Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.231.2018.2.MCZ
z 24 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2018 r. (data wpływu – 04 lipca 2018 r.), uzupełnionym 31 lipca 2018 r. i 08 sierpnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy kredytu –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 lipca 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy kredytu.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 18 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4014.231.2018.1.MCZ, znak: 0111-KDIB4.4015.98.2018.1.MCZ wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 31 lipca 2018 r. (opłata od wniosku) i 08 sierpnia 2018 r. pozostałe braki formalne.

W odpowiedzi na ww. pismo Wnioskodawca m.in. uiścił opłatę od wniosku, tym samym wskazując, że wniosek z 29 czerwca 2018 r. oprócz wydania interpretacji w jego indywidualnej sprawie w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, dotyczy również rozstrzygnięć w zakresie skutków podatkowych dla pozostałych współkredytobiorców (żony i wujecznego brata Wnioskodawcy) w tychże podatkach w związku z zaciągnięciem kredytu na zakup nieruchomości i jego spłatą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z żoną nabędą lokal mieszkalny na rynku pierwotnym od dewelopera. W umowie sprzedaży mieszkania (akcie notarialnym) jako nabywcy i jedyni właściciele lokalu zostaną wskazani Wnioskodawca z żoną.

Na zakup mieszkania zostanie zaciągnięty kredyt hipoteczny. Wkład własny będzie pochodził ze środków Wnioskodawcy i jego żony.

Kredytobiorcami zostaną zarówno Wnioskodawca, jego żona jak i wujeczny brat Wnioskodawcy.

Zgodnie ze stanowiskiem banku wszystkie trzy wymienione osoby zostaną współkredytobiorcami, solidarnie zobowiązanymi z tytułu umowy kredytowej do spłaty zadłużenia (wszyscy dłużnicy solidarnie odpowiadają za całość długu).

W związku ze spłatą kredytu przez tylko niektórych współkredytobiorców, nie nastąpią zmiany warunków umowy kredytu, gdyż każdy z dłużników solidarnych jest zobowiązany do spłaty całości kredytu i jego spłata przez każdego z współkredytobiorców stanowi wypełnienie umowy kredytowej.

Spłata kredytu przez tylko niektórych współkredytobiorców nie będzie miała wpływu na własność zakupionego mieszkania – Wnioskodawca wraz z żoną pozostaną współwłaścicielami lokalu mieszkalnego. Zabezpieczeniem spłat kredytu stanie się m.in. hipoteka na rzecz banku przedmiotowego lokalu mieszkalnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. wujeczny brat Wnioskodawcy przystępuje do kredytu hipotecznego ze względu na podniesienie wiarygodności kredytowej względem banku,
2. kredyt hipoteczny spłacany będzie przez Wnioskodawcę,
3. między Wnioskodawcą a jego żoną istnieje współwłasność majątkowa małżeńska,
4. spłata kredytu przez Wnioskodawcę lub jego żonę i/lub wujecznego brata nastąpi tytułem uregulowania własnych zobowiązań solidarnych wobec banku (zwolnienie z własnego długu).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zaciągnięcie zobowiązania solidarnego (kredytu hipotecznego) przez ww. trzech dłużników solidarnych (współkredytobiorców) spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie któregokolwiek z ww. dłużników solidarnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaciągnięcie kredytu hipotecznego przez wymienionych we wniosku trzech współkredytobiorców nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie któregokolwiek z wyżej wymienionych dłużników solidarnych.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest precyzyjnie określony w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych i ma charakter zamknięty, co oznacza, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, które zostały enumeratywnie wymienione w tej ustawie.

Wobec powyższego Wnioskodawca stwierdził, iż czynność opisana powyżej nie jest wymieniona w określającym przedmiot opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych art. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nakładanie podatków i innych danin publicznych, określenie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasada przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii przedmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy – czyli jeżeli określona czynność nie została wskazana w ustawie (w tym wypadku w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych), to jej dokonanie nie może powodować powstania obowiązku podatkowego.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która objęta jest zakresem niniejszej interpretacji.

Na potwierdzenie stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawca w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy kredytu. W zakresie podatku od spadków i darowizn dla Wnioskodawcy wydano odrębne rozstrzygniecie. Również odrębne rozstrzygnięcia wydano w przedmiocie obu ww. podatków w zakresie skutków podatkowych dla pozostałych współkredytobiorców.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150, ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawca wspólnie z żoną i jego wujecznym bratem zamierzają zaciągnąć kredyt hipoteczny na zakup mieszkania, którego wyłącznym właścicielem będzie Wnioskodawca i jego żona. Raty kredytu będzie spłacał wyłącznie Wnioskodawca; choć nie jest wykluczone, że poszczególne raty będą spłacane przez pozostałych współkredytobiorców jako dłużników solidarnie zobowiązanych; spłata kredytu przez żonę Wnioskodawcy i/lub wujecznego brata Wnioskodawcy będzie następować w celu wykonania własnego zobowiązania kredytowego. Przystąpienie wujecznego brata do kredytu podyktowane jest podniesieniem wiarygodności kredytowej względem banku.

Jak wynika z powyższego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystąpią następujące czynności:

1. zawarcie umowy sprzedaży – nabycie własności lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawcę i jego żonę,
2. zawarcie z bankiem umowy kredytu przez Wnioskodawcę wspólnie z żoną i wujecznym bratem Wnioskodawcy, celem częściowego sfinansowania ww. zakupu i spłata rat kredytu przez Wnioskodawcę lub jego żonę i/lub wujecznego brata Wnioskodawcy (współkredytobiorców) zobowiązanych solidarnie do spłaty kredytu; przy czym przystąpienie wujecznego brata do kredytu podyktowane jest podniesieniem wiarygodności kredytowej względem banku.
   
   

Wnioskodawca uważa, że skoro opisana we wniosku czynność zaciągnięcia kredytu hipotecznego przez współkredytobiorców (solidarnie zobowiązanych do jego spłaty), nie została wskazana w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, to zaciągnięcie kredytu nie może powodować powstania obowiązku podatkowego.

Dokonując oceny skutków prawnopodatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych należy mieć na względzie, że art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2, określający zakres przedmiotowy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zawiera enumeratywny katalog czynności, których dokonanie powodować będzie konieczność zapłaty podatku.

Tym samym, jeżeli dana czynność nie została wymieniona w ustawowym katalogu nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem nawet, jeżeli wywołuje skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione. Należy zaznaczyć, że o zakwalifikowaniu danej umowy do umów podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje nazwa, ale treść umowy.

Ponieważ zaciągnięcia kredytu przez innego współkredytobiorcę (dłużnika solidarnego z umowy kredytu), nie można przyporządkować do enumeratywnie wymienionych czynności w art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych oznacza to, że opisana we wniosku czynność nie skutkuje powstaniem po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że zaciągnięcie kredytu przez pozostałych dwóch współkredytobiorców (dłużników solidarnych) nie powoduje powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych dla Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Tym samym Organ w niniejszej interpretacji odniósł się jedynie do stanowiska zajętego w kontekście sformułowanego pytania. Interpretacja nie zwiera więc oceny skutków podatkowych sposobu wykorzystania i rozdysponowania przez pozostałych kredytobiorców środków pieniężnych uzyskanych z kredytu.

Ponadto należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącym, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.