Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1118/11-5/AW
z 17 listopada 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-1118/11-5/AW
Data
2011.11.17



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
czynności opodatkowane
lokal mieszkalny
opodatkowanie
pierwsze zasiedlenie
remonty
sprzedaż
zwolnienia podatkowe


Istota interpretacji
Zwolnienie od podatku transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego.



Wniosek ORD-IN 450 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 września 2011 r.) oraz 31 października 2011 r. (data wpływu 2 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem transakcji sprzedaży lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 31 sierpnia 2011 r. oraz 31 października 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 2010 Spółka zakupiła, na cele prowadzonej działalności gospodarczej, zwolnione od podatku VAT, własnościowe, odrębne prawo do lokalu mieszkalnego od Spółdzielni Mieszkaniowej. W tym też okresie Spółka poniosła wydatki na modernizację, przekraczające 30% wartości nabycia, od których Spółka nie odliczała podatku VAT naliczonego. Zainteresowany zamierza sprzedać powyższe mieszkanie w roku 2011.

W uzupełnieniu z dnia 31 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 31 marca 2010 r. dokonał zakupu od SM, w drodze przetargu, mieszkania własnościowego. Ww. dostawa używanego lokalu korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Od powyższej transakcji Spółka poniosła wydatki związane z taksą notarialną o wartości netto 910,00 zł z podatkiem naliczonym VAT 200,20 zł, od której Spółka nie odliczyła podatku VAT.

W okresie od kwietnia 2010 r. do października 2010 r. Spółka poniosła wydatki związane z remontem ww. lokalu, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej ww. lokalu. Wydatki te w kwocie brutto zwiększyły wartość początkową przedmiotowej inwestycji.

W dniu 31 października 2010 r. ww. inwestycję przekazano do użytkowania i od listopada 2010 r. naliczano amortyzację miesięczną w koszty działalności Spółki.

Ww. lokal służył działalności podstawowej Spółki – usługom medycznym zwolnionym od podatku od towarów i usług. Mieszkanie to wykorzystywane było przez lekarzy podczas dyżurów, w których musieli pełnić gotowość wykonywania usług (np. po przeprowadzonych zabiegach i operacjach). Było ono wykorzystywane na cele służbowe lekarzy i tym samym ww. lokal związany jest bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością medyczną.

Zarówno zakup mieszkania, jak i poniesione nakłady służyły sprzedaży zwolnionej (usługi w zakresie opieki medycznej), tym samym w stosunku do zakupionego lokalu, jak i poniesionych nakładów, Spółce w momencie ich poniesienia nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W uzupełnieniu z dnia 31 października 2011 r. Zainteresowany poinformował, iż zbycie lokalu mieszkalnego nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia. Pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, dokonała SM po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, co miało miejsce ponad dwadzieścia lat temu.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem dokonanym przez SM a dostawą dokonaną przez Spółkę ww. lokalu upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Poniesione wydatki przekraczające 30% wartości początkowej zakupionego lokalu mieszkalnego dotyczyły remontu. Zakupione mieszkanie w ramach przetargu od SM było zdewastowane, a lokatorzy, którzy zamieszkiwali ww. lokal zostali wyeksmitowani. Spółdzielnia Mieszkaniowa po dokonanych oględzinach w dniu 14 kwietnia 2009 r. przyjęła do wymiany stolarkę okienną, posadzki oraz drzwi wejściowe Z uwagi na odległy plan wykonania ww. prac, Spółka we własnym zakresie dokonała remontu ww. lokalu, który polega na wymianie stolarki okiennej, drzwiowej, remoncie podłóg (wylanie posadzek, położenie paneli oraz płytek), wymianie instalacji elektrycznej, wodnokanalizacyjnej oraz wytynkowaniu i pomalowaniu ścian, sufitów itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż mieszkania w powyższej sytuacji, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 31 sierpnia 2011 r., biorąc pod uwagę zapis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usługa, sprzedaż ww. lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.


Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zaznacza się, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.


Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.


Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, a także najem oraz dzierżawę.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” – dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

W analizowanej sprawie należy zauważyć, iż w przypadku ponoszenia nakładów na budynek, budowlę lub ich części, bądź lokal istotne jest czy stanowiły one ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, czy też był to tylko remont.

W myśl art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, adaptacja, rozbudowa, rekonstrukcja, modernizacja. Brak jest także definicji pojęcia remont.

Remontem – zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) – jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego użytkowanego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia) oraz niezwiększające jego wartości początkowej.

Natomiast z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

  • przebudowa, tj. zmiana (poprawienie) istniejącego stanu składnika majątkowego na inny,
  • rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
  • adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
  • rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
  • modernizacja, tj. unowocześnienie składnika majątkowego.

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Zatem, zasadnicza różnica między remontem a ulepszeniem polega na tym, że przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środków trwałych lub ich części składowych w trakcie ich eksploatacji. Remont ma na celu przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej (nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii), natomiast ulepszenie ma na celu zwiększenie wartości użytkowej obiektu.

Tak więc, modernizacja (ulepszenie) to działania związane ze środkami trwałymi, które powodują wzrost ich wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami eksploatacji.

Wyjaśnienie różnicy jaka istnieje pomiędzy remontem a ulepszeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym było niezbędne w przedmiotowej sprawie, bowiem Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego posługuje się zamiennie ww. terminami. Przy czym istotne znaczenie dla celów podatku VAT mają ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Natomiast, Wnioskodawca w uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wskazał, iż poniesione przez Niego wydatki przekraczające 30% wartości początkowej zakupionego lokalu mieszkalnego dotyczyły remontu.

Należy zauważyć, iż w przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.


Na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jednocześnie, na mocy art 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.


Ponadto w myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.


Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z treści wniosku wynika, iż w dniu 31 marca 2010 r. Spółka zakupiła od Spółdzielni Mieszkaniowej mieszkanie własnościowe na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Ww. dostawa używanego lokalu korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zainteresowany poinformował, iż zbycie lokalu mieszkalnego nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia. Zdaniem Wnioskodawcy pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, dokonała Spółdzielnia Mieszkaniowa po wybudowaniu i oddaniu lokalu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, co miało miejsce ponad dwadzieścia lat temu. Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. lokalu upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Ponadto, w okresie od kwietnia 2010 r. do października 2010 r. Spółka poniosła wydatki związane z remontem ww. lokalu, których wartość przekroczyła 30% wartości początkowej przedmiotowego lokalu. Zakupione bowiem mieszkanie było zdewastowane, a lokatorzy, którzy zamieszkiwali ww. lokal zostali wyeksmitowani. Spółdzielnia Mieszkaniowa po dokonanych oględzinach w dniu 14 kwietnia 2009 r. przyjęła do wymiany stolarkę okienną, posadzki oraz drzwi wejściowe. Z uwagi na odległy plan wykonania ww. prac, Spółka we własnym zakresie dokonała remontu ww. lokalu, który polega na wymianie stolarki okiennej, drzwiowej, remoncie podłóg (wylanie posadzek, położenie paneli oraz płytek), wymianie instalacji elektrycznej, wodnokanalizacyjnej oraz wytynkowaniu i pomalowaniu ścian, sufitów itp. W dniu 31 października 2010 r. ww. inwestycję przekazano do użytkowania i od listopada 2010 r. naliczano amortyzację miesięczną w koszty działalności Spółki.

Zainteresowany zamierza sprzedać powyższe mieszkanie w roku 2011.

W odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego za spełniającą definicję pierwszego zasiedlenia sformułowaną w cytowanym powyżej przepisie art. 2 pkt 14 ustawy, należy więc uznać w stosunku do przedmiotowego lokalu mieszkalnego, datę nabycia ww. lokalu przez Zainteresowanego – tj. 31 marca 2010 r., gdyż w tym momencie został on oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu użytkownikowi po jego wybudowaniu. Bowiem, pierwsze zasiedlenie nie miało miejsce – jak wskazał Zainteresowany – w chwili oddania, ponad dwadzieścia lat temu, lokalu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi przez Spółdzielnię Mieszkaniową, gdyż w tym okresie nie obowiązywały przepisy ustawy.

Wobec powyższego ze względu na fakt, iż pierwsze zasiedlenie przedmiotowego lokalu mieszkalnego nastąpiło w dniu 31 marca 2010 r., a w chwili obecnej Zainteresowany zamierza dokonać dostawy ww. mieszkania, należy stwierdzić, iż w tej sytuacji od daty pierwszego zasiedlenia do planowanej dostawy, nie upłynie okres co najmniej dwuletni. W związku z tym, iż transakcja dostawy przez Zainteresowanego ma być zrealizowana przed upływem dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, tym samym nie ma możliwości zwolnienia od podatku tej dostawy w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże, należy mieć na uwadze, iż zgodnie z powołanym art. 43 ust.1 pkt 10a ustawy, zwolnieniem objęta jest również dostawa budynku, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w stosunku do których nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie przy nabyciu lokalu mieszkalnego Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponadto nie poniósł on wydatków na ulepszenie ww. mieszkania, zatem zbycie przedmiotowego lokalu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Reasumując, transakcja dostawy przedmiotowego lokalu mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj