Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.65.2017.1.AZE
z 19 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 24 sierpnia 2017 r., który wpłynął do tutejszego organu 31 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia obowiązku poboru 19 % zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z wypłatą Wspólnikowi wynagrodzenia z tytułu nabycia udziałów w celu umorzenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia obowiązku poboru 19 % zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z wypłatą Wspólnikowi wynagrodzenia z tytułu nabycia udziałów w celu umorzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością ma siedzibę w Polsce oraz jest polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Kapitał zakładowy Wnioskodawcy wynosi 100 000 zł i dzieli się na 200 udziałów o wartości nominalnej 500 zł. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka kapitałowa nie będąca polskim rezydentem (dalej: „Wspólnik”), która posiada całość udziałów w kapitale zakładowym.

Kapitał zakładowy Wnioskodawcy w 2013 r. został podwyższony z 50.000 zł do obecnej wysokości 100.000 zł, poprzez utworzenie 100 nowych udziałów. Nowo utworzone udziały zostały objęte przez jedynego Wspólnika za cenę wyższą niż ich wartość nominalna, tj. za wkład pieniężny w wysokości 1.300.000 zł. W konsekwencji powstała nadwyżka w wysokości 1.250.000 zł, która została przelana na kapitał zapasowy (tzw. agio).

Obecnie Wnioskodawca zamierza zawrzeć z jedynym Wspólnikiem umowę nabycia 195 udziałów własnych w celu ich dobrowolnego umorzenia za wynagrodzeniem w trybie art. 199 § 1 oraz § 6 Kodeksu spółek handlowych przewidzianego przez umowę spółki. Wynagrodzenie sfinansowane zostanie z zysku Spółki oraz kapitału zapasowego, utworzonego z agio, powstałego w wyniku objęcia części udziałów za kwotę wyższą od ich wartości nominalnej. Umorzenie udziałów w powyższym trybie nie spowoduje obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym (winno być w zdarzeniu przyszłym) w związku z wypłatą Wspólnikowi wynagrodzenia za nabyte w celu umorzenia udziały własne Wnioskodawca powinien uznać, że dokonał wypłaty należności o której mowa w art. 22 ust. 1 i w związku z tym na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. jako płatnik będzie zobowiązany do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji umorzenia części udziałów Wspólnika za wynagrodzeniem Wnioskodawca nie będzie płatnikiem, zobowiązanym do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłaconego Wspólnikowi wynagrodzenia za nabyte w celu umorzenia udziały własne ponieważ przychód z tego tytułu nie stanowi przychodu z udziału w zyskach osób prawnych o którym mowa w art. 22 ust 1.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Instytucja umorzenia udziałów wspólnika spółki kapitałowej została uregulowana w art. 199 § 1-7 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: Ksh). Przepis art. 199 § 1 ww. ustawy stanowi, że udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Zasady i tryb umorzenia musi przewidywać i określać umowa spółki.

Zgodnie z art. 199 § 2 Ksh umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie. Jednocześnie za zgodą wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia (art. 199 § 3 Ksh). Z kolei zgodnie z art. 199 § 4 Ksh, umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego (art. 199 § 6 Ksh).

Reasumując, Kodeks spółek handlowych przewiduje trzy metody umorzenia udziałów:

• umorzenie dobrowolne - polegające na nabyciu przez spółkę od wspólnika własnych udziałów celem ich umorzenia i następnym umorzeniu tych udziałów,
• umorzenia przymusowe - przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. W przypadku umorzenia przymusowego nie dochodzi do zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz spółki,
• umorzenie automatyczne - udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników - stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.
  
  

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, Wspólnik ma zamiar zbyć na rzecz Spółki swoje udziały za wynagrodzeniem. Nabyte udziały zostaną następnie umorzone w drodze uchwały zgromadzenia wspólników Spółki. Jak wskazano w prezentowanym stanie faktycznym (winno być w zdarzeniu przyszłym), wynagrodzenie dla Wspólnika z tytułu umorzenia jego udziałów w Spółce sfinansowane zostanie z zysku Spółki oraz kapitału zapasowego, utworzonego z agio, powstałego w wyniku objęcia części udziałów za kwotę wyższą od ich wartości nominalnej. Umorzenie udziałów w powyższym trybie nie spowoduje obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Przechodząc na płaszczyznę prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się jedynie w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii. W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. do dochodów/przychodów z udziału w zyskach osób prawnych zaliczany był dochód z umorzenia udziałów (art. 10 ust. 1 pkt 1) oraz dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów (art. 10 ust. 1 pkt 2).

Ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478 ze zm.) przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 z dniem 1 stycznia 2011 r. został uchylony.

Tym samym, od 1 stycznia 2011 r. dochód z umorzenia przymusowego/automatycznego w dalszym ciągu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT stanowi przychód z udziału w zyskach osób prawnych, podczas gdy przychód ze zbycia udziałów w celu umorzenia traktowany jest jak przychód ze zbycia udziałów/akcji i opodatkowany jest na zasadach ogólnych. Powyższe oznacza, że tego rodzaju dochody ustala się w wysokości otrzymanych przychodów pomniejszonych o koszty ich uzyskania.

Za takim rozumieniem przepisów przemawia również stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 kwietnia 2016 r. (II FSK 512/14) wskazał, że: „wykładnia językowa art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851) nie pozwała na przyjęcie, aby do dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych można było zaliczyć także dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów”.

Powyższe stanowisko podzielane jest także w literaturze, gdzie wskazano, że od dnia 1 stycznia 2011 r. dochód z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki w celu umorzenia nie jest już traktowany jako dochód z udziału w zyskach osób prawnych (por. D. Strzelec, t.5 w: Komentarz do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W literaturze podkreśla się, że od dnia 1 stycznia 2011 r. podatnik, zbywając udziały, opodatkowany zostaje podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, w których ustalane są przychody i koszty według zasad identycznych z tymi, które obowiązują przy zbyciu udziałów (akcji) osobie trzeciej (por. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, t.3 w: Komentarz do art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz, że konsekwencją wyłączenia z definicji przychodów (dochodów) z udziału w zyskach osób prawnych dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziałów lub akcji na rzecz spółki w celu ich umorzenia jest opodatkowanie go na takich samych zasadach, jak zyski z odpłatnego zbycia udziałów i akcji (por. M. Chudzik, Komentarz do zmiany art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzonej przez Dz.U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478). Wykreślenie pkt 2 z analizowanego przepisu miało na celu ułatwienia dla przedsiębiorców przeprowadzających wykup własnych udziałów (akcji) w celu ich umorzenia polegające właśnie na rezygnacji z dokonywania rozliczenia przez płatnika i pozostawienie tego w gestii samego podatnika (por. L. Błystak w Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Unimex 2013, str. 219).

Mając na uwadze powyższe, w przedmiotowym stanie faktycznym (winno być w zdarzeniu przyszłym) wynagrodzenie, które otrzyma Wspólnik z tytułu umorzenia udziałów, nie będzie stanowić dochodu z udziału w zyskach osób prawnych, o którym mowa w ad. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT.

Obowiązki płatnika podatku dochodowego uregulowane zostały w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. W myśl ww. przepisu osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e.

Kwestię opodatkowania podatkiem dochodowym przychodów z tytułu dywidend oraz innych (niż dywidendy) przychodów z udziałów w zyskach osób prawnych (w rozumieniu art. 10 ustawy o CIT) reguluje art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z ww. przepisem podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Płatnik, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ww. ustawy zobowiązany będzie zatem do pobrania podatku dochodowego jedynie od należności wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Mając zatem na uwadze, że od 1 stycznia 2011 r. dochód (przychód) z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki mającej osobowość prawną w celu umorzenia tych udziałów (akcji) nie stanowi już dochodu (przychodu) z udziału w zyskach osób prawnych, należy uznać, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT Wnioskodawca byłyby płatnikiem w przypadku zaistnienia któregoś ze zdarzeń uregulowanych w art. 22 ust. 1 ww. ustawy. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym (winno być w zdarzeniu przyszłym) art. 22 ust. 1 ustawy o CIT nie będzie miał jednak zastosowania albowiem Wspólnik zbywający udziały na rzecz Wnioskodawcy nie osiąga dochodu z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu art. 10 ustawy o CIT. Skoro dochody uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz Spółki w celu umorzenia (tzw. umorzenie dobrowolne) tych udziałów (akcji) nie są zaliczane do dochodów z udziału w zyskach osób prawnych, nie może mieć do nich zastosowania art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji takiej wykładni przepisów Wnioskodawca nie będzie pełnił roli płatnika i nie będzie zobowiązany do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia/przychodu Wspólnika z tytułu zbycia udziałów na rzecz Wnioskodawcy w celu ich umorzenia. Wspólnik zbywający udziały na rzecz Wnioskodawcy powinien więc samodzielnie rozliczyć uzyskany przychód i rozliczyć go z pozostałymi przychodami i kosztami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązki płatnika na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych normuje art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2016 r., poz. 1888 ze zm. dalej: „updop”). Zgodnie z tym przepisem, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem wniosku jest kwestia powstania obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów (przychodów) od osób prawnych w związku z nabyciem za wynagrodzeniem akcji własnych w celu umorzenia, należy odnieść się do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten dotyczy bowiem dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podatek dochodowy od tych należności został ustalony w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzemieniu obowiązującym do końca 2010 r, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:

1. dochód z umorzenia udziałów (akcji),
2. dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów (akcji).
   
   

Z dniem 1 stycznia 2011 r. – mocą art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 226, poz. 1478) – uchylono pkt 2 w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów (akcji) nie należy do kategorii dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych. Oznacza to, że dobrowolne umorzenie udziałów (akcji) zostało wyłączone z kategorii czynności, które mogą powodować powstanie dochodu (przychodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 analizowanej ustawy.

Skutki podatkowe umorzenia udziałów (akcji) spółki kapitałowej, które to udziały (akcje) zostały uprzednio nabyte przez wspólnika, są uzależnione od trybu, w jakim jest dokonywane to umorzenie. I tak:

• w przypadku umorzenia przymusowego, dochód wspólnika z tego tytułu jest objęty hipotezą art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – należy zatem do kategorii dochodów (przychodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych pobieranym przez płatnika;
• umorzenia dobrowolnego, które następuje poprzez zbycie akcji przez wspólnika na rzecz spółki, w celu ich umorzenia, dochód wspólnika z tego tytułu nie należy do kategorii przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych – w drodze samoobliczenia podatku przez podatnika (wspólnika).
  
  

Umarzanie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością stanowi odrębną instytucję prawa prywatnego. Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Tryb umarzania udziałów uregulowany został w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 , dalej: „Ksh”).

Zgodnie z art. 199 § 1 Ksh, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy jej umowa tak stanowi. Umorzenie udziału może nastąpić za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe), przy czym przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Stosownie do § 6 omawianego artykułu, umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego.

W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca wskazuje, że zamierza zawrzeć z jedynym Wspólnikiem umowę nabycia 195 udziałów własnych w celu ich dobrowolnego umorzenia za wynagrodzeniem w trybie art. 199 § 1 oraz § 6 Kodeksu spółek handlowych przewidzianego przez umowę spółki. Wynagrodzenie sfinansowane zostanie z zysku Spółki oraz kapitału zapasowego, utworzonego z agio, powstałego w wyniku objęcia części udziałów za kwotę wyższą od ich wartości nominalnej. Umorzenie udziałów w powyższym trybie nie spowoduje obniżenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy w związku z wypłatą Wspólnikowi wynagrodzenia za nabyte - w celu umorzenia - udziały własne Wnioskodawca powinien uznać, że dokonał wypłaty należności o której mowa w art. 22 ust. 1 i zgodnie art. 26 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym jako płatnik będzie zobowiązany do pobrania 19% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Jak wskazano wyżej dobrowolne umorzenie udziałów zostało wyłączone z kategorii czynności, które mogą powodować powstanie dochodu (przychodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 updop. Wnioskodawca stwierdza, że zamierza nabyć własne udziały od Wspólnika celem ich dobrowolnego umorzenia w trybie art. 199 § 1 Kodeksu spółek handlowych przewidzianego przez umowę spółki. Skoro wynagrodzenia wypłacone Wspólnikowi za nabyte w celu umorzenia udziały własne, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie stanowi dochodów (przychodów) od osób prawnych, zatem w opisanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 1 updop, w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie objętym pytaniem Wnioskodawcy tj. kwestii obowiązku poboru przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od operacji opisanej we wniosku i odnosi się ściśle do przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego tego pytania. Stąd też nie jest przedmiotem interpretacji kwestia prawidłowości ustalania wysokości dochodu, gdyż nie to było przedmiotem pytania i przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.