Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.448.2017.1.BS
z 24 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada nieruchomość niezabudowaną, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki nr 11421/6 o pow. 0,1543 ha. Wnioskodawca z dniem 5 grudnia 1990 r., nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa, w skład którego wszedł grunt oznaczony obecnie jako działka o nr 11421/6 oraz własność budynku administracyjnego (nabycie budynku nastąpiło nieodpłatnie), na podstawie decyzji uwłaszczeniowej Wojewody z dnia 20 kwietnia 1993 r.

W dniu 3 lipca 2017 r. Prezydent Miasta wydał, na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031, z późn. zm.), decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego 1 udzielenia zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie nowej ulicy. Na mocy tej decyzji nastąpiło wydzielenie działki o nr 11421/6, o pow. 0,1543 ha, przeznaczonej pod drogę gminną. Następnie zawiadomieniem Urzędu Miasta z dnia 13 lipca 2017 r., Wnioskodawca został poinformowany o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oznaczoną działką nr 11421/6, objętą ww. decyzją Prezydent Miasta z dnia 3 lipca 2017 r.

Posiadana przez Spółkę nieruchomość, od dnia nabycia była wykorzystywana na cele administracyjne Wnioskodawcy, w budynku znajdowały się pomieszczenia biurowe. Od 2003 r. budynek administracyjny stanowił pustostan i w ubiegłym roku budynek ten (barak) o pow. 385,50 m² został rozebrany. Pozostały tylko fundamenty.

Zgodnie z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego działka nr 11421/6 położona jest na terenie oznaczonym jako 6KD-D linie rozgraniczające wyznaczające pas drogi publicznej klasy D-dojazdowa z zespołami parkingów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym działki niezabudowanej nr 11421/6 w zamian za odszkodowanie będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa wskazanej w stanie faktycznym działki niezabudowanej nr 11421/6 podlegała będzie opodatkowaniu stawką podstawową VAT 23%, nie może bowiem korzystać ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) – dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zatem w przypadku wywłaszczenia nieruchomości za odszkodowaniem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie, przyjmujące formę odszkodowania.

Należy podkreślić, iż co do zasady, prawo wieczystego użytkowanie gruntu będące przedmiotem zbycia, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to w szczególności, że w sytuacji gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż lub zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji Wnioskodawca nie dokonuje dostawy budynku ani budowli, gdyż znajdujące się na działce nr 11421/6 fundamenty po budynku administracyjnym, który został rozebrany w ubiegłym roku, nie spełniają definicji budynku lub budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, ze zm.). Określenie konsekwencji podatkowych dla planowanej transakcji, nie będzie więc podlegało na analizie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10-10a ustawy o VAT.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o AT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W ocenie Spółki, sprzedaż gruntu niezabudowanego korzysta ze zwolnienia w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT). Oznacza to, że zwolnienie od podatku znajdzie zastosowanie w odniesieniu do dostawy niezabudowanych gruntów o charakterze rolnym, leśnym, działek rekreacyjnych, nieprzeznaczonych pod zabudowę. Ze zwolnienia z VAT korzysta również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Przez „grunt przeznaczony pod zabudowę”, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, rozumieć należy grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, a w przypadku braku takiego planu – grunty, zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z wydaną przez Ministra Finansów interpretacją ogólną z dnia 14 czerwca 2013 r. (nr PT10/033/12/207/WLI/13/RD58639), w przypadku gdy brak jest wyżej wymienionych dokumentów, nie należy kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, które w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. miały istotne znaczenie.

W obecnym stanie prawnym więc, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy pozostaje bez znaczenia. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 6 maja 2016 r. (nr IPPP3/4512-112/16/APR). Gmina w niniejszej sprawie wskazała, że dla gruntów, których sprzedaż jest planowana, istnieje tego typu studium. Organ zwrócił natomiast uwagę, że sprzedaż działek podlegać będzie zwolnieniu, gdyż z okoliczności przedmiotowych we wniosku wynika, że aktualnie dla przedmiotowych działek nie istnieje plan zagospodarowania przestrzennego gminy i nie wydano dla nich decyzji o warunkach zabudowy.

W celu zastosowania właściwej stawki podatku, zasadne jest zatem określenie przeznaczenia przedmiotowego gruntu.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przedmiotowej sprawie działka nr 11421/6, jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a teren jest oznaczony 6KD-D linie rozgraniczające wyznaczające pas drogi publicznej klasy D-dojazdowa z zespołami parkingów. Ponadto, przedmiotowa działka została objęta decyzją Prezydenta Miasta z dnia 3 lipca 2017 r., w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia zezwolenia na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie nowej ulicy, co przesądza o charakterze przedmiotowego gruntu jako przeznaczonego pod zabudowę. Oznacza to, że działka ta przeznaczona jest pod zabudowę i nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w przywołanym powyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Zatem, jeżeli nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (teren ma charakter budowlany), to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Oznacza to, że dla zastosowania ww. zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków, daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość została nabyta w drodze decyzji uwłaszczeniowej, zatem nie wystąpiło tu prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jej nabyciu. Ponieważ jednak Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno zwolnioną z opodatkowania jak i podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie zostanie spełniony drugi warunek do zastosowania zwolnienia, tj. wykorzystywanie towaru wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Nie zostanie zatem spełniony jeden z warunków, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, uprawniający do zastosowania zwolnienia od podatku.

Oznacza to, że dostawa nieruchomości niezabudowanej (działki o nr 11421/6), będącej przedmiotem wywłaszczenia w zamian za odszkodowanie, nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z tym dostawa przedmiotowej nieruchomości za odszkodowaniem podlega opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług w wysokości 23 % na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.