem wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy, w tym nie stanowi zespołu składników materialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Ponieważ zbycie wskazanych we wniosku składników nie może być uznane za dostawę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zatem w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii, czy transakcja odpłatnego przeniesienia nieruchomości obejmującej działki nr 1792/4, 1793/5, 1793/ i 1594/1 nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym koniecznym jest w pierwszej kolejności ustalenie czy przedmiotem planowanej dostawy będzie grunt zabudowany czy niezabudowany, bowiem ustalenie powyższego jest kluczowe dla opodatkowania według właściwej stawki podatku planowanej dostawy działek.

Zatem konieczne jest ustalenie czy na przedmiotowych działkach w momencie dostawy na rzecz Wnioskodawcy – Nabywcy będą znajdowały się budynki i budowle, należące do Zbywcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1332 z późn. zm.) pod pojęciem obiektu budowlanego należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane pod pojęciem budowli - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 ust. 3a ustawy Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącej usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB obiektami inżynierii lądowej i wodnej są wszystkie obiekty budowlane nieklasyfikowane jako budynki.

Należy mieć na uwadze, że Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych obejmuje obiekty budowlane, przez które rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej” można wyróżnić grupę 242 – Obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Z opisu sprawy wynika, że na nieruchomości znajduje się nasyp ziemny oraz infrastruktura obejmująca: przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną wodociągu (dalej: Infrastruktura). Nasyp ziemny znajduje się na wszystkich czterech geodezyjnie wyodrębnionych działkach o numerach 1792/4, 1793/5, 1793/6 i 1594/1, natomiast Infrastruktura znajduje się jedynie na trzech geodezyjnie wyodrębnionych działkach o numerach 1792/4, 1793/5 i 1594/1. Infrastruktura obejmująca przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Nasyp ziemny stanowi nasyp niebudowlany będący pozostałościami po wcześniejszych budowach, stanowi pozostałość po naniesieniach, w związku z czym w ocenie Wnioskodawcy nie może on zostać uznany za budowlę w rozumieniu prawa budowlanego.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że działki o numerach 1792/4, 1793/5 oraz 1594/1 stanowią działki zabudowane, bowiem na przedmiotowych działkach jak wskazał Wnioskodawca znajduje się infrastruktura obejmująca przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną, które jak podał Wnioskodawca stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Natomiast działka nr 1793/6 jest działką niezabudowaną bowiem na przedmiotowej działce znajduje się nasyp ziemny, który jak wskazał Wnioskodawca stanowi, nasyp niebudowlany będący pozostałościami po wcześniejszych budowach.

Tym samym, w świetle przywołanych regulacji należy uznać, że przedmiotem dostawy przez Zbywcę na rzecz Wnioskodawcy będzie jedna działka niezabudowana o numerze 1793/6 oraz trzy działki zabudowane o numerach 1792/4, 1793/5 i 1594/1.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a ust. 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Odnosząc się zatem do opodatkowania dostawy działki niezabudowanej nr 1793/6 należy stwierdzić, że przedmiotowa działka nie będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem jak wynika z opisu sprawy, wchodzi ona w skład nieruchomości, która położona jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – na terenie zabudowy usługowej.

Z uwagi na to, iż ww. działka stanowi teren budowlany, jej dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy cyt. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Dostawa działki nr 1793/6 nie będzie korzystała również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, bowiem jak wynika z wniosku przedmiotowa działka nie była wykorzystywana przez Zbywcę wyłącznie do działalności zwolnionej z VAT, nasyp nie był w żaden sposób wykorzystywany przez Zbywcę, a ponadto zakup nieruchomości przez Zbywcę był opodatkowany a Zbywca odliczył VAT w związku z transakcją nabycia nieruchomości

Tym samym zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT ustawy o VAT planowana przez Zbywcę dostawa działki gruntu nr 1793/6 przeznaczonej pod zabudowę będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania planowanej dostawy działki nr 1793/6 według podstawowej 23% stawki podatku VAT jest prawidłowe.

W odniesieniu do opodatkowania planowanej dostawy zabudowanych działek nr 1792/4, 1793/5 i 1594/1 koniecznym jest ustalenie czy planowana dostawa będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE Rady – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).”

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu (działki), na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że infrastruktura znajduje się jedynie na trzech geodezyjnie wyodrębnionych działkach o numerach 1792/4, 1793/5 i 1594/1. Infrastruktura obejmująca przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną stanowi budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane. Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej daty wybudowania infrastruktury, natomiast pewnym jest, że została ona wybudowana przez Zbywcę ponad 2 lata temu. Przez ten okres nie dokonywano nakładów na infrastrukturę, które przekraczałyby 30% jej wartości. Wnioskodawca nie jest w stanie określić dokładnej daty pierwszego zajęcia (używania) infrastruktury. Infrastruktura była wykorzystywana przez Zbywcę zgodnie z jej przeznaczeniem przez cały okres jej posiadania. Infrastruktura była wykorzystywana przez Zbywcę, do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym ww. przepisami oraz orzecznictwem NSA – należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do infrastruktury obejmującej budowle tj. przewód kanalizacyjny k160, przewód wodociągowy wo 160 oraz komorę podziemną doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o VAT. Z wniosku wynika bowiem, że infrastruktura została wybudowana przez Zbywcę ponad 2 lata temu. Infrastruktura jest wykorzystywana przez Zbywcę w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT i nie podlegała ulepszeniu przewyższającym 30% jej wartości. Z treści wniosku wynika, że sprzedaż nieruchomości nastąpi w 2017 roku.

Biorąc powyższe pod uwagę dostawa budowli tj. przewodu kanalizacyjnego k160, przewodu wodociągowego wo 160 oraz komory podziemnej będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy uznać, że w odniesieniu do budowli będących przedmiotem planowanej dostawy doszło już do ich pierwszego zasiedlenia, zatem od pierwszego zasiedlenia budowli do planowanej transakcji sprzedaży nie minął okres krótszy niż 2 lata, gdyż budowle te były wykorzystywane w działalności ponad 2 lata.

W konsekwencji dostawa budowli wymienionych we wniosku objęta będzie zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT również dostawa gruntu, na których znajdują się przedmiotowe budowle tj. działek nr 1792/4, 1793/5 oraz 1594/1 będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania planowanej dostawy działek nr 1792/4, 1793/5 oraz 1594/1 według podstawowej 23% stawki podatku VAT jest nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia nieruchomości obejmującej działki nr 1792/4, 1793/5, 1793/6 i 1594/1.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT stanowi, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Nabyta nieruchomość będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Jak wykazano w niniejszej interpretacji dostawa działki niezabudowanej nr 1793/6 będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie tej działki, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. związek zakupów z działalnością opodatkowaną.

W niniejszej interpretacji stwierdzono również, że dostawa zabudowanych budowlami działek nr 1792/4, 1793/5 oraz 1594/1 będzie objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 29a ust. 8 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawcy z tytułu nabycia tych działek nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury potwierdzającej dokonanie dostawy działki nr 1793/6 na rzecz Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury potwierdzającej dokonanie dostawy działek nr 1792/4, 1793/5 oraz 1594/1 na rzecz Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Informuje się, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin