Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.576.2017.2.AK
z 16 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01 września 2017r. (data wpływu 5 września 2017r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2017r. (data wpływu 9 października 2017r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…” i bieżącą eksploatacją ww. wodociągu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji pn. „…” i bieżącą eksploatacją ww. wodociągu.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 października 2017r. (data wpływu 9 października 2017r.) o sformułowanie pytania, przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oraz o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Gmina ... podpisała umowę nr ... o dofinansowanie projektu pt. „...” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Zakres zadania dotyczy wymiany sieci wodociągowej w miejscowości .... Organem odpowiedzialnym za zrealizowanie projektu będzie wyłącznie Gmina ..., na Gminę będą wystawiane faktury związane z realizacją inwestycji. Gmina jest podatnikiem VAT o numerze NIP ....

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi, które będą wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej.

W Gminie funkcjonuje jeden wodociąg w miejscowości .... Podstawą do wystawiania faktur VAT dla odbiorców wody z wodociągu w ... są zawarte wieloletnie umowy z mieszkańcami ..., stowarzyszeniem OSP w ... (budynek Gminy - oddane stowarzyszeniu OSP w bezpłatne użytkowanie) i osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Dwie ościenne gminy są fakturowane na podstawie porozumienia komunalnego zawartego w dniu 31 stycznia 1994 roku, faktury VAT wystawiane są na sąsiadujące gminy za zużytą wodę oraz za partycypację w kosztach remontu i utrzymania stacji wodociągowej. Sąsiednie gminy samodzielnie fakturują sprzedaż wody dla swoich mieszkańców.

Na terenie wodociągu w miejscowości ... nie funkcjonują gminne jednostki organizacyjne, które byłyby obciążane wewnętrzną notą obciążeniową. Gmina będzie nabywała towary i usługi do celów wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej. Korzystanie z wodociągu przez OSP, mieszkańców i ościenne gminy ma charakter odpłatny i na tę okoliczność wystawiane są faktury. Na terenie całej Gminy funkcjonuje tylko jedna sieć wodociągowa w ..., pozostałe obiekty znajdują się poza siecią i korzystają z własnych indywidualnych studni głębinowych, nie istnieje sieć wodociągowa ze studni głębinowych. Z wodociągu będą korzystać i korzystają jedynie ościenne gminy, mieszkańcy miejscowości ..., OSP i jednostki prowadzące działalność gospodarczą.

Żadna z jednostek będących w strukturze Gminy ... (m.in. szkoły, Gminny Ośrodek Pomocy Społeczne, Urząd Gminy) nie będzie korzystać z sieci wodociągowej w ..., ponieważ nie znajdują się na jej terenie. Gmina powzięła wątpliwość w jaki sposób traktować kwestię korzystania z tego wodociągu przez ościenne gminy, mieszkańców i OSP. Jednakże zdaniem Gminy jest to działalność opodatkowana w całości i w stu procentach przysługuje odliczenie VAT.

Natomiast ze studni głębinowych znajdujących się poza siecią wodociągową korzystają jednostki organizacyjne, które podlegają obciążeniu notami księgowymi. Studnie głębinowe wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (jednostki: punkt przedszkolny, mieszkania prywatne, apteka, biblioteka i potrzeby własne gminy). Studnie te nie mają związku z przedmiotowym wodociągiem.

Na terenie Gminy pozostałe obiekty zaopatrywane są w wodę ze studni głębinowych, wystawiane są faktury VAT i noty dla własnych jednostek organizacyjnych. Studnie głębinowe wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Z najemcami lokali mieszkalnych i użytkowych zawarte są umowy, na podstawie których obciążani są za zużytą wodę ze studni głębinowych fakturami VAT. Ze wspólnego ujęcia wody w studni głębinowej budynku wielofunkcyjnego w miejscowości ... wystawiane są noty obciążeniowe dla Zespołu Szkół w ... za mieszczący się na terenie budynku wielofunkcyjnego w ... Punkt Przedszkolny oraz dla Gminnego Ośrodku Pomocy Społecznej. Faktury VAT w powyższym obiekcie wystawiane są dla osoby fizycznej za lokal mieszkalny, Biblioteki Publicznej w ... (Instytucja Kultury) oraz Apteki. Część wody wynikająca z rozliczenia ww. obiektu wielofunkcyjnego użytkowana jest na własne potrzeby gminy.

Pozostałe lokale mieszkalne rozliczane są na podstawie zawartych umów najmu za zużytą wodę ze studni głębinowych fakturami VAT. Pozostałe funkcjonujące na terenie gminy oświatowe jednostki organizacyjne korzystają z własnych ujęć wody - studni głębinowych. Studnie głębinowe nie są związane z inwestycją wymiany wodociągu w miejscowości .... Jednostki organizacyjne nie korzystają z ww. wodociągu w miejscowości ....

Studnie głębinowe nie są związane z inwestycją wymiany wodociągu w miejscowości .... Z wodociągu będą korzystać i korzystają jedynie ościenne gminy, mieszkańcy miejscowości ..., OSP i jednostki prowadzące działalność gospodarczą. Żadna z jednostek będących w strukturze Gminy ... (m.in. szkoły, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Urząd Gminy) nie będzie korzystać z sieci wodociągowej w ..., ponieważ nie znajdują się na jej terenie. Na terenie całej gminy funkcjonuje tylko jedna sieć wodociągowa w ..., pozostałe obiekty znajdują się poza siecią i korzystają z własnych indywidualnych studni głębinowych, nie istnieje sieć wodociągowa ze studni głębinowych. Gmina powzięła wątpliwość w jaki sposób traktować kwestię korzystania z tego wodociągu przez ościenne gminy, mieszkańców i OSP. Jednakże zdaniem gminy jest to działalność opodatkowana w całości i w stu procentach przysługuje odliczenie VAT.

Gmina będzie nabywała towary i usługi do celów wyłącznie działalności gospodarczej opodatkowanej. Korzystanie z wodociągu przez OSP, mieszkańców i ościenne gminy ma charakter odpłatny i na tę okoliczność wystawiane są faktury. Gmina będzie wykorzystywała przedmiotowy wodociąg do opodatkowanych czynności podatkiem od towarów i usług.

Jednostki organizacyjne nie korzystają z ww. wodociągu w miejscowości .... Natomiast ze studni głębinowych znajdujących się poza siecią wodociągową korzystają jednostki organizacyjne, które podlegają obciążeniu notami księgowymi. Studnie głębinowe wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (jednostki: punkt przedszkolny, mieszkania prywatne, apteka, biblioteka i potrzeby własne gminy). Studnie te nie mają związku z przedmiotowym wodociągiem. Przedmiotowy wodociąg będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowanej.

Studnie głębinowe są odrębnymi obiektami niepowiązanymi z wodociągiem, zapytanie dotyczy wodociągu wykorzystywanego przez Gminę do celów działalności gospodarczej opodatkowanej, a wątpliwość rozliczeń jest związana z tym, iż z przedmiotowego wodociągu korzystać będą: OSP mieszcząca się w budynku gminnym wynajętym przez OSP na jej działalność, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, mieszkańcy ... i gminy ościenne, które następnie będą refakturować koszty na swoich mieszkańców. Na terenie wodociągu ... nie funkcjonują inne gminne jednostki.

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym Dz. U. z 2016r., poz. 446 tj. z dnia 04 kwietnia 2016r. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę jest zadaniem własnym Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia VAT z realizowanej inwestycji i bieżącej eksploatacji zadania inwestycyjnego realizowanego w ramach projektu PROW „...” polegającego na wymianie sieci wodociągowej w miejscowość .... Jeżeli odpowiedź będzie negatywna - jak ustalić kryterium rozliczenia podatku? Czy należy w tym przypadku zastosować wyłącznie przepisy art. 86 ust. 1 -7b? Czy Gminie będzie przysługiwało 100% odliczenie podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku), w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT kluczowym przepisem w sprawie jest art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Powołany przepis stanowi implementację art. 168 lit. a Dyrektywy 112, który stanowi, że jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika. Istotnym jest również treść przepisu art. 167 Dyrektywy 112, zgodnie z którym prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu, staje się wymagalny. Art. 63 Dyrektywy 112 stanowi, że zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Zgodnie zatem z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Zatem w przypadku nabycia dobra prawo do odliczenia powstaje z chwilą jego dostarczenia (wytworzenia). Nie można też zapominać, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT należnego lub zapłaconego w ramach całej działalności gospodarczej tego podatnika. Wspólny system VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatku neutralność wszystkich rodzajów działalności gospodarczej - niezależnie od jej celu lub wyników - pod warunkiem że co do zasady ona sama podlega opodatkowaniu VAT (m.in. wyroki TSUE: w sprawie Rompelman, 268/83, EU:C:1985:74, pkt 19; Ghent Coal Terminal, C-37/95, EU:C:1998:1, pkt 15). Z brzmienia art. 168 dyrektywy 112 wynika, że aby osoba zainteresowana była uprawniona do odliczenia, po pierwsze, musi ona być „podatnikiem” w rozumieniu tej dyrektywy, a po drugie, dane towary i usługi musiały być używane na potrzeby opodatkowanych transakcji (wyrok TSUE w sprawie Centralan Property, C-63/04, EU:C:2005:773, pkt 52). Zgodnie z art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy pojęcie podatnika jest zdefiniowane w powiązaniu z pojęciem działalności gospodarczej (wyrok TSUE w sprawie Fini H, C-32/03, EU:C:2005:128, pkt 19). Jednostka, która nabywa dobra na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu tego przepisu, czyni to w charakterze podatnika, nawet jeśli dobra te nie są bezpośrednio wykorzystywane do celów tej działalności gospodarczej (wyrok TSUE w sprawie Lennartz, C-97/90, EU:C:1991:315, pkt 14). Ponadto podmiot dokonujący wydatków inwestycyjnych z potwierdzonym przez obiektywne okoliczności zamiarem wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu rzeczonego art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 należy uważać za podatnika. Działając w takim charakterze, ma on zatem zgodnie z art. 167 i nast. Dyrektywy 112 prawo do natychmiastowego odliczenia VAT należnego lub zapłaconego od inwestycji dokonanych na potrzeby transakcji, jakich zamierza dokonać i które uprawniają do odliczenia (podobnie wyroki TSUE: w sprawie Rompelman, EU:C:1985:74, pkt 23, 24; w sprawie INZO, EU:C:1996:67, pkt 16, 17; w sprawie Ghent Coal Terminal, EU:C:1998:1, pkt 17; Gabalfrisa i in., EU:C:2000:145, pkt 47; Breitsohl, C-400/98, EU:C:2000:304, pkt 34).

A zatem zdaniem Gminy ma ona prawo do odliczenia VAT z wydatków ponoszonych na budowę, wymianę sieci wodociągowej oraz jej bieżącą eksploatację. W takim przypadku Gminie będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT od inwestycji i bieżących wydatków związanych z eksploatacją, bowiem z wodociągu nie korzystają inne jednostki organizacyjne Gminy. Fakt korzystania z wodociągu przez OSP oraz ościenne gminy pozostaje bez wpływu na prawo do odliczenia podatku. Na ich rzecz wystawiane są faktury VAT. W zakresie uzasadnienia zadań własnych stanowisko gminy pozostaje bez zmian w stosunku do pierwotnego wniosku. Na podstawie art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania opodatkowanych czynności. Pomiędzy czynnościami, które stanowiły podstawę do naliczenia podatku (np. zakup towaru, usługi), a czynnościami opodatkowanymi (lub niepodlegającymi opodatkowaniu, ale z prawem do rozliczenia VAT) musi istnieć związek. Innymi słowy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a między nimi istnieje udokumentowany związek.

Gmina określiła, że towary i usługi nabyte przez Gminę w ramach realizacji projektu na wytworzenie majątku w postaci sieci wodociągowej będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Na tej podstawie Gmina będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących wydatki związane z wytworzeniem tego majątku i bieżącą eksploatacją.

W chwili oddawania do użytkowania środka trwałego jakim jest sieć wodociągowa służy on czynnościom pozostającym poza systemem podatku od towarów i usług (w zakresie obsługi jst i jego jednostek) oraz czynnościom opodatkowanym (mieszkańcom i innym podmiotom - Gmina obciąża te podmioty fakturami VAT). W zakresie wysokości odliczenia należy przywołać art. 86 ust. 2a. ustawy o VAT (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221). W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

  1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
  2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

A zatem wydaje się najwłaściwsze, aby Gmina zastosowała do kosztów inwestycji wymiany wodociągu kryterium wymierne i możliwe do skalkulowania np. liczba odbiorów końcowych o określonym charakterze (odbiorcy obciążani fakturami oraz odbiorcy jednostek jst) natomiast dla kosztów bieżącej obsługi kryterium zużycia, przyjmując dane za poprzedni rok obrotowy i stosując tym samym przepisy art. 86 ust. 2a - 2h.

Według stanowiska Gminy nie dochodzi do kolejnej korekty o współczynnik wynikający z art. 90, gdyż w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych oraz niepodlegających opodatkowaniu należy zastosować wyłącznie częściowe odliczenie według tzw. pre- współczynnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w omawianej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Bowiem jak wyżej wskazano korzystanie z wodociągu przez OSP, mieszkańców i ościenne gminy ma charakter odpłatny i na tę okoliczność wystawiane są faktury. Na terenie całej Gminy funkcjonuje tylko jedna sieć wodociągowa w ..., pozostałe obiekty znajdują się poza siecią i korzystają z własnych indywidualnych studni głębinowych. Przedmiotowy wodociąg będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowanej. Nadto Zainteresowany jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego, prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy - zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…” i bieżącą eksploatacją ww. wodociągu . Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Gminie będzie przysługiwać pełne prawo do odliczenia podatku VAT od inwestycji i bieżących wydatków związanych z eksploatacją przedmiotowego wodociągu , należało uznać za prawidłowe.

W związku z faktem, że tut. Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od inwestycji i bieżących wydatków związanych z eksploatacją wodociągu za prawidłowe, to dalsza część pytania odnosząca się do sposobu określenia kryterium rozliczenia podatku na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 -7b ustawy, zadana przez Wnioskodawcę pod warunkiem uznania stanowiska Zainteresowanego za nieprawidłowe, jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę nie wynika, iż nie zostały spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj