Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.320.2017.2.BJ
z 1 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 29 września 2017 r. (data wpływu – 05 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oraz bezpłatnego użyczenia części tej nieruchomości spółce cywilnej:

• w części dotyczącej wycofania nieruchomości – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej bezpłatnego użyczenia nieruchomości – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 05 października 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości z indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni oraz bezpłatnego użyczenia części tej nieruchomości spółce cywilnej.

We wniosku przedstawiono m.in. następujące zdarzenie przyszłe.

Od grudnia 1991 r. Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie handlu i usług artykułami sportowymi.

Dochód Wnioskodawczyni jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg zasad ogólnych; ewidencję księgową Wnioskodawczyni prowadzi za pomocą KPiR (na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów); Wnioskodawczyni jest zarejestrowana w podatku od towarów i usług (na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), jako czynny podatnik VAT.

Od lutego 2002 r. Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki cywilnej prowadzącej działalność handlową (o podobnym profilu jak jej działalność), wraz z mężem i córką.

W związku z planowaną likwidacją indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni ma zamiar, przed ostatecznym zamknięciem firmy, wykonać określone czynności dotyczące posiadanego towaru handlowego oraz posiadanego majątku firmy, na który składają się:

• maszyny i urządzenia wykorzystywane w serwisowaniu sprzętu sportowego,
• sprzęt biurowy i posiadane wyposażenie,
• nieruchomość (budynek) z gruntem i przyległym parkingiem.
  
  

W ewidencji środków trwałych działalności znajduje się nieruchomość: budynek.

Budynek wraz z gruntem zakupiony został na podstawie umowy sprzedaży od osób fizycznych (nieprowadzących działalności gospodarczej) w lipcu 1999 roku. Nieruchomość stanowi współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża; kupiona została jako budynek mieszkalny z zamiarem prowadzenia w nim działalności gospodarczej.

W lipcu 1999 r. Wnioskodawczyni wprowadziła budynek do ewidencji środków trwałych w wartości początkowej 164.620 zł (wartość ta stanowiła 53,17 % powierzchni budynku przeznaczonej pod działalność gospodarczą) i rozpoczęła amortyzację z zastosowaniem 10% indywidualnej stawki amortyzacyjnej.

W budynku w latach 2000 r. do października 2006 r., po uzyskaniu zgody Urzędu Miasta, przeprowadzono prace adaptacyjne i modernizacyjne piwnic garażu, pomieszczeń budynku oraz dokonano rozbudowy nieruchomości w związku z rozwojem i potrzebami działalności gospodarczej. Wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wyniosły więcej niż 30 % wartości początkowej budynku.

Ostatecznie po modernizacji i rozbudowie budynek w większości (90,58 %) przeznaczony został pod działalność gospodarczą: handlowo-usługową, w pozostałej części: mieszkalną.

W budynku Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Budynek obecnie jest całkowicie zamortyzowany (listopad 2016 r.), a w stanie ulepszonym wykorzystywany był od października 2006 r.

Likwidując indywidualną działalność Wnioskodawczyni zamierza wycofać budynek z ewidencji środków trwałych na cele osobiste; część budynku Wnioskodawczyni chce pozostawić na cele prywatne, pozostałą część zamierza użyczyć bezpłatnie (90,58 % powierzchni) do kontynuacji działalności gospodarczej spółce cywilnej, w której wspólnikami są: Wnioskodawczyni, mąż – współwłaściciel nieruchomości i córka.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy wycofanie nieruchomości (budynku) z indywidualnej działalności na cele osobiste z zamiarem użyczenia bezpłatnego do działalności spółce, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
2. Czy bezpłatne użyczenie nieruchomości przez Wnioskodawczynię jako współwłaściciela nieruchomości spółce cywilnej, w której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem będzie skutkowało u Wnioskodawczyni podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

ad. 1. Czynność wycofania nieruchomości z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności w związku z jej likwidacją na potrzeby osobiste, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ad. 2. Umowa użyczenia spółce nieruchomości, która jest własnością Wnioskodawczyni, do nieodpłatnego użytkowania (mimo wątpliwości wynikających z art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) nie będzie podlegała temu podatkowi.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, Organ powyżej przywołał zdarzenie przyszłe oraz pytania i stanowisko Wnioskodawczyni odnoszące się tylko do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w części jest prawidłowe a w części jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że od grudnia 1991 r. Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie handlu i usług artykułami sportowymi. Od lutego 2002 r. jest wspólnikiem – wraz z mężem i córką – spółki cywilnej prowadzącej działalność handlową (o podobnym profilu jak jej działalność). W ewidencji środków trwałych działalności znajduje się nieruchomość – budynek, w którym Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Budynek obecnie jest całkowicie zamortyzowany. Wnioskodawczyni planuje likwidację indywidualnej działalności gospodarczej. Likwidując indywidualną działalność Wnioskodawczyni zamierza wycofać budynek z ewidencji środków trwałych na cele osobiste; część budynku chce pozostawić na cele prywatne, pozostałą część zamierza użyczyć bezpłatnie (90,58 % powierzchni) do kontynuacji działalności gospodarczej spółce cywilnej, w której wspólnikami są: Wnioskodawczyni, mąż – współwłaściciel nieruchomości i córka.

Jak wynika z przywołanego art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność wycofania nieruchomości (budynku) z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności, w związku z jej likwidacją na cele osobiste, nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wskazanych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za prawidłowe.

Nie można jednak zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawczyni, iż umowa użyczenia spółce nieruchomości do nieodpłatnego użytkowania nie będzie podlegała temu podatkowi.

Instytucję spółki cywilnej regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny

(Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. W myśl art. 861 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się: przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

W myśl art. 1a pkt 1 cytowanej ustawy określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej – czyli z chwilą zawarcia umowy spółki lub zmiany tej umowy.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki – na spółce.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania – roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania.

Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Zgodnie z art. 710 Kodeksu cywilnego przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

W myśl art. 252 Kodeksu cywilnego rzecz można obciążyć prawem do jej używania i do pobierania jej pożytków (użytkowanie).

Jak wynika z wniosku, część nieruchomości, stanowiącej współwłasność Wnioskodawczyni i jej męża, Wnioskodawczyni zamierza użyczyć nieodpłatnie spółce cywilnej, w której wraz z mężem i córką jest wspólnikiem.

W przedstawionym zdarzeniu mamy do czynienia z oddaniem spółce cywilnej przez wspólnika nieruchomości (rzeczy) do nieodpłatnego używania. Na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych do spółki cywilnej znajdują zastosowanie przepisy dotyczące spółek osobowych, a zatem również art. 1 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy. W świetle wskazanego przepisu czynność taka – tj. oddanie przez wspólnika spółce nieruchomości do nieodpłatnego używania – stanowi zmianę umowy spółki. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstanie z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy) i będzie ciążył przy umowie spółki cywilnej na wspólnikach (art. 4 pkt 9 ustawy).

Zatem, wbrew stanowisku Wnioskodawczyni, umowa użyczenia spółce nieruchomości (budynku) do nieodpłatnego użytkowania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy wyraźnie bowiem traktuje oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania jako zmianę umowy spółki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.