2017.12.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.547.2017.2.RR
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 29 września 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 16 listopada 2017 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.282.2017.1.JF, 0114-KDIP1-1.4012.547.2017.1.RR, 0114-KDIP3-2.4014.116.2017.1.JG1 (skutecznie doręczony w dniu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonej Działalności Nieruchomościowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia wydzielonej Działalności Nieruchomościowej na Spółkę przejmującą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wydzielonej Działalności Nieruchomościowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz wyłączonenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia wydzielonej Działalności Nieruchomościowej na Spółkę przejmującą. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 16 listopada 2017 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.282.2017.1.JF, 0114-KDIP1-1.4012.547.2017.1.RR, 0114-KDIP3-2.4014.116.2017.1.JG1 (skutecznie doręczony w dniu 16 listopada 2017 r.).

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Grupa E., w której skład wchodzi spółka dominująca G. S.A. oraz jej spółki zależne i spółki powiązane, jest międzynarodowym koncernem wydawniczym. Publikuje przede wszystkim dzienniki oraz magazyny, posiadając w swoim portfolio ponad 100 tytułów w Polsce oraz państwach azjatyckich, takich jak m.in. Chiny, Indonezja, Singapur, Tajlandia.

P. S.A. [dalej: Spółka] jest spółką prawa polskiego, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy CIT, jak również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT]. Jedynym akcjonariuszem Spółki jest G. S.A. z siedzibą w Lozannie w Szwajcarii [dalej: Akcjonariusz]. O. Sp. z o.o. [dalej: Spółka przejmująca] jest spółką prawa polskiego, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce oraz czynnym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem Spółki przejmującej jest Akcjonariusz.

Spółka, Akcjonariusz i Spółka przejmująca dalej łącznie jako: Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się m.in. wydawaniem magazynów i portali internetowych kobiecych, czasopism o charakterze rodzinnym, poradnikowym oraz książek.

Obecnie Spółka wydaje ponad 20 tytułów prasowych składających się na pięć platform.

Ponadto, Spółka jest właścicielem budynku, którego znacząca większość powierzchni jest obecnie wykorzystywana przez Spółkę na własne cele (związane z prowadzeniem ww. działalności wydawniczej), a reszta powierzchni jest wynajmowana na rzecz podmiotów zależnych Spółki.

W związku z powyższym, w celu realizacji opisanej strategii reorganizacyjnej, Zarząd Spółki podjął uchwałę w zakresie wydzielenia dwóch odrębnych struktur - zespołów składników materialnych i niematerialnych przypisanych odpowiednio do działalności wydawniczej [dalej: Działalność Wydawnicza] oraz działalności w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości [dalej: Działalność Nieruchomościowa].

Uchwała Zarządu Spółki określa w szczególności:

decyzję o wyodrębnieniu w ramach struktury organizacyjnej Spółki Działalności Nieruchomościowej,

przedmiot Działalności Nieruchomościowej,

przypisanie do Działalności Nieruchomościowej pracownika wykonującego zadania ściśle związane z tą działalnością,

przypisanie składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) służących realizacji zadań gospodarczych, w tym środki trwałe (budynek), wartości niematerialne i prawne (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak również składniki majątku ruchomego, takie jak np. komputery, wyposażenie recepcji.

Ponadto, ewidencja rachunkowa Spółki umożliwia zidentyfikowanie oraz przypisanie do Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań pozostających w związku z Działalnością Wydawniczą oraz Działalnością Nieruchomościową.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców, zarówno zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład Działalności Wydawniczej, jak również zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład Działalności Nieruchomościowej może stanowić pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, tj. w przypadku ewentualnego rozdzielenia.

Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej, Spółka i Spółka przejmująca bez konieczności podejmowania dodatkowych działań będą mogły kontynuować działalność prowadzoną w ramach odpowiednio Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej.

Obecnie, w celu dalszej implementacji przyjętej strategii dostosowania działalności Spółki do przyjętego w ramach Grupy E. modelu biznesowego rozważane jest przeprowadzenie prawnego podziału Spółki, w oparciu o regulację art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. kodeks spółek handlowych [j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030; dalej: KSH] poprzez przeniesienie części majątku Spółki obejmującej Działalność Nieruchomościową na Spółkę przejmującą - tzw. podział przez wydzielenie. W wyniku przedmiotowego podziału, Akcjonariusz otrzyma udziały Spółki przejmującej.

W konsekwencji powyższego, Spółka nie przestanie istnieć, będzie kontynuować działalność w zakresie Działalności Wydawniczej, a nastąpi jedynie przeniesienie części majątku Spółki związanego z Działalnością Nieruchomościową na inny podmiot (Spółka przejmująca). W rezultacie transferu części przedsiębiorstwa Spółki, w wyniku podziału przez wydzielenie, dojdzie do przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 ustawy Kodeks pracy ze Spółki na Spółkę przejmującą.

Co istotne, po dokonaniu podziału przez wydzielenie, Spółka przejmująca zawrze ze Spółką umowę najmu powierzchni biurowej. Ponadto, w związku z przeniesieniem Działalności Nieruchomościowej, na Spółkę przejmującą przejdą wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umów najmu zawartych dotychczas przez Spółkę z podmiotami zależnymi od Spółki. Oznacza to, że już od dnia podziału powierzchnia biurowa budynku będzie wynajęta. Na Spółkę przejmującą przejdą także wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umów mających istotne znaczenie w kontekście korzystania z budynku zgodnie z jego przeznaczeniem, takie jak np. umowy o dostawę energii elektrycznej, gazu, wody, Internetu, usług telekomunikacyjnych, odbioru ścieków i nieczystości, dezynsekcji, monitoringu przeciwpożarowego, ochrony, a także umowa o usługi konserwacji budynku.

W konsekwencji, na skutek podziału, zarówno Spółka, jak i Spółka przejmująca, w oparciu o posiadane aktywa, personel i zawarte umowy będą mogły samodzielnie kontynuować wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie odpowiednio Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej.

Mając na uwadze, że w opisanym zdarzeniu przyszłym - tj. w sytuacji podziału Spółki i przeniesienia Działalności Nieruchomościowej na rzecz Spółki Przejmującej - uczestniczyć będą Spółka, Spółka Przejmująca i Akcjonariusz oraz biorąc pod uwagę fakt, że zdarzenie to wywoływać może konsekwencje podatkowe dla każdego z tych podmiotów, podjęto decyzję o złożeniu wspólnego wniosku o interpretację indywidualną. Z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego występują wspólnie Wnioskodawca, Spółka Przejmująca i Akcjonariusz.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego sformułowano następujące pytania (oznaczone nr 3 i 4 w złożonym wniosku wspólnym):

Czy opisana w zdarzeniu przyszłym Działalność Nieruchomościową, która zostanie wydzielona z majątku Spółki na skutek podziału oraz zostanie przeniesiona na Spółkę przejmującą, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT?
Czy opisane w zdarzeniu przyszłym przeniesienie na Spółkę przejmującą Działalności Nieruchomościowej na skutek podziału Spółki przez wydzielenie będzie wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT?

Stanowisko Zainteresowanych:

Ad. 1

Opisana w zdarzeniu przyszłym Działalność Nieruchomościową, która zostanie wydzielona z majątku Spółki na skutek podziału oraz zostanie przeniesiona na Spółkę przejmującą, stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy VAT definicja ZCP została sformułowana analogicznie jak w przypadku definicji w art. 4a pkt 4 ustawy CIT. W związku z tym, w opinii Wnioskodawców, przedstawiona w uzasadnieniu do pytania nr 1 argumentacja dotycząca uznania Działalności Wydawniczej za ZCP na gruncie ustawy CIT, znajduje zastosowanie również na gruncie ustawy VAT.

Zgodnie z art. 4a pkt 4 ustawy CIT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa [dalej: ZCP] należy rozumieć: „organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

W świetle powyższego, ZCP jest:

zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych,

istniejącym w ramach danego przedsiębiorstwa,

wyodrębnionym organizacyjnie,

wyodrębnionym finansowo,

mogącym stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze, które realizuje w ramach przedsiębiorstwa (wyodrębnienie funkcjonalne).

Takie stanowisko w zakresie kryteriów decydujących o istnieniu ZCP potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-593/15/BG, w której zostało stwierdzone, iż:

„(...) status zorganizowanej części przedsiębiorstwa posiada tylko taka część mienia przedsiębiorstwa, która spełnia łącznie następujące warunki:

stanowi zespól składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań),

jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniona w istniejącym przedsiębiorstwie,

jest przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych,

mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest zatem dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze.”

Konieczność łącznego spełnienia wyżej wymienionych przesłanek została potwierdzona w orzecznictwie oraz stanowiskach organów podatkowych, np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 26 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Wr 1823/15 oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 listopada 2015 r., sygn. ITPB3/4510-527/15-2/AD, w której organ wskazał, iż: „Brak zaistnienia którejkolwiek z (...) przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

W związku z powyższym stwierdzić należy, że za ZCP uznać można jedynie zespół składników niematerialnych i materialnych, pozostających ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole (kompletnym), a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest również, aby zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami tak, by mogły one samodzielnie posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Warunkiem uznania przedmiotu transakcji za ZCP jest również wydzielenie zespołu składników majątkowych/niemajątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to powinno mieć miejsce na płaszczyznach (i) funkcjonalnej, (ii) finansowej i (iii) organizacyjnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że ZCP to funkcjonalnie, finansowo i organizacyjnie wyodrębniony zespół składników majątkowych, w tym zobowiązań, wchodzących w skład istniejącego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2015 r., sygn. IBPB-l-2/4510-573/15/AnK: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. (...) zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość (...).”

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 26 listopada 2015 r., sygn. ILPB3/4510-1-398/15-4/EK: „(...) wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.”

Potwierdza to również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 13 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Ke 226/09, w którym sąd wskazał, iż: „(...) zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębny zakład, lecz taka część mienia, która ma potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego.”

Jak już uprzednio wskazano, zarówno zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład Działalności Wydawniczej, jak również zespół składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład Działalności Nieruchomościowej może stanowić pod względem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, że Działalność Wydawnicza i Działalność Nieruchomościową stanowią zorganizowane i wyodrębnione funkcjonalnie części przedsiębiorstwa jest okoliczność, że do Działalności Nieruchomościowej został przyporządkowany pracownik, a do działalności Wydawniczej odpowiedni personel posiadający odpowiednie kompetencje, uprawnienia i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do poszczególnych działalności. Tym samym, w przypadku rozdzielenia Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej Spółka i Spółka przejmująca będą mogły bez konieczności podejmowania dodatkowych działań kontynuować prowadzenie działalności w analogicznym zakresie.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawców należy uznać, że Działalność Wydawnicza oraz Działalność Nieruchomościową stanowią zespoły składników majątkowych wyodrębnionych pod względem funkcjonalnym.

Wyodrębnienie finansowe

Odnosząc się do wyodrębnienia finansowego należy wskazać, iż ustawa CIT nie zawiera definicji wyodrębnienia finansowego, natomiast w orzecznictwie, praktyce organów podatkowych i doktrynie przyjmuje się, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Innymi słowy, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych.

Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 listopada 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-345/15/TS: „Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nie zadań gospodarczych. Nie należy jednak utożsamiać tego pojęcia z pełną samodzielnością finansową.”

O wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej ZCP. Wyodrębnienia finansowego nie należy więc utożsamiać z pełną samodzielnością finansową.

Ponadto, wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności sporządzania odrębnego bilansu przez ZCP. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 marca 2015 r., sygn. IPTPP4/443-879/14-4/BM, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe: „(...) wyodrębnienie finansowe nie musi być realizowane poprzez całkowitą samodzielność finansową zespołu składników majątkowych. Nie oznacza ono konieczności prowadzenia odrębnej księgowości czy też sporządzania odrębnego bilansu dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.”

Powyższe znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Wa 2836/11: „(...) wyodrębnienie finansowe, o którym mowa w art. 2 ust. 27e u.p.t.u. nie musi koniecznie oznaczać, że zorganizowana część przedsiębiorstwa jest zobowiązana do samodzielnego sporządzania bilansu. Wystarczające jest wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów np. rachunkowości zarządczej, polegające w szczególności na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa.”

Pomimo, iż wyżej wskazane interpretacja i wyrok zostały wydane na gruncie ustawy VAT, to wziąwszy pod uwagę tożsamość definicji ZCP zawartych w ustawie CIT i w ustawie VAT, w opinii Wnioskodawców, konkluzje zawarte w ww. interpretacji i wyroku znajdą w pełni zastosowanie do oceny kwalifikacji danego zespołu składników majątkowych jako ZCP w oparciu o art. 4a pkt 4 ustawy CIT.

Odnosząc więc powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zauważyć, że rozliczenia księgowe Spółki są prowadzone w taki sposób, że możliwe jest zidentyfikowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań przypisanych do Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej.

W konsekwencji, w związku z faktem, iż sposób prowadzenia księgowości Spółki umożliwia określenie i przypisanie przychodów, kosztów oraz aktywów i pasywów do Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej, w/w działalności, w ocenie Wnioskodawców, spełniają przesłanki uznania ich za wyodrębnione finansowo zespoły składników majątkowych.

Wyodrębnienie organizacyjne

W odniesieniu do wyodrębnienia organizacyjnego wskazać należy, że ustawa CIT nie zawiera definicji wyodrębnienia organizacyjnego, natomiast w praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych wyodrębnienie organizacyjne jest rozumiane jako odpowiednie umiejscowienie ZCP w strukturze organizacyjnej podatnika.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w celu realizacji strategii reorganizacyjnej, ukierunkowanej na dostosowanie działalności Spółki do przyjętego w ramach grupy modelu biznesowego, Zarząd Spółki podjął uchwałę w zakresie wyodrębnienia dwóch odrębnych struktur - Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej.

Uchwała Zarządu Spółki określa w szczególności:

decyzję o wyodrębnieniu w ramach struktury organizacyjnej Spółki Działalności Nieruchomościowej,

przedmiot Działalności Nieruchomościowej,

przypisanie do Działalności Nieruchomościowej pracownika wykonującego zadania ściśle związane z tą działalnością,

przypisanie składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) służących realizacji zadań gospodarczych, w tym środki trwałe (budynek), wartości niematerialne i prawne (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak również składniki majątku ruchomego, takie jak np. komputery, wyposażenie recepcji.

Wziąwszy pod uwagę powyższe Spółka pragnie wskazać, że zarówno Działalność Wydawnicza, jak i Działalność Nieruchomościową zostały wyodrębnione w ramach wewnętrznej struktury organizacyjnej Spółki zarówno pod względem formalnym - na podstawie uchwały Zarządu, jak i pod względem praktycznym - z uwagi na wykonywany rodzaj działalności. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej jest czynnik ludzki czyli personel posiadający odpowiednie kompetencje, uprawnienia i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawców, Działalność Wydawnicza oraz Działalność Nieruchomościową spełniają warunek wyodrębnienia organizacyjnego, przewidzianego dla uznania danego zespołu składników majątkowych za ZCP.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawców, opisane w zdarzeniu przyszłym przeniesienie na Spółkę przejmującą Działalności Nieruchomościowej na skutek podziału Spółki przez wydzielenie będzie wyłączone spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jednocześnie, przepisy art. 6 ustawy VAT wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy VAT. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te - chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług - nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Jak wskazano uprzednio, art. 529 § 1 KSH wyróżnia następujące sposoby podziału spółek:

przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);
przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

W świetle powyższego należy więc stwierdzić, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 KSH podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie) powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku, w związku z czym przeniesienie części majątku spółki dzielonej na skutek podziału przez wydzielenie należy uznać za transakcję zbycia w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, wyłączoną z opodatkowania VAT, gdy jego przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub ZCP.

Potwierdza to wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lutego 2008 r., sygn. III SA/Wa 934/07, w którym sąd wskazał, że: „ (...) "transakcją zbycia", o której mowa w art. 6 ust. 1 u.p.t.u. jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa. (...) nie budzi wątpliwości, że przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. podział dokonywany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie), powoduje przeniesienie prawa własności wydzielonej części majątku. Złożoność procedur związanych z podziałem spółki nie ma przy tym znaczenia. Istotny jest ich końcowy efekt - przeniesienie własności. (...) podział spółki przez wydzielenie jest transakcją zbycia w rozumieniu art. 6 ust. 1 u.p.t.u.”

Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1, w ocenie Wnioskodawców wskazana w opisie zdarzenia przyszłego Działalność Nieruchomościową stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT. Konsekwentnie więc, jako że przedmiotem rozważanego podziału Spółki przez wydzielenie będzie część jej majątku stanowiąca ZCP, przeniesienie Działalności Nieruchomościowej na rzecz Spółki przejmującej będzie stanowić niepodlegające opodatkowaniu VAT zbycie ZCP w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

Powyższą konkluzję potwierdzają organy podatkowe w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 kwietnia 2015 r., sygn. IBPP3/4512-39/15/EJ oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 4 września 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-450/15-2/MR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 3 i 4 wniosku). W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1, 2, 5 i 8 wniosku) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie 6 i 7 wniosku) zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towary to – w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy – rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 cyt. ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Przy uwzględnieniu zakresu przedmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport) itp.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posiłkować się definicją zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z poźn. zm.). Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w powyżej przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia.

Ponadto ustawodawca na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączył z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług przez którą rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Dla uznania zbywanego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa podstawowym wymogiem jest to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu finansowym można zatem już mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienia finansowego nie należy utożsamiać więc z pełną samodzielnością finansową. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do samodzielnej realizacji określonych zadań gospodarczych. Przy czym, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zatem zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Należy przy tym wskazać, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle. Oznacza to, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. O tym, czy nastąpi zbycie przedsiębiorstwa / zorganizowanej część przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Grupa E., w której skład wchodzi spółka dominująca G. S.A. oraz jej spółki zależne i spółki powiązane, jest międzynarodowym koncernem wydawniczym. P. S.A. jest spółką prawa polskiego, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług . Jedynym akcjonariuszem Spółki jest G. S.A. z siedzibą w Lozannie w Szwajcarii. O. Sp. z o.o. jest spółką prawa polskiego oraz czynnym podatnikiem VAT. Jedynym udziałowcem Spółki przejmującej jest Akcjonariusz.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się m.in. wydawaniem magazynów i portali internetowych kobiecych, czasopism o charakterze rodzinnym, poradnikowym oraz książek. Ponadto, Spółka jest właścicielem budynku, którego znacząca większość powierzchni jest obecnie wykorzystywana przez Spółkę na własne cele (związane z prowadzeniem ww. działalności wydawniczej), a reszta powierzchni jest wynajmowana na rzecz podmiotów zależnych Spółki.

Struktura organizacyjna Grupy E. w Europie zakłada - obok działalności wydawniczej - funkcjonowanie odrębnych podmiotów prowadzących działalność w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości. W związku z tym, Spółka rozważa reorganizację mającą na celu dostosowanie działalności Spółki do przyjętego w ramach grupy modelu biznesowego poprzez wyodrębnienie działalności wydawniczej oraz działalności w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości. Ponadto, zgodnie z przyjętą przez Spółkę strategią biznesową, planowane jest rozszerzanie i rozwój działalności w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości. W związku z powyższym, w celu realizacji opisanej strategii reorganizacyjnej, Zarząd Spółki podjął uchwałę w zakresie wydzielenia dwóch odrębnych struktur - zespołów składników materialnych i niematerialnych przypisanych odpowiednio do działalności wydawniczej oraz działalności w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości.

