Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.129.2017.2.MAZ
z 12 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lipca 2017 r. (data wpływu –
2 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 11 września 2017 r. (data wpływu – 15 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu ustalania udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej dla uznania Wnioskodawcy za zakład energochłonny i zastosowania zwolnienia od akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie sposobu ustalania udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej dla uznania Wnioskodawcy za zakład energochłonny i zastosowania zwolnienia od akcyzy w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 września 2017 r. (data wpływu – 15 września 2017 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 31 sierpnia 2017 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.129.2017.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. z siedzibą w … (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) zajmuje się głównie wytwarzaniem, przesyłaniem oraz dystrybucją ciepła, wykorzystując w swojej działalności wyroby węglowe wskazane w art. 2 ust. 1 pkt la ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca do produkcji energii cieplnej zużywa m.in. miał węglowy. Spółka uzyskuje również przychody z towarowego transportu drogowego pojazdami uniwersalnymi, sprzedaży hurtowej wyspecjalizowanej, działalności usługowej związanej z uprawami rolnymi i sprzedaży hurtowej paliw stałych, ciekłych, gazowych oraz produktów pochodnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako firma spełnia on warunek określony w art. 3la ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Ustalenie czy Spółka spełnia warunek zakładu energochłonnego, u której udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10%, następuje poprzez określenie wartości produkcji sprzedanej: przychody ze sprzedaży ciepła Spółka pomniejszać będzie o przychody uzyskane z tytułu zakupu energii cieplnej produkowanej przez biogazownię, która to energia cieplna następnie zostanie odsprzedana na rzecz odbiorców.

W uzupełnieniu wniosku z 5 września 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że kluczowe dla określenia, czy Spółka będzie uprawniona do zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 3la ust 1 pkt 8 [ustawy o podatku akcyzowym] jest określenie udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zakupił bowiem miał węglowy, który wykorzystywany jest do produkcji i dystrybucji ciepła dla mieszkańców miasta. Jednocześnie Wnioskodawca dokonuje zakupu energii cieplnej od … sp. z o.o. (dalej jako: „biogazownia”), którą to energię następnie odsprzedaje mieszkańcom.

W ramach podpisanej umowy z dostawcą miału węglowego, dostawy tegoż surowca miały nastąpić do końca 2016 roku. Z uwagi na opóźnienie, część z dostaw została dostarczona dopiero na początku 2017 roku, co też została w tym czasie zaksięgowane. Przedmiotowe zaniechanie ze strony dostawcy miału węglowego wywołało ten skutek, że w ocenie Wnioskodawcy spóźnione dostawy nie mogą zostać zakwalifikowane jako zakup miału węglowego w roku 2016. W konsekwencji zmniejszonej dostawy wyrobów węglowych w roku 2016 na rzecz Wnioskodawcy, powstaje zagadnienie prawne polegające na kwestii zaliczenia zakupionej od biogazowni i odsprzedanej energii cieplnej. W sytuacji zaliczenia zarówno zakupu miału węglowego, jak i energii cieplnej od biogazowni, wartość zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej nie przekroczy udziału 10%, wymaganej dla zaliczenia Wnioskodawcy jako zakładu energochłonnego, co wywoła skutek podatkowy w postaci konieczności zapłaty podatku akcyzowego.

W sytuacji, gdy zakupionej energii cieplnej od biogazowni i następnie odsprzedawanej odbiorcom nie należy wliczać do wartości produkcji sprzedanej, to w takim wypadku Wnioskodawca osiągnie wymagany próg ustawowy 10% i będzie uprawniony do zwolnienia z podatku akcyzowego, jako przedsiębiorstwo energochłonne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (zmienione w uzupełnieniu wniosku):

Czy w świetle art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, Wnioskodawca winien wliczać przychody ze sprzedaży własnych wyrobów i usług, natomiast nie wliczać przychodów z działalności handlowej, tj. zakupu i odsprzedaży energii cieplnej od podmiotu zewnętrznego, do ustalenia dziesięcioprocentowego udziału wartości zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, który uprawni Wnioskodawcę do zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego (przy spełnieniu pozostałych warunków zwolnienia), jako przedsiębiorstwa energochłonnego, dla ustalenia statusu którego niezbędne jest prawidłowe określenie wartości produkcji sprzedanej?

