Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.506.2017.2.AO
z 15 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 27 września 2017 r.) uzupełnionym pismem z 30 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z 18 października 2017 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.506.2017.1.AO (skutecznie doręczone 25 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie

• braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Zarządzającego na podstawie Umowy – jest nieprawidłowe,
  
• prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług od Zarządzającego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Zarządzającego na podstawie Umowy i prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług od Zarządzającego. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 30 października 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z 18 października 2017 r. znak sprawy 0114-KDIP1-1.4012.506.2017.1.AO (data doręczenia 25 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Pan P. D. (dalej: „Zarządzający”, „Prezes Zarządu”) oraz spółka M. Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka”) w dniu 27 czerwca 2017 roku zawarli umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (dalej: „Umowa”), na podstawie której Zarządzający w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki zobowiązał się do świadczenia usług zarządzania Spółką.

Właścicielem i jedynym akcjonariuszem Spółki jest Samorząd Województwa. Organami Spółki, których kompetencje określone są w ustawie z dnia 15 września 2000 roku - Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 wraz z poźn. zm.; dalej: „Kodeks spółek handlowych”) oraz Statucie Spółki (dalej: „Statut Spółki”, „Statut”) są:

• Zarząd Spółki, w którego skład wchodzi Zarządzający (dalej: „Zarząd”),
• Rada Nadzorcza (dalej: „Rada Nadzorcza”),
  
• Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy (dalej: „Walne Zgromadzenie”).
  
  

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną VAT, w szczególności działalność związaną z wyświetlaniem filmów, zarządzaniem kinami oraz promowaniem kultury i propagowaniem kinematografii polskiej i zagranicznej. Do głównych celów statutowych Spółki należy:

• udostępnianie zasobów kinematografii narodowej i popularnej,
• realizowanie programu edukacji filmowej,
• wspieranie lokalnych inicjatyw z zakresu kinematografii, kultury i sztuki, wspieranie niezależnych twórców, dystrybucja filmów,
• rozszerzanie działalności dzięki współpracy z kinami tradycyjnymi oraz budowie nowych, wielosalowych kin na terenie całej Polski.
  
  

Zarządzający nie posiada statusu przedsiębiorcy, nie wnioskował o wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej ani też nie zarejestrował się jako podatnik VAT. Przed zawarciem Umowy, od 19 stycznia 2010 roku Zarządzający był zatrudniony w Spółce na podstawie Umowy o pracę na czas określony (dalej: „Umowa o pracę”) na stanowisku Prezesa Zarządu w pełnym wymiarze czasu pracy. Zgodnie z Umową o pracę, obowiązki Zarządzającego zostały określone w Ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku - Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 1666 wraz z późn. zm.; dalej: „Kodeks pracy”), Statucie Spółki oraz Regulaminie Zarządu Spółki.

Zgodnie z postanowieniami Umowy o pracę, Zarządzającemu przysługiwało ustalone miesięczne wynagrodzenie brutto oraz premie i nagrody przyznawane przez Radę Nadzorczą za osiągane wyniki ekonomiczno-finansowe lub inne szczególne osiągnięcia.

Ponadto, postanowienia Umowy o pracę zobowiązały Zarządzającego do powstrzymania się w czasie obowiązywania Umowy o pracę od zajmowania się interesami konkurencyjnymi oraz uczestnictwa w spółkach konkurencyjnych jako wspólnik bądź członek organu, chyba, że zgodę wyraziłaby na to Rada Nadzorcza Spółki.

Dnia 24 czerwca 2010 roku Strony zawarły aneks do Umowy o pracę, który to zmienił postanowienia Umowy o pracę m.in. w zakresie przekształcenia Umowy o pracę z umowy na czas określony na umowę na czas nieokreślony.

Z uwagi na to, że jedynym akcjonariuszem Spółki jest Samorząd Województwa, Spółka podlega przepisom ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 1202 wraz z późn. zm.; dalej: „Ustawa kominowa”), które zobligowały Spółkę m.in. do określenia zasad kształtowania wynagrodzeń członków organu zarządzającego zgodnie z uregulowaniami Ustawy kominowej, oraz zatrudniania członków organu zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania.

W związku z wykonaniem obowiązków wynikających z Ustawy kominowej, w Spółce podjęto działania zmierzające do zmiany formy zatrudnienia Zarządzającego z dotychczasowej Umowy o pracę na umowę o świadczenie usług zarządzania (tzw. kontrakt menadżerski). W związku z powyższym, uchwałą Rady Nadzorczej Spółki z dnia 27 czerwca 2017 roku Zarządzający powołany został ponownie do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki (dalej: „Funkcja”). Następnie na mocy tej uchwały między Stronami zawarta została Umowa.

2. Prawa i obowiązki Zarządzającego
   
   
   

Na podstawie Umowy, w ramach i w okresie pełnienia Funkcji, Zarządzający świadczy usługi zarządzania (dalej: „Usługi”) na zasadach określonych Umową. Zarządzający świadczy Usługi osobiście, bez możliwości zlecenia ich wykonania osobie trzeciej. Ponadto przy wykonywaniu Usług Zarządzający powinien wykorzystywać swoje umiejętności oraz doświadczenie dla spraw i interesów Spółki. Zarządzający powinien także prowadzić i realizować własne i inne niż określone Umową zobowiązania w taki sposób by nie kolidowały one z należytym i starannym wykonywaniem Umowy.

Zarządzający zobowiązany jest do świadczenia Usług z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, z zachowaniem lojalności wobec Spółki i dbałości o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań. Ponadto Zarządzający świadczy Usługi w sposób zgodny z interesem Spółki i prowadzący do jej rozwoju, w szczególności poprzez dążenie do osiągnięcia celów postawionych Spółce oraz kreowania pozytywnego wewnętrznego i zewnętrznego wizerunku Spółki.

Wykonując Umowę Zarządzający zobowiązany jest współdziałać z organami Spółki na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w tym w szczególności na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach Statutu Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki.

Do obowiązków Zarządzającego należy w szczególności:

1. prowadzenie spraw Spółki i uczestnictwo w pracach Zarządu, z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej Funkcji,
2. reprezentowanie Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
3. zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do Funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
4. realizacja wyznaczonych przez Radę Nadzorczą Spółki celów zarządczych na dany rok obrotowy,
5. przygotowywanie, we współpracy z organami Spółki, rocznych i wieloletnich planów rzeczowo-finansowych oraz biznesplanów Spółki, oraz ich realizowaniu,
6. opracowywanie i przedstawianie właściwym organom Spółki kwartalnych informacji o Spółce,
7. prowadzenie racjonalnej, bieżącej oraz długofalowej polityki kadrowej w Spółce,
8. dbanie o terminowość regulowania zobowiązań Spółki oraz egzekwowania przysługujących Spółce roszczeń.
   
   

Zgodnie z Umową, Zarządzający zobowiązany jest wykonywać Usługi w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Ponadto, Zarządzający zobowiązany jest pełnić swoje obowiązki w czasie i miejscu wymaganym dla należytego wykonania umowy oraz prawidłowego i nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Co do zasady, Zarządzający wykonuje swoje obowiązki w dni robocze (od poniedziałku do piątku z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy) w siedzibie lub biurze Spółki. Świadczenie Usług przez Zarządzającego poza siedzibą lub biurem Spółki trwające nieprzerwanie powyżej dwóch dni kalendarzowych wymaga uzyskania uprzedniej zgody Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub innego upoważnionego przez Radę Członka Rady Nadzorczej.

Zarządzający ma prawo do przerwy w wykonywaniu Usług, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w okresie wynoszącym łącznie maksymalnie dwadzieścia sześć dni roboczych w danym roku obrotowym. W przypadku gdy w danym roku obrotowym okres wykonywania Usług przez Zarządzającego jest krótszy niż rok, długość okresu przerwy w wykonywaniu Usług ulega obniżeniu o dwa dni za każdy miesiąc, w którym Usługi nie były świadczone lub były świadczone w wymiarze krótszym niż piętnaście dni kalendarzowych. Wykorzystanie przerwy w wykonywaniu Usług może nastąpić jednorazowo lub w kilku częściach.

