Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.453.2017.2.RM
z 17 listopada 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 6 listopada 2017 r. (data wpływu 10 listopada 2017 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 31października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczeń dokonywanych w ramach konsorcjum

  • jest prawidłowe w zakresie pytania 1, 3 i 4 oraz
  • jest nieprawidłowe w zakresie pytania 2.

UZASADNIENIE


W dniu 7 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rozliczeń dokonywanych w ramach konsorcjum.


Wniosek uzupełniony został w dniu 6 listopada 2017 r., (data wpływu 10 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 27 października 2017 r.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z dnia 6listopada 2017 r.:


Wnioskujący jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Świadczy usługi w zakresie budownictwa (budowa dróg). Usługi świadczone przez Wnioskującego mieszczą się w wykazie usług budowlanych zawartych w załączniku nr 14 do ustawy VAT.


Spółka zawarła umowę konsorcjum i jako konsorcjum podpisała umowę dotyczącą budowy odcinka drogi ekspresowej, tj. usługi budowlanej.


Konsorcjum składa się z dwóch podmiotów.


Podział kosztów i zysków ustalony jest w stosunku procentowym.


Z zapisów umowy konsorcjum wynika, że Wnioskujący reprezentuje konsorcjum przed inwestorem i wystawia faktury dla inwestora za całość zrealizowanych przez konsorcjum usług (tzw. Lider konsorcjum).


Partner konsorcjum jest polskim Oddziałem podmiotu zarejestrowanego w Szwajcarii, zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT. Będzie wystawiał co miesiąc Liderowi faktury w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do wysokości faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla inwestora.


Lider będzie zawierał wszelkie umowy oraz ponosił koszty związane z działalnością konsorcjum. Co miesiąc będzie wystawiał faktury i obciążał kosztami Partnera zgodnie z ustalonym procentem w stosunku do poniesionych kosztów.


Jeśli koszty zostaną poniesione przez Partnera lub wykona on usługę budowlaną - to on wystawi fakturę i obciąży Lidera.


W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że Partner konsorcjum jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.z2017 r. poz. 1221 ze zm.), u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania czy świadczenie realizowane przez konsorcjum na rzecz inwestora stanowi usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, Wnioskodawca wskazał, że świadczenie realizowane przez konsorcjum na rzecz inwestora stanowi usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy. Są to usługi budowlane polegające na budowie dróg.

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego wskazania sposobu rozliczeń pomiędzy Wnioskodawcą a Partnerem Wnioskodawca wskazał, że z umowy konsorcjum wynika, że Wnioskodawca jest Liderem konsorcjum odpowiedzialnym za zaprojektowanie, zarządzanie techniczne i wykonanie prac proporcjonalnie do zakresu ustalonego w umowie. Wnioskodawca jest umocowany do zarządzania kontraktem i reprezentowania stron umowy przed Inwestorem.


Partner jest odpowiedzialny za wykonanie projektu określonego w umowie. Partner odpowiada za wykonanie części robót proporcjonalnie do swoich udziałów, co zostanie bardziej szczegółowo określone po zatwierdzeniu projektu.


Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wystawianie faktur na rzecz Inwestora za wszystkie prace wykonane przez konsorcjum. Ponosi także odpowiedzialność za rozliczenie podatku VAT należnego z tytułu prac wykonywanych przez konsorcjum.


Partner wystawia Wnioskodawcy comiesięczne noty obciążeniowe/faktury zgodnie z ustalonym procentem całkowitej kwoty zafakturowanej przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora (rozliczenie przychodów konsorcjum).


Wnioskodawca zawiera wszelkie umowy związane z działalnością konsorcjum (z dostawcami, konsultantami, podwykonawcami itp.) i ponosi wszelkie koszty. Co miesiąc przekazuje koszty Partnerowi, zgodnie z ustalonym procentem poprzez wystawienie faktur/not obciążeniowych (rozliczenie kosztów konsorcjum).


Jeżeli część robót zostanie wykonana przez Partnera lub poniesie on koszty, to Partner wystawi fakturę/notę obciążeniową za te roboty/koszty na Wnioskodawcę.


Po zakończeniu projektu i otrzymaniu w związku z tym płatności końcowej (po wygaśnięciu wszystkich praw i obowiązków konsorcjum z gwarancjami, poręczeniami i zobowiązaniami) Wnioskodawca przedłoży ostateczną fakturę/notę obciążeniową.


