Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.750.2017.2.KO
z 29 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 listopada 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania rozliczenia podatku VAT z uwagi na otrzymanie od Dostawcy faktury korygującej w związku z uzyskaniem Skonta z tytułu wcześniejszej płatności wynagrodzenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku skorygowania rozliczenia podatku VAT z uwagi na otrzymanie od Dostawcy faktury korygującej w związku z uzyskaniem Skonta z tytułu wcześniejszej płatności wynagrodzenia.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.750.2017.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) prowadzi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji oraz sprzedaży ościeżnic oraz skrzydeł drzwiowych, opodatkowaną podatkiem VAT, rozliczanym przez Spółkę w okresach rozliczeniowych miesięcznych. Spółka jest również zarejestrowana, jako podatnik VAT czynny.

W związku z tą działalnością Spółka dokonuje zakupów towarów i usług, w tym od dostawców krajowych (dalej: „Dostawcy”) wykorzystywanych do czynności w stosunku, do których przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nabycie towarów i usług, ewentualnie wpłacane przez Spółkę zaliczki/przedpłaty na poczet przyszłych dostaw i usług, dokumentowane są przez Dostawców fakturami VAT.

Za zakupione dostawy towarów lub usług Spółka, zgodnie z umowami, płaci Dostawcom wynagrodzenie w uzgodnionych przez strony terminach. W przypadku umów z niektórymi Dostawcami, Spółka za dokonanie płatności za wynagrodzenie z tytułu dostawy danej partii towarów lub usług w krótszych terminach niż w standardowe np. w ciągu 7 dni od wystawienia faktury, uzyskuje od Dostawcy rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (dalej: „skonto”), w wysokości stanowiącej uzgodnioną pomiędzy stronami wartości faktury, wyrażoną w %. Faktury wystawiane są przez Dostawców na pełną wartość dostawy lub usługi tj. nie jest wartość ta pomniejszana o ewentualne skonto, które przysługiwać będzie Spółce w przyszłości, o ile zapłaci za fakturę w uzgodnionym, krótszym terminie, który będzie uprawniał Spółkę do skorzystania ze Skonta.

Jeżeli Spółka zapłaci za faktury w terminach uprawniających Spółkę do skorzystania ze skonta, Dostawcy dokumentują otrzymanie przez Spółkę skonta, wystawiając faktury korygujące, zmniejszające podstawę opodatkowania i kwoty podatku VAT w stosunku do faktur pierwotnych (dalej „faktury korygujące”), a Spółka otrzymuje je w tym okresie tj. miesiącu, w którym dokonała płatności za pierwotnie wystawioną fakturę. Okres ten na ogół pokrywa się z okresem, kiedy została wystawiona pierwotna faktura VAT dokumentująca daną dostawę towarów, bądź usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, w którym momencie zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka jest zobowiązana do skorygowania rozliczenia podatku VAT z uwagi na otrzymanie od Dostawcy faktury korygującej w związku z uzyskaniem Skonta z tytułu wcześniej płatności wynagrodzenia tj. w momencie zapłaty faktury VAT, wystawienia przez Dostawcę faktury korygującej, czy w momencie otrzymania przez Spółkę faktury korygującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej, jako: ustawa VAT) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: nabycia towarów i usług. Oznacza to, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Zgodnie art. 86 ust. 10 ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl ust. 10b pkt 1 ww. przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W myśl art. 86 ust. 19a ustawy VAT, w przypadku, gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia

Stosownie do art. 86 ust. 19b ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dowiedział się o warunkach, na jakich transakcja została zrealizowana.

Wskazać należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. odnoszących się do zakupów, które muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych tj. określonych w art. 88 ustawy VAT. Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) ustawy VAT nie stanowią podstawy obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Stosownie do art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Jednocześnie na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o VAT faktura m.in. powinna zawierać kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto jak również wartość sprzedaży netto oraz kwotę należności ogółem. Przy tym przepisy art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy przewidują, że w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podatnik wystawia fakturę korygującą.

Przepisy ustawy VAT nie definiują pojęcia „Skonto”, w związku z tym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Skonto to procentowe zmniejszenie sumy należności, przyznane nabywcy towaru na warunkach kredytowych, w razie zapłaty należności gotówką przed umówionym terminem („Mały słownik języka polskiego”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999, str. 849). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa - www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę. Wskazać należy, że rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje - te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy. Rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (Skonto) ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym - dopiero z chwilą ziszczenia się warunku - wcześniejszej zapłaty. Jeśli warunek ziszcza się już pod dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji. Zatem nie może być on uwzględniony w momencie wystawienia faktury, wówczas bowiem jeszcze nie wiadomo, czy rabat zostanie faktycznie przyznany, czy też nie.

W odniesieniu do wątpliwości Spółki dotyczących momentu skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę towarów, bądź świadczenie usług w przypadku umownego rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty należy podkreślić, że rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty - Skonto - ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany Spółce pod warunkiem zawieszającym - dopiero z chwilą ziszczenia się warunku tj. wcześniejszej zapłaty. Jeśli zaś warunek ziszcza się już po dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji.

Zatem zdaniem Spółki, w przypadku, gdy zapłata zostanie dokonana po wystawieniu faktury (warunek wcześniejszej zapłaty ziścił się już po wystawieniu faktury), Skonto nie może być uwzględnione w wystawionej przez Dostawcę fakturze (tj. podstawa opodatkowania nie została obniżona o to Skonto). Tym samym zgodzić należy się, że faktura dokumentująca całą wartość sprzedaży, nie może być uznana za nierzetelną i w tym przypadku ograniczenie wskazane w art. 88 1 ust. 3a pkt 4 lit. b ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w sprawie.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury, w której nie uwzględniono przyszłego Skonta, w rozliczeniu za okresy wskazane w art. 86 ust. 10, 10b i 11 i 13 ustawy VAT. Natomiast w momencie otrzymania faktury korygującej, uwzględniającej wartość udzielonego Skonta, Spółka będzie obowiązana, stosownie do art. 86 ust. 19a ustawy VAT dokonać korekty podatku w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę otrzymała.

Powyższe stanowisko prezentują również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach - przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 26 września 2014 r„ znak: IPPP1/443-751/14-2/AS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia. Jeżeli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku od towarów i usług (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia tego podatku.

Należy wskazać, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

W myśl art. 86 ust. 19b ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dowiedział się o warunkach, na jakich transakcja została zrealizowana.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy).

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, o czym stanowi art. 19a ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „rabat”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Przez „rabat”, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje: te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy. Rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto) ma charakter warunkowy. Jest on przyznawany pod warunkiem zawieszającym – dopiero z chwilą ziszczenia się warunku – w razie wcześniejszej zapłaty. Jeśli zaś warunek ziszcza się już po dostawie, to wówczas rabat jest przyznawany po dokonaniu transakcji. Zauważyć należy, że w przypadku gdy zapłata zostanie dokonana po wystawieniu faktury (warunek wcześniejszej zapłaty ziścił się po wystawieniu faktury), rabat (skonto) nie mógł być uwzględniony w wystawionej fakturze (tj. podstawa opodatkowania nie została obniżona o ten rabat).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka dokonuje zakupów towarów i usług wykorzystywanych do czynności w stosunku, do których przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Za zakupione dostawy towarów lub usług Spółka, zgodnie z umowami, płaci Dostawcom wynagrodzenie w uzgodnionych przez strony terminach. W przypadku umów z niektórymi Dostawcami, Spółka za dokonanie płatności za wynagrodzenie z tytułu dostawy danej partii towarów lub usług w krótszych terminach niż w standardowe np. w ciągu 7 dni od wystawienia faktury, uzyskuje od Dostawcy rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty, w wysokości stanowiącej uzgodnioną pomiędzy stronami wartość faktury, wyrażoną w %. Faktury wystawiane są przez Dostawców na pełną wartość dostawy lub usługi tj. nie jest wartość ta pomniejszana o ewentualne skonto, które przysługiwać będzie Spółce w przyszłości, o ile zapłaci za fakturę w uzgodnionym, krótszym terminie, który będzie uprawniał Spółkę do skorzystania ze Skonta. Jeżeli Spółka zapłaci za faktury w terminach uprawniających Spółkę do skorzystania ze skonta, Dostawcy dokumentują otrzymanie przez Spółkę skonta, wystawiając faktury korygujące, zmniejszające podstawę opodatkowania i kwoty podatku VAT w stosunku do faktur pierwotnych, a Spółka otrzymuje je w tym okresie tj. miesiącu, w którym dokonała płatności za pierwotnie wystawioną fakturę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia kiedy Spółka jest zobowiązana do skorygowania rozliczenia podatku VAT z uwagi na otrzymanie od Dostawcy faktury korygującej w związku z uzyskaniem Skonta z tytułu wcześniejszej płatności wynagrodzenia tj. w momencie zapłaty faktury VAT, wystawienia przez Dostawcę faktury korygującej, czy w momencie otrzymania przez Spółkę faktury korygującej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że skoro strony uzgodniły, że nabywcy w przypadku zapłaty należności za dostawę towarów lub świadczenie usług w terminie krótszym niż standardowy przysługuje skonto z tytułu wcześniejszej płatności, to w momencie dokonania przez Wnioskodawcę (Nabywcę) zapłaty dochodzi do skonta, w związku z czym Wnioskodawca (Nabywca) w tym właśnie momencie pomniejsza podatek naliczony do odliczenia o wartość skonta, nawet bez otrzymania faktury korygującej. W tym przypadku podstawą obniżenia podatku naliczonego jest fakt dokonania zapłaty za fakturę w ustalonym terminie z uwzględnieniem kwoty udzielonego skonta a nie fakt otrzymania faktury korygującej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w momencie otrzymania faktury korygującej, uwzględniającej wartość udzielonego Skonta będzie obowiązany, stosownie do art. 86 ust. 19a ustawy, dokonać korekty podatku w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę otrzymał jest nieprawidłowe.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy wskazać, że interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez danego podatnika. Powołane interpretacje nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w nich stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydane przez upoważniony do tego organ, w tym także powołana przez Wnioskodawcę na poparcie własnego stanowiska interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2014 r. o sygn. IPPP1/443-751/14-2/AS, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.