Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.490.2017.1.MJ
z 28 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z przekazaniem darowizny – jest prawidłowe;
• opodatkowania darowizny mienia Miasta na rzecz Skarbu Państwa – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z przekazaniem darowizny oraz opodatkowania darowizny mienia Miasta na rzecz Skarbu Państwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 3 listopada 1994 r. i miastem na prawach powiatu. W myśl art. 92 ust 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych w tej ustawie.

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi wystąpił z wnioskiem dotyczącym realizacji zadania zaplanowanego w Programie Działań Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi na lata 2015-2019 w obszarze edukacji i wiedzy na obszarach wiejskich oraz związanego z nim zamiaru przejęcia przez Ministerstwo do prowadzenia rolniczych szkół i placówek wchodzących w skład Zespołu Szkół.

Przekazanie do prowadzenia rolniczych szkół i placówek wchodzących w skład Zespołu Szkół na rzecz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, nastąpi zgodnie z art. 5 ust. 5e i ust. 5f ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tj. Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.), na podstawie porozumienia. Następstwem zawartego porozumienia będzie przeniesienie w drodze darowizny przez Miasto na prawach powiatu na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości stanowiących jego własność. W stosunku do nieruchomości stanowiących własność Miasta na prawach powiatu wygaszone zostanie prawo trwałego zarządu Zespołu Szkół z dniem 31 grudnia 2017 r., a następnie w stosunku do tych nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa ustanowione zostanie prawo trwałego zarządu Zespołu Szkół z dniem 1 stycznia 2018 r.

Czynność ta dozwolona jest w art. 13 ust. 2 i ust. 2a ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 z późn. zm.). Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, dalej powoływanej jako u.g.n., zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej.

Z kolei na podstawie art. 4 pkt 9b¹ tej ustawy przez starostę należy rozumieć również prezydenta miasta na prawach powiatu. Przepis art. 11 ust. 1 u.g.n. stanowi, że starosta (prezydent miasta na prawach powiatu), wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, jest organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawie gospodarowania nieruchomościami. Z uwagi zaś na fakt, iż (…) jest miastem na prawach powiatu, Prezydent jako wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej jest organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami. Miasto na prawach powiatu zamierza przekazać w formie darowizny na rzecz Skarbu Państwa prawo własności nieruchomości stanowiącej jego własność i Prezydent Miasta działający w imieniu Miasta na prawach powiatu oraz jako wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej dokona tej darowizny w trybie art. 13 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Przedmiotem darowizny będą następujące nieruchomości:

• działka nr 214/197 o pow. 1.0061 ha zabudowana budynkiem szkolnym;
• działka nr 214/195 o pow. 5,1665 ha zabudowana budynkami pracowni, warsztaty szkolne przy Zespole Szkół nie tylko służą działalności statutowej szkoły (kształcenie zawodowe młodzieży), ale również zajmują się produkcją i sprzedażą produktów rolnych, od których jest odprowadzany podatek od towarów i usług;
• działka nr 290/80 o pow. 0,5901 ha niezabudowana, położona jest w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego tereny położone w gminie katastralnej. Przedmiotowa działka znajduje się w jednostce (…) – przeznaczenie terenu: zabudowa mieszkaniowa wolnostojąca;
• działka nr 214/196 o pow. 0,4685 ha na której znajduje się wielofunkcyjne boisko sportowe z lekkoatletyczną bieżnią. Inwestycja budowy boiska została zrealizowana w 2015 r. przez Miasto, na którą wydatkowano środki w łącznej wysokości 990.000,00 zł, w tym 350.00,00 zł to kwota uzyskanego dofinansowania ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej. Wielofunkcyjne boisko sportowe z lekkoatletyczną bieżnią stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1332).
  
  

Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu lub wytworzenia poszczególnych nieruchomości, mających być przedmiotem darowizny.

Do wszystkich budynków/budowli znajdujących się na wskazanych działkach doszło już do ich pierwszego zajęcia.

Znajdujący się na działce nr 214/197 budynek szkolny został oddany w 1963 r. oraz budynek warsztatów mechanizacji został oddany w 1971 r.

Znajdujące się na działce nr 214/195 pracownie na warsztatach szkolnych zostały oddane w latach 1960/1970.

Znajdujące się na działce nr 214/198 wielofunkcyjne boisko sportowe zostało oddane w 2015 r.

Miasto w trakcie użytkowania budynków i budowli poczyniło wydatki na ich ulepszenie.

Poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej obiektów. Wydatki zostały poniesione w latach 2009-2017.

Miastu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Obiekty w stanie ulepszonym były wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Obiekty w stanie ulepszonym zostały oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu i od tego momentu do chwili ich przekazania upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Nieruchomości będą wykorzystywane na cele oświaty i prowadzenia zadań Zespołu Szkół (…) jako warunek darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej stanie przyszłym Miasto na prawach powiatu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. Czy przy umowie darowizny mienia Miasta na prawach powiatu na rzecz Skarbu Państwa czynność taka jest dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?
3. Czy w opisanym wyżej stanie przyszłym ma zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Miasto jest miastem na prawach powiatu, Prezydent Miasta działa w imieniu Miasta na prawach powiatu jak również jako reprezentant Skarbu Państwa. Podatnikiem podatku VAT jako darującemu uznać należy Miasto na prawach powiatu.

Planowana darowizna nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, doprowadzi do zmiany stosunku własnościowego w aspekcie prawa cywilnego, jednak nie nastąpi ekonomiczne przeniesienie prawa dysponowania towarem, jak właściciel przez podatnika, jakim jest Miasto – urząd Miejski. W sensie ekonomicznym nie dojdzie do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel. Aby mówić o dostawie towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług winno nastąpić wyzbycie się przedmiotu dostawy przez podatnika VAT.

Tymczasem w opisanym zdarzeniu przyszłym przy darowiźnie nieruchomości warunek ten nie zostanie spełniony. Stanowiące przedmiot darowizny nieruchomości są przed dokonaniem tej cywilnoprawnej czynności darowizny we władaniu podatnika VAT (Miasto (…)) dokonującego transakcji i nadal po jej dokonaniu pozostaną we władaniu tego samego podatnika. Przy przedmiotowej transakcji zarówno jako sprzedawcę i nabywcę należałoby wskazać jednego dysponenta. Powyższe potwierdza brak rozporządzania towarem jak właściciel skoro po stronie sprzedawcy i nabywcy na gruncie regulacji ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z jednym podmiotem dokonującym transakcji darowizny nieruchomości. W związku z powyższym nieruchomości będące przedmiotem darowizny nie będą dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu.

W przedstawionym powyżej stanowisku utwierdza Wnioskodawcę wyrok z dnia 25 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 459/12 Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Sąd kasacyjny wyrokiem z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1605/12 utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Sądu I instancji.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W związku z faktem, iż nieruchomości będące przedmiotem darowizny wykorzystywane są i będą na cele oświaty i prowadzenia zadań Zespołu Szkół (jako warunek darowizny), wskazany przepis winien mieć w tym przypadku zastosowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika w związku z przekazaniem darowizny,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania darowizny mienia Miasta na rzecz Skarbu Państwa.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów na terytorium kraju,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, podlega tylko taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny. Jednak w ściśle określonych przypadkach nieodpłatne zbycie towarów może być również przedmiotem opodatkowania tym podatkiem.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części.

Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

W konsekwencji niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Miasto, które jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i miastem na prawach powiatu, zamierza przekazać Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi do prowadzenia rolnicze szkoły i placówki wchodzące w skład Zespołu Szkół. Przekazanie nastąpi zgodnie z art. 5 ust. 5e i ust. 5f ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, na podstawie porozumienia. Następstwem zawartego porozumienia będzie przeniesienie w drodze darowizny przez Miasto na prawach powiatu na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości stanowiących jego własność. W stosunku do nieruchomości stanowiących własność Miasta na prawach powiatu wygaszone zostanie prawo trwałego zarządu Zespołu Szkół z dniem 31 grudnia 2017 r., a następnie w stosunku do tych nieruchomości będących własnością Skarbu Państwa ustanowione zostanie prawo trwałego zarządu Zespołu Szkół z dniem 1 stycznia 2018 r.

Darowizna zostanie dokonana w trybie art. 13 ust. 2 i ust. 2a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Przedmiotem darowizny będą nieruchomości – trzy działki zabudowane oraz jedna działka niezabudowana.

Miastu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu lub wytworzenia poszczególnych nieruchomości, mających być przedmiotem darowizny.

Nieruchomości będą wykorzystywane na cele oświaty i prowadzenia zadań Zespołu Szkół jako warunek darowizny.

Miasto w trakcie użytkowania budynków i budowli poczyniło wydatki na ich ulepszenie.

Poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej obiektów. Wydatki zostały poniesione w latach 2009-2017.

Miastu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w przedmiotowej sprawie działa jako podatnik przekazując darowiznę nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa oraz czy czynność ta stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Miasto dokona darowizny nieruchomości stanowiącej jego własność na rzecz Skarbu Państwa dlatego należy przywołać przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, które będą miały zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2016 r., poz. 2147, z późn. zm.) z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Przepis art. 11 ust. 1 stosuje się do czynności prawnych lub czynności procesowych podejmowanych na rzecz lub w interesie Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego (art. 11a ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Jak wynika z art. 4 pkt 9b1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, ilekroć w ustawie jest mowa o staroście należy przez to rozumieć również prezydenta miasta na prawach powiatu.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość może być, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 1, przedmiotem darowizny na cele publiczne, a także przedmiotem darowizny dokonywanej między Skarbem Państwa a jednostką samorządu terytorialnego, a także między tymi jednostkami. W umowie darowizny określa się cel, na który nieruchomość jest darowana. W przypadku niewykorzystania nieruchomości na ten cel darowizna podlega odwołaniu.

Do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności Skarbu Państwa i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego Skarbu Państwa (art. 21 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Zgodnie z art. 23 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zasobem nieruchomości Skarbu Państwa gospodarują, z zastrzeżeniem ust. 1e, art. 43 ust. 2 i 4, art. 51, art. 57 ust. 1, art. 58-60, starostowie, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a w szczególności:

1. ewidencjonują nieruchomości zgodnie z katastrem nieruchomości;
2. zapewniają wycenę tych nieruchomości;
3. sporządzają plany realizacji polityki gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa oraz przedkładają je wojewodzie – celem akceptacji – co najmniej na dwa miesiące przed zakończeniem okresu obowiązywania poprzedniego planu;
4. zabezpieczają nieruchomości przed uszkodzeniem lub zniszczeniem;
5. wykonują czynności związane z naliczaniem należności za nieruchomości udostępniane z zasobu oraz prowadzą windykację tych należności;
6. współpracują z innymi organami, które na mocy odrębnych przepisów gospodarują nieruchomościami Skarbu Państwa, a także z właściwymi jednostkami samorządu terytorialnego

• 7a) zbywają oraz nabywają, za zgodą wojewody, nieruchomości wchodzące w skład zasobu, z zastrzeżeniem art. 17; wydzierżawiają, wynajmują i użyczają nieruchomości wchodzące w skład zasobu, przy czym umowa zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony wymaga zgody wojewody; zgoda wojewody jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość;
  

8. podejmują czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności w sprawach dotyczących własności lub innych praw rzeczowych na nieruchomości, o zapłatę należności za korzystanie z nieruchomości, o roszczenia ze stosunku najmu, dzierżawy lub użyczenia, o stwierdzenie nabycia spadku, o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie;
9. składają wnioski o założenie księgi wieczystej dla nieruchomości Skarbu Państwa oraz o wpis w księdze wieczystej.

Zauważyć należy, że rozstrzygnięcie kwestii będących przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy pozwoli przyczynić się do ustalenia, czy przekazanie darowizny nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Określona transakcja podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli łącznie spełnione są 2 warunki:

• dana czynność jest wymieniona w art. 5 ustawy,
• czynność jest dokonywana przez podmiot, który w odniesieniu do niej działa w charakterze podatnika.
  
  

Odnosząc się do drugiego warunku, należy wskazać, że na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności maja charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że darowizna wskazanych w opisie sprawy nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dokonując tej czynności Miasto będzie występowało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wymienione w art. 5 ustawy, tj. m.in. odpłatna dostawa towarów. Ponieważ przedmiotowe nieruchomości (zabudowane i niezabudowane) spełniają definicję towaru, o której mowa w art. 2 pkt 6 ustawy należy przeanalizować warunki dla uznania darowizny nieruchomości za dostawę towaru.

W tym miejscu należy wskazać, że art. 5 ust. 1 ustawy odnosi się do dostawy towarów, która dokonywana jest za odpłatnością. W przedmiotowej sprawie przekazanie nieruchomości nastąpi bez wynagrodzenia, a więc należy rozważyć możliwość zastosowania do ww. czynności art. 7 ust. 2 ustawy.

Warunkiem zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Pojęcie „rozporządzanie towarami jak właściciel” należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto, możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule „jak właściciel”, co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy rozróżnić pojęcie „rozporządzanie towarem jak właściciel” w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

Na gruncie podatku od towarów i usług – nie można uznać, że Miasto (jako podatnik podatku od towarów i usług), władając na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami, określonymi dobrami należącymi do Skarbu Państwa, może nimi swobodnie dysponować tak jak właściciel.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku mamy do czynienia z sytuacją, kiedy podmiotem dokonującym dostawy oraz nabycia nieruchomości jest ten sam podatnik podatku od towarów i usług. Jednakże należy podkreślić, że dokonując dostawy nieruchomości należącej do gminnego zasobu, Wnioskodawca występuje w roli właściciela nieruchomości – Miasta, z kolei nabywając nieruchomości do zasobów Skarbu Państwa reprezentuje Skarb Państwa. A zatem własność nieruchomości zostanie przeniesiona na tego samego podatnika, ale co istotne na inny podmiot. Podkreślić tu należy, że – jak wskazano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 850/10 „warunkiem dostawy towaru jako czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie jest przeniesienie własności rzeczy na innego podatnika podatku od towarów i usług, tylko na inny podmiot (wtedy w ogóle można mówić o przeniesieniu prawa)”.

W niniejszej sprawie prawo własności nieruchomości zostanie przeniesione z Miasta na Skarb Państwa. Zmieni się zatem właściciel przedmiotowych nieruchomości.

Zmiana właściciela nieruchomości spowoduje, że Miasto nie będzie mogło już dysponować przedmiotowym towarem jak właściciel. Wynika to m.in. z powołanego wyżej art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami, zgodnie z którym Prezydent może zbyć nieruchomość należącą do zasobu Skarbu Państwa jedynie za zgodą wojewody. To samo dotyczy najmu i użyczenia nieruchomości na czas nieokreślony lub też na czas dłuższy niż 3 lata (art. 23 ust. 1 pkt 7a ww. ustawy).

Tym samym należy stwierdzić, że w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego wbrew stanowisku Wnioskodawcy dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania nieruchomościami jak właściciel.

Podkreślenia wymaga jednak, że pomimo przeniesienia własności nieruchomości jak właściciel, nie znajdzie zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy, ponieważ Wnioskodawca dokona darowizny nieruchomości z tytułu nabycia lub wytworzenia których nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na względzie powołane przepisy, wskazać należy, że planowana czynność darowizny nieruchomości będących własnością Miasta na rzecz Skarbu Państwa nie będzie mieścić się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta będzie co prawda czynnością wykonywaną przez podmiot uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością (towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) jak właściciel. Jednakże z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia lub wytworzenia przedmiotowych nieruchomości. Zatem w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy, dające podstawę do uznania nieodpłatnego przekazania towaru (nieruchomości) za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym darowizna nieruchomości nie będzie dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowa darowizna jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT – tut. organ wskazuje, że rozstrzygnięcie kwestii przedstawionej w pytaniu nr 3 dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług w opisanym zdarzeniu przyszłym stało się bezprzedmiotowe.

Należy zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami w indywidualnej sprawie, osadzonymi w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Jednocześnie, tut. organ informuje, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.