Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.336.2017.1.MS
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 października 2017 r. (data wpływu 19 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży produktu, którego proces produkcji rozpoczął się poza strefą korzysta ze zwolnienia z opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży produktu, którego proces produkcji rozpoczął się poza strefą korzysta ze zwolnienia z opodatkowania.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: „SSE”). W związku z powyższym, Spółka uzyskała stosowne zezwolenie z 28 stycznia 2016 r.

Zezwolenie to zostało udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676):

1. Płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.21,
2. Wyroby z tworzyw sztucznych dla budownictwa - sekcja C, klasa 22.23,
3. Pozostałe wyroby z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.29.

Warunkami prowadzenia działalności gospodarczej na obszarze strefy jest:

1. Poniesienie na obszarze strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 465), zwanego dalej rozporządzeniem, w wysokości co najmniej 3.285.000 zł w terminie do 31 grudnia 2017 r.,
2. Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 465), w wysokości co najmniej 4.145.000,00 zł w terminie do 30 kwietnia 2026 r.
3. Zatrudnienie przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności na terenie strefy po dniu uzyskania zezwolenia co najmniej 22 pracowników w terminie do 31 grudnia 2020 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie 22 pracowników w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r.
4. Zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2017 r.
   
   

Spółka na obecnym etapie rozwoju zajmuje się w głównej mierze produkcją i sprzedażą wyrobów termokurczliwych oraz rur płaszczowych z polietylenu wysokiej gęstości HDPE 100, a także akcesoriów przeznaczonych dla branży ciepłowniczej i przemysłu. Do głównych wyrobów produkowanych przez Spółkę zaliczyć należy mufy termokurczliwe dla branży ciepłowniczej. Mufy te wykorzystywane są do budowy nowych (lub remontu istniejących) sieci ciepłowniczych i mają za zadanie zabezpieczanie (izolowanie) miejsc połączeń (spawów) rur stalowych rurociągu preizolowanego. Jest to newralgiczne miejsce sieci, któremu należy szczególnie zagwarantować szczelność na migrację wody oraz izolację cieplną tj. zabezpieczenie przed stratami przesyłanego ciepła.

Materiałem wyjściowym do produkcji muf termokurczliwych jest rura wykonana z polietylenu wysokiej gęstości HDPE 100. Proces powstawania mufy wiąże się pocięciem rury na odpowiedniej długości odcinki (zależnej od długości gotowego wyrobu), nagrzaniem jej do zadanej temperatury, uformowaniem tej rury do średnicy większej od początkowej (o ok. 15%-30%), a następnie wyfrezowaniem końców mufy. Te wszystkie opisane czynności są wspólne (na różnym etapie) dla powstania każdego rodzaju/wersji mufy termokurczliwej.

Następnie w mufie montowane są specjalistyczne uszczelnienia - mastik butylowy oraz nakładany jest klej termotopliwy. Po nałożeniu mufy na odcinki sieci ciepłowniczej podgrzewa się mufę w wyniku czego mastik oraz kleje się aktywują łącząc mufę oraz odcinki sieci, co zapewnia szczelność. Dodatkowo w zależności od wersji końcowej gotowego wyrobu mufa może mieć również nawiercone otwory, zostać wyposażona w komplet korków, chusteczki czyszczące i być opakowana w folię.

Mufy zainstalowane na sieciach ciepłowniczych muszą spełniać przede wszystkim kryterium szczelności w długoletniej eksploatacji. W tym celu uzbrojone są w specjalistyczne uszczelnienia takie jak: mastik butylowy, kleje termotopliwe, które zapewniają taką szczelność. Mufy mogą być również wyposażone w spirale grzejne, a wówczas szczelność zapewnia zgrzew elektrooporowy. Mufa wyposażona w spiralę grzejną nie posiada mastiku oraz kleju, lecz dołączona jest do niej spirala grzejna. Jest to rodzaj siatki wykonanej z odpowiedniego metalu, do którego podłączone są przewody. Po połączeniu odcinka sieci ciepłowniczej oraz mufy, w miejscu połączenia umieszczana jest spirala grzejna, która po podłączeniu do odpowiedniego urządzenia (zgrzewarki) rozgrzewa się, topiąc końcówkę odcinka sieci oraz mufy w wyniku czego następuje połączenie tych elementów.

Ideą sprzedaży wyrobów jest dostarczanie do klienta muf z pełnym wyposażeniem/uzbrojeniem, z najlepszych i sprawdzonych materiałów, z gwarancją producenta za funkcjonowanie produktu jako całości w długoletniej eksploatacji, które na placu budowy mogą zostać zamontowane zgodnie z wymogami technologii. W celu zagwarantowania wykonawcom profesjonalnego i pewnego wykonania montażu złącza sieci ciepłowniczej, mufa wyposażona jest dodatkowo w komplet korków służących do jej zaizolowania i ostatecznego uszczelnienia, chusteczki czyszczące w celu zagwarantowania czystości miejsc połączeń/zgrzewów, ewentualnie w spiralę elektrooporową, jeżeli mufa ma być zgrzewana z wykorzystaniem takiego połączenia. Mufa zapakowana jest w folię, aby nie uległa zabrudzeniu. W przeciwnym wypadku nie jest możliwym prawidłowe zamontowanie mufy, bowiem kleje nie wiążą przy zanieczyszczonej powierzchni.

Jest to proces produkcji mufy realizowany w chwili obecnej w specjalnej strefie ekonomicznej. Jednak w roku 2016, kiedy Spółka przenosiła produkcję do specjalnej strefy ekonomicznej nie wytwarzała w strefie „mufy bosej”. Proces produkcji „mufy bosej” wiąże się z pocięciem rury na odpowiedniej długości odcinki, przygotowaniem odpowiedniej długości rury HDPE 100 (zależnej od długości gotowego wyrobu), nagrzaniem jej do zadanej temperatury, uformowaniem tej rury do średnicy większej od początkowej (o ok. 15%-30%), a następnie wyfrezowaniem końców mufy. Tak wytworzona mufa bosa była kupowana poza strefą od podmiotów trzecich albo pochodziła z zapasów magazynowych Spółki znajdujących się poza strefą w poprzedniej lokalizacji. Została wytworzona przez Spółkę, lecz poza strefą. „Mufa bosa” jest sprzedawana na rynku. W chwili obecnej takie mufy są również sprzedawane przez Spółkę. Stanowią one rodzaj półproduktu, który aby mógł zostać zamontowany w rurociągu musi zostać wyposażony w mastik oraz klej, ewentualnie spiralę elektrooporową, korki oraz opakowana w folię, w celu ochrony przed zabrudzeniami.

Spółka po zakupieniu lub przewiezieniu z magazynu spoza SSE „mufy bosej” zamontowała w mufie mastik oraz klej termotopliwy. Jeżeli przedmiotem sprzedaży była mufa wyposażona w spiralę elektrooporową, Spółka nie montowała kleju oraz mastiku, lecz dołączyła do mufy taką spiralę. Następnie Spółka dołączyła do mufy korki oraz chusteczki, zapakowała w folię.

Ceny po jakich sprzedawane są wyroby Spółki nie są stałe. Cena jest określana w odpowiedzi na zapytanie ofertowe lub ustalana w drodze negocjacji. Nie jest więc możliwym określenie ceny mufy bez poszczególnych elementów dołączonych do mufy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany przez Spółkę ze sprzedaży mufy, której proces produkcji rozpoczął się poza strefą korzysta ze zwolnienia w CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany ze sprzedaży mufy której produkcja rozpoczęła się poza strefą a została ukończona w strefie tylko częściowo korzysta ze zwolnienia w CIT.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne są zwolnione z podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej jako: „updop” lub „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 282), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia, zwolnienia podatkowe przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Stosownie do § 5 ust. 6 rozporządzenia, przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy uznać, iż zakup poza strefą „bosej mufy” lub jej wytworzenie poza strefą przez Spółkę (przewiezienie półproduktu z poprzedniej lokalizacji spoza strefy) nie pozostaje bez wpływu na wielkość zwolnienia w CIT. Tylko dochód odpowiadający fazie produkcji jaka była realizowana w strefie podlega zwolnieniu w CIT.

Wysokość dochodu jaki korzysta ze zwolnienia w CIT powinna być ustalona w sposób analogiczny w jaki szacuje się dochody podmiotów powiązanych, wykorzystując wskazane w ustawie o CIT metody.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o CIT, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

1. porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2. ceny odprzedaży;
3. rozsądnej marży („koszt plus”).
   
   

W myśl art. 11 ust. 3 ustawy o CIT, jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego.

Ponieważ Spółka zakupiła lub wytworzyła poza strefą „mufę bosą” której proces produkcji był przez Spółkę ukończony w strefie, nie jest możliwym zastosowanie metody porównywalnej ceny niekontrolowanej ani ceny odsprzedaży. Ponadto zastosowanie tych metod nie jest możliwe, ponieważ Spółka nie stosuje stałych cen sprzedaży. Ten sam produkt w tym samym czasie sprzedawany poszczególnym podmiotom ma różne ceny. Dlatego też, zastosować należy metodę rozsądnej marży („koszt plus”). W tym celu Spółka powinna określić koszty bezpośrednio związane z produkcją ponoszone w strefie i poza strefą oraz uzyskaną na sprzedaży marżę podzielić proporcjonalnie do kosztów strefowych i pozastrefowych ustalając dochód odpowiednio zwolniony z podatku i opodatkowany na zasadach ogólnych.

Do kosztów poza strefowych należy zaliczyć techniczny koszt wytworzenia mufy we własnym zakresie poza strefą lub cenę zakupu „mufy bosej” od podmiotu zewnętrznego poza strefą.

Do kosztów strefowych należy zaliczyć: koszt montażu mastiku oraz kleju albo spirali grzejnej, koszt zakupu korków dołączanych do mufy, koszt zakupu chusteczek dołączanych do mufy, koszty opakowania wyrobu gotowego, oraz ewentualnie, koszty wiercenia otworów, jeżeli proces taki miał miejsce w strefie.

Marża uzyskana ze sprzedaży powinna zostać przyporządkowana proporcjonalnie do kosztów strefowych i poza strefowych. W ten sposób Spółka ustali dochód zwolniony i opodatkowany uzyskany na sprzedaży mufy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji – zgodnie z pytaniem wyznaczającym jej zakres – jest wyłącznie ustalenie, czy dochód uzyskany przez Spółkę korzysta ze zwolnienia. Nie jest przedmiotem rozstrzygnięcia kwestia związana ze sposobem ustalenia dochodu powstałego ze sprzedaży wyrobu powstałego (wyprodukowanego) tylko częściowo na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W związku z powyższym w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy nie podlega ocenie Organu.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2017 r., poz. 1010 ze zm., dalej: „ustawa o sse”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o sse).

Zwolnienie podatkowe, o jakim jest mowa w art. 12 ustawy o sse, uregulowane zostało w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), zgodnie z którym, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282 oraz z 2016 r., poz. 1020 i 1206), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie, art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Dokonując oceny zakresu zwolnienia podatkowego, o którym mowa powyżej, należy wskazać, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie specjalnej strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465).

Jak stanowi § 5 ust. 5 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Zatem, zgodnie z tym przepisem przedsiębiorca musi więc ustalić, jaka część dochodu przypada na działalność poza terenem strefy i podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że to przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia wysokości dochodu niewynikającego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W związku z powyższym, Spółka uzyskała stosowne zezwolenie udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa.

Do głównych wyrobów produkowanych przez Spółkę zaliczyć należy mufy termokurczliwe dla branży ciepłowniczej. Mufy te wykorzystywane są do budowy nowych (lub remontu istniejących) sieci ciepłowniczych. Proces produkcji mufy realizowany jest obecnie w specjalnej strefie ekonomicznej. Jednak w 2016 r., kiedy Spółka przenosiła produkcję do specjalnej strefy ekonomicznej nie wytwarzała w strefie „mufy bosej”. Mufa bosa była kupowana poza strefą od podmiotów trzecich albo pochodziła z zapasów magazynowych Spółki znajdujących się poza strefą w poprzedniej lokalizacji. Była wytwarzana przez Spółkę, lecz poza strefą.

Przepisy podatkowe oraz strefowe nakazują – w celu uzyskania zwolnienia z opodatkowania dochodów – prowadzenie działalności gospodarczej objętej zezwoleniem na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zatem, jeżeli jakaś faza tej działalności nie jest prowadzona na terenie strefy, to w tej części dochód Spółki nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop.

Innymi słowy, fakt wykonywania niektórych czynności w ramach procesu produkcyjnego poza specjalną strefą ekonomiczną nie pozostaje bez wpływu na wysokość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży towarów. Tym samym, dochód odpowiadający fazie produkcji realizowanej poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej winien być wyłączony z dochodu podlegającego zwolnieniu strefowemu.

Wskazać tu należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku to na Spółce ciąży obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością prowadzoną w strefie oraz działalnością prowadzoną poza terenem strefy.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest zobowiązany wyodrębnić dochód przypadający na fazę produkcji poza strefą. W całkowitych przychodach z tytułu sprzedaży produktu strefowego należy wydzielić tę część przychodów, która dotyczy fazy produkcji prowadzonej poza strefą.

Stanowisko Spółki zgodnie z którym dochód uzyskany ze sprzedaży mufy której produkcja rozpoczęła się poza strefą a została ukończona w strefie tylko częściowo korzysta ze zwolnienia w CIT - jest zatem prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 40, 20-400 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.