Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.356.2017.1.JKT
z 7 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z poźn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 12 października 2017 r. (data wpływu 18 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie niepowstania przychodu podatkowego w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwa Spółki osobowej w ramach podziału majątku SK następującego w związku z jej rozwiązaniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie niepowstania przychodu podatkowego w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę Przedsiębiorstwa Spółki osobowej w ramach podziału majątku SK następującego w związku z jej rozwiązaniem.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka” lub „SBC”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „PDOP”) podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka jest komandytariuszem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej (dalej: „Spółka osobowa” lub „SK”), która ma siedzibę i miejsce zarządu w Polsce.

SK została utworzona, jako spółka komandytowa i nie jest następcą prawnym spółki komandytowo-akcyjnej ani innej spółki kapitałowej. Wnioskodawca posiada większościowy udział w zysku SK.

SK jest właścicielem znaków towarowych i innych praw własności intelektualnej/przemysłowej i zarządza tymi prawami w ramach grupy kapitałowej. Wykorzystując składniki majątkowe przedsiębiorstwa SK prowadzi działalność obejmującą przede wszystkim świadczenie usług udzielania licencji na korzystanie z praw własności intelektualnej/przemysłowej. SK jest czynnym podatnikiem VAT. Stosowne licencje udzielane są i będą na moment wystąpienia opisanego zdarzenia przyszłego, zarówno spółkom z grupy kapitałowej, jak i podmiotom kontrolowanym przez podmioty trzecie. Przychody z działalności SK umożliwiają samodzielne i odrębne funkcjonowanie SK. Działalność ta umożliwia generowanie przychodów obecnie i w przyszłości.

W szczególności, Grupa kapitałowa podjęła w ostatnim czasie współpracę z grupą X. w zakresie produkcji tramwajów. W ramach zawiązanej współpracy, SK udzieliła podmiotowi z grupy X. licencji na korzystanie z niektórych znaków towarowych. Możliwe, że SK zawrze dodatkowe umowy licencji z podmiotem z grupy X lub powołaną przez obie grupy kapitałowe spółką joint venture.

Z uwagi na planowane zmiany organizacyjne i własnościowe grupa kapitałowa rozważa zmianę istniejącej obecnie struktury organizacyjnej obejmującej osobny podmiot stanowiący centrum zarządzania znakami towarowymi i innymi prawami IP (SK). Analizowane jest w efekcie rozwiązanie SK i przeniesienie całości majątku SK tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej na jej komandytariusza tj. Wnioskodawcę (za wyjątkiem majątku SK, w części przypadającej na komplementariusza, który zostanie mu spłacony w pieniądzu).

W razie decyzji o braku dalszego uzasadnienia gospodarczego do utrzymywania osobnego podmiotu w grupie, zgodnie z przepisami art. 103 § 1 w zw. z art. 58 pkt 2 i 67 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577, dalej: „KSH”), wspólnicy SK podejmą jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego (dalej: „Rozwiązanie”). Zgodnie z wyżej powołanymi przepisami oraz doktryną, wspólnicy mogą uzgodnić inny (niż likwidacja) sposób zakończenia działalności spółki, polegający na m.in. przejęciu całości majątku tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej spółki przez jednego lub kilku wspólników z obowiązkiem rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami. Umowa Spółki osobowej nie przewiduje szczególnych zasad zakończenia działalności SK ani dokonywania rozliczeń pomiędzy wspólnikami wskutek Rozwiązania. Stąd, w ramach procesu Rozwiązania, wspólnicy uzgodnią inny, niż likwidacja, sposób zakończenia działalności Spółki obejmujący także porozumienie co do rozliczenia pomiędzy sobą majątku SK. Wspólnicy SK porozumieją się co do rozliczenia w ten sposób, że majątek SK zostanie wydany na rzecz SBC, jako komandytariusza, i w konsekwencji SBC przejmie całość majątku tj. wszystkie składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej SK w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (dalej także: „Przedsiębiorstwo”), natomiast majątek SK w części przypadającej na udział komplementariusza (Sp. z o.o.), zostanie spłacony mu w pieniądzu. Po przeniesieniu majątku Rozwiązywanej SK, złożony zostanie wniosek o wykreślenie SK z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Na moment przeniesienia do SBC w skład Przedsiębiorstwa wchodzić będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym w szczególności:

• oznaczenie indywidualizujące Przedsiębiorstwo (nazwa Przedsiębiorstwa);
• prawa własności przemysłowej;
• majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
• pozostałe wartości niematerialne i prawne;
• własność rzeczy ruchomych jak i inne prawa rzeczowe do ruchomości;
• wierzytelności;
• środki pieniężne, z wyjątkiem kwot przypadających na spłatę komplementariusza;
• prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów licencyjnych;
• prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych (np. księgowość) i innych umów;
• wszelkie zobowiązania związane z działalnością SK, w tym wynikające z otrzymanych pożyczek;
• stanowiska pracy (pracowników) zatrudnionych w SK;
• tajemnice Przedsiębiorstwa;
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej;
• wszelkie inne składniki majątkowe i zobowiązania związane z działalnością SK.
  
  

W dniu przeniesienia majątku SK na SBC w ramach Rozwiązania, będzie on stanowił majątek SK wykorzystywany do tego dnia w całości w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Majątek SK będzie obejmował m.in. aktywo z tytułu własności znaków towarowych oraz zobowiązanie z tytułu pożyczki zaciągniętej w celu sfinansowania majątku SK.

SBC będzie kontynuowała działalność SK w zakresie wykorzystania w prowadzonej działalności gospodarczej przeniesionego w wyniku Rozwiązania majątku SK. W szczególności, SBC będzie wykorzystywała przeniesiony majątek do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie licencjonowania znaków towarowych lub produkcji i sprzedaży towarów oznaczonych przedmiotowymi znakami towarowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym wydanie Wnioskodawcy Przedsiębiorstwa Spółki osobowej w ramach podziału majątku SK następującego w związku z jej rozwiązaniem, spowoduje powstanie dla Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „ustawa o PDOP”)?
W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za nieprawidłowe:

2. Czy ewentualny przychód Wnioskodawcy powinien odpowiadać wyłącznie wartości rynkowej Przedsiębiorstwa (uwzględniającej zarówno otrzymywane aktywa jak i przejmowane zobowiązania)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

W opisanym zdarzeniu przyszłym wydanie Wnioskodawcy Przedsiębiorstwa Spółki osobowej w ramach podziału majątku SK następującego w związku z jej Rozwiązaniem, nie spowoduje powstania dla Wnioskodawcy jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o PDOP.

Ad 2.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za nieprawidłowe, ewentualny przychód Wnioskodawcy powinien odpowiadać wyłącznie wartości rynkowej Przedsiębiorstwa (uwzględniającej zarówno otrzymywane aktywa jak i przejmowane zobowiązania).

Uzasadnienie

Ad 1.

Zgodnie z art. 4a pkt 14 ustawy o PDOP, ilekroć w ustawie mowa jest o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego. Uwzględniając brzmienie art. 1 ustawy o PDOP, spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o PDOP, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W świetle art. 5 ustawy o PDOP, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Powyższe regulacje stanowią tzw. zasadę transparentności podatkowej spółek osobowych niebędących podatnikami podatku dochodowego, zgodnie z którą ich przychody i koszty zostają, w odpowiedniej proporcji, przypisane bezpośrednio do wspólników. Mając powyższe na uwadze w przypadku spółek niebędących osobą prawną, o których mowa w art. 4a pkt 14 ustawy o PDOP, podatnikami podatku dochodowego są odpowiednio wspólnicy tych spółek. W związku z powyższym, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek niebędących osobami prawnymi należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami prawnymi - w oparciu o przepisy ustawy o PDOP). Tym samym, każdy ze wspólników spółek niebędących osobą prawną przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w tej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym (tj. w przypadku Wnioskodawcy, będącego osobą prawną - przepisy ustawy o PDOP).

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy o PDOP, do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

1. likwidacji takiej spółki,
2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4g ustawy o PDOP, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 4 pkt 3a, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy o PDOP, do przychodów nie zalicza się wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

1. odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,
2. spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany z tej spłaty.
   
   

Odnosząc się do trybu planowanego zakończenia działalności spółki osobowej, należy wskazać, że art. 58 KSH stanowi, że rozwiązanie spółki powodują:

i. przyczyny przewidziane w umowie spółki,

ii. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,

iii. ogłoszenie upadłości spółki,

iv. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,

v. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,

vi. prawomocne orzeczenie sądu.

Zgodnie natomiast z art. 67 § 1 KSH, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Jednocześnie w świetle art. 103 § 1 KSH, w sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W kontekście powyższego należy wskazać, że w przypadku likwidacji lub innego sposobu zakończenia działalności spółki osobowej wydanie majątku likwidacyjnego w naturze (w tym całego przedsiębiorstwa) stanowi jedną z dopuszczalnych form rozliczenia pomiędzy spółką a jej wspólnikami. Powyższe znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa spółek handlowych np.:

• Co do zasady równowartość pozostałego majątku spółki rozdziela się pomiędzy wspólników w pieniądzu, z wyjątkiem rzeczy wniesionych przez wspólników tylko do używania, które zwraca się wspólnikom w naturze. Wspólnicy mogą jednak wyrazić zgodę na podział majątku w naturze (J.A. Strzępka, E. Zielińska, (w:) Strzępka, Komentarz KSH. 2013. art. 82. Nb 4: Litwińska-Werner, Komentarz KSH, 2007, Komentarz do art. 83 KSH, Nb 3; S. Sołtysiński. (w:) Sołtysiński, Szajkowski. Szumański. Szweja. Komentarz KSH. t. I, 2012, Nb 11; A. Witosz, Likwidacja a czynności likwidacyjne, PPH 2010, Nr 5, s. 18. (Kodeks Spółek Handlowych. Komentarz, art. 82 KSH, Z. Jara, 2017 r. wyd. 2),
• W literaturze przedmiotu wskazano, że inny sposób zakończenia działalności spółki jawnej może polegać na podziale majątku spółki pomiędzy wspólników z podziałem (skutecznym w stosunku wewnętrznym) kwot podlegających zaspokojeniu przez każdego wobec wierzycieli spółki (K. Strzelczyk, (w:) Potrzeszcz. Siemiątkowski, Komentarz KSH, 2001, s. 201: K. Strzelczyk, (w:) Potrzeszcz. Siemiątkowski. Komentarz KSH, t. I, 2010, s. 395, Nb 3), a w szczególności na przejęciu przedsiębiorstwa spółki przez jednego lub kilku wspólników z obowiązkiem rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami na zbyciu przedsiębiorstwa spółki jawnej osobie trzeciej lub wniesieniu tego przedsiębiorstwa w formie wkładu wspólników do zakładanej lub istniejącej innej spółki handlowej lub cywilnej (S. Sołtysiński, (w:) Sołtysiński. Szajkowski. Szumański. Szwaja. Komentarz KSH, t. I, 2012, t. I, Nb 17: A. Kidyba. Komentarz do art. 67 KSH. LEX/el. 2009). Wspólnicy mogą zatem w różny, dogodny dla siebie sposób, zakończyć działalność spółki jawnej. (Komentarz do art. 67, Kodeks spółek handlowych, red. Z. Jara, 2017, wyd. 2).
  
  

Mając powyższe na uwadze, należy podkreślić, że ustawa o PDOP przewiduje neutralność likwidacji spółki niebędącej osobą prawną. W szczególności, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a oraz pkt 3b ustawy o PDOP, wydanie wspólnikom środków pieniężnych oraz innych składników majątku w ramach likwidacji spółki osobowej nie powoduje powstania po stronie wspólników przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOP. Zdaniem Wnioskodawcy, także wydanie całego zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (tj. przedsiębiorstwa zgodnie z definicją zawartą w art. 55¹ ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), nie powinno generować powstania jakiegokolwiek przychodu wspólnika spółki osobowej.

W tym kontekście należy wskazać, że przepisy ustawy o PDOP, nie rozróżniają konsekwencji wydania składników majątku likwidacyjnego spółki osobowej od tego, czy są one zorganizowane i przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, czy też są od siebie niezależne/niepowiązane. Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a oraz pkt 3b ustawy o PDOP, wydanie jakichkolwiek środków pieniężnych, jak i innych składników majątku w ramach likwidacji spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu wspólnika spółki osobowej na gruncie PDOP. W szczególności nie ma żadnego uzasadnienia, aby uznawać, że wydanie odrębnych składników majątkowych, niestanowiących przedsiębiorstwa w ramach likwidacji spółki osobowej jest neutralne na gruncie PDOP, natomiast wydanie składników majątkowych tworzących przedsiębiorstwo jest w jakikolwiek sposób opodatkowane PDOP.

Tym samym, mimo że w wyniku Rozwiązania Spółki Osobowej dojdzie do zmiany podmiotu będącego właścicielem zespołu składników majątkowych tworzących Przedsiębiorstwo Spółki osobowej, to jego wydanie nie spowoduje powstania jakiegokolwiek przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a oraz pkt 3b ustawy o PDOP.

Dodatkowo, należy wskazać, że zarówno likwidacja, jak i inne sposoby zakończenia działalności spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku w postaci zaprzestania działalności danej spółki oraz ustania jej bytu prawnego. Różnice występujące jedynie w kwestiach formalnych przeprowadzenia procesu likwidacji, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinny mieć wpływu na konsekwencje zakończenia działalności spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, jako procedury prowadzącej do wygaszenia działalności spółki osobowej i ustania jej bytu prawnego. W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PDOP, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a oraz pkt 3b ustawy o PDOP powinny mieć zastosowanie zarówno w przypadku likwidacji Spółki osobowej, jak również w ramach innych sposobów zakończenia jej działalności - w tym w ramach Rozwiązania Spółki osobowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 20 czerwca 2017 r., sygn. S-ILPB4/423-334/13/17-S/MC, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: wartość otrzymanych przez niego w związku z likwidacją spółki jawnej lub spółki komandytowej środków pieniężnych lub innych składników majątku o charakterze niepieniężnym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Ewentualny przychód (dochód) opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych może powstać dopiero w momencie odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki jawnej lub spółki komandytowej, innych niż środki pieniężne.
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lutego 2016 r., sygn. ILPB4/4510-1-593/15-2/DS, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: w wyniku podziału majątku Spółki osobowej dojdzie co prawda do zmiany podmiotu będącego właścicielem określonych składników majątkowych tworzących przedsiębiorstwo Spółki osobowej, lecz wydanie tego zespołu składników majątku Spółki osobowej nie powinno powodować przychodu powstania po stronie Wnioskodawcy. Poprzez tą czynność dojdzie jedynie do przesunięcia prawa własności przedsiębiorstwa Spółki osobowej, które nie doprowadzi do uzyskania przez Wnioskodawcę przysporzenia majątkowego z perspektywy podatku dochodowego, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 3a oraz 3b ustawy o PDOP: oraz przepisy ustawy o PDOP, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3a oraz 3b ustawy o PDOP powinny mieć zastosowanie zarówno w przypadku likwidacji Spółki osobowej, jak również w ramach innych sposobów zakończenia jej działalności, o których mowa w art. 67 § 1 KSH.
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510-184/16/AB, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: przepisy ustawy CIT, w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy CIT oraz art. 12 ust. 4 pkt 3b ustawy CIT, mają zastosowanie zarówno do rozwiązania spółki jawnej lub komandytowej w wyniku przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego określonego w art. 67-85 KSH, jak i w przypadku rozwiązania spółki jawnej lub komandytowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego w trybie określonym w art. 67 § 1 KSH, tj. w przypadku gdy wspólnicy postanowią o zakończeniu działalności spółki w inny sposób. Należy bowiem wskazać, że zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki niebędącej osobą prawną bez likwidacji podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku w postaci zaprzestania działalności spółki oraz ustania jej bytu prawnego.
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2016 r., sygn. IBPB-1-1/4510-9/16/EN, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: w związku z wydaniem przez Spółkę osobową i otrzymaniem przez Wnioskodawcę majątku likwidacyjnego w wyniku likwidacji (w tym rozwiązania) Spółki osobowej nie powstanie po jego stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2016 r., sygn. ILPB4/4510-1-593/15-2/DS, w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: zarówno likwidacja, jak i inne sposoby zakończenia działalności spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego podejmowane są z tych samych przyczyn i dla osiągnięcia tego samego skutku w postaci zaprzestania działalności danej spółki oraz ustania jej bytu prawnego. Różnice występujące jedynie w kwestiach formalnych przeprowadzenia procesu likwidacji, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinny mieć wpływu na ocenę instytucji zakończenia działalności spółki osobowej bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, jako procedury prowadzącej do wygaszenia działalności spółki osobowej i ustania jej bytu prawnego. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przepisy ustawy o PDOP. w szczególności art. 12 ust. 4 pkt 3a oraz 3b ustawy o PDOP powinny mieć zastosowanie zarówno w przypadku likwidacji Spółki osobowej, jak również w ramach innych sposobów zakończenia jej działalności, o których mowa w art. 67 § 1 KSH.
  
  

Niezależnie od powyższego, zdaniem Wnioskodawcy powyższe stanowisko potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 września 2016 r., sygn. ILPB1-3/4510-1-7/16-2/DS wydana na rzecz Wnioskodawcy, w której organ w całości zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że nabycie przez Wnioskodawcę majątku likwidacyjnego spółki osobowej (w tym środków pieniężnych, znaków towarowych oraz innych składników majątkowych) będzie zwolnione od PDOP. Ponadto, zgodnie z otrzymaną interpretacją:

• pomimo że art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a oraz pkt 3b ustawy o PDOP, odnosi się do likwidacji spółki osobowej, celem tego przepisu jest uregulowanie skutków wydania wspólnikom majątku w wyniku zakończenia działalności przez spółkę osobową, oraz
• przywołany przepis ma zastosowanie do sytuacji, w której wspólnicy podejmują decyzję o zakończeniu działalności spółki osobowej w drodze likwidacji, jak również rozwiązania bez przeprowadzania likwidacji.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a i pkt 3b ustawy o PDOP, powyższe wnioski pozostają aktualne niezależnie od tego, czy Wnioskodawca otrzyma w ramach Rozwiązania SK jej poszczególne składniki majątkowe, czy też całe Przedsiębiorstwo.

Mając powyższe na względzie, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z podziałem majątku Spółki osobowej następującego w ramach jej Rozwiązania i wydaniem Wnioskodawcy w wyniku tego podziału Przedsiębiorstwa Spółki osobowej, Wnioskodawca nie osiągnie jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOP.

Ad 2.

W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za nieprawidłowe (co zdaniem Wnioskodawcy pozostawałoby w oczywistej sprzeczności z przepisami art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a i pkt 3b ustawy o PDOP), wydaje się, że ewentualny przychód Wnioskodawcy w związku z otrzymaniem Przedsiębiorstwa Spółki w ramach Rozwiązania SK, powinien odpowiadać wyłącznie wartości rynkowej Przedsiębiorstwa (uwzględniając zarówno otrzymywane aktywa jak i przejmowane zobowiązania).

Należy wskazać, że przepisy ustawy o PDOP, nie regulują kwestii wysokości przychodu wspólnika spółki niebędącej osobą prawną w związku z otrzymaniem majątku tej spółki w ramach likwidacji lub innego sposobu zakończenia jej działalności (w tym zakresie, zdaniem Wnioskodawcy jedyne przepisy, które w sposób całościowy regulują kwestie braku powstania przychodu po stronie wspólnika zostały przytoczone w uzasadnieniu do stanowiska pierwszego). Jednocześnie w przypadku uznania powyższego stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe, bazując na ogólnych zasadach ustalania wysokości przychodu przewidzianych w art. 12 ustawy o PDOP, wydaje się, że ewentualny przychód Wnioskodawcy mógłby odpowiadać wyłącznie rynkowej wartości Przedsiębiorstwa przy uwzględnieniu długów Przedsiębiorstwa.

W tym kontekście należy podkreślić, że w praktyce obrotu gospodarczego transakcje obejmujące przedsiębiorstwa dotyczą także zobowiązań, które powstały po stronie podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo do dnia jego przeniesienia. Wynika to z faktu, że podmiot kontynuujący działalność przedsiębiorstwa często przejmuje w całości zobowiązania przedsiębiorstwa, stając się jedynym dłużnikiem odpowiedzialnym wobec wierzycieli. W takiej sytuacji wartość rynkowa przedsiębiorstwa powinna uwzględniać fakt konieczności poniesienia przez podmiot, który będzie kontynuował jego działalność w przyszłości wydatków w postaci regulowania tych zobowiązań.

W świetle powyższego, mając na uwadze, że w związku z Rozwiązaniem Spółki osobowej Wnioskodawca przejmie m.in. zobowiązania Spółki osobowej, zdaniem Spółki wartość ewentualnego przychodu Wnioskodawcy powinna odpowiadać wartości rynkowej Przedsiębiorstwa (przy uwzględnieniu wszelkich jego składników tj. zarówno aktywów, jak i pasywów).

W tym zakresie należy także uwzględnić, że zgodnie z przepisami KSH, likwidatorzy spółki osobowej, co do zasady powinni zakończyć interesy spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek (por. art. 77 ust. 1 w zw. z art. 103 ust. 1 KSH). W rezultacie, w przypadku gdyby likwidatorzy Spółki osobowej, zamiast wydania Wnioskodawcy całego Przedsiębiorstwa w ramach Rozwiązania Spółki osobowej, przeprowadzili powyższe czynności likwidacyjne, wówczas efektywna wartość majątku wydana Wnioskodawcy (po spłaceniu zobowiązań) odpowiadałaby właśnie rynkowej wartości Przedsiębiorstwa.

Tym samym, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego za nieprawidłowe, ewentualny przychód Wnioskodawcy mógłby odpowiadać wyłącznie rynkowej wartości Przedsiębiorstwa (uwzględniając związane z nim zobowiązania, poprzez obniżenie wartości Przedsiębiorstwa).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na warunkowy charakter pytania oznaczonego we wniosku nr 2, na które Wnioskodawca oczekiwał odpowiedzi w razie uznania za nieprawidłowe stanowiska odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.