Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.271.2017.2.SJ
z 16 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 7 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września 2017 r. (data wpływu 30 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportu do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki formalne wniosku, tutejszy Organ pismem z dnia 20 października 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.271.2017.1.SJ 0113-KDIPT1-3.4012.609.2017.1.MWJ (doręczonym w dniu 24 października 2017 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 30 października 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 27 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2006 r., polegającą na działalności handlowej, jak również na wypożyczaniu sprzętu rekreacyjnego, PKD 47.91.Z, 47.75.Z, 77.21 Z. W sierpniu tego roku zawiązał spółkę komandytową, będąc jej wspólnikiem, komandytariuszem, uczestniczący w zyskach w wysokości 98%. Drugim wspólnikiem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie jedynym wspólnikiem jest Wnioskodawca. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest komplementariuszem w spółce komandytowej z 2% udziałem w zyskach.

Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki komandytowej zorganizowaną część przedsiębiorstwa swojej dotychczasowej firmy. Są to środki trwałe i wyposażenie, stan magazynu, środki pieniężne, wierzytelności, umowy z kontrahentami. W dotychczasowej firmie zostaną tylko ruchomości niezbędne do prowadzenia wypożyczalni. Problemem staje się zaciągnięty kredyt przez dotychczasową firmę, na cele związane z prowadzeniem działalności firmy. Bank nie wyraża zgody na przeniesienie kredytu na nowo utworzoną spółkę komandytową, więc nie będzie możliwości przeniesienia aportem w tej części zobowiązań.

Przedmiotem zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie ta część zasobów firmy Wnioskodawcy obejmująca działalność handlową firmy. Działalność handlowa w firmie Wnioskodawcy nie jest wyodrębniona organizacyjnie. Wyodrębnienie finansowe działalności handlowej polega na wyodrębnionej ewidencji księgowej przychodów. W polityce rachunkowości firmy nie przewidziano wyodrębnienia kosztów działalności handlowej, ale koszty pozostałej działalności gospodarczej stanowią około 0,6 % wszystkich kosztów. Wnioskodawca bez przeszkód jest w stanie samodzielnie finansować działalność handlową, ponieważ przychody z działalności handlowej stanowią ponad 99% ogółu przychodów. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. spółka komandytowa będzie w oparciu o wniesiony aport kontynuowała działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Wnioskodawca, ponieważ jest w stanie samodzielnie realizować określone cele gospodarcze więc posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (po uzupełnieniu):

1. Czy aport przedstawiony we wniosku jest aportem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, pomimo braku możliwości uwzględnienia w nim zobowiązań dotyczących zaciągniętego kredytu, a zatem czy na podstawie art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie podlega tej ustawie?
2. Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wniesiony aport jest wolny od podatku dochodowego?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie wniosku, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 2), natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 102 Kodeksu spółek handlowych spółka komandytowa jest spółką osobową, więc na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od wniesionego aportu do spółki komandytowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2006 roku, polegającą na działalności handlowej jak również na wypożyczaniu sprzętu rekreacyjnego. W sierpniu tego roku zawiązał spółkę komandytową, będąc jej wspólnikiem, komandytariuszem, uczestniczący w zyskach w wysokości 98%, drugim wspólnikiem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, gdzie jedynym wspólnikiem jest Wnioskodawca. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest komplementariuszem w spółce komandytowej z 2% udziałem w zyskach. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki komandytowej zorganizowaną część przedsiębiorstwa swojej dotychczasowej firmy, są to środki trwałe i wyposażenie, stan magazynu, środki pieniężne, wierzytelności, umowy z kontrahentami. W dotychczasowej firmie zostaną tylko ruchomości niezbędne do prowadzenia wypożyczalni. Problemem staje się zaciągnięty kredyt przez dotychczasową firmę, na cele związane z prowadzeniem działalności firmy. Bank nie wyraża zgody na przeniesienie kredytu na nowo utworzoną spółkę komandytową, więc nie będzie możliwości przeniesienia aportem w tej części zobowiązań. Przedmiotem zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie ta część zasobów firmy Wnioskodawcy obejmująca działalność handlową firmy. Nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. spółka komandytowa będzie w oparciu o wniesiony aport kontynuowała działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Wnioskodawca, ponieważ jest w stanie samodzielnie realizować określone cele gospodarcze więc posiada potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Stosownie do art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółki osobowe nie są osobami prawnymi, jednak posiadają zdolność do czynności prawnych. Jak wszystkie spółki osobowe, spółka komandytowa nie może mieć statusu spółki jednoosobowej musi być co najmniej dwóch wspólników.

Dlatego też spółkę komandytową tworzą dwa rodzaje wspólników komplementariusz – odpowiadający za zobowiązania spółki w sposób nieograniczony, prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje oraz komandytariusz – nie działa w spółce, wnosi wkład, odpowiada za zobowiązania spółki tylko do wysokości wniesionej w umowie kwoty finansowej (suma komandytowa).

Jednocześnie jednak pamiętać należy, że spółka komandytowa nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu na spółkę.

Na mocy art. 50 Kodeksu spółek handlowych wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika. Niemniej jednak, w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. Aby mówić o sytuacji „odpłatnego zbycia”, w zamian za świadczenie polegające na wniesieniu aportu, osoba go wnosząca winna otrzymać ekwiwalent świadczenia w postaci zapłaty ceny nabycia. Taka sytuacja miałaby miejsce w razie sprzedaży przedmiotu aportu. W związku z tym, wniesienie aportu do spółki niebędącej osobą prawną nie rodzi z tego tytułu obowiązku podatkowego, jest to czynność prawna neutralna podatkowo.

Należy przy tym wskazać, że w art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca doprecyzował obowiązujące przepisy, poprzez jednoznaczne wskazanie neutralności podatkowej czynności wniesienia aportu do spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Przy czym, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28 (art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce, oznacza to:

1. spółkę posiadająca osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z dnia 10 listopada 2001 r., str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Zaznaczenia przy tym wymaga, że regulacje art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołują się w swej treści do „przedsiębiorstwa” lub „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, stąd też wniesienie składników majątku stanowiących, bądź nie „przedsiębiorstwo” lub „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” nie wpływa na ocenę poglądu Wnioskodawcy. Zwolnienie z opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wniesienia aportu do spółki osobowej nie jest uzależnione od rodzaju składników majątku będących przedmiotem tego aportu. Bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 50b ww. ustawy, pozostaje zatem kwestia, czy przedmiot aportu stanowi całe przedsiębiorstwo, czy tylko jego część, czy też poszczególne składniki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego w postaci opisanych w przedmiotowym wniosku składników majątku do spółki komandytowej nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych będzie to czynność prawna neutralna podatkowo.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.