Zarządzający jest uprawniony do skorzystania z przerwy w wykonywaniu Usług wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody Przewodniczącego Rady Nadzorczej, której ten nie może odmówić bez uzasadnionej, ważnej przyczyny. Zarządzający powinien w taki sposób ustalać terminy, w których zamierza korzystać z przerwy w wykonywaniu Usług oraz w taki sposób zorganizować wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy, aby podczas jego nieobecności nie doszło do naruszenia interesów Spółki z powodu jego nieobecności.

Ponadto, zgodnie z postanowieniami Umowy, Zarządzający ma prawo do przerwy w wykonywaniu Usług z przyczyn zdrowotnych, udokumentowanych zwolnieniem lekarskim. Zarządzający powinien bezzwłocznie poinformować o tym Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub innego Członka Rady Nadzorczej. Za okres przerwy w wykonywaniu Usług z przyczyn zdrowotnych nie przysługuję wynagrodzenie od Spółki, przy czym nie wyłącza to możliwości pobierania przez Zarządzającego zasiłku chorobowego na zasadach wynikających z przepisów prawa.

Zarządzający jest zobowiązany dołączyć do rachunku za dany miesiąc świadczenia Usług informację o liczbie wykorzystanych dni przerwy w wykonywaniu Usług, w tym z przyczyn zdrowotnych.

Zarządzającemu udostępnia się na koszt Spółki do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności:

1. pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, postawione do jego dyspozycji,
2. komputer przenośny lub stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem,
3. telefon komórkowy,
4. samochód służbowy.
   
   

Zarządzający uprawniony jest do nieograniczonego korzystania z mienia Spółki niezbędnego do realizacji niniejszej Umowy, z zastrzeżeniem limitów miesięcznych kosztów ponoszonych w zakresie niezbędnym do realizacji Umowy przez Zarządzającego (dotyczących kosztów zakupu paliwa oraz kosztów opłat za korzystanie z telefonu komórkowego i Internetu mobilnego).

Prezes Zarządu ma obowiązek uzyskać uprzednią zgodę Rady Nadzorczej na pełnienie funkcji w organach innej spółki handlowej, z wyłączeniem podmiotów będących podmiotami zależnymi od Spółki w ramach grupy kapitałowej (jednakże w takim przypadku Zarządzający nie może pobierać jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji w organach podmiotów zależnych od Spółki).

Zarządzający ma obowiązek poinformować Spółkę o nabyciu udziałów albo akcji w innej spółce handlowej, z co najmniej czternastodniowym wyprzedzeniem przed dokonaniem tych czynności. Co więcej, Zarządzający zobowiązuje się nie prowadzić działalności naruszającej przepisy prawa, w szczególności przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcję publiczne (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1393 wraz z późn. zm.).

W przypadku naruszenia powyższych obowiązków, Zarządzający będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki kary umownej w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia podstawowego, w terminie czternastu dni od otrzymania wezwania Spółki, na wskazany przez Spółkę rachunek bankowy. Ponadto Spółka ma prawo dochodzić odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej na zasadach ogólnych określonych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 459 wraz z późn. zm.; dalej: „Kodeks cywilny”). W przypadku braku zapłaty przez Zarządzającego kary umownej w zakreślonym wyżej terminie Spółka uprawniona jest do potrącenia kwoty kary umownej z wynagrodzenia podstawowego, jak i z wynagrodzenia uzupełniającego za rok obrotowy Spółki.

3. Obowiązki Spółki
   
   
   

Spółka w ramach obowiązujących przepisów zobowiązana jest do współdziałania z Zarządzającym w celu prawidłowej realizacji Umowy. Do obowiązków Spółki należy w szczególności:

1. udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania Umowy;
2. pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów i członków organów Spółki oraz jej pracowników;
3. terminowa wypłata wynagrodzenia Zarządzającemu oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w Umowie;
4. zapewnienie Zarządzającemu ww. urządzeń technicznych oraz zasobów określonych w Umowie;
5. ponoszenie uzasadnionych kosztów związanych ze świadczeniem przez Zarządzającego Usług poza siedzibą Spółki niezbędnych do ich należytego wykonania, w szczególności takich jak koszty podróży i zakwaterowania; koszty te stanowią koszt Spółki;
6. zwrot wydatków poniesionych przez Zarządzającego, niezbędnych do należytego świadczenia Usług, po ich należytym udokumentowaniu i uzasadnieniu konieczności ich poniesienia, w tym wykazaniu ich związku i niezbędności dla należytego świadczenia Usług.
   
   

4. Wynagrodzenie Zarządzającego
   
   
   

Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Spółki uchwałą nr 3 z dnia 16 maja 2017 roku ustaliło zasady kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu. Z tytułu świadczenia Usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z Umowy, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie, na które składa się część stała, stanowiąca wynagrodzenie miesięczne podstawowe w kwocie brutto (dalej: „Wynagrodzenie Stałe”) oraz część zmienna, stanowiąca wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki (dalej: „Wynagrodzenie Zmienne”).

Wynagrodzenie Stałe za Usługi wykonywane przez niepełny miesiąc (w przypadku, gdy Usługi nie były świadczone z innych przyczyn niż korzystanie z przysługującej Zarządzającemu płatnej przerwy w wykonywaniu Usług), przysługuje w kwocie Wynagrodzenia Stałego podzielonego przez trzydzieści i pomnożonego przez liczbę dni świadczenia Usług w danym miesiącu.

Należne Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc wypłacane jest przez Spółkę w terminie siedmiu dni od doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Zarządzającego. Spółka odprowadzać będzie od Wynagrodzenia Stałego i Wynagrodzenia Zmiennego należne składki (w tym składkę ZUS na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) i podatki na rzecz uprawnionych organów, o ile taki obowiązek wynikać będzie z obowiązujących przepisów prawa. Zarządzający objęty jest również dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym ZUS.

Wynagrodzenie Zmienne za dany rok przysługuje Zarządzającemu pod warunkiem pełnienia Funkcji przez okres całego roku obrotowego i zrealizowania celów zarządczych określonych na poszczególny rok obrotowy (dalej: „Cele Zarządcze”), po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego oraz sprawozdania Zarządu z działalności Spółki za rok obrotowy, za który Wynagrodzenie ma być przyznane i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków w danym roku obrotowym. Cele Zarządcze za dany rok obrotowy, wskaźniki określające realizację Celów Zarządczych (w tym poziomy realizacji celów, za których osiągnięcie będzie przysługiwało Wynagrodzenie Zmienne) oraz wagi przyznane poszczególnym Celom Zarządczym na dany rok obrotowy określane będą każdorazowo w drodze uchwał Walnego Zgromadzenia i dołączane aneksem do Umowy.

Wynagrodzenie Zmienne za dany rok obrotowy jest uzależnione od poziomu realizacji Celów Zarządczych i nie może przekroczyć 15% łącznej kwoty Wynagrodzenia Stałego otrzymanego przez Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego Wynagrodzenia Zmiennego.

Wynagrodzenie Zmienne wypłacane jest w terminie do trzydziestu dni od dnia podjęcia przez Walne Zgromadzenie odpowiedniej uchwały zatwierdzającej sprawozdanie Zarządzającego z realizacji celów Zarządczych.

5. Odpowiedzialność Zarządzającego
   
   
   

Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa.

Zgodnie z Umową, ww. odpowiedzialność jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych.

Spółka może wykupić ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej obejmujące ochroną Zarządzającego w związku z wykonywaniem Funkcji na zasadach określonych przez Radę Nadzorczą.

Na moment składania niniejszego wniosku o interpretację Spółka planuje objąć Zarządzającego ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej z tytułu pełnionej Funkcji, jednak na chwilę obecną nie jest znany szczegółowy zakres ochrony polisy ubezpieczeniowej (nie została jeszcze wykupiona). Ponadto, niewykluczone, że Spółka obejmie ubezpieczeniem również inne osoby (np. członków Rady Nadzorczej).

6. Własność intelektualna
   
   
   

Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli w wyniku wykonywania Umowy Zarządzający stworzy utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 880 wraz z późn. zm.), Zarządzający przeniesie w całości autorskie prawa majątkowe do danego tworu z chwilą przyjęcia go przez Spółkę na określonych polach eksploatacji.