Zdaniem Wnioskodawcy, do wartości produkcji sprzedanej Spółka powinna wliczać przychody ze sprzedaży własnych wyrobów i usług, natomiast nie wliczać przychodów z działalności handlowej. Zatem do obliczania udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej Wnioskodawca nie powinien również wliczać zakupionej wcześniej energii cieplnej, pochodzącej z biogazowni wytwarzającej z biomasy energię cieplną, która podlega dalszej sprzedaży wraz z energią wytworzoną przez Spółkę.

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej, w sprawie o sygnaturze IPPP3/443-461/14-2/KB, w kwestii obliczania kosztów oraz wartości produkcji, art. 17 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.Urz. UE.L Nr 283, str. 51 ze zm.) stanowi, że „zakład energochłonny” oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej wynoszą przynajmniej 3,0% wartości produkcji lub krajowy należny podatek energetyczny wynosi przynajmniej 0,5% wartości dodanej. W ramach tej definicji, Państwa Członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.

„Nabycie produktów energetycznych i energii elektrycznej” oznacza rzeczywisty koszt energii nabytej lub wytworzonej w ramach zakładu. Zalicza się do niej jedynie energię elektryczną, ciepło i produkty energetyczne, które są wykorzystywane do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b i c. Włączone są wszystkie podatki poza podatkiem od wartości dodanej, który może zostać odliczony.

„Wartość produkcji” oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.

Wartość produkcji sprzedanej powinna być ustalana na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej, wydawanego corocznie na mocy delegacji ustawowej z art. 18 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 591). Na rok 2016 jest to rozporządzenie Rady Ministrów z 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2016 (Dz.U. 2015 r., poz. 1304). Zgodnie z pkt 1.46 (Działalność przemysłowa) załącznika do ww. rozporządzenia, produkcja sprzedana przemysłu to wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu.

Zasadność stosowania powyższego sposobu obliczania wartości produkcji sprzedanej została potwierdzona prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 936/13, który orzekł: „(...) że do ustalenia wartości produkcji sprzedanej stosuje się przepisy z zakresu statystyki publicznej (…)”.

Podobnie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2012 r., sygnatura IPTPP3/443A-47/11-2/BJ.

Zatem do wartości produkcji sprzedanej Wnioskodawca powinien wliczać przychody ze sprzedaży własnych wyrobów i usług, natomiast nie wliczać przychodów z działalności handlowej, tj. sprzedaży towarów zakupionych od innych podmiotów, materiałów i środków trwałych, ponieważ towary te nie stanowią części produkcji Wnioskodawcy.

Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, do wartości zakupów wyrobów węglowych Spółka może wliczać tylko wartość węgla wykorzystywanego do produkcji, a nie wartość całej energii cieplnej razem z tą zakupioną od biogazowni i następnie odsprzedaną w działalności handlowej.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy wydaje się być słuszne.

W uzupełnieniu wniosku z 5 września 2017 r. Wnioskodawca potwierdził, że do wartości produkcji sprzedanej Spółka powinna wliczać przychody ze sprzedaży własnych wyrobów i usług, natomiast nie należy doliczać przychodów z działalności handlowej. W przeciwnym razie wartość ta byłaby wyższa, a co za ty idzie, udział zakupu wyrobów węglowych w tej wartości nie osiągnąłby ustawowego progu 10 %, a tym samych Spółka nie mogłaby skorzystać ze zwolnienia, co spowodowałoby skutek prawny w postaci powstania obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

Ustawodawca w artykule wywołującym wątpliwość interpretacyjną u Wnioskodawcy, zmierzał do określenia wartości produkcji sprzedanej jako produkcji wytwarzanej i uzyskiwanej przez przedsiębiorstwo. A contrario - wszelkie pozostałe działalności gospodarcze przedsiębiorstwa nie mogą zostać zaliczone bowiem jako produkcja energii cieplnej. Jest to działalność stricte handlowa w postaci zakupu i odsprzedaży energii cieplnej, a nie samej produkcji. Dlatego też wartość sprzedanej energii cieplnej - zakupionej od podmiotu trzeciego - nie zalicza się do wartości produkcji sprzedanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy – art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy.

I tak w załączniku nr 1 do ustawy umieszczono w pozycji:

1. 19 - ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych;
2. 20 - ex 2702 - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych;
3. 21 - ex 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy wynika, iż oznaczenie „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej

poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala je zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
      
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
      
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu - art. 9a ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r., zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe.

Natomiast zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2017 r. (na podstawie art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym; Dz.U z 2016 r., poz. 2005; dalej jako: „ustawa zmieniająca”), zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

W myśl art. 31a ust. 7 ustawy, przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką komunalną, która zajmuje się wytwarzaniem, przesyłaniem i dystrybucją ciepła. Do produkcji ciepła Spółka wykorzystuje wyroby węglowe, tj. miał węglowy. Ponadto Wnioskodawca dokonuje zakupu od biogazowni energii cieplnej, którą sprzedaje mieszkańcom. Spółka uznała, że przychodów osiąganych z tytułu nabytej i następnie sprzedanej energii cieplnej, nie należy uwzględniać w wartości produkcji sprzedanej. Stosując taki sposób obliczania produkcji sprzedanej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że osiągnie wymagany próg 10% udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sposobu ustalania udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej dla uznania Wnioskodawcy za zakład energochłonny, co w konsekwencji umożliwi skorzystanie ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy (przy spełnieniu pozostałych warunków zwolnienia).

Stosownie do powyższego, odpowiadając na pytanie Spółki należy ocenić, czy dla zastosowania zwolnienia Wnioskodawca prawidłowo dokonał określenia udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej. Ustawa nie zawiera definicji, jak również sposobu obliczania wartości produkcji sprzedanej. W tym wypadku posiłkować się należy przepisami z zakresu statystyki publicznej.

Wartość produkcji sprzedanej w roku 2016 oblicza się w sposób określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lipca 2015 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2016 (Dz.U. z 2015 r., poz. 1304, ze zm.; dalej jako: „program badań statystycznych na rok 2016”).

W programie badań statystycznych na rok 2016, w dziale 1.46 „Działalność przemysłowa” pkt 6 i 7 określają, w odniesieniu do produkcji sprzedanej przemysłu:

• zakres podmiotowy - podmioty prowadzące działalność gospodarczą zaklasyfikowaną według PKD do działalności w zakresie górnictwa i wydobywania (sekcja B), przetwórstwa przemysłowego (sekcja C), wytwarzania i zaopatrywania w energię elektryczną, gaz, parę wodną, gorącą wodę i powietrze do układów klimatyzacyjnych (sekcja D), dostawy wody; gospodarowania ściekami i odpadami oraz działalności związanej z rekultywacją (sekcja E);
• zakres przedmiotowy - wartość produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszony o podatek akcyzowy, a powiększony o dotacje otrzymane do produktu.
  
  

Natomiast wartość produkcji sprzedanej w roku 2017 oblicza się w sposób określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2017 (Dz.U. z 2016 r., poz. 1426, ze zm.). Zawarte w tym rozporządzeniu zakresy podmiotowy i przedmiotowy, w odniesieniu do produkcji sprzedanej przemysłu, są tożsame z zapisami programu badań statystycznych na rok 2016.

Jak z powyższego wynika, wartość produkcji sprzedanej stanowi przychód ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług, a więc nie uwzględnia przychodów z działalności handlowej. Prawidłowość stosowania takiej metody obliczania wartości produkcji sprzedanej, z zastosowaniem przepisów w zakresie statystyki publicznej, potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 14 stycznia 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 936/13.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca wskazał, że nabywa od biogazowni energię cieplną, którą następnie odsprzedaje odbiorcom. Jest to działalność ściśle handlowa Spółki. Zatem przychodów uzyskanych z tego tytułu Wnioskodawca nie może uwzględniać przy wyliczaniu wartości produkcji sprzedanej. Spółka ustalając, czy wypełnia definicję zakładu energochłonnego, powinna obliczyć udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej, uwzględniając wyłącznie przychody ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie niniejszej interpretacji indywidualnej zaznaczyć należy, że zwolnienie od akcyzy, w myśl art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r., nabywanych wyrobów węglowych, przeznaczonych do celów opałowych przez zakład energochłonny, wymagało wypełnienia definicji zakładu energochłonnego, zawartej w art. 31a ust. 7 ustawy. Wskazać przy tym należy, że z tego zwolnienia od akcyzy mogą korzystać wyroby węglowe nabyte przed 1 lipca 2017 r., a zużyte do celów uprawniających do skorzystania ze zwolnienia po tej dacie.

Natomiast skorzystanie, po 30 czerwca 2017 r., przez zakład energochłonny ze zwolnienia od akcyzy nabywanych wyrobów węglowych, stosownie do znowelizowanych zapisów art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy, wymaga wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej (w art. 31c ustawy wymienione zostało co uważa się za taki system).

Ponadto, bez względu na moment nabycia wyrobów węglowych, wymagane jest wypełnienie pozostałych warunków, w zakresie nabycia i dokumentowania tego faktu, uprawniających do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.