Uchwała Zarządu Spółki określa w szczególności:

decyzję o wyodrębnieniu w ramach struktury organizacyjnej Spółki Działalności Nieruchomościowej,

przedmiot Działalności Nieruchomościowej,

przypisanie do Działalności Nieruchomościowej pracownika wykonującego zadania ściśle związane z tą działalnością,

przypisanie składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) służących realizacji zadań gospodarczych, w tym środki trwałe (budynek), wartości niematerialne i prawne (prawo wieczystego użytkowania gruntu), jak również składniki majątku ruchomego, takie jak np. komputery, wyposażenie recepcji.

Obecnie, w celu dalszej implementacji przyjętej strategii dostosowania działalności Spółki do przyjętego w ramach Grupy E. modelu biznesowego rozważane jest przeprowadzenie prawnego podziału Spółki, w oparciu o regulację art. 529 § 1 pkt 4 KSH poprzez przeniesienie części majątku Spółki obejmującej Działalność Nieruchomościową na Spółkę przejmującą – tzw. podział przez wydzielenie. W wyniku przedmiotowego podziału, Akcjonariusz otrzyma udziały Spółki przejmującej.

Co istotne, po dokonaniu podziału przez wydzielenie, Spółka przejmująca zawrze ze Spółką umowę najmu powierzchni biurowej. Ponadto, w związku z przeniesieniem Działalności Nieruchomościowej, na Spółkę przejmującą przejdą wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umów najmu zawartych dotychczas przez Spółkę z podmiotami zależnymi od Spółki. W konsekwencji, na skutek podziału, zarówno Spółka, jak i Spółka przejmująca, w oparciu o posiadane aktywa, personel i zawarte umowy będą mogły samodzielnie kontynuować wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie odpowiednio Działalności Wydawniczej oraz Działalności Nieruchomościowej.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że przedmiotowa transakcja przeniesienia na Spółkę przejmującą Działalności Nieruchomościowej na skutek podziału Spółki przez wydzielenie nie będzie przeniesieniem przedsiębiorstwa. Spółka nie dokona przeniesienia wszystkich zasobów, które służą mu do prowadzenia przedsiębiorstwa. Spółka dokona przeniesienia tylko wydzielonej części swojego przedsiębiorstwa w postaci zespołu składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład Działalności Nieruchomościowej. W niniejszych okolicznościach wskazano, że w konsekwencji powyższego, Spółka nie przestanie istnieć, tylko będzie kontynuować działalność w zakresie Działalności Wydawniczej, a nastąpi jedynie przeniesienie części majątku Spółki związanego z Działalnością Nieruchomościową na inny podmiot (Spółka przejmująca). Zatem w analizowanych okolicznościach nie nastąpi przeniesienie wszystkich składników majątku koniecznych do podjęcia przez nabywcę w pełnym zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Tym samym, przedmiot planowanego przeniesienia na Spółke przejmującą nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Działalność Nieruchomościowa będzie stanowiła natomiast zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca, planowane jest przeniesienie do Spółki przejmującej całego Działu Nieruchomości jako odrębnej struktury wraz z zespołem składników materialnych i niematerialnych służących realizacji zadań gospodarczych, w tym środki trwałe i wartości niematerialne i prawne przypisane odpowiednio do tego Działu. Ponadto ewidencja rachunkowa Spółki umożliwia zidentyfikowanie oraz przypisanie do Działalności Nieruchomościowej przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań. Jednocześnie w ramach Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej, Spółka i Spółka przejmująca bez konieczności podejmowania dodatkowych działań będą mogły kontynuować działalność prowadzoną w ramach odpowiednio Działalności Wydawniczej i Działalności Nieruchomościowej.

W konsekwencji, w związku z tym, że Działalność Nieruchomościowa wydzielona z majątku Spółki na skutek podziału przez wydzielenie będzie stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług transakcja ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 3 i 4 wniosku). W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie nr 1, 2, 5 i 8 wniosku) oraz podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie 6 i 7 wniosku) zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin