Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.139.2017.2.DW
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionego pismem z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu/dochodu z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu/dochodu z najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 2005 r. założyła działalność gospodarczą, polegającą na niewielkiej produkcji. Wnioskodawczyni rozliczała się wówczas na zasadzie Księgi Przychodów i Rozchodów i została płatnikiem podatku VAT.

W 2013 r. ww. działalność, z powodu problemów finansowych oraz braku zamówień Wnioskodawczyni zmuszona była zamknąć. Pomieszczenia, które pozostały po wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności, wynajęła innej firmie.

W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni dowiedziała się, że musi wystawiać faktury z podatkiem VAT, ponieważ pozostała płatnikiem VAT, pomimo zamknięcia działalności.

Jako formę opodatkowania ww. działalności Wnioskodawczyni wybrała ryczałt 8,5% składając stosowną deklarację.

W ten sposób Wnioskodawczyni rozliczała się aż do chwili obecnej.

Kilka miesięcy temu Wnioskodawczyni wydzieliła w domu, w którym mieszka osobne mieszkanie i zaczęła wynajmować je za pośrednictwem portalu ... .com na doby.

Z chwilą rozpoczęcia wynajmu krótkoterminowego Wnioskodawczyni udała się do US, aby zorientować się, w jakiej formie należy opodatkować wykonywanie takiej usługi.

Wnioskodawczyni uzyskała odpowiedź, że jeżeli wybrała ryczałt jako formę opodatkowania to powinna odprowadzać 8,5% podatku dochodowego, jak do tej pory.

Po jakimś czasie, Wnioskodawczyni usłyszała w mediach, że w przypadku najmów krótkoterminowych należy płacić podatek ryczałtowy w wysokości 17%.

Od tego czasu, Wnioskodawczyni zasięgała informacji na ten temat u księgowych oraz w Urzędzie Skarbowym niestety nie otrzymała jednoznacznej i konkretnej informacji.

Wnioskodawczyni posiada wątpliwość w bardzo ważnej dla siebie kwestii umów na najmy długoterminowe, które zawarła już kilka lat temu i - jak wspomniała wcześniej- odprowadza od nich 8,5% podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni zadzwoniła do Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 22 maja 2017 r. i po dokładnych wyjaśnieniach konsultant sprawdził i jednoznacznie poinformował Wnioskodawczynię, że może być opodatkowana według dwóch stawek:

• najem długoterminowy pozostaje opodatkowany wg stawki 8,5%
• najem krótkoterminowy: opodatkowanie do wyboru, wg stawki 17% podatku zryczałtowanego lub 18% rozliczanie się na zasadach ogólnych, bez konieczności zakładania działalności gospodarczej.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że jest jedynym właścicielem całego domu, w którym mieszka, i w którym wydzieliła mieszkanie, które wynajmuje na doby. Wnioskodawczyni wynajmuje mieszkanie poprzez portal ... .com, który kieruje do niej chętnych na wynajęcie mieszkania. Po wizycie każdego z gości Wnioskodawczyni sprząta i przygotowuje mieszkanie dla nowych gości (zmienia pościel, przygotowuje świeże ręczniki). Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że umowy najmu długoterminowego mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym stawką 8,5%, a najmu krótkoterminowego na zasadach ogólnych 18 % stawką podatku, bez prowadzenia działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, fakt wydzielenia we własnym domu mieszkania i wynajmowania go na doby nie powinien zmieniać formy opodatkowania dawno już istniejących umów długoterminowych. Dokładnie taką samą informację Wnioskodawczyni otrzymała z KIS. W 2013 r. zamykając działalność gospodarczą, Wnioskodawczyni jako formę opodatkowania najmu długoterminowego wybrała zryczałtowany podatek w wysokości 8,5%. W opinii Wnioskodawczyni - tak jak wcześniej - umowy najmu długoterminowego powinny pozostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem w wysokości 8,5%, a najem na doby (krótkoterminowy) powinna rozliczać na zasadach ogólnych podatkiem 18% dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. I tak – zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która prowadzona jest:

• w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
• w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
• w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy). Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają zakazu zaliczania przychodów z umów najmu zawieranych na krótkie okresy czasu, np. dzień, dwa, tydzień czy miesiąc do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie uzależniają bowiem kwalifikacji przychodów z najmu do określonego źródła przychodów wyłącznie od okresu na jaki umowy najmu są zawierane. Jednak w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego uprzednio art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Ponadto jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości również spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności. Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj. m.in. przychodów z dzierżawy i najmu.

Warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Podsumowując powyższe rozważania podkreślić należy, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne mogą podlegać przychody z najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie ze stosowanym dla celów opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wyboru formy opodatkowania i stawki podatku – rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753), pod symbolem 55.20 sklasyfikowane zostały – usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 17% przychodów ze świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku pod poz. 28 wymienia „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”, natomiast w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e tej ustawy, mowa jest o usługach związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55). W zakresie definicji tych pojęć ustawa o zryczałtowanym podatku odsyła do PKWiU.

W objaśnieniach do sekcji L „Usługi Związane z Obsługą Rynku Nieruchomości” wskazano, że obejmuje ona m.in. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Sekcja ta, nie obejmuje natomiast usług w zakresie zakwaterowania w hotelach, domach letnich, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty.

Z kolei, Sekcja I „Usługi Związane z Zakwaterowaniem i Usługi Gastronomiczne”, obejmuje m.in.:

• usługi w zakresie noclegów i usług towarzyszących świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,
• usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,
• usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,
• usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,
• tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych.

Dodatkowo, w objaśnieniach wskazuje się, że obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania zapewniają zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym. Sekcja ta, nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym.

Zatem, do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zalicza się przychodów z tytułu zakwaterowania w hotelach, domach letnich, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w 2005 r. założyła działalność gospodarczą, polegającą na niewielkiej produkcji. Wnioskodawczyni rozliczała się wówczas na zasadzie Księgi Przychodów i Rozchodów i w między czasie została płatnikiem podatku VAT. W 2013 r. ww. działalność, z powodu problemów finansowych oraz braku zamówień Wnioskodawczyni zmuszona była zamknąć. Pomieszczenia, które pozostały po wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności wynajęła innej firmie. W Urzędzie Skarbowym Wnioskodawczyni dowiedziała się, że musi wystawiać faktury z podatkiem VAT, ponieważ pozostała płatnikiem VAT, pomimo zamknięcia działalności. Jako formę opodatkowania ww. działalności Wnioskodawczyni wybrała ryczałt 8,5% składając stosowną deklarację. W ten sposób Wnioskodawczyni rozliczała się aż do chwili obecnej. Kilka miesięcy temu Wnioskodawczyni wydzieliła w domu, w którym mieszka osobne mieszkanie i zaczęła wynajmować je za pośrednictwem portalu ... .com na doby. Z chwilą rozpoczęcia wynajmu krótkoterminowego Wnioskodawczyni udała się do US, aby zorientować się, w jakiej formie należy opodatkować wykonywanie takiej usługi. Wnioskodawczyni zyskała odpowiedź, że jeżeli wybrała ryczałt jako formę opodatkowania to powinna odprowadzać 8,5% podatku dochodowego, tak jak do tej pory. Po jakimś czasie, Wnioskodawczyni usłyszała w mediach, że w przypadku najmów krótkoterminowych należy płacić podatek ryczałtowy w wysokości 17%. Od tego czasu, Wnioskodawczyni zasięgała informacji na ten temat u księgowych oraz w Urzędzie Skarbowym niestety nie otrzymała jednoznacznej i konkretnej informacji. Wnioskodawczyni posiada wątpliwość w bardzo ważnej dla siebie kwestii umów na najmy długoterminowe, które zawarła już kilka lat temu i - jak wspomniała wcześniej- odprowadza od nich 8,5% podatku dochodowego. Wnioskodawczyni zadzwoniła do Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 22 maja 2017r. i po dokładnych wyjaśnieniach konsultant sprawdził i jednoznacznie poinformował Wnioskodawczynię, że może być opodatkowana na dwóch stawkach:

• najem długoterminowy pozostaje opodatkowany wg stawki 8,5%
• najem krótkoterminowy: opodatkowanie do wyboru, wg stawki 17% podatku zryczałtowanego lub 18% rozliczanie się na zasadach ogólnych, bez konieczności zakładania działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem całego domu, w którym mieszka, i w którym wydzieliła mieszkanie, które wynajmuje na doby. Wnioskodawczyni wynajmuje ww. mieszkanie poprzez portal ... .com, który kieruje do niej chętnych na wynajęcie mieszkania. Po wizycie każdego z gości Wnioskodawczyni sprząta i przygotowuje mieszkanie dla nowych gości (zmienia pościel, przygotowuje świeże ręczniki). Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie prowadzonego przez Nią najmu prywatnego pomieszczeń pozostałych po zakończonej działalności gospodarczej - dla którego Wnioskodawczyni złożyła wcześniej stosowną deklarację – że przychody z tego tytułu mogą pozostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%, gdyż uzyskiwane są na podstawie umów najmu zawartych poza działalnością gospodarczą. Natomiast, opisany w treści wniosku najem na doby (najem krótkoterminowy) wydzielonego w domu Wnioskodawczyni osobnego mieszkania będzie w istocie szeregiem cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, zawierających ww. elementy definicji działalności gospodarczej wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Usługi udostępniania mieszkania na doby, jakie zamierza świadczyć Wnioskodawczyni noszą znamiona usług związanych z zakwaterowaniem. W ocenie tutejszego Organu, przychody uzyskiwane z tytułu „najmu krótkoterminowego” mieszkania – jako usługi związane z zakwaterowaniem na krótkie pobyty – Wnioskodawczyni powinna zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. działalności gospodarczej) i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów. Powyższa okoliczność oznacza również, że słuszne jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż ma prawo zastosować do przychodów z tytułu najmu mieszkania na doby (najmu krótkoterminowego) jako formę opodatkowania „zasadach ogólne” - według skali podatkowej - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, mimo dokonania przez Wnioskodawczynię błędnej kwalifikacji prowadzonego najmu mieszkania na doby (najmu krótkoterminowego) do działalności niebędącej działalnością gospodarczą, stanowisko Wnioskodawczyni odnośnie wyboru form opodatkowania prowadzonego najmu - zarówno długoterminowego, jak i krótkoterminowego -uznać należało za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, nie rozstrzyga zaś kwestii prawidłowości działań na gruncie przepisów odrębnych w kwestii zakładania i rejestrowania działalności gospodarczej (w tym przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 ze zm.).

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Aleja Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.