7. Tajemnica przedsiębiorstwa Spółki i Informacje poufne
   
   

Na mocy postanowień Umowy, Zarządzający jest zobowiązany, że poza przypadkami uzasadnionymi realizacją zadań Spółki, nie będzie przekazywał ani ujawniał, bez uprzedniej pisemnej zgody Spółki, jakichkolwiek informacji niepodanych do wiadomości publicznej, jakie uzyskał w związku lub przy okazji wykonywania obowiązków na podstawie Umowy, w szczególności informacji poufnych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 4 pkt 17 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, w tym zwłaszcza danych programowych, technicznych, technologicznych, organizacyjnych, finansowych, personalnych, handlowych, statystycznych, pracowniczych, jak również informacji chronionych przepisami prawa (dalej: „Informacje poufne”).

Zarządzający zobowiązany jest do zachowania w tajemnicy Informacji poufnych, także po zakończeniu obowiązywania Umowy przez okres 2 lat, z zastrzeżeniem postanowień zawartych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa przewidujących dłuższe okresy obowiązku zachowania tajemnicy informacji, w szczególności Zarządzający, bez uprzedniej pisemnej zgody Spółki, nie może bezpośrednio ani pośrednio ogłaszać lub w inny sposób ujawniać jakiejkolwiek osobie lub osobom Informacji poufnych, używać w celach prywatnych na swoją rzecz lub na rzecz jakichkolwiek osób trzecich Informacji poufnych, bądź poprzez działanie, zaniechanie lub niedopełnienie należytej staranności powodować ogłoszenie lub nieupoważnione ujawnienie jakichkolwiek Informacji poufnych.

Z tytułu przestrzegania obowiązku zachowania poufności, w okresie trwania Umowy i po jej zakończeniu, Zarządzającemu nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie lub odszkodowanie.

W przypadku naruszenia zobowiązań Zarządzającego związanych z Informacjami poufnymi, Spółce przysługuje prawo do naliczenia kary umownej za każdy przypadek naruszenia zobowiązań w wysokości jednokrotności Wynagrodzenia Stałego. Zapłata kary umownej nie wyłącza prawa Spółki do dochodzenia odszkodowania na zasadach ogólnych określonych w przepisach Kodeksu cywilnego.

8. Zakaz konkurencji
   
   

Na podstawie Umowy, Zarządzający zobowiązany jest, że w okresie obowiązywania Umowy nie będzie prowadził działalności konkurencyjnej wobec Spółki pośrednio lub bezpośrednio, bez względu na miejsce, formę działalności lub sposób jej prowadzenia.

Z tytułu powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej w okresie trwania Umowy, Zarządzającemu nie przysługuje żadne dodatkowe wynagrodzenie lub odszkodowanie.

W przypadku naruszenia przez Zarządzającego zobowiązań dotyczących zakazu konkurencji, Spółce przysługuje prawo do naliczenia kary umownej za każdy przypadek naruszenia zobowiązań w wysokości jednokrotności Wynagrodzenia Stałego. Zapłata kary umownej nie wyłącza prawa Spółki do dochodzenia odszkodowania przewyższającego wysokość kary umownej na zasadach ogólnych określonych w przepisach Kodeksu cywilnego.

9. Czas obowiązywania Umowy i tryb jej rozwiązania
   
   
   

Umowa obowiązuje od 1 lipca 2017 r. i została zawarta przez Strony na czas pełnienia Funkcji. W przypadku wygaśnięcia mandatu Zarządzającego na skutek upływu kadencji i nie powołania go na następną kadencję, odwołania przed upływem kadencji, złożenia rezygnacji lub śmierci, Umowa rozwiązuje się z ostatnim dniem pełnienia Funkcji, bez okresu wypowiedzenia i konieczności dokonywania dodatkowych czynności. Umowa może być rozwiązana w każdym czasie na skutek porozumienia Stron, przy czym ustalony termin rozwiązania Umowy nie może być dłuższy niż trzy miesiące.

Ponadto na podstawie Umowy, każda ze Stron ma prawo wypowiedzenia Umowy ze skutkiem natychmiastowym w przypadku istotnego naruszenia przez drugą Stronę postanowień Umowy, a w szczególności:

1. w przypadku gdy Zarządzający popełnił przestępstwo stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, uniemożliwiające mu wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy,
2. poprzez umyślne działanie lub zaniechanie czy zaniedbanie swoich obowiązków Zarządzający naraził Spółkę na straty,
3. Spółka bez uzasadnionego powodu zalega z wypłatą należnego wynagrodzenia przez okres dłuższy niż trzy miesiące.
   
   

Każda ze stron ma również prawo wypowiedzenia Umowy z innych przyczyn niż wymienione w powyższym akapicie ze skutkiem na koniec miesiąca kalendarzowego, z zachowaniem trzymiesięcznego terminu wypowiedzenia, jednakże w każdym przypadku Umowa ulega rozwiązaniu najpóźniej z chwilą wygaśnięcia mandatu Zarządzającego.

W razie wygaśnięcia mandatu Zarządzającego i powołania go bezpośrednio po wygaśnięciu mandatu na kolejny okres pełnienia Funkcji, Umowa ulega przedłużeniu na kolejny okres bez konieczności składania odrębnych oświadczeń woli chyba, że strony Umowy postanowią inaczej.

Niezwłocznie po rozwiązaniu Umowy, Zarządzający winien zwrócić Spółce znajdujące się w jego posiadaniu lub przez niego sporządzone, w związku z wykonywaną pracą, dokumenty (we wszystkich formach, w tym także elektronicznej oraz znajdujących się w służbowej skrzynce poczty elektronicznej Zarządzającego) i przedmioty stanowiące własność Spółki lub znajdujące się w jego posiadaniu oraz przekazać swoje obowiązki upoważnionej osobie lub osobom.

Po rozwiązaniu Umowy, do dnia odbycia najbliższego Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Zarządzający jest nadal zobowiązany do udzielenia Spółce informacji o czynnościach związanych z jego obowiązkami w Spółce, bez odrębnego wynagrodzenia.

W przypadku rozwiązania Umowy w związku z zaprzestaniem pełnienia Funkcji z innych przyczyn niż istotne naruszenie przez Zarządzającego obowiązków wynikających z postanowień Umowy lub przepisów prawa Zarządzającemu przysługuje odprawa pieniężna w wysokości trzykrotności części Stałej Wynagrodzenia, pod warunkiem pełnienia przez niego Funkcji przez okres co najmniej dwunastu miesięcy przed rozwiązaniem tej Umowy. Odprawa nie przysługuje w przypadku zmiany Funkcji pełnionej w składzie Zarządu lub powołania Prezesa Zarządu na kolejną kadencję Zarządu.

W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca wyjaśnił, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku o interpretację, uchwałą Rady Nadzorczej Spółki z dnia 27 czerwca 2017 roku Zarządzający powołany został do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki VI. Następnie, w uchwale Rady Nadzorczej Spółki z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie kształtowania wynagrodzenia Prezesa Zarządu Spółki, Rada Nadzorcza postanowiła zawrzeć z Zarządzającym umowę o świadczenie usług zarządzania, będącą Załącznikiem nr 1 do tej Uchwały. W tym samym dniu została podpisana Umowa, na której podstawie Zarządzający pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca informuje, że w jego ocenie przychody przez niego osiągane na podstawie zawartej ze Spółką umowy nie są zaliczane do źródła przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o PIT”), natomiast powinny być zaliczone do źródła przychodów określonych w art. 13 pkt 9 Ustawy o PIT.

W rozumieniu Wnioskodawcy, art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT, dotyczący „przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych” ma zastosowanie w przypadku gdy osoby wchodzące w skład zarządu powoływane są na podstawie powołania przykładowo wyłącznie na mocy uchwały (tzn. bezumownie). W opinii Zarządzającego, w przypadku gdy zawarta została Umowa, przychody Zarządzającego zaliczone zostać powinny do źródła przychodów określonych w art. 13 pkt 9, w którym wprost wymienione są przychody „z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze”.

Stanowisko Zarządzającego znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0113-KDIPT3.4011.213.2017.3.SK), w której w podobnym stanie faktycznym, organ stwierdził, że: „przychody uzyskane z tytułu świadczenia usług zarządzania z Wnioskodawcą w związku ze sprawowaniem funkcji w zarządzie Wnioskodawcy stosownie do zawartej umowy zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. W przypadku udzielenia przez organ odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, to czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Usług?
   
   

Stanowisko Zainteresowanych:

1. Zdaniem Zainteresowanych, w opisanym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. W przypadku udzielenia przez organ odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, to zdaniem Zainteresowanych Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Usług.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy (Zainteresowanych)

1. Uzasadnienie w zakresie pytania nr 1

1.1. Odpłatne świadczenie usług w rozumieniu VAT

Dla uznania, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

1. czynność ta musi być objęta przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT, określonym w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT oraz
2. musi być ona wykonana przez podmiot, który w związku z nią ma status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT.
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, którym w myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Wobec faktu, że ,świadczeniem usług” jest każde świadczenie niebędące dostawą towarów, nie budzi wątpliwości, że usługi zarządzania świadczone za wynagrodzeniem przez Zarządzającego na rzecz Spółki wypełniają znamiona „odpłatnego świadczenia usług”, podlegającego opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

1.2. Definicja podatnika na gruncie Ustawy o VAT

Z kolei przesłanki uznania danego podmiotu za podatnika VAT określone są w art. 15 Ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 ww. artykułu, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustęp 2 ww. artykułu wskazuje natomiast, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze, że „działalność gospodarcza” w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT obejmuje „wszelką działalność” m.in. usługodawców, co do zasady może ona obejmować również świadczenie usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego. Jednakże od powyższej zasady przewidziane zostały wyjątki określone w art. 15 ust. 3 Ustawy o VAT.

Zgodnie z powyższym przepisem, „za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 wraz z późn. zm.; dalej: „Ustawa o PIT”);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 Ustawy o PIT, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich”.
   
   

Artykuł 15 ust. 3 pkt 1 Ustawy o VAT dotyczy przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 Ustawy o PIT. Tym samym, nie ma on zastosowania do Usług świadczonych na podstawie Umowy.

Natomiast art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT odnosi się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 Ustawy o PIT. Do przychodów tych zaliczają się również „przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych” (art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT) oraz „przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7” (art. 13 pkt 9 Ustawy o PIT). Do przychodów tego rodzaju należą zatem również przychody uzyskiwane przez Zarządzającego od Spółki na podstawie Umowy, której przedmiotem jest świadczenie Usług.

Należy zastrzec, że sam fakt świadczenia usług zarządzania, objętych zakresem zastosowania art. 13 Ustawy o PIT nie przesądza jeszcze o uznaniu, że osobie świadczącej te usługi nie przysługuje status podatnika VAT. Konieczne do tego jest również spełnienie przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT, tzn. z tytułu wykonywania przedmiotowych czynności osoba je wykonująca musi być związana ze zlecającym ich wykonanie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do:

1. warunków wykonywania tych czynności,
   
2. wynagrodzenia i
   
3. odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich

- przy czym wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie.

1.3. Brak przesłanek za kwalifikacją Zarządzającego jako podatnika VAT na gruncie art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT

Zdaniem Zainteresowanych, w przypadku Umowy spełnione są wszystkie trzy warunki wymienione w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT.

Po pierwsze, bezspornie określa ona warunki świadczenia Usług przez Zarządzającego oraz jego wynagrodzenie.

Odnosząc się natomiast do trzeciej z wymienionych przesłanek, tzn. warunku, by z tytułu wykonywania przedmiotowych czynności osoba je wykonująca (Zarządzający) była ,związana ze zlecającym wykonanie tych czynności (Spółka) prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich”, w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że dokonując interpretacji tego zapisu nie można się ograniczyć do jego czysto literalnego brzmienia, jako że prowadziłoby ono do pozbawienia go jakiegokolwiek praktycznego znaczenia. Trzeba bowiem uwzględnić, że w przypadku każdego stosunku zobowiązaniowego istnieją więzi prawne określające w jakiś sposób (art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT nie określa, w jaki) zakres odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności wobec osób trzecich. Jeżeli nie określa tego umowa łącząca strony, kwestię tę regulują przepisy prawa powszechnie obowiązującego.

Taka wykładnia byłaby jednak niemożliwa do pogodzenia z założeniem racjonalności działania ustawodawcy, który nie wprowadza regulacji zbędnych, w tym kryteriów w zamierzeniu wyróżniających, które w rzeczywistości niczego nie różnicują. Wobec tego przy interpretacji art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT należy również uwzględnić wykładnię celowościową. Mianowicie należy uwzględnić, że przepis ten stanowi implementację do polskiego porządku prawnego regulacji art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1; dalej: „Dyrektywa VAT”; poprzednio art. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej).

(i) Brak wykonywania „samodzielnie” działalności gospodarczej przez Zarządzającego

Zgodnie z postanowieniami art. 9 Dyrektywy VAT, warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie, przy czym zgodnie z art. 10 użycie sformułowania „samodzielnie” ma na celu wyłączenie z opodatkowania VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Powyższe kwestie zostały doprecyzowane w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 12 stycznia 2009 r., sygn. akt I FPS 3/08, „wyznaczy dość wyraźne kryteria interpretacji pojęcia „samodzielna” działalność gospodarcza. Za taką działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.”

Stanowisko to ma również oparcie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Przykładowo można wskazać na - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1645/11, w którym stwierdzono, że osoba będąca „członkiem zarządu - menadżerem w Spółce (a jednocześnie jej współwłaścicielem) nie jest podatnikiem VAT. Jego działalności nie można przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentną cechę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Jako członek zarządu - menadżer działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej Spółki, nie ponosi kosztów swej działalności, wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka i działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Nie wykonuje swojej działalności w swoim imieniu i na własny rachunek, lecz w imieniu zarządzanej Spółki.”

Podobne stanowisko zostało wyrażone przykładowo w:

• wyroku WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2015 r. (sygn. akt III SA/Wa 3481/14, gdzie stwierdzono, że: „Menadżer nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 154 z późn. zm.) w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Działalności menadżera nie można bowiem przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentną cechę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Menadżer działa bowiem w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej spółki, co do zasady nie ponosi kosztów swej działalności (wyłącznie podatki i składki na ubezpieczenie społeczne), a jego wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Menadżer działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Jedynie dodatkowe wynagrodzenie w postaci bonusu jest tak, jak wynagrodzenie premiowe, uzależnione od realizacji celów, które są ustalane w porozumieniu z menadżerem i są ściśle związane z osiągnięciem przez spółkę zysku”;
• wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 4 maja 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 86/16: „Jak wynika z akt sprawy, a szczególności postanowień umownych kontraktów o zarządzanie przedsiębiorstwem, jakie zawarła Skarżąca (w dniu 1 stycznia 2011 r.) z firmą E-P. Z. jak oraz (w dniu 1 października 2011 r.) ze spółką z o.o. D - między stronami tych kontraktów powstała więź prawna, tworząca stosunek prawny, który spełnia łącznie wszystkie warunki przewidziane w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, określa bowiem warunki wykonywanych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. W ramach tych kontraktów - Skarżąca działając zarówno jako członek zarządu - menadżer (w spółce z o.o. D), jak i jako zarządca E-P. Z., wykonywała powierzone jej obowiązki w imieniu i na rzecz tych podmiotów, w ramach struktury organizacyjnej zarządzanych podmiotów i ich majątku oraz w warunkach przyjęcia przez te podmioty odpowiedzialności wobec osób trzecich za wykonane czynności. Również ustalone kontraktem wynagrodzenie Zarządcy określone zostało kwotowo w stałej wysokości z gwarancją jego wypłaty w określonych terminach, zatem jest uzyskiwane bez wkładu własnego majątku i bez ponoszenia ekonomicznego ryzyka, niezależnie od sposobu i stopnia staranności wykonywanych obowiązków umownych. To zarządzany podmiot ponosi całe ryzyko prowadzonej działalności, gdyż Skarżąca (jako zarządca) działa tylko w imieniu i na rzecz zarządzanych podmiotów, co świadczy, że jedynie kieruje sprawami zarządzanych podmiotów i ponosi jedynie odpowiedzialność za swoje osobiste działania wobec zarządzanych podmiotów. A zatem za działania podmiotów, którymi zarządza i kieruje Skarżąca, odpowiedzialność wobec osób trzecich nie spoczywa na niej ale na podmiotach, którymi ona zarządza. (...) Istotne jest przy tym, że działanie jej jako Zarządcy - pozbawione było przymiotu samodzielności, co zgodnie z art. 15 ust. 1-3 ustawy VAT oraz art. 10 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 06.347.1) wyklucza opodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług.”;
• wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1314/15: „Okolicznością istotną jest tu zatem kwestia czy członek zarządu - menadżer jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać w ramach wykonywanych usług zarządzania. Reasumując należy uznać, że skarżąca w okolicznościach przedmiotowej sprawy, będąc członkiem zarządu - menadżerem w Spółce nie jest podatnikiem VAT. Jej działalności nie można przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentną cechę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Jako członek zarządu-menadżer działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej Spółki, nie ponosi kosztów swej działalności, wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka i działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Nie wykonuje swojej działalności w swoim imieniu i na własny rachunek lecz w imieniu zarządzanej Spółki.”
  
  

Z powyższymi wyrokami koresponduje uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego - Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 17 czerwca 2015 r. (sygn. akt III UZP 2/15). Jakkolwiek nie odnosi się ona wprost do kwestii opodatkowania usług zarządzania świadczonych przez członków zarządu spółek kapitałowych, to zawarte w niej uwagi, iż działalności takiej brak przymiotu samodzielności, z uwagi na działanie przez członka zarządu w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej spółki, brak ponoszenia przez niego kosztów działalności oraz ryzyka ekonomicznego, są w pełni spójne z wnioskami przedstawionymi w przywołanych wyrokach sądów administracyjnych.

W kontekście powyższego, należy uznać, że wyłączone z zakresu działalności gospodarczej są czynności wykonywane w ramach stosunku prawnego zbliżonego do umowy o pracę, w ramach której odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez pracownika ponosi pracodawca.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku, należy stwierdzić, że zachodzą w nim analogiczne okoliczności jak wskazane w przywołanych wyrokach, które przemawiają za uznaniem, że Zarządzającemu w związku ze świadczeniem na rzecz Spółki Usług określonych w Umowie nie przysługuje status podatnika VAT na podstawie art. 15 Ustawy o VAT.

Uzasadniając powyższe wskazać należy, że Zarządzający nie prowadzi w ramach Umowy samodzielnej działalności gospodarczej w przedstawionym wyżej rozumieniu tego pojęcia. Przede wszystkim działa bowiem w ramach struktury organizacyjnej Spółki, wykorzystując do świadczenia Usług jej infrastrukturę techniczną. W ten sposób, co do zasady Zarządzający wykonuje swoje obowiązki w siedzibie lub biurze Spółki (Spółka obowiązana jest do udostępnienia Zarządzającemu pomieszczenia biurowego wraz z wyposażeniem). Świadczenie Usług poza siedzibą Spółki jest zgodnie z Umową, sytuacją wyjątkową, która w przypadku, gdy ma trwać nieprzerwanie powyżej dwóch dni, i wymaga wcześniejszej zgody Przewodniczącego Rady Nadzorczej.

Ponadto, świadcząc Usługi na rzecz Spółki Zarządzający korzysta z udostępnionych przez nią infrastruktury i urządzeń, w szczególności z przenośnego lub stacjonarnego komputera wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem oraz z innego niezbędnego wyposażenia, w tym z telefonu komórkowego oraz samochodu służbowego.

W konsekwencji, Zarządzający nie angażuje do świadczenia usług własnych aktywów, lecz korzysta ze środków zapewnionych przez Spółkę. Dotyczy to również pokrywania kosztów związanych ze świadczeniem Usług, takich jak koszty podróży, zakwaterowania itp. - koszty te pokrywa lub refunduje Spółka (w określonych przypadkach - do wysokości pewnych limitów określonych w Umowie).

Należy podkreślić, że zgodnie z Umową Zarządzający świadczy Usługi osobiście, bez możliwości zlecenia ich wykonania osobie trzeciej.

W powyższym zakresie, tj. obowiązku osobistego świadczenia usług na rzecz Spółki oraz braku zaangażowania własnych środków do ich świadczenia sytuacja Zarządzającego jest ukształtowana w sposób zbliżony do stosunku pracy - co jak wspomniano, stanowi okoliczność przemawiającą przeciwko kwalifikowaniu go jako podatnika VAT.

Ponadto, z uwagi na sposób ukształtowania wynagrodzenia, którego zasadnicza część (Wynagrodzenie Stałe) przysługuje Zarządzającemu bez względu na rezultaty świadczonych przez niego Usług (Wynagrodzenie Zmienne nie może przekroczyć 15% sumy Wynagrodzenia Stałego za cały rok), nie ponosi on w związku z ich świadczeniem istotnego ryzyka ekonomicznego, które stanowi charakterystyczny element prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej.

Powyższe okoliczności przemawiają zatem przeciwko uznaniu, że Zarządzający prowadzi „samodzielnie” działalność w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, korzystać zatem powinien z wyłączenia określonego w ust. 3 pkt 3 tego przepisu. Dodatkowo fakt, iż nie jest on wpisany do ewidencji działalności gospodarczej świadczy o braku zamiaru działania przez Zarządzającego w charakterze niezależnego uczestnika obrotu gospodarczego, zainteresowanego oferowaniem swoich usług na rzecz wielu podmiotów.

(ii) Brak odpowiedzialności Zarządzającego względem osób trzecich

Zgodnie z orzecznictwem polskich organów podatkowych, kryterium przesądzającym, czy usługi zarządzania winny podlegać opodatkowaniu VAT, jest najczęściej odpowiedzialność rozumiana jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania postanowień kontraktu menedżerskiego. Jak podkreśla się w orzecznictwie organów podatkowych, wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług menedżerskich podlega opodatkowaniu VAT, jeżeli w związku z wykonywaniem czynności określonych w kontrakcie menedżerskim, zarządzający ponosi odpowiedzialność nie tylko wobec zlecającego, ale również wobec osób trzecich.

Sformułowanie Ustawy o VAT odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia - ponoszenie odpowiedzialności przez zleceniodawcę wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

W zakresie odpowiedzialności wobec osób trzecich Umowa przewiduje, że Zarządzający, niezależnie od odpowiedzialności związanej z pełnieniem funkcji członka zarządu wynikającej z przepisów Kodeksu spółek handlowych oraz innych przepisów powszechnie obowiązującego prawa, ponosi jedynie odpowiedzialność odszkodowawczą, określoną w bezwzględnie obowiązujących przepisach. W tym zakresie należy zauważyć, że odnoszą się one do odpowiedzialności odszkodowawczej, której podstawę stanowi art. 415 Kodeksu cywilnego, na podstawie którego, kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Podstawą tej odpowiedzialności, jak zwrócił uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1314/15 (orzeczenie nieprawomocne) są zatem „naganne zachowania członka zarządu, których skutkiem jest powstanie niezależnego źródła zobowiązania (niejako poza istniejącym stosunkiem prawnym ze spółką) w postaci czynu zabronionego”.

Dla oceny zakresu odpowiedzialności Zarządzającego wobec osób trzecich w przedmiotowych okolicznościach ważne są również następujące przepisy:

• art. 416 Kodeksu cywilnego, na podstawie którego osoba prawna jest zobowiązana do naprawienia szkody wyrządzonej z winy jej organu,
• art. 429 stanowiący, że kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest co do zasady odpowiedzialny za szkodę przez niego wyrządzoną; oraz
• art. 474 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonywa, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza.
• art. 483 Kodeksu spółek handlowych, na podstawie którego członek zarządu odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami statutu spółki (chyba że nie ponosi winy).
• art. 490 Kodeksu spółek handlowych, w myśl którego przepisy art. 479-489 nie naruszają praw akcjonariuszy oraz innych osób do dochodzenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych.
  
  

W świetle przywołanych przepisów, w okolicznościach będących przedmiotem wniosku w ocenie Zainteresowanych Zarządzający nie będzie więc ponosił odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu wykonywania Umowy, tj. z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu innej niż przewidziane bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa.

Nie sposób też pominąć faktu, że w przypadku zaistnienia okoliczności prowadzących do pociągnięcia Zarządzającego do odpowiedzialności, uprawnione osoby trzecie będą kierowały swe roszczenia bezpośrednio do Spółki, ponieważ w stosunkach zewnętrznych Zarządzający działa jako organ Spółki, a jego działania będą postrzegane jako działania samej Spółki.

Podsumowując, należy zatem uznać, iż charakter więzów prawnych łączących Zarządzającego i Spółkę - rozpatrywanych jako ogół norm i przepisów regulujących ich wzajemne stosunki - pozwala na twierdzenie, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Zarządzającego, wykonywane w ramach Umowy. W szczególności należy podkreślić, że Zarządzający działa na zewnątrz w imieniu Spółki, na jej rachunek i w jej interesie, korzystając z jej środków. W rezultacie, za spełnioną należy uznać ostatnią przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT w postaci właściwego sposobu określenia odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w uzasadnieniu do orzeczenia Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2017 roku, sygn. akt I FSK 1014/15, gdzie Sąd uznał, że: „Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki. W tym zakresie słusznie podkreślił Sąd pierwszej instancji, że nie została ona uregulowana w kontrakcie, a zatem nie można jej domniemywać. W myśl postanowień kontraktu menadżer działał na zewnątrz w imieniu Spółki, na jej rzecz i w jej interesie. Skoro nie był stroną w stosunkach z osobami trzecimi, to na Spółce spoczywała odpowiedzialność kontraktowa wobec tych osób na podstawie art. 471 k.c. Odpowiedzialność deliktowa z art. 415 k.c. nie jest odpowiedzialnością, dla której źródłem jest umowa, a czyn niedozwolony, co pozostaje poza kontraktem menadżerskim”.

Warto również zauważyć, że choć Umowa łącząca Zarządzającego ze Spółką nie zobowiązuje Wnioskodawcy do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich, to jednak Spółka może wykupić ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej obejmujące ochroną Zarządzającego w związku z wykonywaniem Funkcji na zasadach określonych przez Radę Nadzorczą. Na moment składania niniejszego wniosku o interpretację Spółka planuje objąć Zarządzającego ochroną ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej z tytułu pełnionej Funkcji, jednak na chwilę obecną nie jest znany szczegółowy zakres ochrony polisy ubezpieczeniowej (bowiem nie została jeszcze wykupiona). Niemniej, wykupienie takiego ubezpieczenia przez Spółkę wydaje się kolejnym argumentem przemawiającym za brakiem odpowiedzialności Zarządzającego oraz nieponoszeniu przez niego ryzyka ekonomicznego z tytułu wykonywanych czynności.

1.4. Podsumowanie

Całokształt przedstawionych okoliczności świadczy więc o tym, że Zarządzający:

1. świadczy Usługi określone w Umowie przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki,
2. koszty związane ze świadczenie tych Usług ponosi Spółka,
3. w związku ze świadczeniem Usług Zarządzający nie ponosi ryzyka ekonomicznego,
4. odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z wykonywanymi Usługami ponosi Spółka.
   
   

W kontekście braku możliwości kwalifikacji jako podatnika VAT podmiotu (Zarządzającego) wykonującego usługi na podstawie stosunku zbliżonego do stosunku pracy podkreślenia wymagają okoliczności oraz przyczyny, dla których zawarty został kontrakt menadżerski (Umowa). Przed zawarciem Umowy, Zarządzający był zatrudniony przez Spółkę na podstawie Umowy o pracę. Konieczność zamiany stosunku pracy na Umowę będącą tzw. kontraktem menedżerskim była natomiast podyktowana wymogami nowej Ustawy kominowej, a w szczególności art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Umowa w postaci kontraktu menedżerskiego w znacznym stopniu swoją treścią, w szczególności zakresem obowiązków (ta sama Funkcja w Spółce, co związane jest z niemalże identycznymi obowiązkami) oraz formą wynagrodzenia (wcześniej również Zarządzający otrzymywał stałe wynagrodzenie oraz premię i nagrody związane z wynikami finansowo-ekonomicznymi) odpowiada poprzednio obowiązującej Umowie o pracę.

Wnioskować zatem należy, iż stosunek prawny łączący Zainteresowanych nie uległ istotnej zmianie. Analiza treści Umowy (kontraktu menedżerskiego) prowadzi do ustalenia, iż kontrakt ten ma cechy zbliżone do elementów charakterystycznych dla stosunku pracy (jednakże Wnioskodawcy podkreślają, że świadczenie Usług przez Zarządzającego nie stanowi stosunku pracy zgodnie z postanowieniami Ustawy kominowej), nie zaś umowy cywilno-prawnej, w której zachodziłaby odrębność stosunku organizacyjno-prawnego członka zarządu spółki (Zarządzającego) i stosunku wynikającego z zawartego kontraktu (Umowy).

Przykładowo można wskazać w tym zakresie na następujące elementy:

• postanowienia regulujące prawo do urlopów wypoczynkowych oraz urlopów chorobowych (w wymiarze analogicznym do wymiaru przysługującego pracownikowi),
• obowiązek wykonywania czynności osobiście,
• obowiązek współdziałania z innymi organami Spółki na zasadach określonych w przepisach prawa, a ponadto podleganie organom Spółki pod pewnymi względami (obowiązek informowania o przypadku przerwania świadczenia Usług z różnych powodów),
• świadczenie Usługi w dni robocze (od poniedziałku do piątku z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy),
• zapewnienie Zarządzającemu stosownej infrastruktury biurowej, wynagrodzenia oraz niezbędnych środków komunikacji, środków transportu i innych narzędzi niezbędnych do realizacji Umowy,
• nabycie przez Spółkę praw autorskich w przypadku, gdy Utwór nimi objęty powstał w ramach wykonywania Usług i został przyjęty przez Spółkę,
• przejęcie całości ryzyka ekonomicznego związanego z wykonywaniem Umowy po stronie Spółki,
• obowiązek zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa przez Zarządzającego oraz obowiązek dochowania tajemnicy względem innych Informacji poufnych,
• zakaz świadczenia działalności konkurencyjnej względem Spółki przez Zarządzającego,
• ponoszenie przez Spółkę odpowiedzialności wobec osób trzecich za działania Zarządzającego w ramach granic zakreślonych dla działalności członka organu Spółki.
  
  

Końcowo Zainteresowani ponownie podkreślają, iż wolą Zainteresowanych nie jest świadczenie Usług przez Zarządzającego w ramach działalności gospodarczej, lecz dostosowanie formy zatrudnienia Zarządzającego do aktualnie obowiązujących przepisów prawa. Okoliczność zmiany obowiązującej w Spółce formy - zatrudnianie członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, nie może być interpretowane, jako samodzielna podstawa do uznania usług wykonywanych na podstawie takiej umowy za działalność gospodarczą w rozumieniu Ustawy o VAT. Ocena ta powinna zostać oparta na obiektywnych przesłankach, wskazujących na fakt samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez Zarządzającego. W okolicznościach sprawy takie przesłanki nie zaistnieją.

Oznacza to, że dla Usług świadczonych przez Zarządzającego są spełnione przesłanki objęcia ich zakresem zastosowania art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o VAT, a co za tym idzie, Zarządzającemu z tytułu ich świadczenia nie przysługuje status podatnika VAT.

Do podobnych wniosków organy podatkowe doszły również m.in. w:

• indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 stycznia 2017 r. (1061-IPTPP2.4512.527.2016.2.SM): „Końcowo Spółka pragnie podkreślić, iż wolą stron Umowy nie jest świadczenie usług zarządzania w ramach działalności gospodarczej Zarządzającego, lecz dostosowanie formy zatrudnienia Członka Zarządu Spółki do aktualnie obowiązujących przepisów prawa. Okoliczność zmiany obowiązującej w Spółce formy - zatrudnianie członka zarządu na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania, nie może być interpretowane, jako samodzielna podstawa do uznania usług wykonywanych na podstawie takiej umowy za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Ocena ta powinna zostać oparta na obiektywnych przesłankach, wskazujących na fakt samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej przez Zarządzającego. W okolicznościach sprawy takie przesłanki nie zaistnieją. Stąd też za uzasadnione należy uznać stanowisko Spółki, zgodnie z którym czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”,
• indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r. (0114-KDIP1-1.4012.96.2017.l.AM): „Skoro zatem jak wynika z treści wniosku Zarządzający świadczy usługi określone w Umowie przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki, koszty związane ze świadczenie tych usług ponosi Spółka, w związku ze świadczeniem usług Zarządzający nie ponosi ryzyka ekonomicznego, a odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z wykonywanymi usługami ponosi Spółka, nie można uznać, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zarządzający nie działa więc w warunkach ryzyka i niepewności np. co do popytu, konkurencji czy ostatecznego rezultatu efektów własnego przedsiębiorstwa. Należy więc uznać, że relacja łącząca Wnioskodawcę ze Spółką stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Mając na uwadze opis sprawy oraz powyższe regulacje prawne należy wskazać, że czynności wykonywane przez Zarządzającego nie są czynnościami opodatkowanymi z uwagi na wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT”.
  
