Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.164.2017.2.MJ
z 11 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 7 czerwca 2017 r. r. (data wpływu 9 czerwca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2017 r. (data wpływu 5 lipca 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.164.2017.1.MJ o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
  
• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do małoletniego syna Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do Wnioskodawcy,
  
• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do małoletniego syna Wnioskodawcy
  
  
  

We wniosku złożonym przez przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 24 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zawarli akt notarialny – umowę przedwstępną na sprzedaż niezabudowanej działki bud. o pow. 2200m² nr 18/8 wydzielonej z ich gospodarstwa (które to zakupili na wspólność majątkową małżeńską w roku 1992), na mocy której otrzymali zadatek. Umowa została zawarta na trzy miesiące i obligowała kupujących do uzyskania kredytu i przystąpienia do umowy sprzedaży.

Niestety do spisania w/w umowy nie doszło ponieważ małżonka Wnioskodawcy zmarła dnia 8 października 2016 roku.

21 października 2016 r. w Kancelarii Notarialnej został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po małżonce na mocy którego Wnioskodawca stał się współwłaścicielem 3/4 majątku łącznie wraz z nieletnim synem, który dziedziczył 1/4 majątku po matce.

Następnie Wnioskodawca złożył wniosek do Rejonowego Sądu Rodzinnego o zgodę na czynność przekraczającą zwykły zarząd w postaci sprzedaży udziału w nieruchomości ( na którą to uprzednio wraz z żoną zawarli umowę przedwstępną) należącego obecnie do Syna Wnioskodawcy. Po wykazaniu, że cena jest adekwatna do wartości rynkowej powyższej nieruchomości Sąd zgodę udzielił 10 stycznia 2017 r. wraz z zobowiązaniem o umieszczeniu 1/4 środków ze sprzedaży na indywidualnym rachunku bankowym małoletniego.

Dnia 10 maja 2017 r. Wnioskodawca przystąpił do sporządzenia aktu sprzedaży w/w nieruchomości w imieniu własnym jak i jego syna, którego Wnioskodawca jest opiekunem prawnym.

W/w akt notarialny zawiera w § 8 pouczenia, że notariusz uprzedziła sporządzającego o treści art. 10, art. 21 ust. 1 i ust. 25 oraz art. 30e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Wnioskodawca zgłosił się do właściwego miejscu zamieszkania Urzędu Skarbowego celem opłaty w/w podatku. Jednak urzędnik wyraził wątpliwość czy ów podatek jest należny i skierował Wnioskodawcę do procedury uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej motywując, że żona za życia przystąpiła do sprzedaży w/w nieruchomości, co też było jej wolą oraz że brak okresu upływu 5 lat w tym przypadku nie dotyczy wejścia w posiadanie wspólności majątkowej po zmarłym małżonku o ile uprzednio nie było rozdzielności majątkowej ani własności po 1/2 z całości majątku.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą zatem o rozstrzygnięcie kwestii należności podatkowej, lub też nie, dotyczącej Wnioskodawcy i osoby jego małoletniego syna, którego Wnioskodawca reprezentuje.

Na wszystkie zaistniałe fakty i okoliczności przytoczone Wnioskodawca posiada stosowne dokumenty.

Wnioskodawca również chciałby nadmienić, że zerwanie umowy przedwstępnej skutkowałoby koniecznością zwrotu zadatku podwójnej wysokości oraz narażeniem się na powództwo cywilne za straty poniesione ze strony kupujących.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 26 czerwca 2017 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.164.2017.1.MJ Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku oraz przeformułował pytanie, a także przedstawił własne stanowisko adekwatne do przeformułowanego pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy zaistniałym stanie faktycznym w opisanym przez Wnioskodawcę wyczerpująco przypadku, w myśl wykładni prawa podatkowego powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych? (§ 8 aktu notarialnego Notariusz uprzedziła sprzedających o treści art. 10, art. 21 ust. 1 i ust. 25 oraz art. 30e ust. z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zmian.)

Zdaniem Zainteresowanych, obowiązek podatkowy nie powinien powstać, ponieważ Wnioskodawca widzi tu brak spójności przepisów. O ile dziedziczenie w pierwszej grupie spadkobierców jest zwolnione z podatku to dlaczego powstaje on w momencie zamiany w tejże samej wspólności majątkowej rodzinnej (wartość nieruchomości gruntowej – na wartość kapitałową gotówkową). Przecież ten majątek nie przyrósł, a wręcz się pomniejszy o wartość podatku dochodowego od osób fizycznych.

