Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.245.2017.1.BJ
z 1 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania usług budowlanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (spółka komandytowa zwana dalej też jako „Spółka”) jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (zwana dalej też jako „ustawa o VAT”), u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym.

Wnioskodawca jest właścicielem gruntów, na których wznosi następnie budynek. Spółka jest właścicielem wzniesionej nieruchomości i we własnym zakresie zleca jej budowę poszczególnym podmiotom.

W związku z realizacją inwestycji, Wnioskodawca zleca wykonanie niektórych usług wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT dla zewnętrznych podmiotów niepowiązanych (zwanych dalej też jako „Wykonawcy”), o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Przykładowo, zlecenie obejmuje kompleksowe zrealizowanie robót takich jak wykonanie instalacji gazowych, cieplnych lub elektrycznych. Wykonawcy ww. robót budowalnych realizują zlecone usługi bezpośrednio na rzecz Spółki. Każdy z Wykonawców rozlicza się z wykonanych robót ze Spółką odrębnie, a także każdy nich otrzymuje od Spółki wynagrodzenie za wykonane przez siebie prace. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że część robót budowlanych dotyczących ww. inwestycji (wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT) wykonuje samodzielnie, a tylko niektóre z nich zleca do wykonania innym Wykonawcom.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w stosunku do usług budowlanych (wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT) zlecanych przez Wnioskodawcę do wykonania Wykonawcom (podmioty niepowiązane)?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca posiada status inwestora. Na powyższe bez wpływu pozostaje fakt, że Wnioskodawca cześć robót budowalnych wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT wykonuje samodzielnie. Natomiast odnośnie Wykonawców, w opinii Wnioskodawcy, każdy z nich posiada status głównego wykonawcy w zakresie zleconych im prac.

Zdaniem Wnioskodawcy zakres prac powierzanych Wykonawcom każdorazowo ma charakter generalny, gdyż dotyczy kompleksowego wykonania określonych robót budowalnych (przykładowo robót związanych z wykonaniem instalacji gazowej, cieplnej lub elektrycznej).

W związku z tym, w stosunku do zleconych Wykonawcom usług budowlanych, wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT dot. odwróconego obciążenia. Rozliczenie VAT w takim scenariuszu gospodarczym odbywać się będzie na zasadach ogólnych, czyli spoczywać będzie na Wykonawcach, którzy działają jako główni wykonawcy w zakresie powierzonych im prac.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15. u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT art. 17 ust. 1 h:

W przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Mając na uwadze znowelizowaną treść art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, nabywca usługi budowlanej zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT na zasadzie odwrotnego obciążenia w sytuacji, gdy spełnione są wszystkie poniżej wskazane warunki tj.:

• przedmiotem sprzedaży są usługi wymienione w załączniku nr 14 ustawy o VAT w poz. 2-48;
• sprzedawcą usług budowalnych jest czynny podatnik podatku VAT, czyli podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, który nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (zwolnienie podmiotowe);
• nabywcą usług budowalnych będzie podatnik, o którym mowa w art. 15, o ile jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
• usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

Należy wskazać, że ustawa o VAT nie zawiera definicji podwykonawcy. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 17 marca 2017 roku odnośnie stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia w transakcjach dotyczących świadczenia usług budowalnych (zwane dalej też jako „Objaśnienia podatkowe”) dla prawidłowego rozumienia terminu podwykonawca wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego: „podwykonawca — to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”. Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 14 n § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (zwanej dalej też jako ,,OP”) zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k- 14 m OP.

W tym miejscu należy wskazać, że podobnie jak w przypadku definicji podwykonawcy, ustawa o VAT ani żaden innych akt prawny nie zawiera legalnej definicji pojęcia głównego (generalnego) wykonawcy. W takiej sytuacji, zdaniem Spółki, można sięgnąć do cywilistycznego rozumienia niniejszego pojęcia. Zgodnie z nim główny (generalny) wykonawca jest to podmiot, który działa bezpośrednio na zlecenie inwestora. Niniejsze wynika z przepisów zawartych w regulacjach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (zwana dalej także jako „KC”) dotyczących umowy o roboty budowalne. Zgodnie z art. 647 KC przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Natomiast idąc za art. 647 (1) KC § 1 KC w umowie o roboty budowlane, o której mowa w art. 647, zawartej między inwestorem a wykonawcą (generalnym wykonawcą), strony ustalają zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub za pomocą podwykonawców.

Z kolei wobec braku definicji legalnej pojęcia inwestora, można posłużyć się wykładnią dokonaną w wyroku NSA z 17 września 2009 r. sygn. II OSK 1499/08, w której to Sąd stwierdził:

„(... )Prawo budowlane niejednokrotnie posługuje się tym pojęciem, jednakże go nie definiuje. Dla uchwycenia jego istoty posłużyć się należy wykładnią funkcjonalną. Z całokształtu przepisów obecnie obowiązującej ustawy - Prawo budowlane wynika, że inwestorem jest podmiot, bez którego woli nie może funkcjonować ani budowa w sensie faktycznym, ani nie może toczyć się postępowanie administracyjne zmierzające do wydania określonej decyzji administracyjnej. W związku z tym należy przyjąć, że inwestorem może być osoba fizyczna lub prawna bądź też inna jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej. Inwestor na poszczególnych etapach procesu budowlanego podejmuje różne działania, np. inicjuje działalność budowlaną, czy li podejmuje działania niezbędne do realizacji inwestycji, organizuje budowę, finansuje przedsięwzięcie lub organizuje na ten cel odpowiednie środki, realizuje inwestycję lub organizuje jej realizację, a w końcowym etapie wykonuje czynności niezbędne do rozpoczęcia użytkowania obiektu wykonanej inwestycji (...).”

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, przytoczone wyżej regulacje, definicje oraz orzecznictwo, w opinii Wnioskodawcy - spółka komandytowa posiada status inwestora. Natomiast każdy z podmiotów, którym Spółka zleca wykonanie robót budowlanych wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT posiada status głównego wykonawcy w zakresie zleconych im robót. Zdaniem Wnioskodawcy, Wykonawcy ww. robót budowalnych każdorazowo posiadają status głównego (generalnego) wykonawcy w zakresie zleconych im robót, bowiem realizują je bezpośrednio na rzecz Spółki, działającej jako inwestor. Ponadto każdy z Wykonawców rozlicza się z wykonanych robót ze Spółką odrębnie a także każdy z nich otrzymuje od Spółki wynagrodzenie za wykonane przez siebie prace. Na powyższe bez wpływu pozostaje fakt, że Wnioskodawca część robót budowalnych wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT wykonuje samodzielnie.

W związku z tym, w stosunku do zleconych przez Wnioskodawcę usług budowalnych, wskazanych w załączniku nr 14 poz. 2-48 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT dot. odwróconego obciążenia. Innymi słowy podatnikami VAT z tytułu wykonania robót budowalnych będą Wykonawcy (zasady ogólne), działający jako główni wykonawcy w zakresie powierzonych im prac.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowe, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.