Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.134.2017.1.AD
z 20 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 30 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wniosek uzupełniono w dniu 30 czerwca 2017 r. o doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającym zakresie na produkcji opakowań. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności podatnik nabył maszynę do produkcji pudeł z tektury falistej. Przedmiotowa maszyna będzie wykorzystywana w całości do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakup przedmiotowej maszyny udokumentowany został wystawioną przez sprzedawcę fakturą VAT o następującej treści (układzie):

1. w prawym górnym rogu faktury wskazano miejsce jej wystawienia, datę zakończenia dostawy i datę wystawienia faktury;
2. poniżej wskazano pełną nazwę sprzedawcy wraz z adresem siedziby i numerem NIP, oraz nazwę nabywcy, adres jego siedziby i numer NIP;
3. następnie poniżej zawarto treść: „faktura VAT nr (...) oryginał”, a poniżej: „na podstawie zamówienia nr (...) z dnia (...)”;
4. następnie poniżej wskazano specyfikację w tabeli obejmującej następujące rubryki: liczba porządkowa, nazwa, PKWiU, ilość, j.m., cena jednostkowa brutto, stawka VAT, wartość netto, kwota VAT, wartość brutto – z tym, że z tabeli nie wynika waluta w jakiej podano ww. wartości;
5. następnie wskazano wartość brutto zamówienia (bez wskazania waluty);
6. następnie wskazano kwotę do zapłaty (i po raz pierwszy wskazano walutę – euro);
7. następnie poniżej w tabeli wskazano wartość netto, kwotę VAT i wartość brutto odpowiednio w złotych i euro, gdzie wartość brutto w euro odpowiada uprzednio wskazanej kwocie do zapłaty w euro;
8. następnie ponownie wskazano kwotę do zapłaty i ponownie bez wskazania waluty (przy czym kwota ta odpowiada uprzednio wskazanej kwocie do zapłaty w euro i wartości brutto w euro, oraz termin zapłaty;
9. następnie poniżej w rubryce „uwagi do dokumentu” szczegółowo opisano zakupiony towar (wraz z numerem fabrycznym), ponownie wskazano należność netto w EURO, kwotę podatku VAT w euro, którą to kwotę podatku VAT przeliczono na złote (a wartości te odpowiadają wartościom wskazanym w pkt 7 i 8);
10. następnie przedstawiono wykaz uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych, zawierający jedną pozycję i obejmujący datę wystawienia, numer faktury zaliczkowej, oraz kwotę (bez wskazania waluty);
11. następnie na fakturze znajduje się podpis oraz pieczęć osoby upoważnionej do jej wystawienia, a także pieczęć firmowa sprzedawcy.
    
    

Dla jasności przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca załączył do niniejszego wniosku zanonimizowaną fakturę VAT o układzie odpowiadającym przedstawionemu we wniosku. Istotne dla sprawy wydaje się być, że wcześniej dostawca (sprzedawca) dostarczył fakturę zaliczkową i jej korektę, których zanonimizowane odpisy dla poglądu Wnioskodawca załączył do wniosku.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że przedmiotowa maszyna będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i w związku z tym nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury o układzie wskazanym we wniosku?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury o układzie wskazanym we wniosku, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zakupiony towar będzie wykorzystywany do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, a faktura opisana we wniosku zawiera wszystkie niezbędne elementy składowe faktury zawarte w art. 106e ustawy o podatku od towarów usług, aczkolwiek elementy te występują w układzie domyślnym, bez jednolitego ciągu logicznego, jak w załączonym dokumencie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W tym miejscu warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. A;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem (...)
    
    

W myśl art. 106e ust. 11 ustawy, kwoty podatku wykazuje się w złotych. Kwoty podatku wyrażone w walucie obcej wykazuje się w złotych przy zastosowaniu zasad przeliczania na złote przyjętych dla przeliczania kwot stosowanych do określenia podstawy opodatkowania (…).

Z ww. przepisu wynika, że ustawodawca tylko w jednym przypadku wyraźnie określa jaka wartość na wystawionej fakturze winna być wyrażona w walucie polskiej – jest to kwota podatku. Istnieje zatem możliwość wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż w dowolnej walucie wymienialnej, ale kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej.

Sposób przeliczania na złote kwot wykazanych na fakturach, w sytuacji, gdy kwoty te wykazane są w walutach obcych zawarty został w art. 31a ustawy.

Art. 31a ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W przypadku gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 31a ust. 2 ustawy).

Na gruncie polskiego prawa podatkowego dopuszcza się otrzymywanie przez podatników od swoich kontrahentów faktur, na których podstawę opodatkowania określono w walucie obcej, z jednoczesnym wymogiem przeliczania przez podatników walut obcych na złote według przytoczonych wyżej zasad.

Wskazać jednak należy, że przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej, wykazanych na fakturze, dokonać powinien dostawca towarów lub usługodawca.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Natomiast w art. 88 ust. 3a ustawy wskazano – nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. (uchylony),
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
   1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
   2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
   3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.
   
   

Należy podkreślić, że prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą jest jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającym zakresie na produkcji opakowań. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności podatnik nabył maszynę do produkcji pudeł z tektury falistej. Przedmiotowa maszyna będzie wykorzystywana w całości do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zakup przedmiotowej maszyny udokumentowany został wystawioną przez sprzedawcę fakturą VAT o następującej treści (układzie):

1. w prawym górnym rogu faktury wskazano miejsce jej wystawienia, datę zakończenia dostawy i datę wystawienia faktury;
2. poniżej wskazano pełną nazwę sprzedawcy wraz z adresem siedziby i numerem NIP, oraz nazwę nabywcy, adres jego siedziby i numer NIP;
3. następnie poniżej zawarto treść: „faktura VAT nr (...) oryginał”, a poniżej: „na podstawie zamówienia nr (...) z dnia (...)”;
4. następnie poniżej wskazano specyfikację w tabeli obejmującej następujące rubryki: liczba porządkowa, nazwa, PKWiU, ilość, j.m., cena jednostkowa brutto, stawka VAT, wartość netto, kwota VAT, wartość brutto – z tym, że z tabeli nie wynika waluta w jakiej podano ww. wartości;
5. następnie wskazano wartość brutto zamówienia (bez wskazania waluty);
6. następnie wskazano kwotę do zapłaty (i po raz pierwszy wskazano walutę – euro);
7. następnie poniżej w tabeli wskazano wartość netto, kwotę VAT i wartość brutto odpowiednio w złotych i euro, gdzie wartość brutto w euro odpowiada uprzednio wskazanej kwocie do zapłaty w euro;
8. następnie ponownie wskazano kwotę do zapłaty i ponownie bez wskazania waluty (przy czym kwota ta odpowiada uprzednio wskazanej kwocie do zapłaty w euro i wartości brutto w euro, oraz termin zapłaty;
9. następnie poniżej w rubryce „uwagi do dokumentu” szczegółowo opisano zakupiony towar (wraz z numerem fabrycznym), ponownie wskazano należność netto w EURO, kwotę podatku VAT w euro, którą to kwotę podatku VAT przeliczono na złote (a wartości te odpowiadają wartościom wskazanym w pkt 7 i 8);
10. następnie przedstawiono wykaz uprzednio wystawionych faktur zaliczkowych, zawierający jedną pozycję i obejmujący datę wystawienia, numer faktury zaliczkowej, oraz kwotę (bez wskazania waluty);
11. następnie na fakturze znajduje się podpis oraz pieczęć osoby upoważnionej do jej wystawienia, a także pieczęć firmowa sprzedawcy.
    
    

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wyżej opisanej faktury.

Jak już zaznaczono powyżej, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego zakupu. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Jak już wspomniano prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Tym samym nie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Elementy formalne faktury VAT wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Zauważyć w tym miejscu należy, że z treści ustawy nie wynika, w którym miejscu na fakturze ma być umieszczona kwota podatku VAT wyrażona w złotych. Istotne jest jedynie, aby kwota podatku była zawsze wyrażona w walucie polskiej (bez względu na to w jakiej walucie wystawiona jest faktura).

Również w powołanym wcześniej art. 88 ustawy – jako przesłanki wyłączającej prawo nabywcy (podatnika) do odliczenia podatku naliczonego – nie ujęto przypadku umieszczenia kwoty podatku VAT w walucie polskiej w niewłaściwym miejscu. Oznacza to, że w takiej sytuacji podatnik zachowuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wykazanego na tej fakturze.

Wskazać zatem należy, że jeśli wystawiający fakturę VAT w walucie obcej kontrahent-dostawca Wnioskodawcy umieścił na niej kwotę podatku VAT w walucie polskiej to Zainteresowany zachowa prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tej faktury w kwocie, jaka została na niej wykazana.

Podkreślić jeszcze raz należy, że o prawidłowości faktury VAT otrzymanej przez Wnioskodawcę decyduje przede wszystkim fakt czy dokument ten potwierdza rzeczywistą transakcję gospodarczą.

Z wniosku nie wynika, aby będąca przedmiotem zapytania faktura VAT dokumentowała transakcję, która nie miała miejsca w rzeczywistości. Kwota podatku została na niej podana – jak wskazał Wnioskodawca – w walucie polskiej. Ponadto, opis sprawy nie wskazuje, żeby w przedmiotowej sprawie zachodziły inne ograniczenia wskazane w art. 88 ustawy, a wątpliwości Wnioskodawcy budzi jedynie układ danych na otrzymanej fakturze.

W związku z powyższym tut. organ stwierdza, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki uniemożliwiające skorzystanie przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tej faktury.

W tej sytuacji kluczowe znaczenie dla prawa do odliczenia w przedmiotowej sprawie ma fakt, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a zakupiona maszyna wykorzystywana będzie wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktury, o której mowa we wniosku. Prawo to przysługuje z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wskazać należy, że organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Organy podatkowe nie są uprawnione do oceny załączonych do wniosku jakichkolwiek innych dokumentów – załączników. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.