2018.01.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.807.2017.1.SM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.807.2017.1.SM
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy dla wykonywanych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy dla wykonywanych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni otrzymała interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lipca 2017 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.175.2017.2.SM, w której uznano za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawczyni, uznające, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie Umowy menedżerskiej – Umowy o świadczenie usług zarządzania opisane w stanie faktycznym złożonego w ww. sprawie wniosku o interpretację indywidualną z dnia 19 kwietnia 2017 r. wraz z uzupełnieniem z dnia 19 czerwca 2017 r., nie mogą być uznane za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż spełnione zostają łącznie przesłanki wymienione w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W lipcu (28 lipca) 2017 roku Wnioskodawczyni wystąpiła również z prośbą o interpretacje na temat, Zainteresowana cytuje: „Zdaniem Wnioskodawcy (Zarządzającego), ma on prawo do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług”.

W ocenie Wnioskodawczyni, wykonywane przez Zainteresowaną czynności wyczerpują definicję podgrupy w grupowaniu PKWiU 70.22.17.0 – „usługi zarządzania procesami gospodarczymi i korzystają ze zwolnienia określonego w art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług i nie obejmują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż przytoczone stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z dnia 19 kwietnia 2017 roku nr 0461-ITPP2.4512.145.2017.1.RS oraz z dnia 13 czerwca 2017 roku nr 0115-KDIT1-1.4012.50.2017.1.IK.

Wnioskodawczyni została również wezwana (znak 0113-KDIPT1-2.4012.2017-1.SM) do uzupełnienia wniosku z 28 lipca 2017 r. o interpretację indywidualną.

Zainteresowana przedstawiła następujące informacje, poniżej:

Ad. 1

„Czy Wnioskodawczyni oprócz czynności wykonywanych w ramach Umowy menadżerskiej – Umowy o świadczenie usług zarządzania, wykonuje czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221)?” Nie. Zawarta umowa menadżerska nie przewiduje obowiązku wykonywania świadczeń lub usług wymienionych w katalogu zawartym w art. 113 ust 13 wskazanej ustawy. W kontrakcie mowa o „świadczeniu usługi zarządzania polegających na osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki przypisanymi do funkcji Prezesa zarządu Spółki oraz reprezentowaniu Spółki na zewnątrz…”. Istotą kontraktu jest świadczenie usługi zarządzania. Wnioskodawczyni nie świadczy także na podstawie innych umów usług oraz nie dokonuje dostaw przewidzianych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Ad. 2.

„Czy przewidywana przez Wnioskodawczynię wartość sprzedaży z tytułu czynności wykonywanych w ramach Umowy menadżerskiej – Umowy o świadczenie usług zarządzania, nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł?”. Nie. W umowie przewidziane zostało wynagrodzenie stałe w wysokości 2,9 krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego ogłoszonego przez Prezesa GUS i w dniu zawarcia umowy wynosiło odpowiednio 12 771 zł brutto miesięcznie. W umowie przewidziano, że Rada Nadzorcza może przyznać Zarządzającemu w okresie pełnienia Funkcji Prezesa Zarządu (Wnioskodawczyni) inne świadczenie dodatkowe. W umowie przewidziana została także możliwość wypłaty Wnioskodawczyni wynagrodzenia zmiennego. Wynagrodzenie Zmienne (uzupełniające) uzależnione zostało od poziomu realizacji celów zarządczych wyznaczanych przez Radę Nadzorczą oraz zgodne z zasadami określonymi w polityce wynagrodzenia zatwierdzonej w grupie kapitałowej, do której należy spółka oraz ustawie z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2016 r., poz. 1202, ze zmianami). Wynagrodzenie zmienne może wynosić maksymalnie 50% wynagrodzenia stałego w danym roku obrotowym(kalendarzowym) Wynagrodzenie Zmienne jest przeliczane proporcjonalnie do okresu pełnienia funkcji członka Zarządu przez Zarządzającego w danym roku obrotowym.

Co istotne, Wynagrodzenie Zmienne przysługuje pod warunkiem spełnienia łącznie następujących przesłanek: stwierdzenia przez Radę Nadzorczą wykonania wyznaczonych celów (do 31.09.2017 cele te nie zostały określone i wynagrodzenie zmienne nie może być przyznane zgodnie z regulaminem) oraz określenia przez nią wysokości przysługującego wynagrodzenia, zatwierdzeniu sprawozdania Zarządu z działalności Spółki oraz skonsolidowanego sprawozdania finansowego Spółki za ubiegły rok obrotowy, udzieleniu Zarządzającemu absolutorium z wykonania przez niego obowiązków przez Zgromadzenie Wspólników, a więc dopiero po zakończeniu roku podatkowego.

