Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.631.2017.2.SM
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 27 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług związanego z zakupem aparatów słuchowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług związanego z zakupem aparatów słuchowych, jak również dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2017 r. w zakresie podatku od towarów i usług poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik od 1996 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa gospodarczego, sprzedając dotychczas swoje usługi wyłącznie na terenie kraju i wyłącznie podmiotom tutaj zlokalizowanym. Od 2002 r. przychody Podatnika w największej części pochodzą ze sprzedaży usług związanych z pozyskiwaniem funduszy Unii Europejskiej. Prowadzona działalność gospodarcza ma charakter jednoosobowy. Podatnik ma obustronny niedosłuch powstały w dzieciństwie, o średniej skali, co w przypadku podatnika oznacza znaczne utrudnienie w rozumieniu mowy o normalnej głośności oraz niemożność dosłyszenia dźwięków cichych (np. szepty, szelesty itp.), znacznie oddalonych, odbywających się w grupie (np. wypowiedzi na zebraniach, wiecach, wykładach) lub przetworzonych przez urządzenia elektroniczne (telewizor, radio itp.).

W związku z ww. niedosłuchem w 2000 r. Podatnik zaczął użytkować i do chwili obecnej użytkuje aparaty słuchowe w celu zmniejszenia skutków niedosłuchu. Z uwagi na fakt, że dotychczasowe zakupy aparatów słuchowych były dokonywane z zamiarem poprawienia funkcjonowania Podatnika w całym życiu społecznym (w tym zawodowym), podatnik nie uznawał wydatków na ww. zakupy za koszty prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Stan obecny jest więc taki, że Podatnik użytkuje aparaty słuchowe, które dobrze spełniają swoją rolę wspomagającą w warunkach funkcjonowania w Polsce, tj. w środowisku, w którym podatnik przebywa od urodzenia, w którym miał możność, przed zaistnieniem niedosłuchu, nauczenia się języka polskiego oraz w którym z biegiem lat mógł wykształcić specyficzne techniki poprawy rozumienia innych osób takie, jak np. czytanie z ruchów warg.

W 2016 r. Podatnik podjął decyzję o rozwoju swojej działalności w kierunku nawiązania współpracy zagranicznej z podmiotami z innych krajów członkowskich Unii Europejskiej oraz z krajów, w których można porozumiewać się językiem angielskim, głównie krajów anglosaskich, m.in.: Nowej Zelandii, Kanady. W odniesieniu do innych niż Polska krajów Unii Europejskiej podstawą do tej współpracy ma być dotychczasowa działalność gospodarcza Podatnika w zakresie usług związanych z pozyskiwaniem funduszy Unii Europejskiej, a w przypadku pozaeuropejskich krajów anglosaskich inne usługi. W tym celu Podatnik podjął decyzję o podjęciu nauki języka angielskiego w celu doprowadzenia go do poziomu umożliwiającego pełną komunikatywność, rozpoczął zbieranie informacji rynkowych dotyczących ww. rynków oraz podjął rozmowy o współpracy ze znanymi sobie polskimi konsultantami realizującymi projekty za granicą.

Podatnik uczył się już języka angielskiego przed rozpoczęciem użytkowania aparatów słuchowych, ale mimo znacznego wysiłku w tym celu poczynionego, w tym trzech pobytów w Wielkiej Brytanii, nie był w stanie uzyskać pełnej sprawności związanej z mówieniem w języku angielskim oraz rozumieniem wypowiedzi w języku angielskim. Jednocześnie w zakresie tzw. biernej znajomości języka angielskiego, tj. pisania i rozumienia tekstów Podatnik osiągnął znaczną sprawność, która np. umożliwia mu posługiwanie się publikacjami anglojęzycznymi przy prowadzonej działalności gospodarczej. Nieuzyskanie wystarczającej sprawności językowej w zakresie mówienia i rozumienia języka angielskiego była ściśle związana z posiadanym niedosłuchem.

Próby rozwinięcia umiejętności w zakresie rozumienia języka angielskiego dla celów zawodowych Podatnik zaczął podejmować od 2002 r. (pierwsze usługi związane z pozyskiwaniem funduszy Unii Europejskiej), a w szczególności od roku 2008 r. po zakupie cyfrowych wewnątrzusznych aparatów słuchowych. Jednak parametry tych aparatów nie okazały się wystarczające do pełnego zniwelowania niedosłuchu w zakresie umożliwiającym osiągnięcie pełnej słyszalności dźwięków cichych, znacznie oddalonych (potrzebne na spotkaniach z klientami), odbywających się w grupie lub przetworzonych przez urządzenia elektroniczne (potrzebne np. przy rozmowach telefonicznych z kontrahentami zagranicznymi).

Reasumując ww. aparaty słuchowe okazały się niewystarczające do nabycia umiejętności językowych umożliwiających skuteczną realizację planów rozszerzenia działalności gospodarczej na inne kraje.

W kwietniu 2017 r. Podatnik podczas pobytu kontrolnego związanego z badaniami słuchu oraz sprawdzeniem działania posiadanych aparatów słuchowych uzyskał w firmie obsługującej w tym zakresie podatnika informację o wprowadzeniu do sprzedaży bardzo zaawansowanych zausznych aparatów słuchowych jednej z firm. Według uzyskanych informacji aparaty z tej serii miałyby umożliwić praktycznie całkowite zniwelowania słabej słyszalności dźwięków cichych, znacznie oddalonych, odbywających się w grupie lub przetworzonych przez urządzenia elektroniczne. W tej sytuacji Podatnik podjął decyzję o zawarciu umów o wypożyczeniu różnych aparatów z ww. serii do testowania. Podatnik testował 3 różne modele ww. aparatów i po zakończeniu testowania w lipcu 2017 r. ustalił, że jeden z modeli aparatu słuchowego faktycznie posiada parametry znacznie lub prawie całkowicie niwelujące dotychczasowe bariery w zakresie słyszalności, co będzie umożliwiało naukę mówionego języka angielskiego i tym samym umożliwi rozszerzenie działalności gospodarczej. Dodatkowo przeprowadzona przez Podatnika analiza opłacalności takiego zakupu wykazała, że w przypadku umożliwienia Podatnikowi porozumiewania się w języku angielskim w mowie inwestycja ta zwróci się w bardzo krótkim czasie. W tej sytuacji podatnik 14 lipca 2017 r. zdecydował się na tę inwestycje i zakupił ww. aparaty słuchowe.

Wyżej wymieniona firma obsługująca Podatnika, działając w tym wypadku jako pośrednik finansowy jednego z banków sprzedała podatnikowi aparaty słuchowe z płatnością podzieloną na raty, przy czym rzeczywista roczna stopa oprocentowania tych rat wynosi 0%. Firma obsługująca Podatnika udokumentowała ww. transakcję wystawiając Podatnikowi jako nabywcy fakturę VAT.

Należy podkreślić, że wcześniej zakupione, wewnątrzuszne aparaty słuchowe są w pełni sprawne i są nadal użytkowane przez podatnika. Są one szczególnie przydatne w sytuacji, w której podatnik chce ukryć fakt posiadania niedosłuchu (ww. aparaty całkowicie chowają się w kanale usznym i nie są widoczne z zewnątrz) lub w sytuacji aktywności fizycznej (aparaty wewnątrzuszne nie wypadają z ucha, podczas gdy aparaty zauszne mogą wypaść).

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku w zakresie podatku od towarów i usług, wskazano, iż:

1. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w treści wniosku;
2. Wnioskodawca (Podatnik) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
3. Wnioskodawca nie wprowadził do rejestru zakupów VAT faktury VAT związanej z zakupem aparatów słuchowych i nie dokonał pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu aparatów słuchowych. Zakup aparatów słuchowych będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
4. Wnioskodawca jest małym podatnikiem i rozlicza podatek od towarów i usług w okresach kwartalnych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W zakresie rozliczenia naliczonego podatku od towarów i usług związanego z wyżej wymienionym zakupem: Czy w związku z faktem wykorzystywania nowo zakupionych aparatów słuchowych również poza prowadzoną działalnością gospodarczą prawidłowe jest określenie zakresu, w jakim nowo zakupione aparaty słuchowe są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez wyliczenie proporcji godzin w jakich nowo zakupione aparaty słuchowe będą służyły do wykonywania działalności gospodarczej w stosunku do łącznej liczby godzin, przez którą nowo zakupione aparaty są użytkowane przez Podatnika? (oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno ze względu na intencje, jak i faktyczny sposób wykorzystania nowo zakupionych aparatów słuchowych, czyli wykorzystanie nowej sprawności słuchowej do poprawienia komunikatywności języka angielskiego w celu nawiązania kontaktów gospodarczych zagranicą Podatnik uważa, że ten zakup jest jasno i bezpośrednio związany z osiągnięciem przychodów z tego źródła.

Z uwagi na to, że zakup aparatów słuchowych został sfinansowany kredytem ratalnym, którego raty kapitałowe nie są kosztem uzyskania przychodów Podatnik uważa, że właściwym sposobem zaksięgowania zakupu wyżej wymienionych aparatów słuchowym jest zaksięgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów kwoty netto z faktury dokumentującej wyżej wymieniony zakup, uwzględnienie tej wartości jako wartości początkowej w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a następnie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych z tym związanych zgodnie z odpowiednimi przepisami.

W zakresie związanym z rozliczeniem naliczonego podatku od towarów i usług dotyczącego wyżej wymienionego zakupu Podatnik uważa, że powinien, ze względu na używanie nowo zakupionych aparatów słuchowym również poza działalnością gospodarczą (byłoby niepraktyczne i nie zgodne ze zdrowym rozsądkiem ich zakładanie jedynie na czas działalności gospodarczej, a zdejmowanie niezwłocznie po), wyliczyć przez jaki przeciętnie czas używa wyżej wymienionych aparatów słuchowym do prowadzenia działalności gospodarczej, a przez jaki poza nią i skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od podatku naliczonego tylko w takim zakresie, jaki będzie wynikał z tak określonej proporcji czasu wykorzystania do działalności gospodarczej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku w zakresie podatku od towarów i usług wskazano, że:

W zakresie związanym z rozliczeniem naliczonego podatku od towarów i usług, dotyczącego wyżej wymienionego zakupu, podatnik uważa, że nie powinien wyliczać przez jaki przeciętnie czas będzie używał ww. aparatów słuchowych do prowadzenia działalności gospodarczej, a przez jaki poza nią i nie może skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego od podatku naliczonego tylko w takim zakresie, jaki będzie wynikał z tak określonej proporcji czasu wykorzystania do działalności gospodarczej. Wynika to z tego, że do sytuacji tej będzie miał zastosowanie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym Wnioskodawca będzie miał obowiązek naliczania podatku od świadczenia usługi polegającej na wykorzystaniu aparatów słuchowych do celów osobistych Wnioskodawcy.

Generalnie do sytuacji Wnioskodawcy zastosowanie będzie miał art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Ustęp 1 tego artykułu uprawnia Wnioskodawcę do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia aparatów słuchowych w zakresie w jakim są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustęp 2 ww. artykułu określa, że kwotą podatku naliczonego jest kwota wynikająca z faktury z tytułu nabycia aparatów słuchowych. Ustęp 2a ww. artykułu nie będzie miał zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy gdyż w przypadku Wnioskodawcy zachodzi wyjątek wyłączający go spod zapisów tego ustępu, tj. ma zastosowanie art. 8 ust. 2 pkt 1) ustawy o podatku od towarów i usług – aparaty słuchowe będą stanowiły część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i będą użyte również do celów osobistych Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) zwanej dalej „ustawą”, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Należy stwierdzić, że jak wskazano wyżej, dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

W kontekście powołanych przepisów, odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, należy przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

Należy zauważyć, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE wynika, że aby podmiot miał prawo do odliczenia VAT, musi on być podatnikiem w rozumieniu przepisów dyrektywy, a po drugie – towary i usługi powinny być używane do celów transakcji podlegających opodatkowaniu (zob. np. wyrok z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-137/02, pkt 24).

Potwierdzają to również postanowienia pkt 8–9 wyroku w sprawie C-97/90 Lennartz, w których TSUE stwierdził, że prawo do odliczeń powstaje w momencie, gdy podlegający odliczeniu podatek staje się wymagalny. W konsekwencji o istnieniu tego prawa do odliczeń może zadecydować jedynie charakter, w jakim osoba występuje w danym czasie. Zgodnie z art. 17 (2) szóstej dyrektywy, o ile podatnik, działający w tym charakterze, używa towarów dla celów czynności podlegających opodatkowaniu, jest on uprawniony do odliczania podatku należnego lub zapłaconego od takich towarów. Jeżeli towary nie są używane do celów działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 4, lecz do celów prywatnej konsumpcji, nie powstaje żadne prawo do odliczeń.

W zakresie powyższej kwestii wskazać należy również orzeczenie TSUE z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-204/13, w którym TSUE stwierdził m.in.: „Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia”.

Również w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Becker, pkt 19 i 20, Trybunał stwierdził, że: „…zgodnie z orzecznictwem Trybunału bezpośredni związek między konkretną transakcją na wcześniejszym etapie obrotu a transakcją lub transakcjami dającymi prawo do odliczenia dokonanymi na późniejszym etapie obrotu jest co do zasady niezbędny do powstania po stronie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz do określenia wysokości tego odliczenia (zob. ww. wyrok w sprawie Midland Bank, pkt 24; wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. w sprawie C 408/98 Abbey National, Rec. s. I 1361, pkt 26; ww. wyrok w sprawie Investrand, pkt 23). Warunkiem powstania prawa do odliczenia podatku VAT od nabycia towarów lub usług na wcześniejszym etapie obrotu jest, by koszt nabycia owych towarów lub usług stanowił element ceny w ramach transakcji dającej prawo do odliczenia na późniejszym etapie (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30; w sprawie Abbey National, pkt 28). Podatnik korzysta jednak z prawa do odliczenia również w sytuacji braku bezpośredniego związku między konkretną transakcją na wcześniejszym etapie obrotu a transakcją lub transakcjami na późniejszym etapie obrotu powodującymi powstanie prawa do odliczenia, jeżeli cena nabycia otrzymanych świadczeń wchodzi w zakres ogólnych kosztów działalności podatnika i stanowi w związku z tym element ceny dostarczanych przez niego towarów lub świadczonych usług. Tego rodzaju koszty mają bowiem bezpośredni związek z całością działalności gospodarczej podatnika (zob. podobnie w szczególności ww. wyrok w sprawie Midland Bank, pkt 31; wyrok z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie C 465/03 Kretztechnik, Zb.Orz. s. I 4357, pkt 36).”

Oceny istnienia bezpośredniego związku między konkretną transakcją a całością działalności podatnika w celu ustalenia, czy towary i usługi są wykorzystywane „do celów zawieranych transakcji podlegających opodatkowaniu” tego podatnika w rozumieniu art. 17 ust. 2 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 2001/115/WE z dnia 20 grudnia 2001 r., należy dokonywać na podstawie istoty nabywanych przez podatnika towarów lub usług.

W celu ustalenia związku między konkretną transakcją (nabyciem) a całością działalności opodatkowanej podatnika podatku od towarów i usług należy brać pod uwagę rzeczywistą charakterystykę nabywanych towarów lub usług.

W okolicznościach niniejszej sprawy, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem aparatów słuchowych. O ile nie można wykluczyć, że wspomniany zakup może usprawnić pracę wykonywaną przez Wnioskodawcę, to jednak nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem aparatów słuchowych. Bowiem, w ocenie Organu w niniejszej sprawie brak jest związku dokonanego nabycia z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dla prawa do odliczenia podatku naliczonego istotne jest bowiem to, aby danemu towarowi nadać tylko i wyłącznie charakter służbowy a nie osobisty. Tak więc aby podatek naliczony od dokonanych zakupów podlegał odliczeniu zakupy te winny utracić charakter zakupów na cele osobiste podatnika poza firmą. Zakup aparatów słuchowych, stanowi wydatek związany w ogóle z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym niezależnie od tego, czy prowadzi ona działalność gospodarczą.

Zdaniem tut. Organu zakup aparatów dokonany przez Wnioskodawcę tylko z tego powodu, że jest to aparat, który faktycznie posiada parametry znacznie lub prawie całkowicie niwelujące dotychczasowe bariery w zakresie słyszalności, nie przesądza, że wydatek ten jest wydatkiem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Uzyskiwanie obrotów w ramach działalności gospodarczej nie jest bowiem uzależnione od rodzaju noszonego aparatu słuchowego, gdyż jego posiadanie niezbędne jest dla wykonywania wielu czynności poza sferą działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, iż zakup aparatów słuchowych jest związany ze stanem zdrowia Zainteresowanego. Natomiast zakupy uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W przypadku wad słuchu, w gestii osoby fizycznej (prywatnej) leży poczynienie zakupu aparatu słuchowego niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, dokonanie tego rodzaju zakupu jest związane z korzyściami osobistymi Wnioskodawcy, a nie z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W związku z powyższym brak podstaw aby uznać, że dokonanie zakupu aparatów słuchowych ma bezpośredni związek z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Pomimo wskazania, iż aparat słuchowy będzie umożliwiał naukę mówionego języka angielskiego i tym samym umożliwi rozszerzenie działalności gospodarczej, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia Wnioskodawcy, a więc jest zakupem o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem z punktu widzenia celu poniesienia wydatków w związku z zakupem aparatów słuchowych, nie można ich uznać za poniesione na potrzeby całości działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Biorąc pod uwagę istotę nabywanego towaru należy stwierdzić, że przyczyną jego nabycia jest stan zdrowia Wnioskodawcy.

Tym samym stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania ww. art. 86 ust. 1 ustawy, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji, z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu aparatów słuchowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, w tym w szczególności kwestia zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.