  

2. Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2
   
   
   

Podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu do pytania nr 1, Zainteresowani uważają, że w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednakże w przypadku, gdy organ uzna jednak, że czynności wykonywane przez Zarządzającego podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Strony chcą uzyskać potwierdzenie w zakresie prawa Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Zarządzającego za świadczone Usług.

W myśl art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, co do zasady, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 2 Ustawy o VAT, stanowi m.in. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną VAT i co do zasady korzysta z pełnego prawa do odliczenia. Spółka zgodnie z obowiązującymi przepisami przy rozliczaniu podatku VAT naliczonego nie stosuje proporcji (współczynnika), o której mowa w przepisie art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT (związanej z prowadzeniem działalności zwolnionej) ani proporcji (tzw. „pre-współczynnika”), o której mowa w art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT (związanej z działalnością nieopodatkowaną).

Mając zatem na uwadze fakt, iż w przypadku gdy Usługi nabywane przez Spółkę od Zarządzającego, działającego jako podatnika VAT, będą wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych i będą przez Zarządzającego dokumentowane fakturami VAT, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługiwać jej będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Zainteresowanych w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego niniejszego wniosku, Strony uważają, że:

• czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT;
• jeżeli jednak organ uzna, że czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, to Spółce przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Usług.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest

• nieprawidłowe w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Zarządzającego na podstawie Umowy,
  
• prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług od Zarządzającego.
  
  

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, co do zasady, czynności odpłatne. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, przy czym w zamian za wykonanie czynności powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy tym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 tej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy tym, na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do art. 15 ust. 3a ustawy o VAT przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia, oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe ww. kryteria przedmiotowe.

W konsekwencji, jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką wykaże, że spełnione są wszystkie warunki to nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca oraz spółka M Spółka Akcyjna w dniu 27 czerwca 2017 roku zawarli umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania, na podstawie której Zarządzający w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki zobowiązał się do świadczenia usług zarządzania Spółką. W związku z wykonaniem obowiązków wynikających z ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, w Spółce podjęto działania zmierzające do zmiany formy zatrudnienia Zarządzającego z dotychczasowej Umowy o pracę na umowę o świadczenie usług zarządzania. W związku z powyższym, uchwałą Rady Nadzorczej Spółki z dnia 27 czerwca 2017 roku Zarządzający powołany został ponownie do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki. Następnie na mocy tej uchwały między Stronami zawarta została Umowa. Na podstawie Umowy, w ramach i w okresie pełnienia Funkcji, Zarządzający świadczy usługi zarządzania na zasadach określonych Umową. Zarządzający świadczy Usługi osobiście, bez możliwości zlecenia ich wykonania osobie trzeciej. Ponadto przy wykonywaniu Usług Zarządzający powinien wykorzystywać swoje umiejętności oraz doświadczenie dla spraw i interesów Spółki. Zarządzający powinien także prowadzić i realizować własne i inne niż określone Umową zobowiązania w taki sposób by nie kolidowały one z należytym i starannym wykonywaniem Umowy. Do obowiązków Zarządzającego należy w szczególności: prowadzenie spraw Spółki i uczestnictwo w pracach Zarządu, z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej Funkcji, reprezentowanie Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki, zarządzanie powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do Funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki, realizacja wyznaczonych przez Radę Nadzorczą Spółki celów zarządczych na dany rok obrotowy, przygotowywanie, we współpracy z organami Spółki, rocznych i wieloletnich planów rzeczowo-finansowych oraz biznesplanów Spółki, oraz ich realizowaniu, opracowywanie i przedstawianie właściwym organom Spółki kwartalnych informacji o Spółce, prowadzenie racjonalnej, bieżącej oraz długofalowej polityki kadrowej w Spółce, dbanie o terminowość regulowania zobowiązań Spółki oraz egzekwowania przysługujących Spółce roszczeń.

Zgodnie z Umową, Zarządzający zobowiązany jest wykonywać Usługi w czasie oraz w sposób zapewniający należytą realizację Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Ponadto, Zarządzający zobowiązany jest pełnić swoje obowiązki w czasie i miejscu wymaganym dla należytego wykonania umowy oraz prawidłowego i nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Co do zasady, Zarządzający wykonuje swoje obowiązki w dni robocze (od poniedziałku do piątku z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy) w siedzibie lub biurze Spółki. Świadczenie Usług przez Zarządzającego poza siedzibą lub biurem Spółki trwające nieprzerwanie powyżej dwóch dni kalendarzowych wymaga uzyskania uprzedniej zgody Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub innego upoważnionego przez Radę Członka Rady Nadzorczej. Zarządzający ma prawo do przerwy w wykonywaniu Usług, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, w okresie wynoszącym łącznie maksymalnie dwadzieścia sześć dni roboczych w danym roku obrotowym. W przypadku gdy w danym roku obrotowym okres wykonywania Usług przez Zarządzającego jest krótszy niż rok, długość okresu przerwy w wykonywaniu Usług ulega obniżeniu o dwa dni za każdy miesiąc, w którym Usługi nie były świadczone lub były świadczone w wymiarze krótszym niż piętnaście dni kalendarzowych. Wykorzystanie przerwy w wykonywaniu Usług może nastąpić jednorazowo lub w kilku częściach. Zarządzający jest uprawniony do skorzystania z przerwy w wykonywaniu Usług wyłącznie po uzyskaniu uprzedniej zgody Przewodniczącego Rady Nadzorczej, której ten nie może odmówić bez uzasadnionej, ważnej przyczyny. Zarządzający powinien w taki sposób ustalać terminy, w których zamierza korzystać z przerwy w wykonywaniu Usług oraz w taki sposób zorganizować wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy, aby podczas jego nieobecności nie doszło do naruszenia interesów Spółki z powodu jego nieobecności. Ponadto, zgodnie z postanowieniami Umowy, Zarządzający ma prawo do przerwy w wykonywaniu Usług z przyczyn zdrowotnych, udokumentowanych zwolnieniem lekarskim. Zarządzający powinien bezzwłocznie poinformować o tym Przewodniczącego Rady Nadzorczej lub innego Członka Rady Nadzorczej. Za okres przerwy w wykonywaniu Usług z przyczyn zdrowotnych nie przysługuję wynagrodzenie od Spółki, przy czym nie wyłącza to możliwości pobierania przez Zarządzającego zasiłku chorobowego na zasadach wynikających z przepisów prawa. Zarządzający jest zobowiązany dołączyć do rachunku za dany miesiąc świadczenia Usług informację o liczbie wykorzystanych dni przerwy w wykonywaniu Usług, w tym z przyczyn zdrowotnych.

Zarządzającemu udostępnia się na koszt Spółki do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności: pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, postawione do jego dyspozycji, komputer przenośny lub stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem, telefon komórkowy oraz samochód służbowy. Zarządzający uprawniony jest do nieograniczonego korzystania z mienia Spółki niezbędnego do realizacji niniejszej Umowy, z zastrzeżeniem limitów miesięcznych kosztów ponoszonych w zakresie niezbędnym do realizacji Umowy przez Zarządzającego (dotyczących kosztów zakupu paliwa oraz kosztów opłat za korzystanie z telefonu komórkowego i Internetu mobilnego). Spółka w ramach obowiązujących przepisów zobowiązana jest do współdziałania z Zarządzającym w celu prawidłowej realizacji Umowy. Do obowiązków Spółki należy w szczególności: udostępnienie Zarządzającemu wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania Umowy; pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Zarządzającym organów i członków organów Spółki oraz jej pracowników; terminowa wypłata wynagrodzenia Zarządzającemu oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w Umowie; zapewnienie Zarządzającemu ww. urządzeń technicznych oraz zasobów określonych w Umowie; ponoszenie uzasadnionych kosztów związanych ze świadczeniem przez Zarządzającego Usług poza siedzibą Spółki niezbędnych do ich należytego wykonania, w szczególności takich jak koszty podróży i zakwaterowania; koszty te stanowią koszt Spółki; zwrot wydatków poniesionych przez Zarządzającego, niezbędnych do należytego świadczenia Usług, po ich należytym udokumentowaniu i uzasadnieniu konieczności ich poniesienia, w tym wykazaniu ich związku i niezbędności dla należytego świadczenia Usług.

Z tytułu świadczenia Usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z Umowy, Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie, na które składa się część stała, stanowiąca wynagrodzenie miesięczne podstawowe w kwocie brutto oraz część zmienna, stanowiąca wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki. Wynagrodzenie Stałe za Usługi wykonywane przez niepełny miesiąc (w przypadku, gdy Usługi nie były świadczone z innych przyczyn niż korzystanie z przysługującej Zarządzającemu płatnej przerwy w wykonywaniu Usług), przysługuje w kwocie Wynagrodzenia Stałego podzielonego przez trzydzieści i pomnożonego przez liczbę dni świadczenia Usług w danym miesiącu. Należne Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc wypłacane jest przez Spółkę w terminie siedmiu dni od doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Zarządzającego. Spółka odprowadzać będzie od Wynagrodzenia Stałego i Wynagrodzenia Zmiennego należne składki (w tym składkę ZUS na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) i podatki na rzecz uprawnionych organów, o ile taki obowiązek wynikać będzie z obowiązujących przepisów prawa. Zarządzający objęty jest również dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym ZUS. Wynagrodzenie Zmienne za dany rok przysługuje Zarządzającemu pod warunkiem pełnienia Funkcji przez okres całego roku obrotowego i zrealizowania celów zarządczych określonych na poszczególny rok obrotowy, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego oraz sprawozdania Zarządu z działalności Spółki za rok obrotowy, za który Wynagrodzenie ma być przyznane i udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków w danym roku obrotowym. Cele Zarządcze za dany rok obrotowy, wskaźniki określające realizację Celów Zarządczych (w tym poziomy realizacji celów, za których osiągnięcie będzie przysługiwało Wynagrodzenie Zmienne) oraz wagi przyznane poszczególnym Celom Zarządczym na dany rok obrotowy określane będą każdorazowo w drodze uchwał Walnego Zgromadzenia i dołączane aneksem do Umowy. Wynagrodzenie Zmienne za dany rok obrotowy jest uzależnione od poziomu realizacji Celów Zarządczych i nie może przekroczyć 15% łącznej kwoty Wynagrodzenia Stałego otrzymanego przez Zarządzającego w poprzednim roku obrotowym, dla którego dokonywane jest obliczenie wysokości przysługującego Wynagrodzenia Zmiennego. Wynagrodzenie Zmienne wypłacane jest w terminie do trzydziestu dni od dnia podjęcia przez Walne Zgromadzenie odpowiedniej uchwały zatwierdzającej sprawozdanie Zarządzającego z realizacji celów Zarządczych.

W ocenie Wnioskodawcy przychody przez niego osiągane na podstawie zawartej ze Spółką umowy powinny być zaliczone do źródła przychodów określonych w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT.

W kontekście odpowiedzialności wskazano, że Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Zgodnie z Umową, ww. odpowiedzialność jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych. Spółka może wykupić ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej obejmujące ochroną Zarządzającego w związku z wykonywaniem Funkcji na zasadach określonych przez Radę Nadzorczą.

Ad 1

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Zarządzającego na podstawie Umowy.

Należy uznać, że czynności realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej w dniu 27 czerwca 2017 r. umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania odpowiadają definicji świadczenia usług określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Jednakże opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest m.in. świadczenie usług w sytuacji kiedy czynność ta realizowana jest przez „podatnika” w rozumieniu ustawy i wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak już wskazano, w przypadku łącznego spełnienia warunków przewidzianych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. W szczególności, wyłączone z zakresu działalności gospodarczej są czynności wykonywane w ramach stosunku prawnego zbliżonego do umowy o pracę, w ramach którego odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane ponosi zlecający.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie Umowy nie podlegają/nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z wniosku wynika, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie zawartej ze Spółką umowy zaliczane są wprawdzie do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka ponosi również wszelkie koszty konieczne dla prawidłowego wykonania umowy. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca działa w ramach struktur organizacyjnych Spółki wykorzystując do świadczenia usług jej infrastrukturę techniczną. Z wniosku wynika, że Zarządzający uprawniony jest do nieograniczonego korzystania z mienia Spółki niezbędnego do realizacji niniejszej Umowy. Spółka na swój koszt udostępnia Zarządzającemu do korzystania w zakresie niezbędnym do wykonywania Usług urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące mienie Spółki, w szczególności: pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, komputer przenośny lub stacjonarny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem, telefon komórkowy i samochód służbowy. Wnioskodawca nie ponosi więc kosztów związanych z poprowadzonymi na rzecz Spółki z działaniami. Umowa przewiduje również z tytułu świadczenia usług zarządzania należne Wnioskodawcy wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego i wynagrodzenia zmiennego. Określone wynagrodzenie podstawowe jest stałe, wypłacane w okresach miesięcznych i nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Wynagrodzenie zmienne stanowi wynagrodzenie uzupełniające i jest uzależnione od osiągniętych wyników. Jak wskazał Wnioskodawca, wynagrodzenie to nie może przekroczyć 15% łącznej kwoty Wynagrodzenia Stałego. Takie ukształtowanie wynagrodzenia spełnia zatem badany warunek.

Jednakże zgodnie z zawartą umową, Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Zgodnie z Umową, ww. odpowiedzialność jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych. Zatem zawarta umowa jednoznacznie i wprost określa kwestię odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania Umowy będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa. Przy tym, jak wskazał Wnioskodawca odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych.

W konsekwencji, skoro zawarta umowa przewiduje, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego Umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z Umowy lub z przepisów prawa warunek dotyczący odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich w niniejszych okolicznościach nie zostanie spełniony. Zgodnie z zawartą umową ww. odpowiedzialność nie jest po stronie Spółki, lecz po stronie faktycznego wykonawcy – Wnioskodawcy. Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność Wnioskodawcy wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jak wskazał NSA w wyroku z 22 lutego 2017 r. o sygn. akt I FSK 1014/15 „Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. Są to odrębne kwestie. Porównywanie nieograniczonej odpowiedzialności menadżera wobec Spółki ze stosunkiem pracowniczym nie wpływa na ocenę stanowiska Sądu, gdyż Sąd nie postawił tezy, że strony łączyła umowa o pracę. Stosunek ten Sąd oceniał pod kątem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, to znaczy czy była to samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza. Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki”.

Należy zatem uznać, że w sytuacji kiedy umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on - z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu - na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. KSH) wskazany warunek nie jest spełniony.

W podsumowaniu powyższej analizy należy stwierdzić, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania mieszczą się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Analiza przedmiotowej umowy (stosunku prawnego) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką wskazuje, że nie są spełnione wszystkie przedstawione powyżej warunki wyłączające, które określone zostały w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z zawartą umową o świadczenie usług w zakresie zarządzania podlegają/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Ad 2

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usług należy wskazać, że zgodnie z 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku VAT.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ww. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano wyżej, czynności wykonywane przez Zarządzającego na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania należy uznać za odpłatne świadczenie usług wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność opodatkowaną VAT, w szczególności działalność związaną z wyświetlaniem filmów, zarządzaniem kinami oraz promowaniem kultury i propagowaniem kinematografii polskiej i zagranicznej.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych faktur przez Zarządzającego działającego jako podatnik VAT, dokumentujących wykonywane przez Zarządzającego usługi w zakresie zarządzania wykorzystywane do wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego, co do zasady, wydawane są w indywidualnych sprawach, na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Ponadto Organ zauważa, że w celu wskazania poprawnych skutków podatkowych należy każdorazowo wnikliwie analizować treść zawartej umowy (kontraktu) i na tej podstawie dokonywać stosownej kwalifikacji działalności na potrzeby VAT. Ocena sytuacji, czy w danym konkretnym przypadku zawarta umowa o zarządzanie w ramach kontraktu menedżerskiego spełnia wymogi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, jest bezwzględnie uzależniona od konkretnych warunków zawartych w każdej jednostkowej umowie o świadczenie takich usług. Stąd też odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, a zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

W kontekście przywołanych wyroków Organ zauważa, że sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Nie kwestionując orzecznictwa jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, powołany wyrok nie stanowi zatem podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.