W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania jakie konkretnie postanowienia wynikają z umowy konsorcjum co do sposobu jego organizacji, w tym na jakich zasadach są realizowane usługi w ramach umowy konsorcjum, jaki jest zakres prac świadczonych przez poszczególnych członków konsorcjum, kto i w jaki sposób określa zakres prac do wykonania w ramach konsorcjum Wnioskodawca wskazał, że z umowy konsorcjum wynika, że udziały stron we wszystkich prawach i obowiązkach, oraz w zakresie wszelkiego majątku ruchomego lub nabytego sprzętu oraz w odniesieniu do wszystkich zysków i strat które mogą zostać uzyskane lub poniesione w związku z wykonywaniem projektu, oraz wszelkiej odpowiedzialności wynikającej z gwarancji lub innych zabezpieczeń będzie wyglądać następująco:

  • Wnioskodawca 80 %,
  • Partner 20 %.


W zakresie określonym w umowie Strony ponoszą wspólną odpowiedzialność wobec Inwestora za prawidłowe wykonanie wszelkich zobowiązań wynikających z kontraktu z Inwestorem. Niezależnie od powyższego, każda Strona ponosi odpowiedzialność wobec drugiej Strony. Umowy o podwykonawstwo należy zawierać w imieniu i na rzecz obu Stron.

Strony ponoszą wspólną odpowiedzialność przed Inwestorem za zobowiązania którejkolwiek ze Stron wobec podwykonawców lub dalszych podwykonawców zatwierdzonych przez Inwestora.


Konsorcjum jest zarządzane przez:

  • Komisję Wykonawczą (EXCO)
  • Kierownictwo Projektu (PM).


W skład Komisji Wykonawczej (EXCO) wchodzi po jednym przedstawicielu każdej ze stron umowy. Jako najwyższy organ decyzyjny Konsorcjum EXCO podejmuje główne decyzje w każdej kwestii dotyczącej wykonania robót zgodnie z zawartym kontraktem. Przed rozpoczęciem realizacji projektu EXCO wydaje wytyczne odnośnie polityki zarządzania projektem we wszystkich kwestiach związanych z wykonywaniem robót.

PM składa się z 2 członków: Kierownika Projektu wskazanego przez Lidera i Kierownika Wykonawczego Projektu ds. Technicznych wskazanego przez Partnera. Jako najwyższy organ wykonawczy Spółki, PM podejmuje wiążące decyzje w kwestiach dotyczących realizacji Kontraktu zgodnie z polityką i decyzjami wydanymi przez EXCO.

Strony uzgadniają, że przygotują wspólnie budżet na realizację Projektu z uwzględnieniem szczegółowego podziału kosztów Projektu według charakteru i przeznaczenia. Budżet jest przygotowywany i zatwierdzany przez EXCO przed rozpoczęciem realizacji projektu.


Wszystkie koszty i opłaty związane z realizacją Projektu są uznawane za koszty projektu naliczone przez konsorcjum zgodnie z ustaleniami Kierownictwa Projektu i zgodnie z umową.


Większość bieżących kosztów będzie ponoszonych przez Wnioskodawcę. Będą to typowe koszty związane z projektowaniem i budową dróg m.in.:

  • koszty zatrudnionego personelu, w tym rekrutacji, wynagrodzeń, kosztów podróży itp.,
  • koszty materiałów budowlanych, narzędzi, części, tymczasowych obiektów na placu budowy,
  • koszty wynajmu/leasingu wyposażenia, maszyn i ich transportu na teren budowy,
  • koszty gwarancji bankowych i ubezpieczeń kontraktu,
  • koszty prawne i księgowe dotyczące kontraktu,
  • koszty usług budowlanych podwykonawców.

W odpowiedzi na pytanie Organu czy rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 1 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów lub usług, a jeśli rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 1 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę usług należy jednoznacznie wskazać czy usługi te stanowią usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 1 nie jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Jest to obciążenie związane z podziałem przychodów wewnątrz konsorcjum. Partner wystawia Wnioskodawcy co miesiąc noty obciążeniowe/faktury zgodnie z ustalonym procentem całkowitej kwoty zafakturowanej przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora. Kwota zafakturowana przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora stanowi usługę wymienioną w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego wskazania czy rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 2 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów lub usług, a jeśli rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 2 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę usług należy jednoznacznie wskazać czy usługi te stanowią usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 2 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Partner, o ile poniesie koszty, obciąży nimi Wnioskodawcę zgodnie z ustalonym procentem. Mogą to być koszty o różnym charakterze, (m.in. wynagrodzeń, najmu maszyn, materiałów budowlanych, usług tłumaczeniowych, projektowych, księgowych) które nie stanowią usług wymienionych poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT a także usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania czy rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 3 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę usług stanowiących usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 3 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania czy rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 4 jest związane ze sprzedażą przez Wnioskodawcę konkretnych towarów lub usług, a jeśli rozliczenie, którego dotyczy pytanie oznaczone we wniosku nr 4 jest związane ze sprzedażą przez Wnioskodawcę usług należy jednoznacznie wskazać czy usługi te stanowią usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 4 nie jest związane ze sprzedażą przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Jest to obciążenie związane z podziałem kosztów wewnątrz konsorcjum. Wnioskodawca wystawia Partnerowi co miesiąc noty obciążeniowe/faktury zgodnie z ustalonym procentem. W ramach tego rozliczenia Wnioskodawca obciąża Partnera konkretnymi poniesionymi kosztami (m.in. wynagrodzeń, najmu maszyn, materiałów budowlanych, usług tłumaczeniowych, projektowych, księgowych) które nie stanowią usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT a także usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy Wnioskujący, działając w charakterze Lidera konsorcjum, z tytułu rozliczenia z Partnerem odpowiadającego udziałowi stron w konsorcjum (faktura wystawiona przez Partnera w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla inwestora) jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia?
  2. Czy Wnioskujący, działając w charakterze Lidera konsorcjum, z tytułu rozliczenia z Partnerem w zakresie poniesionych przez Partnera kosztów jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia?
  3. Czy Wnioskujący, działając w charakterze Lidera konsorcjum, z tytułu rozliczenia z Partnerem w zakresie wykonanych przez Partnera usług budowlanych jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia?
  4. Czy Wnioskujący obciążając Partnera poniesionymi kosztami jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1


Wewnątrz konsorcjów występują zasadniczo dwie kategorie transferów pieniężnych:

  1. związane z usługami opodatkowanymi VAT wewnątrz konsorcjum świadczonymi na rzecz Lidera,
  2. transfery związane z podziałem przychodów (i kosztów) które nie są usługami.

Z tytułu otrzymanych od Partnera faktur, w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do wysokości faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla inwestora, Lider nie jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego.


Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT jest nabywca usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT, jeśli spełnione są dalsze warunki.


Ponadto stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


Dla zastosowania tego przepisu kluczowe jest więc wystąpienie usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT, tj. usługi budowlanej.


Procentowego obciążenia Lidera nie można jednak w ogóle uznać za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jest to jedynie obciążenie związane z podziałem przychodów wewnątrz konsorcjum.


W związku z tym, że takie obciążenie nie jest usługą w ogóle, a więc również usługą budowlaną, art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT nie może być zastosowany. Z tytułu otrzymanych faktur od Partnera Lider nie stanie się podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Ad. 2


Z tytułu otrzymanych od Partnera faktur, w wysokości poniesionych przez Partnera kosztów, Lider nie jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego.


Zgodnie z art. 17 ust 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT jest nabywca usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT, jeśli spełnione są dalsze warunki.


Ponadto stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


Dla zastosowania tego przepisu kluczowe jest więc wystąpienie usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT, tj. usługi budowlanej.


Obciążenia Lidera kosztami poniesionymi przez Partnera nie można uznać za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jest to jedynie obciążenie związane z podziałem kosztów w konsorcjum.


W związku z tym, że obciążenie to nie jest usługą w ogóle, a więc również usługą budowlaną, art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT nie może być zastosowany. Z tytułu otrzymanych faktur od Partnera Lider nie stanie się podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku na zasadzie odwrotnego obciążenia.


Ad. 3


Działając w charakterze Lidera konsorcjum, z tytułu rozliczenia z Partnerem w zakresie wykonanych przez Partnera usług budowlanych, jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia.


Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia VAT jest nabywca usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT, jeśli spełnione są dalsze warunki.


Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy VAT, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


W przypadku nabywania przez podmiot (działający w charakterze Lidera Konsorcjum) usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy VAT od Partnera Konsorcjum, staje się on podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od nabywanych usług budowlanych na zasadzie odwrotnego obciążenia. W powyższej sytuacji Lider konsorcjum występuje w charakterze generalnego wykonawcy natomiast Partner jest podwykonawcą.


Ad. 4


Lider Konsorcjum, obciążając Partnera poniesionymi przez siebie kosztami określonymi procentowo, nie świadczy na jego rzecz odpłatnej i ekwiwalentnej usługi.


Dla uznania, że dana czynność podlega opodatkowaniu VAT, kluczowe jest zakwalifikowanie tej czynności do jednego ze świadczeń wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, tj. odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług.


Procentowego obciążenia poniesionymi kosztami nie można uznać ani za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT ani za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zatem tak określone rozliczenia nie rodzą obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT.


Podatnikiem VAT nie jest w tym przypadku ani Lider ani Partner.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie pytania 1, 3 i 4 oraz jest nieprawidłowe w zakresie pytania 2.


Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń. Wprzypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług dookreślonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą sięw ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o informację, że przedmiotowy wniosek dotyczy usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.


W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów wrozumieniu art. 7.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.


W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.


Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 doustawy usług, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodniez definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.


Zatem, ustalenie czy dane świadczenie podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku – ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

  • usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  • usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  • dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  • usługa jest świadczona przez podwykonawcę.


Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca - zarejestrowany podatnik VAT czynny świadczy usługi w zakresie budownictwa (budowa dróg). Wnioskodawca zawarł umowę konsorcjum dotyczącą budowy odcinka drogi ekspresowej, w którym pełni rolę Lidera konsorcjum. Wnioskodawca odpowiada za zaprojektowanie, zarządzanie techniczne i wykonanie prac proporcjonalnie do zakresu ustalonego w umowie a ponadto upoważniony jest do zarządzania kontraktem i reprezentowania stron umowy przed Inwestorem. Wnioskodawca wystawia faktury na rzecz Inwestora i odpowiada za wszystkie prace wykonane przez konsorcjum.


Partnerem konsorcjum jest polski Oddział podmiotu zarejestrowanego w Szwajcarii. Partner jest odpowiedzialny za wykonanie projektu określonego w umowie. Partner odpowiada za wykonanie części robót proporcjonalnie do swoich udziałów.


Zasady wzajemnych rozliczeń między Liderem oraz Partnerem konsorcjum reguluje umowa konsorcjum. Na podstawie zawartej umowy, strony uczestniczą we wszystkich prawach i obowiązkach, w zakresie majątku ruchomego lub nabytego sprzętu, jak również w zakresie zysków i strat związanych z wykonywaniem projektu oraz odpowiedzialności wynikającej z gwarancji lub innych zabezpieczeń w stosunku procentowym, tj. Wnioskodawca 80% natomiast Partner 20%. Strony ponoszą wspólną odpowiedzialność wobec Inwestora za prawidłowe wykonanie wszelkich zobowiązań wynikających z kontraktu z Inwestorem oraz za zobowiązania którejkolwiek ze Stron wobec podwykonawców lub dalszych podwykonawców.

Wnioskodawca zawiera wszelkie umowy związane z działalnością konsorcjum (z dostawcami, konsultantami, podwykonawcami itp.) oraz będzie ponosił większość kosztów bieżących. Będą to koszty związane z projektowaniem i budową dróg m.in.: koszty związane z zatrudnieniem personelu (rekrutacji, wynagrodzeń, kosztów podróży itp.), koszty materiałów budowlanych, narzędzi, części, tymczasowych obiektów na placu budowy, koszty wynajmu/leasingu wyposażenia, maszyn i ich transportu na teren budowy, koszty gwarancji bankowych i ubezpieczeń kontraktu, koszty prawne i księgowe dotyczące kontraktu jak również koszty usług budowlanych wykonanych przez podwykonawców. Wnioskodawca co miesiąc przenosi koszty na Partnera, zgodnie z ustalonym procentem poprzez wystawienie faktur/not obciążeniowych (rozliczenie kosztów konsorcjum).

Jeżeli Partner wykona część robót lub poniesie koszty, wówczas wystawi fakturę/notę obciążeniową na rzecz Wnioskodawcy dokumentującą wykonane roboty/poniesione koszty. Partner będzie wystawiał co miesiąc na rzecz Lidera faktury w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do wysokości faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla Inwestora.