Procedura sprzedaży jest przewlekła ze względu na oczekiwanie kupujących na kredyt bankowy.

Żona i Wnioskodawca przystępując do transakcji nie podlegali podatkowi dochodowemu, małżonka Wnioskodawcy końca transakcji nie doczekała. Natomiast po jej zakończeniu powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych dla Wnioskodawcy i dla jego syna. Trudno tu o logikę tych procesów bo stoją ze sobą w sprzeczności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych:

• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
  
• sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do małoletniego syna Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy- przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie.

Zatem dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych istotne jest ustalenie daty ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dnia 24 sierpnia 2016 r. Wnioskodawca, wraz z małżonką zawarli akt notarialny – umowę przedwstępną na sprzedaż niezabudowanej działki bud. o pow. 2200m² nr 18/8 wydzielonej z ich gospodarstwa (które to zakupili na wspólność majątkową małżeńską w roku 1992), na mocy której otrzymali zadatek. Umowa została zawarta na trzy miesiące i obligowała kupujących do uzyskania kredytu i przystąpienia do umowy sprzedaży.

Niestety do spisania w/w umowy nie doszło ponieważ małżonka Wnioskodawcy zmarła dnia 8 października 2016 roku.

21 października 2016 r. w Kancelarii Notarialnej został sporządzony akt poświadczenia dziedziczenia po żonie na mocy którego Wnioskodawca stał się współwłaścicielem 3/4 majątku łącznie wraz z nieletnim synem, który dziedziczył 1/4 majątku po matce.

Następnie Wnioskodawca złożył wniosek do rejonowego Sądu Rodzinnego o zgodę na czynność przekraczającą zwykły zarząd w postaci sprzedaży udziału w nieruchomości ( na którą to uprzednio wraz z żoną zawarli umowę przedwstępną ) należącego obecnie do małoletniego Syna. Po wykazaniu, że cena jest adekwatna do wartości rynkowej powyższej nieruchomości Sąd zgodę udzielił 10 stycznia 2017 r. wraz z zobowiązaniem o umieszczeniu 1/4 środków ze sprzedaży na indywidualnym rachunku bankowym małoletniego.

Dnia 10 maja 2017 r. Wnioskodawca przystąpił do sporządzenia aktu sprzedaży w/w nieruchomości w imieniu własnym jak i jego syna, którego Wnioskodawca jest opiekunem prawnym.

W związku z powyższym wskazać należy, że zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Zatem dniem nabycia spadku przez małoletniego syna Wnioskodawcy jest data śmierci spadkodawczyni, tj. 8 października 2016 roku.

Natomiast do sytuacji prawnej małżonków, których ustrój majątkowy objęty został wspólnością ustawową, zastosowanie znajduje art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682), zgodnie z którym z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe za datę nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości nabytego w drodze dziedziczenia po zmarłej żonie, od którego należy liczyć bieg terminu pięcioletniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy uznać rok 1992, kiedy to ww. nieruchomość nabyta została do majątku wspólnego małżonków.

W konsekwencji, sprzedaż udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącego do Wnioskodawcy, dokonana w dniu 10 maja 2017 r., nie stanowi źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast oceniając skutki podatkowe sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej nabytym przez małoletniego syna Wnioskodawcy w spadku w 2016 r. należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39) wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Należy jednakże zauważyć, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe i uwarunkowania, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 26, ust. 27, ust. 28, ust. 29 i ust. 30 cytowanej ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że u małoletniego syna Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży w dniu 10 maja 2017 r. udziału w niezabudowanej działce budowlanej nabytego w drodze spadku po zmarłej w dniu 8 października 2016 r. spadkodawczyni powstanie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Dochód z odpłatnego zbycia tego udziału podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Uzyskany dochód może jednak korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zostanie przeznaczony na własne cele mieszkaniowe i przy spełnieniu warunków określonych w ww. przepisie art. 21 ust. 25 – 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w niezabudowanej działce budowlanej należącej do małoletniego syna Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.