Ponadto w umowie zastrzeżona została możliwość wypowiedzenia przez Spółkę umowy za 1 miesięcznym okresem wypowiedzenia bez uzasadnienia i bez obowiązku zapłaty odszkodowania.

Ad. 3

„Jaka jest klasyfikacja statystyczna (pełny siedmiocyfrowy symbol) czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię?” Czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy menadżerskiej, w ocenie Wnioskodawczyni należy sklasyfikować jako czynności oznaczone kodem 70.22.17.0 – usługi zarządzania procesami gospodarczymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę, iż stan faktyczny opisany w ww. wniosku o interpretację indywidualną w sprawie 0113-KDIPT1-2.4012.175.2017.2.SM nie uległ zmianie, może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (Zarządzającej), ma ona prawo do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług ponieważ nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawczyni, wykonywane przez Zainteresowaną czynności wyczerpują definicję podgrupy w grupowaniu PKWiU 70.22.17.0 – „usługi zarządzania procesami gospodarczymi” i korzystają ze zwolnienia określonego w art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług i nie obejmują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów rozumie się, co do zasady, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez odpłatne świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Do uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ważny jest nadto status podmiotowy dokonującego danej czynności, tzn. czy jest on podatnikiem w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Dalej Ustawa o VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Jednakże nie wszystkie czynności ustawodawca uznał za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, mianowicie ust. 3 pkt 3 tego artykułu stanowi, iż samodzielnie wykonywaną działalnością gospodarczą nie są czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Innymi słowy, spełnienie przesłanek, tj. uzyskiwane przychody kwalifikują się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście (wyliczenie w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), zlecający wykonanie określonych czynności oraz wykonujący te czynności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  - energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  - wyrobów tytoniowych,
  - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;

świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jak wskazała Wnioskodawczyni, dla Zainteresowanej została wydana interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług z dnia 18 lipca 2017 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.175.2017.2.SM, w której stwierdzono, że w związku z postanowieniami umowy Zainteresowana na rzecz Spółki świadczy usługi zarządzania przedsiębiorstwem.

Zgodnie z ww. rozstrzygnięciem Wnioskodawczyni świadcząc usługi zarządzania jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a wykonywane przez Zainteresowaną czynności stanowią odpłatne świadczenie usług, wykonywane w ramach samodzielnej działalności gospodarczej, i w konsekwencji podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na okolicznościach sprawy z wniosku z dnia 19 kwietnia 2017 r., z których m.in. wynikało, że przychody z tytułu świadczonych usług zarządzania przez Zainteresowaną są wymienione art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także, że Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za szkodę będącą następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy lub naruszenia przepisów prawa. Odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki, określonej przepisami Statutu Spółki, ustawy – Kodeks Spółek Handlowych oraz innymi powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Nadto, Wnioskodawczyni wskazała, że ww. umowa została podpisana z dniem 1 czerwca 2017 r.

Przy czym należy wskazać, iż kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Wnioskodawczynię w ramach zawartej ze Spółką umowy nie jest przedmiotem wniosku z dnia 9 listopada 2017 r.

W świetle treści postawionego pytania, na dzień złożenia wniosku z dnia 9 listopada 2017 r., stan faktyczny w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego we wniosku z dnia 19 kwietnia 2017 r., nie uległ zmianie.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro – jak wynika z treści wniosku – w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawczyni wykonuje wyłącznie czynności zdefiniowane w podgrupie PKWiU 70.22.17.0 – „usługi zarządzania procesami gospodarczymi”, tj. wykonywane przez Zainteresowaną czynności nie obejmują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, oraz przewidywana przez Wnioskodawczynię wartość sprzedaży w 2017 r. z tytułu czynności wykonywanych w ramach przedmiotowej umowy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, to wówczas w 2017 roku Zainteresowana ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 9 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że w sytuacji, gdy faktyczna wartość sprzedaży nie przekroczy w 2017 r. kwoty 200 000 zł, to Wnioskodawczyni również w 2018 r., zgodnie z art. 113 ustawy, ma prawo do korzystania ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu.

Zaznaczyć jednak należy, że w sytuacji, gdy wartość sprzedaży usług świadczonych przez Wnioskodawczynię przekroczy w trakcie 2018 roku wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 200 000 zł, bądź też Zainteresowana w ramach działalności będzie wykonywała którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawczyni, utraci prawo do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga również prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Wnioskodawczynię w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Zainteresowana poprawnie zakwalifikowała świadczone usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy wskazać, że interpretacje indywidualne, co do zasady wydane są w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Zatem nie mogą przesadzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin