Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.626.2017.1.KB
z 12 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 23 listopada 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dowód wpłaty brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach kontraktów z firmami z branży telekomunikacyjnej, na podstawie umowy ramowej (jako Podwykonawca) realizuje następujące usługi:

(…)

7. Montaż/demontaż urządzeń teletechnicznych polegający na:
   

• Instalacji/montażu urządzeń teletechnicznych,
• Wykonywaniu pomiarów i krosów (polegających na wykonywaniu spawów, łączeniu kabli),
• Demontażu urządzeń,
• Asystach (umożliwieniu dostępu do urządzeń innym operatorom).

(…) Nowelizacja ustawy o VAT wprowadzająca zasadę odwrotnego obciążenia dla usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy wymienia usługi o symbolu 42.22.21.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową przesyłowych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych” oraz o symbolu 42.22.22.0 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową rozdzielczych linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych”.

Grupowanie usług w ramach powyższej klasyfikacji według GUS obejmuje „... roboty związane z budową i remontami ...” dlatego też Wnioskodawca ma wątpliwości jak należy zaklasyfikować, a w konsekwencji opodatkować wykonywane usługi.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Jest on podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.
2. Nabywcy czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT.

(…)

4. Przez Wnioskodawcę są wykonywane następujące czynności sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:
   

(…)

7. montaż/demontaż urządzeń teletechnicznych (PKWiU: 30.20.50.0). (…)
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

3. Które usługi (z wymienionych w opisie sprawy) świadczone w ramach kontraktu są realizowane w procedurze „odwrotnego obciążenia”, a które opodatkowane stawką 23%?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

ad. 3)

(…), wszystkie czynności wchodzące w zakres usług:

(…)

7. Montaż/demontaż urządzeń teletechnicznych – opodatkowane są na zasadach odwrotnego obciążenia. (…)
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że dla prawidłowości opodatkowania danej czynności istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania czynności, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usługi świadczonej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługę będącą przedmiotem pytania do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usługi do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej usługi) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Jednakże zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy – w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach kontraktów z firmami z branży telekomunikacyjnej, na podstawie umowy ramowej (jako Podwykonawca) realizuje usługę montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych, polegającą na:

• Instalacji/montażu urządzeń teletechnicznych,
• Wykonywaniu pomiarów i krosów (polegających na wykonywaniu spawów, łączeniu kabli),
• Demontażu urządzeń,
• Asystach (umożliwieniu dostępu do urządzeń innym operatorom).
  
  

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, a nabywcy czynności wykonywanych przez niego są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT.

Wykonywana przez Wnioskodawcę usługa montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych jest sklasyfikowana według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako PKWiU 30.20.50.0.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy dla świadczonej usługi ma zastosowanie procedura odwrotnego obciążenia czy opodatkowanie stawką podatku w wysokości 23%.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie ma ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy:

1. dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48),
2. jest świadczona przez podwykonawcę,
3. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy,
4. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Przy czym podkreślić należy, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia konieczne jest spełnienie ww. przesłanek łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych o symbolu PKWiU 30.20.50.0 nie została wymieniona przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy. Zatem skoro świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie została wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy jako ta, do której ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, to tym samym nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma zastosowanie bowiem jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy. W konsekwencji przedmiotowa usługa nie wpisuje się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego realizowane jest to świadczenia. Zatem rozliczenie podatku dla ww. usługi powinno nastąpić na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Należy jednak wskazać, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych o symbolu PKWiU 30.20.50.0 nie została objęta żadną stawką obniżoną ani zwolnieniem od podatku, a w związku z tym jest ona opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Podsumowując, świadczona przez Wnioskodawcę usługa montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych o symbolu PKWiU 30.20.50.0 podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności montażu/demontażu urządzeń teletechnicznych. Natomiast w zakresach dotyczących prawidłowego wystawienia faktury oraz zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% wykonania projektu oraz budowy (kompleksowej usługi związanej z budową sieci) realizowanych w ramach jednego zlecenia, prawidłowego wystawienia faktury oraz zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności wykonania dokumentacji projektowej/powykonawczej/geodezji, w przypadku późniejszego wykonania w ramach tego samego zlecenia usługi położenia/budowy instalacji teletechnicznej, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności budowy sieci teletechnicznej, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności wykonania projektów, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności budowy radiolinii, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności wizji lokalnej, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności instalacji, modyfikacji i aktywacji usług abonenckich, zastosowania procedury odwrotnego obciążenia lub opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% czynności utrzymania sieci teletechnicznej zostało wydane dnia 12 grudnia 2017 r. postanowienie nr 0112-KDIL1-3.4012.453.2017.2.KB.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.