Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.397.2018.2.ISK
z 20 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia podmiotowego ze względu na obroty po:

• dokonaniu zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R ze wskazaniem o korzystaniu ze zwolnienia podmiotowego (część C.1. pkt 30) oraz
  

• zgłoszeniu, sfiskalizowaniu i zarejestrowaniu kasy fiskalnej,
  

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do korzystania ze zwolnienia podmiotowego ze względu na obroty po dokonaniu zgłoszenia rejestracyjnego na druku VAT-R ze wskazaniem o korzystaniu ze zwolnienia podmiotowego (część C.1. pkt 30) oraz zgłoszeniu, sfiskalizowaniu i zarejestrowaniu kasy fiskalnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (zdarzenie przyszłe nr 1 wniosku):

Po zakończeniu obecnej pracy na etat (umowa o pracę, do momentu ustania stosunku pracy Wnioskodawca jest ubezpieczony w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych), zamierza świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z Prawem przedsiębiorców działalności nierejestrowej Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jak i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - do momentu przekroczenia w danym miesiącu przychodu w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Na podstawie art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł. Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z § 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych. Zatem kasa fiskalna w przypadku Wnioskodawcy powinna zostać zainstalowana przed dokonaniem świadczenia pierwszej usługi, niezależnie od tego, czy limit obrotu do 20 tys. został przekroczony, czy też nie. Aby zarejestrować kasę fiskalną i odnotowywać na niej zdarzenia gospodarcze (sprzedaż usług kosmetycznych) potrzebny jest jednak indywidualny Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wnioskodawca zamierza ubiegać się o jego nadanie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie z zakresu podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 wniosku pkt 2 i 3):

Czy aby prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów, Wnioskodawca musi:

1. uzyskać status podatnika VAT zwolnionego podmiotowo ze względu na limit obrotów, poprzez złożenie we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R (zaznaczając w nim w części C.1. pkt 30. Podatnik będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy);
2. zgłosić, sfiskalizować i zarejestrować kasę fiskalną w Urzędzie Skarbowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie z Prawem przedsiębiorców działalności nierejestrowej Wnioskodawca nie ma obowiązku rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jak i w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych - do momentu przekroczenia w danym miesiącu przychodu w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Na podstawie art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł. Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z § 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych. Zatem kasa fiskalna w przypadku Wnioskodawcy powinna zostać zainstalowana przed dokonaniem świadczenia pierwszej usługi, niezależnie od tego, czy limit obrotu do 20 tys. został przekroczony, czy też nie. Aby zarejestrować kasę fiskalną i odnotowywać na niej zdarzenia gospodarcze (sprzedaż usług kosmetycznych) potrzebny jest jednak indywidualny Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wnioskodawca zamierza ubiegać się o jego nadanie. Aby więc prowadzić działalność nierejestrową w zakresie usług kosmetycznych jako podatnik zwolniony podmiotowo z podatku od towarów i usług ze względu na limit obrotów, Wnioskodawca musi:

• wystąpić do Urzędu Skarbowego o nadanie Numeru Identyfikacji Podatkowej poprzez zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 (zaznaczając w nim w części A.4. pkt 2. Osoba podlegająca zarejestrowaniu jako podatnik podatku od towarów i usług lub będąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług);
  

• uzyskać status podatnika VAT zwolnionego podmiotowo ze względu na limit obrotów, poprzez złożenie we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R (zaznaczając w nim w części C.1. pkt 30. Podatnik będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy);
  

• zgłosić, sfiskalizować i zarejestrować kasę fiskalną w Urzędzie Skarbowym.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 3 ww. ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 z późn. zm.), działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Należy zauważyć, że definicja działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów zawarta w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE L. z 2006 r., nr 347/1), zgodnie z którym przez podatnika rozumie się każdą osobę prowadzącą samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast ust. 2 ww. artykułu dyrektywy definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy stanowią o realizacji zasady powszechności opodatkowania VAT, wynikającej zarówno z przedmiotowego opodatkowania tym podatkiem, który obejmuje wszelkie dostawy towarów i usług za wynagrodzeniem, jak i zakresu podmiotowego z uwagi na szeroko zakreślony krąg podmiotów uznawanych za podatników VAT.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług ma szerszy wymiar niż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Istotnym jest, że definicja działalności gospodarczej ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny, oparty na przepisach dyrektywy i powinna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów krajowych np. przepisów ustawy Prawo przedsiębiorców, gdyż mogłoby to spowodować naruszenia funkcjonalności systemu VAT.

Tym samym w celu określenia definicji działalności gospodarczej w zakresie podatku VAT należy opierać się na definicjach zawartych w ustawie od podatku od towarów i usług, a nie definicji zawartej w ustawie Prawo przedsiębiorców.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W świetle art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT, wzór potwierdzenia zarejestrowania osoby prawnej oraz podatnika jako podatnika VAT UE i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 96 ust. 1, 4 i 6 oraz art. 97 ust. 9.

Na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z cyt. wyżej przepisu, wydane zostało rozporządzenie z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 2301 ze zm.), w którym określono m.in. wzór zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R).

Wskazać należy, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z treści art. 111 ust. 1 ustawy wynika obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. W myśl tego przepisu podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis art. 111 ust. 1 ustawy określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od dnia 1 stycznia 2018 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2017 r., poz. 2454 ze zm.) – zwane dalej rozporządzeniem w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie.

Regulacje zawarte w ww. rozporządzeniu w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2018 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Z kolei § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie stanowi, że zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie).

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczy podmiotu.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania dostawę towarów jak również świadczenie usług, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie.

Wyłączeniem z obowiązku ewidencjonowania zostały objęte m.in. usługi fryzjerskie, kosmetyczne i kosmetologiczne ( § 4 ust. 1 pkt 2 lit. j rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie).

Wskazać należy, że podatnicy zobowiązani do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej zobowiązani są do wykonania szeregu czynności technicznych wymienionych zarówno w przepisach ustawy, jak również w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363 z późn. zm.) zwane dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

I tak zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 10 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy.

Zgodnie z art. 111 ust. 7a pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia termin zgłoszenia kasy do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego, rodzaje dokumentów, które są prowadzone lub składane w związku z używaniem kasy rejestrującej, oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę zapewnienia prawidłowego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1.

Według § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

1. złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia – w celu odliczenia lub zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy; zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania;
2. dokonaniem fiskalizacji kasy.
   
   

Natomiast zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – w przypadku podatnika, który zamierza stosować do prowadzenia ewidencji jedną kasę, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia przez podatnika danych dotyczących kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, fiskalizacja dokonywana jest przez serwisanta kas przez jednokrotne i niepowtarzalne uaktywnienie trybu fiskalnego pracy kasy z równoczesnym wpisaniem numeru identyfikacji podatkowej podatnika (NIP) do pamięci fiskalnej.

Wskazać również należy, że w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego. Wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 5 i 6 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Z powołanych przepisów ustawy oraz rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących wynika więc, że każdy, na kim ciąży obowiązek instalacji kasy fiskalnej musi dokonać jej zgłoszenia do właściwego Urzędu Skarbowego, zaewidencjonowania i sfiskalizowania.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi kosmetyczne jako osoba fizyczna wykonująca działalność nierejestrową (miesięczny przychód nie będzie przekraczał 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia) - na podstawie Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców. Usługi kosmetyczne typu: manicure, pedicure, stosowanie maseczek upiększających, farbowanie rzęs, makijaż, świadczone będą z dojazdem do klientów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 113 Ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca zamierza ubiegać się o zwolnienie podmiotowe z VAT - przewidywana wartość sprzedaży w działalności nierejestrowej Wnioskodawcy nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł.

Wnioskodawca zamierza kupić i zarejestrować kasę fiskalną, gdyż zgodnie z § 4 pkt 2 lit. j rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej nie stosuje się w przypadku świadczenia usług kosmetycznych i kosmetologicznych. Zatem kasa fiskalna w przypadku Wnioskodawcy powinna zostać zainstalowana przed dokonaniem świadczenia pierwszej usługi, niezależnie od tego, czy limit obrotu do 20 tys. został przekroczony, czy też nie.

Aby zarejestrować kasę fiskalną i odnotowywać na niej zdarzenia gospodarcze (sprzedaż usług kosmetycznych) potrzebny jest jednak indywidualny Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP). Wnioskodawca zamierza ubiegać się o jego nadanie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku złożenia we właściwym Urzędzie Skarbowym zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R (zaznaczając w nim w części C.1. pkt 30.) w celu uzyskania statusu podatnika VAT zwolnionego podmiotowo ze względu na limit obrotów.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa wskazać należy, że skoro Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług kosmetycznych, przy czym wskazuje, że przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku podatkowym, kwoty 200 000 zł, to będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy.

W związku z tym, mając na uwadze art. 96 ust. 3 ustawy, Wnioskodawca jako podmiot korzystający ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, będzie miał prawo (a nie obowiązek) do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R do Urzędu Skarbowego. W tym celu należy w formularzu VAT-R w części C.1. „Okoliczności określające obowiązek podatkowy” zaznaczyć pkt 30. tj. „podatnik będzie korzystał (korzysta) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy”.

Mając powyższe na uwadze, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostaną warunki do korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. Nieprawidłowym jednak jest uznanie, że w celu korzystania ze zwolnienia podmiotowego podatnik ma obowiązek dokonania zgłoszenia rejestrującego. Fakt uzyskania statusu podatnika VAT zwolnionego podmiotowo na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy nie jest uwarunkowany złożeniem przez Wnioskodawcę zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. W przedmiotowym przypadku dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego stanowi prawo a nie obowiązek Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w zakresie punktu 1 przedmiotowego pytania należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku zgłoszenia, sfiskalizowania i zarejestrowania kasy fiskalnej w Urzędzie Skarbowym w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług kosmetycznych w celu uzyskania statusu podatnika VAT zwolnionego podmiotowo ze względu na limit obrotów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług kosmetycznych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Mając na uwadze w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. j) rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencji na kasie świadczone przez Wnioskodawcę usługi kosmetyczne mieszczą się w wykazie usług wyłączonych ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie obligatoryjnie zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu świadczonych usług kosmetycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Tym samym należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w przedmiotowej sprawie, świadcząc w ramach zakładanej działalności gospodarczej usługi kosmetyczne dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej.

Jak wskazują przy tym zarówno powołane wcześniej przepisy ustawy jak i rozporządzeń, przed dokonaniem pierwszej ewidencji za pomocą kasy rejestrującej Wnioskodawca powinien dokonać m.in. zgłoszenia jej naczelnikowi urzędu skarbowego i rejestracji (art. 111 ust. 3a pkt 10 ustawy oraz § 13 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących ) oraz fiskalizacji (§ 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Zatem Wnioskodawca prawidłowo wskazał, że rozpoczęcie prowadzenia ewidencji powinno być poprzedzone m.in. zgłoszeniem i zarejestrowaniem oraz sfiskalizowaniem kasy fiskalnej.

Nie można jednak się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy, że uzyskanie statusu podatnika VAT zwolnionego podmiotowo ze względu na limit obrotów (art. 113 ust. 9 ustawy) jest uzależnione od odrębnego obowiązku w zakresie ewidencjonowania sprzedaży usług kosmetycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności jakim jest zgłoszenie, fiskalizacja i rejestracja kasy fiskalnej w urzędzie skarbowym.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie 2 punktu pytania również należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników oraz ubezpieczeniu społecznym rolników zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.