Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.340.2017.3.KR
z 19 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 6 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych środków pieniężnych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 listopada 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.340.2017.2.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 listopada 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 listopada 2017 r.). W dniu 6 grudnia 2017 r. (nadano w dniu 1 grudnia 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w czerwcu 2017 r. złożył w Urzędzie Skarbowym wyjaśnienia do protokołu, dotyczące otrzymywania od swojej ciotki w 2014 r. miesięcznie kwot pieniężnych (500 zł - 1 000 zł) z tytułu opieki nad nią. Wnioskodawca traktował to jako dowód wdzięczności za wykonywaną opiekę. Ciotka Wnioskodawcy była zadowolona i czyniła to chętnie. Wnioskodawca nie wykazał tych dochodów w zeznaniu rocznym. Urząd Skarbowy ….. uznał to za dochód i opodatkował wraz z odsetkami. Wnioskodawca uważał, że ma prawo do dysponowania otrzymywanymi pieniędzmi, jak również całą rentą ciotki. Sąd ….. wydał postanowienie i zaświadczenie stwierdzające takie prawo.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że został ustanowiony przez Sąd opiekunem prawnym ciotki. Nie występował do Sądu z żądaniem wynagrodzenia za sprawowanie opieki nad ciotką. Kwoty pieniężne otrzymywał w 2014 r. Otrzymywane od ciotki środki pieniężne były do dyspozycji Wnioskodawcy i ciotki. Ww. środki pieniężne były wydatkowane według własnych potrzeb Wnioskodawcy. W zamian za otrzymywane środki pieniężne Wnioskodawca nie był zobowiązany do świadczenia wzajemnego na rzecz ciotki. Czynności przekazywania Wnioskodawcy przez ciotkę środków pieniężnych nie były uregulowane żadną umową cywilnoprawną. Wnioskodawca był uprawniony i upoważniony przez ciotkę do dysponowania jej rachunkiem bankowym. Ciotka Wnioskodawcy przekazywała do Jego dyspozycji środki pieniężne, które pozostały po zaspokojeniu jej podstawowych potrzeb życiowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy kwoty pieniężne otrzymywane od osoby częściowo ubezwłasnowolnionej (ciotki) na rzecz opiekuna prawnego (Wnioskodawcy) podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), według obowiązującego prawa podatkowego tj. przepisu art. 3 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskiwane od ciotki środki pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz od których niezaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenia niewymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których w pkt 9 tego przepisu wymienione są przychody z innych źródeł.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód podatkowy z innych źródeł wystąpi w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ww. ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca został ustanowiony przez Sąd opiekunem prawnym ciotki. Nie występował do Sądu z żądaniem wynagrodzenia za sprawowanie opieki nad ciotką. W 2014 r. Wnioskodawca otrzymywał od swojej ciotki miesięcznie kwoty pieniężne (500 zł - 1 000 zł). Wnioskodawca traktował to jako dowód wdzięczności za wykonywaną opiekę. Otrzymywane od ciotki środki pieniężne były do dyspozycji Wnioskodawcy i ciotki. Wnioskodawca ww. środki pieniężne wydatkowywał według własnych potrzeb. W zamian za otrzymywane środki pieniężne Wnioskodawca nie był zobowiązany do świadczenia wzajemnego na rzecz ciotki. Czynności przekazywania Wnioskodawcy przez ciotkę środków pieniężnych nie były uregulowane żadną umową cywilnoprawną. Wnioskodawca był uprawniony i upoważniony przez ciotkę do dysponowania jej rachunkiem bankowym. Ciotka Wnioskodawcy przekazywała do dyspozycji Wnioskodawcy środki pieniężne, które pozostały po zaspokojeniu jej podstawowych potrzeb życiowych.

Bezspornym jest zatem, że Wnioskodawca otrzymał w 2014 r. przysporzenie majątkowe o określonej wartości.

Mając zatem na uwadze ww. okoliczności faktyczne oraz powołany wyżej stan prawny uznać należy, że otrzymane od ciotki w 2014 r. środki pieniężne stanowią dla Wnioskodawcy przysporzenie majątkowe, skutkujące powstaniem przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych (według skali podatkowej).

Zauważyć należy, że Wnioskodawca uzasadniając swoje stanowisko powołał błędną podstawę prawną, tj. nieprawidłowo wskazał, że uzyskiwane od ciotki środki pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, pomimo że Organ zgadza się z twierdzeniem, że otrzymane od ciotki w 2014 r. środki pieniężne podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych – to z uwagi na błędne uzasadnienie tj. powołanie art. 21 dotyczącego zwolnień przedmiotowych – stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe. W myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe – stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.