Po zakończeniu projektu i otrzymaniu w związku z tym płatności końcowej (po wygaśnięciu wszystkich praw i obowiązków konsorcjum z gwarancjami, poręczeniami i zobowiązaniami) Wnioskodawca przedłoży ostateczną fakturę/notę obciążeniową.


Świadczenie realizowane przez konsorcjum na rzecz inwestora stanowi usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy (usługi budowlane polegające na budowie dróg).


Partner konsorcjum jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.


Ad. 3


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy z tytułu rozliczenia z Partnerem w zakresie wykonanych przez Partnera usług budowlanych Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w praktyce gospodarczej bardzo często inwestycje budowlane realizowane są przez wykonawców funkcjonujących w formie konsorcjum, które jest związkiem kilku przedsiębiorstw, zawartym w celu dokonania wspólnego przedsięwzięcia. W praktyce mogą wystąpić różne modele konsorcjów, każde konsorcjum będzie miało zatem indywidualny charakter. To z postanowień konkretnych umów konsorcjów będzie wynikał sposób jego organizacji i rozliczeń pomiędzy jego członkami a inwestorem, jak również zakres usług świadczonych przez poszczególnych członków konsorcjum.

Należy wskazać, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. W prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje definicja konsorcjum, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem.

Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak wskazuje powołany art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Konsorcjum nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum, a przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. W konsekwencji działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej.

W rozpatrywanej sprawie, celem ustanowienia konsorcjum pomiędzy Liderem konsorcjum (Wnioskodawcą) oraz Partnerem jest wspólna realizacja projektu, tj. budowy odcinka drogi ekspresowej, jednakże podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest konsorcjum, lecz każda ze stron, która działa w określonym zakresie jako samodzielny i niezależny podatnik.

Należy mieć na uwadze, że wprowadzone zmiany w zakresie reverse change dla usług budowlanych nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

W analizowanej sprawie konsorcjum, którego Wnioskodawca jest członkiem, zawarło umowę z inwestorem, dotyczącą budowy odcinka drogi ekspresowej. Świadczenie realizowane przez konsorcjum na rzecz inwestora stanowi usługi, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 ustawy (usługi budowlane polegające na budowie dróg). Lider konsorcjum (Wnioskodawca), który reprezentuje konsorcjum przed Inwestorem, wystawi na rzecz Inwestora faktury obejmujące całość zrealizowanych przez konsorcjum usług. Z kolei Partner realizuje przydzielony zakres prac i wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę dokumentującą wykonane przez siebie prace. Lider będzie zawierał wszelkie umowy oraz ponosił koszty związane z działalnością konsorcjum. Wnioskodawca jest umocowany do zarządzania kontraktem i reprezentowania stron umowy przed Inwestorem. Partner jest odpowiedzialny za wykonanie projektu określonego w umowie. Partner odpowiada za wykonanie części robót proporcjonalnie do swoich udziałów. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wystawianie faktur na rzecz Inwestora za wszystkie prace wykonane przez konsorcjum. Wnioskodawca zawiera wszelkie umowy związane z działalnością konsorcjum (z dostawcami, konsultantami, podwykonawcami itp.) i ponosi wszelkie koszty. Przy czym jak wskazał Wnioskodawca rozliczenie wskazane w pytaniu nr 3 jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę usług, o których mowa w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Partner konsorcjum będzie występował w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy względem Lidera konsorcjum (Wnioskodawcy), działającego w takim przypadku jako generalny wykonawca względem Inwestora.

Zatem skoro zarówno Partner jak i Lider konsorcjum (Wnioskodawca) są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług a ponadto Partner wykonuje usługi wskazane w poz.2-48 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz Lidera (Wnioskodawcy) jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy to w analizowanym przypadku spełnione są przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W konsekwencji rozliczenia dokonywane przez Lidera konsorcjum (Wnioskodawcę) oraz Partnera dotyczące usług wskazanych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy podlegać będą opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, co oznacza że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku dot. wykonania przedmiotowych usług jest Lider konsorcjum (Wnioskodawca).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, zgodnie z którym Wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia w związku z wykonaniem przez Partnera w ramach konsorcjum usług wskazanych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jest prawidłowe.

Ad. 2


Wnioskodawca powziął wątpliwość czy z tytułu rozliczenia z Partnerem, w zakresie kosztów poniesionych przez Partnera, Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wnioskodawca uważa, że nie jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur wystawionych przez Partnera, dokumentujących koszty poniesione przez Partnera ponieważ obciążenie to nie jest usługą w ogóle, a więc również usługą budowlaną. Z tym poglądem jednak nie można się zgodzić.

W tym miejscu należy odwołać się do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. I FSK 1072/13 z dnia 25 czerwca 2014 r., w którym NSA wskazał: „(…) w przypadku gdy rozliczeniom pieniężnym między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia (konsorcjum) nie towarzyszy świadczenie usług lub dostawa towarów, rozliczenia te nie są traktowane same przez się jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…).”


Z powołanego orzeczenia NSA wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlegają jedynie takie rozliczenia między uczestnikami konsorcjum, które nie są związane ze świadczeniem usług lub dostawą towarów.


Wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że rozliczenie dotyczące kosztów poniesionych przez Partnera jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Partner, o ile poniesie koszty, obciąży nimi Wnioskodawcę zgodnie z ustalonym przez strony w umowie konsorcjum udziałem procentowym. Przy czym jak wskazał Wnioskodawca mogą to być koszty o różnym charakterze m.in. wynagrodzeń, najmu maszyn, materiałów budowlanych, usług tłumaczeniowych, projektowych, księgowych, które nie stanowią usług wymienionych poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT a także usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.


Jak wcześniej wskazano w odniesieniu do transakcji, które dotyczą usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48) świadczonych przez podwykonawców należy stosować mechanizm odwróconego obciążenia.


Skoro jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe rozliczenie związane jest m.in. z nabyciem przez Wnioskodawcę usług wymienionych poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy i jednocześnie jak wynika z niniejszej interpretacji Partner konsorcjum działa względem Wnioskodawcy (Lidera konsorcjum) w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy to rozliczenia dokonywane przez Lidera konsorcjum (Wnioskodawcę) oraz Partnera w zakresie usług wskazanych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W konsekwencji podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do usług wskazanych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jest Lider konsorcjum (Wnioskodawca) jako nabywca ww. usług. Natomiast rozliczenia dotyczące dostaw towarów oraz świadczenia usług innych niż wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy należy opodatkować na zasadach ogólnych, bowiem w odniesieniu do dostawy towarów oraz świadczenia usług innych niż wskazane w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.


Ad. 1 i 4


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia czy Wnioskodawca, z tytułu rozliczenia z Partnerem odpowiadającego udziałowi stron w konsorcjum (faktura wystawiona przez Partnera w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla Inwestora) jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia (pytanie 1).


Natomiast wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w pytaniu nr 4 dotyczą kwestii, czy Wnioskodawca obciążając Partnera poniesionymi kosztami jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego.


Odnosząc się do przedmiotowej kwestii wskazać należy, że pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Lider konsorcjum będzie ponosił większość kosztów bieżących związanych z projektowaniem i budową dróg, które następnie przenosi na Partnera, zgodnie z ustalonym w umowie konsorcjum udziałem procentowym. Partner odpowiada za wykonanie części robót (proporcjonalnie do swoich udziałów). Jeżeli Partner wykona część prac lub poniesie koszty, wówczas wystawi fakturę/notę obciążeniową za te roboty/koszty na rzecz Wnioskodawcy, zgodnie z ustalonym procentem całkowitej kwoty zafakturowanej przez Wnioskodawcę na rzecz Inwestora. Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 1 nie jest związane z nabyciem przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Jest to obciążenie związane z podziałem przychodów wewnątrz konsorcjum. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że rozliczenie wskazane w pytaniu nr 4 nie jest związane ze sprzedażą przez Wnioskodawcę konkretnych towarów i usług. Jest to obciążenie związane z podziałem kosztów wewnątrz konsorcjum.

Zatem mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy stwierdzić należy, że skoro jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe rozliczenia nie są związane z nabyciem/sprzedażą konkretnych towarów i usług to rozliczenia przychodów/kosztów w ramach konsorcjum, dokonywane w trakcie realizacji projektu odpowiadające udziałowi stron w konsorcjum nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Lider konsorcjum (Wnioskodawca) nie jest podatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego na zasadzie odwrotnego obciążenia z tytułu rozliczenia z Partnerem odpowiadającego udziałowi stron w konsorcjum (faktura wystawiona przez Partnera w wysokości ustalonej jako procent w stosunku do faktur wystawionych co miesiąc przez Lidera dla inwestora) jak również nie jest podatnikiem w związku z obciążeniem Partnera poniesionymi kosztami.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 4 jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku ztym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art.47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art.53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj